Covenant... killed the cat

Συνέντευξη του Joakim Montelius (keyboards) των Covenant στην Ελευθερία Ιωαννίδου

Οι Covenant άφησαν πίσω τους τα παγωμένα δρομάκια της Σουηδίας, έβαλαν στη βαλίτσα αντηλιακό, βατραχοπέδιλα και το απαραίτητο ολόσωμο μαγιό και πετάχτηκαν ως εδώ για δύο live. Οι φιγούρες των Clas και Joakim πήραν γρήγορα θέση πίσω από τα keyboards, την ώρα που ο τρίτος της παρέας Eskil γονάτιζε με ευλάβεια πάνω από το μικρόφωνο. Από αισθητικής πλευράς η συναυλία είχε δύο ατού: πρώτον, τα κομψά α λα Tindersticks κοστούμια των παιδιών και δεύτερον, το φωτισμό και τους καπνούς που προσέδιδαν έναν σχεδόν μεταφυσικό χαρακτήρα στην ατμόσφαιρα. Από σκηνικής πλευράς είχε ένα μείον: τον υπερβολικό ενθουσιασμό των Clas και Joakim, οι οποίοι, αντί για το πόστο τους, προτιμούσαν κατά διαστήματα να χοροπηδούν -μάλλον άκομψα- σε όλο το μήκος και πλάτος της σκηνής. Από κάθε άλλη άποψη, η συναυλία ήταν πραγματικά πολύ καλή, γεγονός που φάνηκε και από την αντίδραση του κόσμου, ο οποίος συνέχισε να χορεύει από το απογειωτικό «Like Tears in Rain» μέχρι το εξίσου εντυπωσιακό κλείσιμο, με τα μηχανήματα να παίζουν ενώ η μπάντα είχε ήδη αποχωρήσει από τη σκηνή. Η συνέντευξη με τον Joakim Montelius έλαβε χώρα περίπου τρεις ώρες πριν τη συναυλία backstage στο χώρο της Υδρογείου. Hey kitty, kitty...

- Τι συμβαίνει με τη σκηνή στη Σκανδιναβία τον τελευταίο καιρό;
- Δεν υπάρχει σκηνή κατά τη γνώμη μου... παλιότερα κάτι γινόταν αλλά πλέον η σκηνή έχει σχεδόν εξαφανιστεί... υπάρχουν όλο και λιγότερο σημαντικές μπάντες για να την υποστηρίξουν.

- Δηλαδή δεν πιστεύεις ότι οι Σκανδιναβοί ξεβράζουν συνεχώς ονόματα τα τελευταία χρόνια πχ. Madrugada, HIM, Hives και πολλοί άλλοι;
- Δεν ξέρω... οι HIM δεν μου αρέσουν πάντως. Κάποια μεμονωμένα συγκροτήματα σίγουρα υπάρχουν, αλλά η σκηνή καθαυτή δεν είναι ιδιαίτερα καλή... συν τοις άλλοις, δεν υπάρχουν πολλοί χώροι συναυλιών, πολλά clubs για να αναδείξουν τα συγκροτήματα και αυτό συμβαίνει όχι μόνο στη Σουηδία αλλά σε όλη την Σκανδιναβία. Είναι λίγο περίεργα τα πράγματα εκεί πάνω...

- Αν και διαφωνώ μαζί σου δεν θα επιμείνω άλλο... Θεωρείς ότι εάν επιλέγατε σουηδικό στίχο στα τραγούδια σας θα εμποδίζατε μια ενδεχόμενη παγκόσμια καριέρα;
- Οπωσδήποτε. Βασικά ο κύριος λόγος που επιλέξαμε τα αγγλικά ήταν για να γίνουμε κατανοητοί από έναν μεγάλο αριθμό ανθρώπων. Επίσης τα αγγλικά είναι μια αρκετά "εκφραστική" γλώσσα, σου δίνει τη δυνατότητα να πεις αυτό που θέλεις με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους, ενώ τα σουηδικά είναι κατά έναν τρόπο βάρβαρη γλώσσα.

- Θυμάμαι πάντως τους Φινλανδούς CMX, που είχαν παίξει εδώ πριν τρία χρόνια, να ερμηνεύουν τα τραγούδια στη μητρική τους γλώσσα και ο κόσμος να έχει μια ιδιαίτερα θερμή ανταπόκριση...
- Η αλήθεια είναι πως τα φινλανδικά όταν τα ακούς είναι πιο μελωδική γλώσσα, προσωπικά δεν τα καταλαβαίνω αλλά μου είναι αρκετά εύηχα... Τα σουηδικά είναι πιο χοντροκομμένα, μοιάζουν πιο πολύ στα γερμανικά και για να είμαι ειλικρινής δεν μου αρέσουν καθόλου...

- Για ποιο λόγο κατά τη γνώμη σου συγκροτήματα από τα βόρεια έχουν τόσο μεγάλη απήχηση στους ονομαζόμενους "ζεστούς " λαούς, παρά την όποια διαφορά νοοτροπίας;
- Έχω την εντύπωση ότι εξαρτάται από τη μουσική του κάθε συγκροτήματος. Για παράδειγμα, η δική μας μουσική δεν θα έλεγα ότι έχει ιδιαίτερη απήχηση στους μεσογειακούς λαούς. Πιστεύω, ωστόσο, ότι οι άνθρωποι αναζητούν πάντα και γοητεύονται από το άγνωστο, πιστεύω δηλαδή ότι ίσως η μουσική κάποιων βόρειων συγκροτημάτων εμπεριέχει στοιχεία που λείπουν από τα ακούσματα των μεσογειακών λαών. Υπάρχει πάντα ένα μεγάλο ποσοστό κόσμου που δεν ταυτίζεται με τη μουσική της χώρας του... ίσως αυτός ο κόσμος να έλκεται από τον κρύο, σκληρό, ηλεκτρονικό ήχο.

- Εσύ είσαι οπαδός της electronica;
- Ναι βέβαια. Υπάρχουν πολλά συγκροτήματα που στο πέρασμα του χρόνου με έχουν εμπνεύσει και τα οποία σέβομαι και αγαπώ. Μου αρέσει ιδιαίτερα η synth-pop μουσική, σαν τους Human League, αλλά σε πιο μοντέρνο ύφος που να συνδυάζει house και techno ήχους.

- Υποθέτω πως μέντορές σας είναι οι Kraftwerk...
- Ναι σίγουρα.. οι Kraftwerk είναι ένα πολύ μεγάλο συγκρότημα. Για μένα είναι πολύ ξεχωριστοί, δεν είναι απλά ένα συγκρότημα, αντιπροσωπεύουν μια ολόκληρη ιδεολογία. Αυτοί με ενέπνευσαν για ό,τι έκανα στη συνέχεια. Η πρώτη μου επαφή με τους Kraftwerk ήταν όταν ήμουν 7 χρονών και θυμάμαι ότι αυτόματα ταυτίστηκα με τη μουσική τους. Είπα αμέσως «αυτό είναι μουσική!». Ήταν μάλλον κάτι στα γονίδιά μου!

- Αυτό το έπαθα κι εγώ αλλά με τους Nirvana (άσχετο)... εξαρτάται από το πόσο έντονα συναισθήματα μπορεί να σου γεννήσει ένα άκουσμα...
- Οπωσδήποτε. Να φανταστείς ότι όταν ήμουν μικρός όλοι μου οι φίλοι έπαιζαν κιθάρες, ενώ εγώ υποκρινόμουν ότι έπαιζα keyboards... Προσποιόμουν πως έδινα συναυλίες (γέλια).
- Φαντάζομαι πως μεγάλη υπήρξε στη μουσική σας και η συμβολή του νεορομαντικού κύματος των New Order και Pet Shop Boys..
- Ναι, βέβαια... μεγαλώσαμε όλοι μας με αυτά τα ακούσματα.

- Κάπου εδώ θα σε ρωτήσω για το Napster, που μπορεί να έχει γίνει τετριμμένη ερώτηση αλλά εμένα με ενδιαφέρει πάντα να μαθαίνω τη γνώμη των μουσικών...
- Χμμ... η εταιρία μου θα θέλει να πει ότι μισώ το Napster.

- Ναι το φαντάζομαι.. εγώ όμως θέλω τη δική σου γνώμη και να είσαι σίγουρος πως θα το κρατήσουμε μυστικό...
- Η αλήθεια είναι πως έχω πρόβλημα με το Napster. Από τη μια πλευρά το internet και όλο το σύστημα της ελεύθερης διάδοσης της μουσικής είναι πολύ καλό, ειδικά εάν μένεις σε μια μικρή πόλη σαν τη δική μου όπου δεν μπορείς να βρεις εύκολα τους δίσκους που θέλεις.. παλιότερα συνήθιζα να «κατεβάζω» πράγματα και όποτε βρισκόμουν στο Λονδίνο ή στη Νέα Υόρκη ήξερα ακριβώς τι ήθελα να αγοράσω.. από την άλλη, όμως, αυτό είναι το επάγγελμά μου, ζω πουλώντας δίσκους, από αυτό πληρώνω το νοίκι μου. Οπότε, από αυτήν την σκοπιά, δεν το βρίσκω καλό. Αλλά πρόκειται για κάτι που δεν θα σταματήσει, οπότε το μόνο που μένει είναι να βρούμε τρόπους να κάνουμε πιο ελκυστικά τα cd στους αγοραστές...

- Να υποθέσω δηλαδή ότι εάν έβγαζες αρκετά χρήματα δεν θα σε ενοχλούσε καθόλου...
- Μάλλον όχι... όπως και να 'χει, πάντως, δημιουργεί τεράστιο πρόβλημα στη μουσική βιομηχανία. Οι αγορές έχουν αλλάξει πολύ, οι πωλήσεις πέφτουν κατακόρυφα και πολλές δισκογραφικές εταιρίες κλείνουν. Είναι επικίνδυνο για τη μουσική βιομηχανία αλλά από την άλλη πάλι βοηθάει, από τη στιγμή μάλιστα που τα cd έχουν ακριβύνει τόσο πολύ. Στην Ελλάδα αλήθεια είναι ακριβά;

- Α μπα.. μη το λες καθόλου!
- Ναι, είναι η κατάσταση έτσι. Να φανταστείς ότι κι εγώ ξοδεύω τα μισά μου λεφτά στην αγορά δίσκων...

- Ας περάσουμε σε κάτι άλλο... το 1994 βγήκε ο πρώτος σας δίσκος, ως τώρα έχετε κυκλοφορήσει πέντε δισκογραφικές δουλειές, ψηφιστήκατε ως το καλύτερο ανεξάρτητο συγκρότημα τη χρονιά του '96, ενώ επίσης έχετε τιμηθεί το '99 με τρία SEMA (Σουηδικά Ηλεκτρονικά Βραβεία). Πως βλέπεις την πορεία σας μέχρι εδώ; Είσαι ικανοποιημένος;
- Όταν κοιτάς πίσω καταλαβαίνεις ότι έχεις πετύχει κάποια σημαντικά πράγματα, τα οποία δεν μπορείς να συνειδητοποιήσεις πλήρως την ώρα που συμβαίνουν. Εμείς, πάντως, ως άνθρωποι δεν έχουμε αλλάξει καθόλου, δεν έχει αλλάξει η στάση ζωής μας. Όταν βγάλαμε τον πρώτο μας δίσκο ("Dreams of a cryotank") πουλήσαμε περίπου 5.000 αντίτυπα, ούτε στο πιο τρελό μας όνειρο δε φανταζόμασταν ότι θα υπήρχε τόσος κόσμος που θα έδινε λεφτά για να αγοράσει τη δική μας δουλειά... Τώρα τα δεδομένα έχουν αλλάξει. Τώρα αν πουλήσουμε λιγότερο από 40.000 αντίτυπα σημαίνει πως κάτι δεν πάει καλά. Στην πορεία αλλάζεις αναπόφευκτα. Δεν πιστεύω πάντως πως είμαστε μια πολύ πετυχημένη μπάντα, θα μπορούσαμε να είχαμε γίνει πολύ πιο γνωστοί εάν το επιδιώκαμε περισσότερο...

- Ποια είναι τα χαρακτηριστικά που συνθέτουν τον ήχο των Covenant;
- Τρία είναι τα βασικά χαρακτηριστικά. Η μελωδία, ο θόρυβος και ο ρυθμός. Από τη μια πλευρά έχουμε μελωδική ποπ μουσική ενώ από την άλλη υπάρχει ο θόρυβος, η ένταση και εκείνο που προσπαθούμε εμείς να κάνουμε είναι να τα συνδυάζουμε με έναν κομψό τρόπο. Τα πρώτα μας άλμπουμ ήταν περισσότερο dance, στην πραγματικότητα τα τρία πρώτα είναι techno με ποπ παρεμβολές. Το τελευταίο μας πάντως ("United States of mind") είναι περισσότερο industrial.

- Και η επόμενη δισκογραφική δουλειά;
- Ο δίσκος που ετοιμάζουμε θα είναι οπωσδήποτε διαφορετικός. Έχουμε μπει στο στούντιο εδώ και τέσσερις μήνες και προβλέπουμε να κυκλοφορεί μέσα στον Σεπτέμβριο ή Οκτώβρη του 2002. Σίγουρα θα είναι πιο «οργανικός», λιγότερο επιθετικός, αλλά πάντα βασισμένος στην synth-pop μουσική. Μπορώ να πω ακόμη ότι θα έχει στοιχεία rock n' roll μαζί με την electronica και πιστεύω ότι σ' αυτό βοήθησε πολύ η συνεργασία μας με τον νέο μας παραγωγό, ο οποίος έχει δουλέψει στο παρελθόν και με τους Rammstein. Θα συμβάλλει οπωσδήποτε στην αλλαγή του ήχου μας.

- Χρησιμοποιείτε μόνο keyboards, τουλάχιστον στις εμφανίσεις σας. Έχετε σκεφτεί να προσθέσετε κιθάρες στο σχήμα;
- Όχι δεν νομίζω. Όταν ηχογραφούμε τον δίσκο υπάρχει βέβαια δίπλα μας μια πολύ καλή ομάδα μουσικών, έχουμε μπασίστα και ντράμερ. Αλλά να προσθέσουμε κιθάρες κανονικά στο συγκρότημα, όχι δεν το θέλουμε.

- Πόσο μεγάλη σημασία δίνετε στους στίχους των τραγουδιών; Και το ρωτάω αυτό γιατί είθισται συγκροτήματα που παίζουν techno, electronica και γενικά μουσική με beat να δίνουν προτεραιότητα στη σύνθεση και να παραμελούν τους στίχους...
- Για μας οι στίχοι είναι εξαιρετικά σημαντικοί. Είναι το ίδιο σημαντικοί με τη σύνθεση. Όπως το βλέπω εγώ, όταν μια μπάντα έχει φωνητικά πρέπει να έχει και καλούς στίχους, αλλιώς καλύτερα ο τραγουδιστής να μη μιλάει καθόλου. Υπάρχουν βέβαια σχήματα, όπως είναι για παράδειγμα οι Autechre ή ο Tricky, που βασίζονται στη μουσική και που ίσως τα πολλά φωνητικά να κατέστρεφαν το σύνολο. Η pop μουσική πάντως πρέπει να έχει φωνητικά και κατά συνέπεια καλούς στίχους.

- Διάβασα σε μια παλιότερη συνέντευξή σου, μιας και εσύ γράφεις τους στίχους στο συγκρότημα, ότι δεν αναφέρεσαι ποτέ στην πολιτική και στην αγάπη...
- Άλλαξα γνώμη από τότε (γέλια). Κάποια στιγμή εξελίσσεσαι και αντιλαμβάνεσαι διαφορετικά τα πράγματα. Συνειδητοποίησα κάποια στιγμή ότι η αγάπη είναι ένα πολύ δυνατό συναίσθημα που θα πρέπει να εξυμνείται.

- Δηλαδή ο επόμενος δίσκος θα είναι ένα love-άλμπουμ;
- Οπωσδήποτε. Αλλά με έναν τρόπο όχι εμφανή, όταν θα μιλήσω για την αγάπη θα το κάνω υπόγεια και με έμμεσο τρόπο.

- Τι είναι εκείνο που σε εμπνέει περισσότερο για να γράψεις τους στίχους;
- Ένα τυπικό θέμα των Covenant είναι η θλίψη, η μελαγχολία, η απογοήτευση... συνήθως τέτοιου είδους συναισθήματα με ωθούν στο να γράψω...

- Πρέπει να είσαι θλιμμένος για να γράψεις για τη θλίψη;
- Όταν είμαι καλά, όταν είμαι χαρούμενος δεν μπορώ να γράψω τίποτα. Η θλίψη με εμπνέει γιατί είναι ένα βαθύ και έντονο συναίσθημα, δεν είναι ας πούμε σαν τον θυμό που μπλοκάρει τα συναισθήματα. Για μένα η θλίψη έχει άμεση σχέση με την παιδική μου ηλικία. Όταν αισθάνομαι μελαγχολία, είναι σαν να νιώθω ότι είμαι παιδί. Μάλλον κάτι συνέβη στην παιδική μου ηλικία και πρέπει να μου προκάλεσε τραύμα (γέλια)

- Λοιπόν... τι να περιμένουμε σήμερα στη συναυλία;
- Χμμμ... ούτε κι εγώ ξέρω ακριβώς. Έχουμε να παίξουμε 4 μήνες και αυτό μας κάνει "πεινασμένους". Δεν είμαστε σε περιοδεία, θα παίξουμε μόνο στην Ελλάδα και μετά θα γυρίσουμε πίσω. Σίγουρα πάντως ανυπομονούμε να δώσουμε τις συναυλίες σήμερα και αύριο...

- Είναι η πρώτη σας εμφάνιση εδώ. Πες μου τι σου έκανε περισσότερο εντύπωση στην Ελλάδα...
- Η αλήθεια είναι πως έχω ξανάρθει για διακοπές πριν 13 χρόνια στη Μυτιλήνη. Έχω πάντως δυο απορίες: Γιατί έχετε τόσο πολλές κεραίες στις στέγες και γιατί υπάρχουν τόσες αδέσποτες γάτες στους δρόμους; (μια γάτα που τριγυρίζει εκείνη τη στιγμή στα καμαρίνια επιβεβαιώνει το λόγο του αληθές!)

- No Comment. Ελληνικά συγκροτήματα ξέρεις;
- Τους ΙΑΜΒΙΑ (ελληνικό support group στη συναυλία) και... τους Antique.

-

Καλή συναυλία σήμερα. Να σκίσετε!
- Ευχαριστούμε πολύ! Τα λέμε το βράδυ...