Τι μπορούν να χρησιμεύσουν 99 tracks;
Έξι κομμάτια [δομημένα σε 38 τραξ] με αγγλικούς τίτλους μόνο, τους οποίους αν παραθέσουμε σε σειρά σχηματίζουν ένα σύντομο ποίημα: Tasmanian Angel, Roman Soldier, his word was prophetic, his wife was synthetic, but he was free scientist. Άγγελος της Τασμανίας, στρατιώτης Ρωμαίος, η ρήση του προφητική, η γυναίκα του συνθετική, αυτός δε [όμως] ελεύθερος επιστήμων.
Άλλα οκτώ κομμάτια [σε 61 τραξ] με ελληνικούς στίχους, των οποίων οι ελληνικοί τίτλοι εν σειρά, επίσης δίνουν ποίημα: Με το όπλο μου, ένα παλιό σου αστείο, μισή απόδραση, είσαι κεραία -σύμφωνα με την αγάπη- στο μαγαζί. With my gun, an old joke of yours, half escape, you are antenna -according to the love- in the shop. Και οι αγγλικοί τίτλοι βγάζουν ρεμπέτικο λυρισμό και σπάνε φόρμες και νόρμες.
Ακούστε τα και τα 14 [38+61 τραξ] σε τυχαία σειρά, προτείνει το εσώφυλλο του cd Εισαι Κεραια Στο Μαγαζι. Έχετε 99! επιλογές. Ενενήντα εννέα παραγοντικό συνδυασμούς, δηλαδή οι τυχαίες μεταθέσεις μεταξύ τους είναι το γινόμενο όλων των ακεραίων από το 1 ως το 99. Δεν τελειώνουν ποτέ. Δε φτάνει μια ζωή...
Γιατί και πώς αποφάσισες να κάνεις 99 τεμάχια [τραξ] ένα ενιαίο έργο;
Πραξη 1η: στο His Wife Was Synthetic δεν ηθελα να βαλω το σολο του κιθαριστα (Nolan Cook) στην αρχη του κομματιου. Επισης ειχα μια ηχογραφηση του "ζεσταματος" που εκανε ο ντραμμερ (Theo X). Ετσι ειπα να κανω ενα δευτερο κομματι σαν intro (εισαγωγη), το "His Word Was Prophetic" με τα τυμπανα και ενα μερος της κιθαρας που επαναλαμβανεται παρακατω.
Πραξη 2η: κανω τριλογια γιατι το 2 ειναι ασχημος αριθμος, οποτε βρισκω κατι να κανω για outro (επιλογο), το "But He Was Free", με το σολο της κιθαρας που εβγαλα απο την εισαγωγη. Φυσικα ολοι οι 3 τιτλοι ειναι απο του στιχους του ενιαιου κομματιου.
Πραξη 3η: κοβω κι αλλα τραγουδια και σε κλασματα δευτερολεπτου μου ηρθε η ιδεα: "Αν ειναι να κανεις κατι καν' το στο επακρο. Ποσα track μπορει να χωρεσει ενα CD; 99, Bingo!!!"
Ηθελα καποια απ' αυτα να ειναι διαρκειας ενος δευτερολεπτου, αλλα στο Red Book του CD, δηλαδη στις οδηγιες του τι μπορεις και τι δεν μπορεις να κανεις σ' ενα CD, λεει οτι το μικροτερης διαρκειας track μπορει να ειναι 4 δευτερολεπτα.
Πραξη 4η: Καθoμαι και κοβω τα κομματια... Μετα λεω "Τι μπορουν να χρησιμευσουν 99 tracks; Ααααα, εφοσον ειναι τοσα πολλα, να τα βαζω στο random (shuffle) και καθε φορα να ειναι σαν να ακουω ενα νεο album." Ιδου!!!
Συνεβαλε και η συνηθεια μου ν' ακουω μουσικη στο iTunes παντα στο random τα τελευταια χρονια, οπως και η φυση του ιδου του μεσου, CD, που μπορεις να κανεις κατι τετοιο σε αντιθεση με το δισκο. Φανταζεσαι να πηδαει η βελονα στο βινυλιο απο κομματι σε κομματι απο μονη της;...
Ποιοι συμμετείχαν στο δίσκο;
Harry Elektron: φωνητικα, προγραμματισμος υπολογιστη, ακουστικη κιθαρα, κρουστο / Thana.sys Apostolidius: πληκτρα, φωνητικα / Sonny Touch: ηλεκτρικες κιθαρες / Theo X: τυμπανα / Michael Vrettas: βιολι / Nolan Cook: ηλεκτρικη κιθαρα / George Bandoek [Αποστολάκης]: θορυβοηλεκτρικη κιθαρα / Deena Yaku Maku: φωνητικα / Ra Lalita Dashi: απαγγελια / Krittiya Rujakom: μια λεξη / Nick Brave: τιτλος ενος κομματιου / Chris Megas: μιξη-mastering / Iannis Koufaelas: παραγωγη. Κυκλοφορια: Defkaz-Polytropon, Greece, 2015.
Πώς βλέπεις τα πνευματικά δικαιώματα σε μια εποχή πνευματικού διαδικτυακού χυλού;
Πνευματικα & Δικαιωματα: δυο λεξεις αντιφασκουσες. Στο Πνευματικο δεν υπαρχουν δικαιωματα. Ισχυει μονο το δικαιωμα επιλογης: Δηλαδη αν μπορεις να ερθεις σε επαφη με μια Ιδεα.
Και παλι, πανω σ' αυτο δεν υπαρχει ελευθερια επιλογης. Οχι απο καποιον τριτο παραγoντα, επειδη κατι μας εμποδιζει, απλα απο εμας τους ιδιους. Οι ιδιοι θετουμε τα ορια μας, συνηθως υποσυνειδητα.
Η δημιουργια σαν "αυθεντικη ιδεα/πρωτοτυπια" ανηκει σε καποιο συγκεκριμενο ατομο μονο για εμπορικους σκοπους και νομικους λογους. Οπως δηλαδη ειναι γνωστο, προστατευουμε απλα τον κοπο που καναμε για να κατασκευασουμε κατι (ενα προιον, μια υπηρεσια), ουτως ωστε καποιος αλλος να μην επωφεληθει και βγαλει κερδος χωρις να το αξιζει. Και φαινομενικα ειναι σωστο.
Η αυθεντια ομως στις Ιδεες ειναι κατι αμφισβητησιμο γιατι προυπαρχουν και δεν ειναι κανενος. Υπηρχαν απο πριν και θα υπαρχουν. Γι' αυτο πολλες φορες εχει παρατηρηθει σε καλλιτεχνες (η και οχι μονο) που κυμαινονται στο ιδιο στυλ δημιουργιας (στο ιδιο μηκος κυμματος) να εχουν ταυτοχρονα, συχνα πυκνα, τις ιδιες σκεψεις /ιδεες. Κι αυτο εξηγειται με το γεγονος οτι ο Χωροχρονος δεν υπαρχει (ειναι μια κατασκευη του Νου για πρακτικους λογους), οποτε ολα τα γεγονοτα, συμβαντα, σκεπτομορφες υπηρξαν, υπαρχουν και θα υπαρχουν ταυτοχρονα. Μια χαρακτηριστικη απεικονιση θα ηταν σαν οι καλλιτεχνες να καθομαστε καπου ολοι μαζι και να "ψαρευουμε" ιδεες, (οι οποιες ειναι μια μορφη οντοτητας) και ταυτοχρονα να πιανεται μια στα "αγκιστρια" (νου) 2 η περισσοτερων "ψαραδων". Ολοι καπως εχουμε το ιδιο "δικαιωμα", αλλα η ιδεα απο μονη της εχει κι αυτη το δικαιωμα να ειναι ανεξαρτητη.
Εντελει τα πνευματικά δικαιωματα οπως αναφερομαστε συνηθως, ειναι κατι για το οποιο με την πορεια εξελιξης που εχει δεν μπορουμε να κανουμε και πολλα. Ετσι ειναι, οταν κερδιζεις κατι οπως για παραδειγμα πιο ευκολη επικοινωνια μεσω διαδυκτιου, πρεπει να χασεις και κατι αλλο. Συμπαντικος νομος εξισσοροπισης.
Σκέφτηκες ότι η μουσική του cd θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί στο Κουρδιστό Πορτοκάλι;
Καλη ιδεα! Αλλα για διασκευη της θρυλικης ταινιας, σε ελληνικη βερσιον που ο πρωταγωνιστης να λεγεται Κουρδιστος Πορτοκαλογλου.
Πραγματικα πιστευω η μουσικη μου δεν ειναι μονο σκοτεινη, γιατι νομιζω οτι κατι τετοιο υπονοεις. Ειναι και φωτεινη ταυτοχρονα, αλλα τοσο πολυ που μερικες φορες αγγιζει τα ορια του... καψιματος.
Οι τίτλοι είναι εσκεμμένα συνειρμικοί;
Καμια σχεση, πραγματικα. Τα κομματια δεν μπηκαν σε σειρα στο αλμπουμ επειδη βγαινει καποια προταση με νοημα. Αλλωστε δεν εχω τετοιο σκοπο γενικοτερα. Η τεχνη εχει δικη της Λογικη, εχει να κανει με τον Λογο, με τον Αρχικο Ηχο. Καμια σχεση ομως με την επιστημονικης αποψης μεταλλαγμενη λογικη, τη λεγομενη κοινη λογικη.
Σε εκφράζει καλύτερα το ατονικό σύστημα σύνθεσης ή το ατονικό σύστημα γραφής [στίχων];
Ούτε το ατονικό σύστημα σύνθεσης ούτε το ατονικό σύστημα γραφής. Πάει καιρός που δεν ακούω συστηματικά πειραματική μουσική, αισθάνομαι ότι δεν μου χρειάζεται σε τόσο ισχυρές δόσεις όσο παλαιότερα. Δε νομίζω ότι εμμονή σ' ένα πειραματικό άκουσμα θα βελτίωνε την απόδοσή μου στη μουσική, ούτε και νιώθω έλξη προς το ατονικό είδος. Τελευταία δεν έχω αγαπημένο είδος μουσικής, αλλά δεν μπορώ να ακούσω μουσική που δεν αρέσκομαι.
Ατονικό σύστημα γραφής χρησιμοποιούσα μέχρι πρότινος (βλέπε πιο πάνω) γιατί δεν ήξερα που βρίσκεται ο τόνος στο πληκτρολόγιο και μου έμεινε συνήθειο. Ελπίζω να υποκύψει με κάποια αγωγή.
Υπάρχει φιλοσοφικό υπόβαθρο στο έργο αυτό;
Ναι.
Οι στιχουργικές επιρροές σου ακουμπάνε στο ρεμπέτικο ή στο σκυλάδικο;
Στην πρωτη μου εργασια (δισκο) ειχα κανει επισκευες ρεμπετικων κομματιων ("Ιεροδουλος Σοβαρη Στην Δικη", Lyra Records, 1999). Οι επιρροες υπαρχουν γενικοτερα και ερχονται απ' ολες της πλευρες. Εως ενα σημειο δεν αισθανομαι υπευθυνος γι αυτες. Εως ενα αλλο, υπευθυνα ενσωματωνω ποικιλα συναισθηματα και ειδη νεωτερισμου.
Η εταιρική επωνυμία του σχήματος [Χάρης Έλεκτρον & Υιοί] σε τι παραπέμπει;
Ειναι ενα αστειο που ξεκινησε ως εξης: Για 1η φορα που συνεργαστηκα με καποιον (1999) στην μουσικη μου, ονομαζοταν Χαρης. Οποτε, ειχα σκεφτει καπως να φτιαξω ενα ονομα συγκροτηματος που να περιεχει το ονομα μας. Μετα ομως ηρθε ενας αλλος μουσικος και φιλος μ' ενα αλλο ονομα. Του ειπα "Απο δω και περα στο συγκροτημα θα σε φωναζουμε Χαρη, γιατι δεν θελουμε να μας χαλασεις την πιατσα..." και συμφωνησε. Ηταν σαν να εχουμε ολοι καποια συγγενεια, σαν οικογενεια που ομως εχουμε κοινο ονομα αντι του επιθετου. Ετσι υπηρξαν: Χαρης Εσχατον, Χαρης Βαϊμπραφον, Χαρης Ελκηθρον. Αυθορμητο επακολουθο ηταν το "Χαρης Ελεκτρον & Σια" που υπαρχει απο τοτε.
Σχεδιάζεις κάποια ζωντανή παρουσίαση του έργου αυτού τώρα σύντομα;
Θα παρουσιασουμε το "New Old Songs", συλλογη παλαιων και νεων ασματων, στις 29 Ιουνη στο "Residents" Bar, Θεσσαλονικη, με την εξης συνθεση:
Χαρης (ο Ανωνυμος με την Χρυση Μασκα): φωνητικα, προγραμματισμος υπολογιστη, πληκτρο
Ροσιτα (η Aγνωστη σε ολους Μεξικανικης Παλης Τραγουδιστρια): φωνητικα, ποζες
Lopez: φωτισμος
Χρηστος Μεγας: ηχοληψια
Ειναι μια εκδηλωση στο πλαισιο του Διεθνούς Φεστιβαλ Performance.
Harry Elektron & Sons: Roman Soldier
Harry Elektron & Sons: His Wife Was Synthetic