Οι Clientele πάνε Ευκλείδη!

Συνέντευξη του frontman των Clientele, Alasdair Maclean, στην Ελευθερία Ιωαννίδου

Οι Clientele αφήνουν διακριτικά το αιθέριο άρωμά τους να στάζει στην άκρη του αριστερού αποτυπώματος. Ένα γλυκό νανούρισμα από τα παλιά παίζει δυνατά στο μεγάφωνο, μόνο που τώρα οι νότες του μπερδεύονται στον αέρα με κάτι ακαταλαβίστικα γεωμετρικά σχήματα. Λίγες μόνο μέρες μετά τη συναυλία που έδωσαν στην Αθήνα... ο Alasdair Maclean, κεντρική φυσιογνωμία των Clientele, αναλαμβάνει με περισσή ωριμότητα και σιγουριά να λύσει τις πιο δύσκολες μέχρι σήμερα γεωμετρικές εξισώσεις.

Μέσα στο 2005 κυκλοφορήσατε το νέο άλμπουμ "Strange Geometry" καθώς και μια συλλογή με παλιότερες ηχογραφήσεις ("It's Art Dad") ενώ κάνατε μια μεγάλη περιοδεία. Θα μπορούσες να πεις ότι έχετε πλέον φτάσει σε ένα ικανοποιητικό σημείο στην καριέρα σας;

Ναι.. είναι ιδιαίτερα ικανοποιητικό το γεγονός ότι μπορούμε και ζούμε πλέον από τη μουσική. Αν και βέβαια θα προτιμούσα να ήμασταν πάρα πολύ διάσημοι και πλούσιοι!

Ο δίσκος "The Violet Hour" είχε χαρακτηριστεί από το Uncut ως ένας από τους πιο μαγικούς ποπ δίσκους του 2003. Νιώσατε ότι φέρατε μεγάλη ευθύνη για την επόμενή σας ηχογράφηση;

Μετά την ολοκλήρωση του "Violet Hour" νιώσαμε πως είχαμε τελειοποιήσει τρόπον τινά την lo-fi, ατμοσφαιρική, αέρινη αισθητική μας. Δεν είχα άλλες ιδέες πάνω σε αυτό το κομμάτι οπότε έκανα ένα βήμα πίσω και άφησα κάποιον άλλον να κάνει την παραγωγή στο "Strange Geometry". Αυτό μου προσέφερε πολύ μεγάλη ελευθερία καθώς δεν χρειαζόταν να νοιαστώ για το πώς θα ακουγόταν ο δίσκος.. αρκούσε απλά να παίξω μουσική.

Γνωρίζω πως αντιμετωπίσατε ορισμένα προβλήματα κατά τη διάρκεια της συνεργασίας σας με τον Brian O'Shaughnessy, που έκανε την παραγωγή στο τελευταίο άλμπουμ... μπορείς να μου πεις δυο λόγια γι' αυτό;

Θεωρώ πως είναι φυσικό να δημιουργούνται εντάσεις, ακόμα και για ασήμαντες λεπτομέρειες, όταν κάποιοι άνθρωποι δουλεύουν μαζί σε ένα μικρό στούντιο επί εβδομάδες... Ο Brian είναι ένας πολύ τυπικός ευγενικός Άγγλος -όπως κι εμείς άλλωστε- αλλά παρ' όλα αυτά πολλές φορές δημιουργήθηκε ένταση μεταξύ μας. Κατά κάποιο τρόπο αυτό βοήθησε στο να επιταχυνθεί η ηχογράφηση, ολοκληρώσαμε το άλμπουμ σε πολύ σύντομο διάστημα. Και κοιτάζοντας τώρα πίσω βλέπω πως η συνεργασία μαζί του ήταν πάρα πολύ καλή καθώς ήξερε ακριβώς τι έπρεπε να κάνει.

Προσλάβατε επίσης τον συνθέτη Louis Philippe στα έγχορδα... πώς πήγε αυτή η συνεργασία;

Καταπληκτικά! Είναι αλήθεια πολύ μεγάλο πλεονέκτημα να μπορείς να δουλεύεις με κάποιον σαν τον Louis Philippe. Του έπαιξα τα τραγούδια στα οποία θέλαμε τη βοήθειά του και μέσα σε μια εβδομάδα είχε έτοιμες τις παρτιτούρες. Έμεινα συνειδητά εκτός στούντιο μέχρι να ολοκληρωθεί η δουλειά και όταν άκουσα το αποτέλεσμα πέταξα από την χαρά μου.. ήταν ακριβώς αυτό που ήθελα και ακόμα παραπάνω.

Έχεις αναφέρει ότι το "Strange Geometry" έχει έναν μπαρόκ χαρακτήρα με επιρροές από τη Βικτοριανή ποίηση - θα είχα δίκιο εάν υπέθετα ότι είναι ένας περισσότερο μελαγχολικός, βαθύς, περίπλοκος και θαρραλέος δίσκος;

Θέλω να πιστεύω πως θα είχες δίκιο. Είναι σίγουρα ένας πιο λυπητερός και πιο απόκοσμος δίσκος από ό,τι έχουμε κάνει μέχρι σήμερα. Καταπιάνεται με καταθλιπτικά, σχεδόν μακάβρια συναισθήματα.

Θα έλεγες πως το "Strange Geometry" είναι ένας πιο ώριμος δίσκος όσον αφορά στην στιχουργική του πλευρά;

Ναι, οπωσδήποτε επικεντρώθηκα στους στίχους.. πριν η φιλοσοφία μου ήταν πως τουλάχιστον οι μισοί στίχοι θα έπρεπε να είναι για χαζομάρες, ωστόσο αυτή τη φορά είχα συγκεκριμένα πράγματα στο μυαλό μου που ήθελα να εκφράσω.. ένταση, πάθος και λύπη.

Στο κομμάτι "Losing Haringey" απαγγέλλεις στίχους πάνω από μουσική και είναι μάλιστα η πρώτη φορά που επιχειρείς κάτι τέτοιο.. Θεωρείς πως έχεις πλέον την αυτοπεποίθηση να πειραματιστείς περισσότερο στο μέλλον;

Το ελπίζω.. βασικά ηχογραφήσαμε πολλά μακρόσυρτα πιανιστικά θέματα τύπου Erik Satie πριν καν πειραματιστούμε. Πιστεύω ωστόσο πως οι ρίζες μας θα παραμείνουν ποπ, απώτερος σκοπός μας είναι πάντοτε να κάνουμε μουσική που ο κόσμος μπορεί να σιγοτραγουδά και να απολαμβάνει.

Το γράμμα K στο κομμάτι "Since K Got Over Me" συμβολίζει το ναρκωτικό κεταμίνη;

Όχι. Συμβολίζει μια ανθρώπινη μορφή ή ένα φάντασμα. Είχα στο μυαλό μου τον ήρωα Joseph K του Kafka (από το βιβλίο "Η Δίκη").

Θα ήθελα να μάθω πως επιλέξατε ως πρώτη κυκλοφορία έναν δίσκο-συλλογή από b-sides και σπάνιο υλικό ("Suburban Light" - 2000) αντί ενός ολοκληρωμένου δίσκου...

Δεν είχαμε χρήματα για να κάνουμε ένα στούντιο άλμπουμ... τόσο απλά!

Ποια είναι η σχέση σου με την τέχνη; Θα μπορούσες να μου πεις έναν συγγραφέα, έναν ζωγράφο και έναν σκηνοθέτη που έχει επηρεάσει το συγκρότημα;

Διαβάζω πολλά βιβλία, βλέπω ταινίες κλπ. Αγαπώ ιδιαίτερα τους Σουρεαλιστές συγγραφείς -Robert Desnos, Philippe Soupault, Louis Aragon- και πιστεύω πως κάνουμε κάτι παρόμοιο με αυτό που έκαναν εκείνοι στη λογοτεχνία. Ο μεγάλος Έλληνας ζωγράφος Giorgio de Chirico έχει επίσης αποτελέσει έμπνευση για την ατμόσφαιρα που δημιουργούμε. Όσον αφορά δε στους σκηνοθέτες, μου αρέσουν τα έργα του Michelangelo Antonioni (όπως τα "L'Eclisse" και "L'Aventura"), τα οποία είναι γεμάτα μυστηριώδη σκηνές όπου συνειδητοποιείς τη δύναμη του παράδοξου και την αβεβαιότητα των οικείων χώρων.

Είστε γνωστοί σε χώρες όπως η Γαλλία και η Γερμανία ενώ όχι τόσο πολύ στη Βρετανία, από την οποία κατάγεστε. Θεωρείς ότι οι Βρετανοί δεν εκτιμούν τον εύθραυστο ήχο σας;

Πιστεύω πως είμαστε τελείως διαφορετικοί από εκείνο το οποίο θεωρείται cool στη Βρετανία. Υπήρχαμε πάντα μέσα στον μικρό δικό μας κόσμο, μακριά από σκηνές και κινήματα, και εξαιτίας αυτού βέβαια ο βρετανικός τύπος ανέκαθεν μας αγνοούσε.

Έχεις αναφέρει: "Πολλοί άνθρωποι λένε πως η κιθαριστική μουσική είναι πλέον παρωχημένη. Οι περισσότεροι την έχουν εγκαταλείψει. Θα το είχα κάνει κι εγώ εάν δεν είχα το συγκρότημα" - θα μπορούσες να μου το εξηγήσεις αυτό;

Χμμ.. ίσως να γκρίνιαξα λίγο παραπάνω όταν το είπα αυτό, αλλά πιστεύω πραγματικά ότι η κιθαριστική μουσική βρίσκεται αυτή τη στιγμή στο ναδίρ... μοιάζει σαν όλοι να έχουν αποδεχτεί ότι όλες οι καλές ιδέες τελείωσαν στο παρελθόν. Υπάρχουν συγκροτήματα που αντιγράφουν ακριβώς παλιότερα σχήματα, όπως για παράδειγμα οι Franz Ferdinand ακούγονται ακριβώς σαν τους Orange Juice. Μπορεί και οι Orange Juice να προσπαθούσαν να αντιγράψουν τότε τους Byrds, αλλά τουλάχιστον προσέθεταν το δικό τους στίγμα. Νιώθω πως δεν υπάρχει αθωότητα ή έντονη συγκίνηση σε αυτό που συμβαίνει τώρα.

Ξέρω πως έχετε εμπνευστεί από τη μουσική των Felt, Galaxie 500, Television, Love.. υπάρχουν σύγχρονα συγκροτήματα που εκτιμάς;

Ναι, μου αρέσουν οι Field Music, Broadcast και Boards of Canada. Μου αρέσουν επίσης πολλοί Βρετανοί αυτοσχέδιοι μουσικοί , όπως για παράδειγμα ο Evan Parker που βρίσκεται στο άλλο άκρο της Free Jazz.

Πότε θα κυκλοφορήσει ο επόμενός σας δίσκος "God Save The Clientele";

Βρίσκεται ακόμα στο στάδιο του ντέμο αλλά σκοπεύουμε να τον κυκλοφορήσουμε μέσα στον Γενάρη του 2007. Προς το παρόν ακούγεται αρκετά 'Ισπανικός', με πολλές κιθάρες... είναι πολύ πιο χαρούμενος και εύθυμος σε σύγκριση με τον προηγούμενο.