Απαισιοδοξούμε αισιόδοξα

Χαίρετε. Ας αρχίσουμε από κάτι κοινότυπο που δεν μπορώ να αποφύγω. Αναρωτιέμαι αν σημαίνει κάτι ιδιαίτερο το όνομα;

Γιώργος: Γεια χαρά και από εμάς. Τον πρώτο καιρό ύπαρξης της μπάντας είχαμε την τάση να απολύουμε ο ένας τον άλλο κατά συρροή για τον παραμικρό λόγο. Το πράμα πήρε τέτοιες διαστάσεις ώστε είχαμε φτάσει στο σημείο να αυτοαπολυόμαστε πριν προλάβει κάποιος άλλος να μας απολύσει. Αυτό νιώσαμε ότι μας ορίζει και αποφασίσαμε να το χρησιμοποιήσουμε σαν όνομα για την μπάντα. Μετά το απαιτούμενο ψάξιμο καταλήξαμε στα παραδοσιακά κινέζικα γραμμένα με λατινικούς χαρακτήρες. Duoyu λοιπόν είναι οι απολυμένοι, οι αχρείαστοι, οι περιττοί και αυτό είναι και ένα σχόλιο για την σημερινή κατάσταση στην μουσική βιομηχανία.

Φαντάζομαι ότι η ζωή μιας μπάντας μοιράζεται ανάμεσα στο studio, στα live και στη στιγμή που έχουν διυλιθεί οι ιδέες και έχει έρθει η ώρα της δημιουργίας του δίσκου. Πείτε μου με μόνο μια πρόταση κάτι από την εμπειρία σας για τα τρία προηγούμενα.

Γιώργος: Με μια πρόταση, σκάβεις το χώμα, μαζεύεις πατάτες, πας στο σπίτι, τις βράζεις και όταν είναι έτοιμες τρως και τις μοιράζεις σε όποιον έχει όρεξη για πατάτες.

Έχετε σταθερό studio τα χρόνια που δραστηριοποιείστε; Έχει παίξει κάποιο ρόλο η επιλογή του; Ποιες άλλες μπάντες γνωρίσατε εκεί; Πιστεύετε ότι από την συστέγαση αυτή έχει προκύψει ανταλλαγή ιδεών;

Ιωσήφ: Σε αυτά τα 4 χρόνια που είμαστε μαζί έχουμε αλλάξει 2 στούντιο(ζ). Είναι αυτονόητο νομίζω ότι η επιλογή του χώρου αρχικά γίνεται με βάση κάποια πρακτικά ζητήματα: τις μετακινήσεις, το οικονομικό κόστος, τις ανάγκες του συγκροτήματος σε εξοπλισμό κλπ. Από εκεί και πέρα, είναι πολύ σημαντικό ο χώρος αυτός να παραμείνει σταθερός για να νοιώσεις άνετα, για να αποκτήσεις την "έδρα" σου. Όσο περισσότερο οικειοποιείσαι τον χώρο - καταρχάς ηχητικά, στη συνέχεια και ως περιβάλλον εργασίας αν θες - τόσο αυτό βοηθάει την παραγωγική διαδικασία...

Εμείς υπήρξαμε και τυχεροί στις επιλογές μας, από την άποψη ότι και στις 2 "έδρες" που έχουμε αλλάξει έχουμε γνωρίσει και έχουμε συνεργαστεί με φανταστικούς ανθρώπους που μας έχουν στηρίξει και μας έχουν συμπαρασταθεί με κάθε τρόπο.

Στο στούντιο που είμαστε τώρα έχουμε γνωρίσει συγκροτήματα όπως ενδεικτικά οι Misty Blue Boys και οι Last Drive. Υπήρξαν κάποιες μεμονωμένες συνεργασίες αλλά και ανταλλαγή ιδεών - ίσως όχι τόσο σε μουσικό επίπεδο όσο σε επίπεδο εμπειριών, χειρισμών, απόψεων γενικότερα.

Ποιοι ήταν οι εμπλεκόμενοι στο δίσκο σας και τι πρόσθεσαν στο τελικό αποτέλεσμα;

Γιώργος: Ο πρώην ηχολήπτης μας, πολυτάλαντος και αδερφικός φίλος Φίλιππος Μάνεσης επηρέασε πάρα πολύ αισθητικά και ενορχηστρωτικά την μορφή της μουσικής μέχρι να φτάσουμε στο σημείο της προπαραγωγής για τον δίσκο. Κομμάτια διαμορφώθηκαν λόγω της άποψης του και ευθύνεται για την ύπαρξη του τραγουδιού Blind Barabara μιας και εμείς το είχαμε σαν ένα jam που δεν θα του δίναμε παραπάνω αξία.

Από εκεί και μετά ο Jimmy Spliff με τον οποίο γνωριστήκαμε στο κοινό προβάδικο μας ανέλαβε την παραγωγή. Έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην προσέγγιση των κομματιών κάνοντας τον ήχο μας πιο βαρύ. Οι κιθάρες γίνανε πιο σκληρές και το παίξιμο πιο στακάτο ενώ πριν ήταν πιο αέρινο.

Υπάρχει στη μπάντα κάποιος "μαέστρος"; Μιλήστε μας λίγο για τη διαδικασία της γέννησης του τραγουδιού καθώς και για τη στιγμή που αυτό έχει ωριμάσει και γίνεται η τελική καταγραφή που φτάνει σε εμάς.

Γιώργος: Δεν έχω άλλη επιλογή παρά να πέσω στην κλισέ απάντηση "Ανάλογα με το τραγούδι". Κάποια κομμάτια είναι έτοιμα να ηχογραφηθούν και την πρώτη φορά που παίζονται και κάποια άλλα θέλουν μήνες πρόβας για να βγάλουν αυτό που πραγματικά κρύβουν. Αν πρέπει να αναθέσουμε σε κάποιον το ρόλο του μαέστρου, θα έλεγα τον Ιωσήφ και εμένα. Γενικά την πρώτη μορφή του κομματιού τη φέρνω εγώ και έχει γεννηθεί σε κλασική κιθάρα, ο Ιωσήφ με τη μοναδική αίσθηση του ρυθμού και της μελωδίας που έχει, περνάει το κομμάτι στο επόμενο επίπεδο και έτσι και οι τέσσερεις μαζί το ενορχηστρώνουμε. Αυτή η διαδικασία μπορεί να πάρει πέντε λεπτά ή ένα χρόνο. Οι στίχοι προς το παρόν είναι όλοι δική μου υπόθεση.

Στην εποχή πριν το internet μια μπάντα κόπιαζε ιδιαίτερα να βγάλει το δίσκο ή να κρατηθεί ζωντανή, αλλά και εμείς που ψάχναμε να ακούσουμε είχαμε τα θέματα μας. Εσείς φτιαχτήκατε το 2010. Ως παιδιά του σήμερα αλλά και της κρίσης, πώς βιώνετε την όλη φάση με τις οικονομικές ή άλλες ανάγκες που έχει η μπάντα; Πώς νοιώθετε όταν βλέπετε το δίσκο σας στο soulseek;

Ιωσήφ: Εντάξει, "παιδιά του σήμερα" δεν το λες... Το internet δεν υπήρχε ούτε όταν εμείς ψάχναμε μουσικές, οπότε αυτά τα "θέματα" που λες στο να τις βρούμε τα είχαμε και εμείς. Τώρα που έχουμε και την άλλη ιδιότητα, αυτήν της μπάντας, μάλλον πρέπει να αισθανόμαστε τυχεροί που έχουμε τη δυνατότητα να μοιραστούμε τόσο εύκολα τη μουσική μας... Βέβαια η δισκογραφία με την κλασική έννοια της έχει τελειώσει και το να βλέπουμε το δίσκο μας στο soulseek δε λέει κάτι από μόνο του. Μπορεί να έχεις χιλιάδες downloads και εκατομμύρια like, αλλά στο live σου να μην πατάει κανείς. Μπορεί το download σου να χαθεί ανάμεσα σε άλλα χίλια μέσα σε μια playlist και ποτέ να μην πάρει την προσοχή που του αξίζει. Πριν το internet αυτό ήταν διαφορετικό, αλλά θα αποφύγω να γίνω γραφικός μιλώντας για "βιβλιαράκια CD", "χάδια στο εξώφυλλο του βινυλίου", "αισθησιακά αγγίγματα της βελόνας" κλπ. Το αν η πρόσβαση σε τόσο πολλή μουσική εξυπηρετεί και την ουσιαστική ακρόασή της νομίζω δεν μπορεί να αναλυθεί με δυο λόγια εδώ.

Πάμε λίγο στην ίδια την μουσική. Τα rock, psychedelic, alternative, indie, math, ουφ· τα στοιχεία από πολλά και διάφορα μουσικά είδη ίσως και να είναι κάτι αναπόφευκτο στις μέρες μας. Περιγράψτε μου τον ήχο σας. Τι νέο πρεσβεύει ή αν θέλετε σχηματοποιεί; Ποια ίχνη του βρίσκετε σε προηγούμενα χρόνια;

Γιώργος: Ο ήχος μας πιστεύω ότι ήταν ιδιαίτερος από την πρώτη στιγμή που παίξαμε μαζί αλλά μετά από τόσα χρόνια πρόβες έχει γίνει ακόμα πιο χαρακτηριστικός Duoyu ήχος, και αυτό θα φανεί στον επόμενο δίσκο. Τον ήχο μας θα τον περιέγραφα απρόβλεπτα ρυθμικό και μινιμαλιστικά ψυχεδελικό και αυτά που πρεσβεύει είναι τόσο νέα όσο και παλιά και αυτά που σχηματοποιεί άλλο τόσο τα διαλύει. Κάθε σύγχρονη μορφή τέχνης πλέον είναι ξεκάθαρα πολυσυλλεκτική και συνδυάζει στοιχεία από οτιδήποτε έχει διάθεση ο κάθε καλλιτέχνης να συνδυάσει. Αυτός ο συνδυασμός στοιχείων είναι αναπόφευκτος και αναγκαίος για να γεννηθεί κάτι καινούριο και να μην υπάρχει η προβλεπόμενη επανάληψη, η οποία βέβαια πουλάει.

Ο δίσκος έχει μια ομοιογένεια αν και μου φαίνεται ότι έχουν διαφορετική ηλικία τα κομμάτια μεταξύ τους. Είναι αλήθεια αυτό; Σε ποιο στάδιο βρίσκονται τα τραγούδια του επόμενου; Κάπου πήρε το μάτι μου ότι ήδη τον δουλεύετε.

Ιωσήφ: Είναι αλήθεια ότι τα κομμάτια του 1ου δίσκου δουλεύτηκαν και εξελίχθηκαν μέσα σε ένα διάστημα περίπου 3 ετών και μου κάνει εντύπωση που μιλάς για ομοιογένεια. Αν εξαιρέσεις το γεγονός ότι έχουν παραχθεί από τους ίδιους ανθρώπους, η πρώτη αυτή φάση του συγκροτήματος ήταν πιο πολύ αναγνωριστική - και λίγο εκπαιδευτική αν θες. Ψάχναμε τα πατήματά μας, τα κοινά μας σημεία, γνωρίζαμε ο ένας τον άλλον, δοκιμάζαμε τη συνεργασία μας. Τώρα είμαστε ηχητικά πολύ πιο δεμένοι και με πιο σαφή κατεύθυνση - νομίζω ότι τα νέα μας κομμάτια έχουν μια διαφορετική "ένταση"... Από τον επόμενο δίσκο απέχουμε αρκετά ακόμα. Υπάρχουν πολλές ιδέες πάνω στις οποίες πειραματιζόμαστε, κάποιες έχουν βρει το δρόμο τους - να περάσουν τώρα και από τη δοκιμασία του live και βλέπουμε!

Στα live έχουμε εκπλήξεις; Τα κομμάτια αποκλίνουν από αυτό που ακούμε στην ηχογράφηση; Στο set παίζετε ακυκλοφόρητα; Δύο κουβέντες παρακαλώ και για το επερχόμενο live.

Γιώργος: Καμία εκτέλεση δεν είναι ίδια με την άλλη. Πάντα το κάθε κομμάτι το παίζουμε διαφορετικά, βασιζόμενοι πάνω στη φόρμα και την ενορχήστρωση της ηχογράφησης. Πάντα παίζουμε ακυκλοφόρητα αν και ελπίζουμε ότι δεν θα μείνουν για πολύ έτσι. Συγκεκριμένα στο live που θα κάνουμε στο SIX D.O.G.S, το Σάββατο 9 Μαΐου, θα παίξουμε 4 ολοκαίνουρια κομμάτια, τα οποία έχουν ήδη κατοχυρώσει τη θέση τους στην επόμενη κυκλοφορία.

Ιωσήφ: Γενικά, διασκεδάζουμε πάντα στη σκηνή, ανυπομονούμε να "δοκιμάσουμε" τα νέα τραγούδια on stage και είναι μια καλή ευκαιρία να επαναλάβουμε και μια κοινή εμφάνιση με την "αδελφική" μας μπάντα, τους Red Elephants, που έρχονται από την Ικαρία.

Ο κόσμος των Duoyu είναι ένα καλοπροαίρετο, γεμάτο ζωντανό χιούμορ κάλεσμα για μια δημιουργική αναθεώρηση της θλίψης που πάντα καιροφυλακτεί ή έπεται. Τι έχετε να πείτε για αυτό;

Γιώργος: Ο κόσμος μας είναι μεν καλοπροαίρετος αλλά και υποψιασμένος. Είναι γεμάτος χιούμορ αλλά και πικρόχολος. Είναι καρτουνίστικος αλλά έχει και σκηνές φιλμ νουάρ. Είναι ένα κάλεσμα για αναθεώρηση αλλά και μια οργισμένη κραυγή βοήθειας. Στο κάτω κάτω χρησιμοποιούμε αισιόδοξα την απαισιοδοξία μας.