Ό,τι δεν αλλάζει είναι νεκρό

Ο παλιός γνώριμος από Τρύπες, μπασίστας Γιώργος Καρράς, επιστρέφει γράφοντας μουσική για δύο performances: τις παραστάσεις του χοροθεάτρου Sσvema με τη νέα παραγωγή Mon(a)xia στο Studio Ora (Αντ. Καμάρα 3, έναντι ΧΑΝΘ) στις 15, 16 και 17 Μαΐου και τη sold out performance σωματικού θεάτρου της ομάδας Πτώση/Πτήση που παρουσιάστηκε στο Σχήμα Χωρίς Άξονα στις 7- 11 Μαΐου, που απέσπασε πολύ καλές κριτικές. Η παράσταση Mon(a)xia πραγματεύεται το θέμα της μοναχικότητας, το ταξίδι της ζωής, στην πορεία του οποίου βρίσκουμε ανθρώπους, ανακαλύπτουμε τόπους, χώρους, μυρωδιές, φωνές ..συνομιλούμε με άλλους, αισθανόμαστε, δημιουργούμε, συνυπάρχουμε. Πρόκειται για μια απόπειρα να απαντηθούν ερωτήματα όπως "Ο άνθρωπος επιλέγει να είναι μόνος; Είναι από τη φύση του μοναχικός;"

Γιώργο έγραψες τη μουσική για τη performance με τον τίτλο "Πώς θα ήταν αν..." και για τη " Mon(a)xia". Πώς ξεκίνησαν αυτές οι συνεργασίες που σηματοδοτούν ουσιαστικά την επιστροφή σου στα μουσικά πράγματα;

Η συνεργασία μας με την ομάδα "Πτώση/Πτήση" ξεκίνησε τυχαία. Σε μια βόλτα μου στην παραλία είδα την ομάδα να παρουσιάζει μία περφόρμανς με θέμα την αναπηρία και τους πρότεινα αν θέλουν να τους βοηθήσω κάνοντας την μουσική για την επόμενη δουλειά που θα έκαναν. Έτσι άρχισα να κάνω μουσική παίρνοντας ερεθίσματα από την κίνηση τώρα και όχι από τον στίχο, ήταν κάτι καινούριο για μένα που είχε ενδιαφέρον και μου έδινε μεγάλη ευχαρίστηση. Αργότερα γνώρισα την ομάδα Χοροθέατρου ΣΒΕΜΑ και μου ζήτησαν να τους κάνω μουσική για την παραγωγή που ετοίμαζαν με θέμα την μοναξιά. Δέχτηκα και έτσι ξεκίνησαν όλα...

Όσο καιρό σε παρακολουθώ μέσα από την προσωπική σου σελίδα στο f.book γράφεις ορχηστρικά, συνθέσεις πολύ διαφορετικές από αυτά που ίσως σας είχαμε συνηθίσει με τις Τρύπες. Αυτό σε εκφράζει περισσότερο τώρα; Θα ήθελες στις νέες συνθέσεις να προστεθούν φωνή και στίχοι;

Αυτοί που με γνωρίζουν όπως και τα υπόλοιπα παιδιά από τις Τρύπες μας έχουν ταυτίσει με τον ήχο της μπάντας και πάντα περιμένουν από μας να ακούσουν κάτι που να τους θυμίζει τις Τρύπες. Στη χώρα της μουσικής υπάρχουν πολλοί δρόμοι και ο καθένας τους έχει τα δικά του τοπία και ομορφιές. Δεν μπορώ να αντισταθώ στον πειρασμό να εξερευνήσω κι άλλους δρόμους. Η μουσική που κάνω αυτόν τον καιρό είναι αυτή που μπορώ να κάνω μόνος μου και με τα μέσα που έχω στην διάθεσή μου. Αν και δεν είναι εύκολο να τη χαρακτηρίσω με μια λέξη γιατί μπαίνω σε χωράφια διαφορετικών ειδών μουσικής, θα μπορούσα ίσως να δανειστώ τον όρο "experimental" (πειραματικό). Αν για παράδειγμα είχα κάποιους καλούς στίχους θα έκανα τραγούδια. Αν είχα κάποιους μουσικούς να συνεργαστώ θα έκανα άλλα και διαφορετικά πράγματα. Θα με ενδιέφερε να βρω ευαίσθητους ανθρώπους που πρώτα απ' όλα θα τους νοιάζει να κάνουν κάτι όμορφο για να συνεργαστώ μαζί τους μουσικά.

Από την άλλη δε μπορώ να μη σκεφτώ ότι ακολούθησες μια πιο μοναχική πορεία, πιο προσωπική. Είναι θέμα χαρακτήρα ή κάτι άλλο;

Η αλήθεια είναι ότι είμαι εσωστρεφής χαρακτήρας, δε μιλάω εύκολα, δεν κάνω εύκολα φιλίες και μέχρι ένα βαθμό θα μπορούσα να πω ότι την μοναξιά μου την επέλεξα, αλλά και κατά ένα μεγάλο βαθμό μου επιβλήθηκε κιόλας. Οι προσπάθειές μου να επικοινωνήσω με άλλους μουσικούς μου πρόσφεραν μεγάλες απογοητεύσεις έτσι δεν κατόρθωσα να δραπετεύσω από την μοναξιά μου. Αυτό δεν σημαίνει ότι σταμάτησα να προσπαθώ και να ελπίζω.

Ο χαρακτηριστικός ήχος του μπάσου... ένα από τα στοιχεία που αγαπήσαμε στον ήχο σας με τις Τρύπες. Μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια δεν έχεις δώσει παρά ακόμα μία συνέντευξη, και αυτή πριν χρόνια. Αναπόφευκτα θα σε ρωτήσω για ποια είναι η πιο έντονη ανάμνηση σου από εκείνη την εποχή;

Αισθάνομαι ευγνώμων γι αυτά που έζησα εκείνη την εποχή και έχω αναμνήσεις, αλλά δεν νοσταλγώ και δεν έχω την αίσθηση ότι μου λείπει πραγματικά τίποτε από τότε. Η ζωή προχωράει τα πράγματα με τον καιρό πρέπει να εξελίσσονται και να αλλάζουν. Ό, τι δεν αλλάζει είναι νεκρό. Θέλω να πιστεύω ότι τα καλύτερα είναι μπροστά μας κι έρχονται.

Υπάρχει υποθέτω με τις δύο αυτές ομάδες που δούλεψες και η ικανοποίηση μαζί και η χαρά της επικοινωνίας με νέους ανθρώπους;

Είναι υπέροχο να συνεργάζεσαι και να επικοινωνείς με νέους ανθρώπους. Είναι ευλογία να μπορείς όσο μεγαλώνεις να διατηρείς επαφή με το νέο, με την ελπίδα, να μοιράζεσαι την εμπειρία σου και την γνώση σου και συγχρόνως να μπολιάζεσαι με την φρεσκάδα της νιότης.

Έχεις κρατήσει επαφή με τους fans; Νομίζω πως σε βρίσκουν σταδιακά αρκετοί από τη σελίδα.

Η αλήθεια είναι ότι έχω κάποια μηνύματα από φαν στο fb δεν είναι πολλά αλλά δείχνουν ενδιαφέρον για τα κομμάτια που ανεβάζω κι αυτό μου δίνει μεγάλη χαρά. Οι περισσότεροι μου εκφράζουν την επιθυμία τους να ξαναδούν ή να δουν για πρώτη φορά τις Τρύπες να παίζουν.

Για το μέλλον τι θα ευχόσουν;

Θα ευχόμουν να καταλάβουμε όλοι ότι αν πραγματικά θέλουμε να γίνουν καλύτερα τα πράγματα στη ζωή μας, στη χώρα και στον κόσμο θα πρέπει εμείς πρώτα να γίνουμε καλύτεροι.

- - -