Damo-lishion Man

Ο Damo Suzuki στους περισσότερους είναι γνωστός ως ο σημαντικότερος από τους τραγουδιστές που συμμετείχαν στους Can, όπου Can γράψε θρύλο σε συσκευασία κονσέρβας μπάμιας!

Ο ήχος πολλών μεταγενέστερων αγαπημένων όπως The Fall, Public Image Ltd, Siouxsie and the Banshees έχει βουτήξει καλά το κουτάλι σε αυτή τη θρεπτική κονσέρβα, ενώ ο Mark E Smith, διόλου γνωστός για την αβροφροσύνη του, το '85 αναφωνούσε "I Am Damo Suzuki" στο ομώνυμο κομμάτι. Όλοι έχουν να πουν πολλά για τους Can, εκτός από τους ίδιους καθώς φαίνεται μια και ο Damo έχει ξεκαθαρίσει ότι δεν δίνει συνεντεύξεις που θα ξαναμιλάει για τα παλιά.

Έχει άλλωστε κυλήσει από τότε πολύ νερό στο αυλάκι της ζωής του περιπλανώμενου ιάπωνα που ανακάλυψαν οι Holger Czukay και Jaki Liebezeit μια νύχτα στο Μόναχο να παίζει μουσική έξω από ένα καφέ για λίγα ψιλά και του έδωσαν την ευκαιρία να βάλει στα φωνητικά των Can τη μυστικιστική περιπέτεια που τους έλειπε.

Τρείς εκπληκτικούς δίσκους μετά, ο Damo γύρισε σελίδα και ακολούθησε μια άλλη πρόκληση, μιας γυναίκας αυτή τη φορά που τον μύησε στους μάρτυρες του Ιεχωβά και στο μυστήριο του γάμου...! Πυρ γυνί και θάλασσα γκρίνιαξαν οι μουσικόφιλοι, ο Damo όμως ξαναγύρισε στη μουσική δέκα χρόνια μετά. Όχι ανώδυνα. Μια αρρώστια που του κόστισε σχεδόν τη ζωή και ο δρόμος της σωτηρίας δεν μπορούσε να είναι άλλος από αυτόν της μουσικής. Με τους δικούς του αποκλειστικά όρους αυτή τη φορά. Ο Damo ζει στην Κολωνία όπου το μισό χρόνο περίπου ταξιδεύει σε διάφορες χώρες του κόσμου για να παίξει ζωντανά αυτοσχεδιασμούς, άμεσα και ακατέργαστα, χωρίς καμία πρόβα, με εγχώριους μουσικούς που τους ονομάζει "Sound Carriers". Oι κυκλοφορίες του είναι επίσης μόνο live αυτοσχεδιασμοί.

Η επίσκεψη στην Αθήνα το 2007 περιλάμβανε τη beat ποίηση του Αντρέα Παγουλάτου, ενώ στα φωνητικά δίπλα του τη Σαβίνα Γιαννάτου. Μια συναυλία που αποθανατίστηκε με μορφή μουσικού ντοκιμαντέρ.

Στις 14 Δεκεμβρίο στο six dogs τη μουσική θα βάλουν οι Bampiece, Φ. Καπώνης και Δ. Πατσαρός απο τους Masturbation Goes Cloud, ο Pan Pan, ο Jef Maarawi, ο Voltnoi Brege απο τους Drog A Tek / Erasers, ο Αριστομένης Θεοδωρόπουλος και special guest θα είναι ο Blaine Reininger.

Τον ρωτήσαμε για το παρόν, τα ταξίδια, τις πολιτικές του ανησυχίες αφήνοντας τα 70's στα 70's.

- Πόσες φορές έχεις επισκεφθεί την Ελλάδα; Είναι η δεύτερη; Οι αναμνήσεις ή τα σχόλια σου από το 2007 που είχες εμφανιστεί με τη Σαβίνα Γιαννάτου στο Κύτταρο;

Όχι δεν είναι η δεύτερη φορά. Πρέπει να είναι η τρίτη ή η τέταρτη που εμφανίζομαι στην Ελλάδα. Ο χρόνος φεύγει τόσο γρήγορα, έχουν ήδη περάσει 5 χρόνια από τότε; Η τελευταία μου εμφάνιση στην Αθήνα λοιπόν... Αν ήμουν σκηνοθέτης και μου ζητούσαν να κάνω μια ταινία εκείνης της ημέρας το φιλμ που θα έκανα θα ήταν εξαιρετικά ρεαλιστικό: ο συναυλιακός χώρος, η κινηματογράφηση, η όμορφη ηθοποιός που γνώρισα, τι φάγαμε και με ποιόν. Ήταν μια πολύ ωραία μέρα.

- Εκείνη η συναυλία είχε γυριστεί από τον έλληνα ντοκιμαντερίστα Αντώνη Μποσκοΐτη και είχε προβλήθεί με τον τίτλο "Damo Suzuki: Improvisations for a voice, a poem and a portion of fried okras"(Damo Suzuki: Αυτοσχεδιασμοί για μια φωνή, ένα ποίημα και μια μερίδα τηγανητές μπάμιες"). Συμμετείχες ενεργά στο εγχείρημα; Σου άρεσε; Αποδίδει αυτό που κάνεις έτσι όπως εσύ το αντιλαμβάνεσαι;

Είναι παράξενο αλλά δεν την είδα ολόκληρη την ταινία. Είμαι απλά πολύ ευχαριστημένος που δεν έγινα ηθοποιός!

- Οι τελευταίες σου εμφανίσεις στην Αθήνα ήταν ακριβώς πριν την κρίση και καταμεσής της. Ζώντας στη Γερμανία αλλά έχοντας παράλληλα μια τόσο ευρεία άποψη του κόσμου, αναρωτιόμουν πως αντιλαμβάνεσαι αυτό που μας συμβαίνει.

Από όσο ξέρω υπάρχουν πολλοί πλούσιοι άνθρωποι που δεν πληρώνουν φράγκο για φόρους και ζουν στην Ελβετία ή αλλού. Οι πολιτικοί είναι διεφθαρμένοι. Δεν μου πολυαρέσει να μιλάω για πολιτική, όμως πιστεύω πως κάτι γίνεται, κάτι υπάρχει στον αέρα.

- Νιώθεις Ιάπωνας, Γερμανός, πολίτης του κόσμου; Έχοντας ζήσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής σου σαν μετανάστης στην πραγματικότητα, ένας Ασιάτης στην καρδιά της Ευρώπης, έχει επηρεάσει αυτό τον τρόπο που διαμορφώθηκες, τον τρόπο που σκέφτεσαι και νιώθεις;

Τι είναι μετανάστης; Όλοι σαν μετανάστες ερχόμαστε σε αυτό τον πλανήτη για να ζήσουμε. Ποιός έφτιαξε τα σύνορα ανάμεσα στις χώρες; Κανείς δεν έχει επιλογή στη ζωή του ούτε στο πότε αυτή ξεκίνησε, ούτε αν γεννήθηκε πλούσιος/ φτωχός, λευκός/ έγχρωμος, Έλληνας/ Τούρκος, άνδρας/ γυναίκα. Το σπίτι δεν είναι γεωγραφική ή υλική έννοια. Το δικό μου σπίτι είναι εκεί που ο χρόνος μου περνάει υπέροχα. Τον χρόνο αυτό απoκαλώ σπίτι μου. Ακόμα κι αν το διαβατήριό μου είναι Ιαπωνικό, δεν νιώθω ότι ανήκω κάπου. Δεν είναι κάτι που θέλω. Αν ανήκεις σε ένα συγκεκριμένο κοινωνικό σύστημα αναγκάζεσαι να ακολουθήσεις αυτά που οι άλλοι θέλουν, να κάνεις αυτά που κάνουν όλοι. Δεν έχουμε ανάγκη από αυθεντίες, θεσμούς, βασίλεια και εκκλησίες. Προσωπικά είμαι απλά ευχαριστημένος να παίζω στην ταινία αυτή και να δρω σαν Damo Suzuki.

- Ταξιδεύεις πολύ εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Πως προσεγγίζεις κάθε προορισμό σου; Σου αρέσει ας πούμε να περιπλανιέσαι μόνος σε ρόλο παρατηρητή ή προτιμάς να κοινωνικοποιείσαι με τους ντόπιους; Προτιμάς κουλτούρα και μουσεία ή να πίνεις κανένα κρασί και να δοκιμάζεις την τοπική κουζίνα;

Κατά βάση είμαι ένας πολύ κοινωνικός άνθρωπος. Δεν με ενδιαφέρουν καθόλου τα παιχνιδάκια για τουρίστες, θέλω να γνωρίζω ανθρώπους με περιεχόμενο που μοιραζόμαστε ένα κοινό επίπεδο σε ενδιαφέροντα και επιλογές. Κάποιες φορές πηγαίνω και σε μουσεία τέχνης, ιδιαίτερα άμα έχει κάποια έκθεση ιμπρεσιονιστών. Εκτός από τους ιμπρεσιονιστές, μου αρέσουν οι πίνακες του Joan Miro αλλά και κάτι τόσο διαφορετικό όπως ο Casper David Friedrich. Ίσως έχει να κάνει με το ότι ακούω πολλή κλασσική μουσική. Μ' αρέσει η κλασσική μαγειρική... παραδοσιακά φαγητά. Εδώ και κάποιους μήνες έγινα χορτοφάγος, οπότε δεν είναι και πολύ εύκολο να βρεις ένα καλό εστιατόριο που να μη βασίζεται στο κρέας. Το να μαγειρεύεις κρέας δεν είναι δύσκολο. Για δοκίμασε να φτιάξεις ένα καλό φαγητό με λαχανικά μόνο και θα δεις ότι δεν είναι καθόλου εύκολο.

- Αυτοσχεδιάζεις τα πάντα επιτόπου στη σκηνή ή έχεις κάποια ποιήματα, λέξεις ή σκέψεις έτοιμα πριν τη συναυλία; Έχεις αλλάξει με τα χρόνια τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνεσαι αυτό που κάνεις;

Δεν έχω τίποτα στις τσέπες μου. "Είμαι" ο Damo Suzuki για πάρα πολύ καιρό. Είναι καλό και είναι το καλύτερο που μπορώ να κάνω.

- Τι περιμένεις από το κοινό σε μια αυτοσχεδιαστική συναυλία. Θα ήθελες να συμμετέχουν με κάποιο τρόπο;

Αν δεν μπορώ να τους φέρω σε έκσταση (trance) τότε είναι δικό μου το πρόβλημα.

- Έχεις συνεργαστεί με τόσους μουσικούς από όλο τον κόσμο. Έχει επηρεάσει αυτό τις προτιμήσεις σου στη μουσική; Γενικά φέρνεις πίσω μουσικές από τα μέρη που επισκέπτεσαι;

Γενικά προτιμάω να ακούω άλλο είδος μουσικής όταν έχω χρόνο και θέλω να χαλαρώσω και αυτό είναι η κλασσική μουσική. Παράλληλα εκτιμώ οποιοδήποτε είδος μουσικής που κουβαλάει μια ποιότητα, μια φιλοσοφία. Παλαιότερα έφερνα πίσω τοπικά μουσικά όργανα. Τώρα έχω γίνει πιο πρακτικός. Πάντως πλέον μπορείς να ακούσεις μουσικές του κόσμου σχεδόν παντού στις δυτικές κοινωνίες, δεν χρειάζεται να πας μακριά. Όπως επίσης υπάρχουν και πάρα πολλά φεστιβάλ με world music.

- Σοκαριστήκαμε όλοι με το πυρηνικό ατύχημα στη Fukushima και διάβαζα στο blog σου τις εκκλήσεις σου ενάντια στην πυρηνική ενέργεια. Τι πρέπει να κάνουμε για να σταματήσουμε την πεισματική αυτοκαταστροφή μας;

H πυρηνική είναι η ενέργεια που έχουν αναπτύξει οι άνθρωποι. Η φύση έχει επαρκείς πηγές ενέργειας. Με την πυρηνική ενέργεια αναπτυσσόμαστε προς μια κατεύθυνση που κανονικά δεν θα έπρεπε ποτέ να επιλέξουμε. Αυτό το σύστημα είναι σάπιο. Βασίζεται στο χρήμα. Υπάρχουν τόσα ερωτηματικά στο κεφάλι μου. Αν σκεφτείς ότι για να τυπώσεις ένα χαρτονόμισμα των 500 ευρώ μπορεί να κοστίζει 20 cents, που είναι τα υπόλοιπα 499 ευρώ και 80 cents; Και γιατί να πιστεύουμε και να εμπιστευόμαστε την αξία ενός φανταχτερού χαρτιού; Τόσο η πυρηνική ενέργεια όσο και ένα σωρό άλλα προβλήματα έχουν να κάνουν με αυτό το σύστημα που στηρίζεται στο χρήμα. Εξαιτίας ενός ελάχιστου ποσοστού που αποτελεί τους πλούσιους, όλοι εμείς η μεγάλη πλειοψηφία γινόμαστε σκλάβοι. Αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι αυτό που αποκαλώ "Feel Free Energy" ("Νιώσε Ελεύθερος/η Ενέργεια"). Βάδισε αντίθετα, πίστεψε στον εαυτό σου και βρες τον πραγματικό θεό.

- Αν στα 60's η μουσική ήθελε να αλλάξει τον κόσμο, στα 70's να τον εξερευνήσει, στα 80's να τον πενθήσει, στα 90's να τον ξεχάσει, στα 00's να τον αναμασήσει, σε τούτη τη δεκαετία ποια κατεύθυνση πρέπει να πάρει πιστεύεις η μουσική;

Zούμε σε "αυτό το σύστημα" και βιώνουμε τα ατελείωτα προβλήματα που δημιουργεί. Οι λύσεις που είναι ευπρόσδεκτες είναι οι προκλητικές. Όχι με λόγια. Η μουσική από μόνη της είναι το μήνυμα.