Butter or bombs?
Πριν γνωρίσω τον Ράκια από τους «Κάθοδος των Μυρίων» πίστευα ότι είναι ένα ροκ ξωτικό που παλεύει μέσα του με δαίμονες και αναζητά την μεγάλη αλήθεια στους διαδρόμους των πανεπιστημιακών κτιρίων, στα αρχαία της πλατείας Ναυαρίνου, στα στενά της άνω πόλης. Είναι λίγα χρόνια τώρα που τον γνώρισα και συνεχίζω να πιστεύω το ίδιο.
«We got da bombs» - επικίνδυνος τίτλος, ξέρεις οι καιροί είναι παράξενοι.
«Μέρες παράξενες, θαυμάσιες μέρες - όπως λένε και οι φίλοι μας οι Active Member. Είναι ένας τίτλος που βγαίνει μια εποχή που το ελληνικό τραγούδι μαστίζεται από μπόλικη δόση φρονιμάδας. Κάποιοι ξεχνάνε ότι το τραγούδι πρέπει να είναι κι επικίνδυνο. "We got da bombs" είναι δικό μας σύνθημα δρόμου απέναντι σ' αυτό το τόσο ήπιο και ζαχαρωμένο κλίμα».
Η νέα σας δουλειά βγάζει την ένταση που χαρακτηρίζει τα live σας και έλειπε από την προηγούμενη - ίσως γιατί η "γυαλιστερή" παραγωγή δεν σας ταιριάζει.
«Θέλαμε αυτό ακριβώς, ν' αποτυπώσουμε την ενέργεια των live μας. Ήχος ακατέργαστος, ωμός, κοφτερός, χωρίς ζάχαρη - με απλά λόγια καθαρόαιμο rock'n'roll».
Φαίνεται ακόμη και σε ερωτικές μπαλάντες να δίνεις μία χροιά επαναστατική. Τελικά η Κάθοδος των Μυρίων είναι «έρωτας και επανάσταση»;
«Ζούμε για τους μεγάλους έρωτες και τις μικρές επαναστάσεις στην καθημερινότητα μας».
Το «Surrat Thani» που ανοίγει το cd, κρύβει κάποια προσωπική ιστορία;
«Ναι. Όλα τα τραγούδια έχουν την ιστορία τους. Προσπαθώ να καταγράφω τις έντονες στιγμές μου και να τις κάνω τραγούδια. Πάντως αν βρεθείτε στο Surrat Thani, θα καταλάβετε τον στίχο που λέει «χόρεψε με την βροχή των μεγάλων θαλασσών».
Το τραγούδι της τελευταίας στιγμής», μοιάζει με μπαλάντα που δεν πρόλαβε να γράψει ο Παύλος Σιδηρόπουλος.
«Κατέβηκε μια νύχτα ο Παύλος και μου το ψιθύρισε στο αυτί».
Ποιο από τα καινούργια τραγούδια σας θα πρότεινες για μουσικό χαλί σε δελτίο ειδήσεων;
«Το "We got da bombs" σαφώς. Αφιερωμένο εξαιρετικά στους Τράγκηδες και στους Κακαουνάκηδες και σε όλο αυτό το χαφιεδότσουρμο που βγαίνει στα τηλεοπτικά παράθυρα και υποτιμά απόλυτα την νοημοσύνη μας. Επίσης έναν στίχο από το «Επικίνδυνοι άνθρωποι», που λέει: «ξεκίνα να τρέχεις, το μέλλον δεν σου ανήκει» και αφορά όλους αυτούς που υπονομεύουν το μέλλον μας».
Μίλησε μου για την δική σου ... κάθοδο στην πρωτεύουσα. Τελικά αυτή η πόλη «τρώει» τα παιδιά της;
«Αυτή η πόλη ξέρει ένα πράγμα πολύ καλά: να γεννάει. Τώρα από κει και πέρα βγαίνουμε στην περιπλάνηση. Ξαναγυρνάμε όμως κάτι βράδια και στήνουμε ολονύχτια γλέντια στο αστεροσκοπείο».
Κι έτσι τα «βράδια στο αστεροσκοπείο», τα οποία αναφέρετε σε κάθε κυκλοφορία σας συνάντησαν έναν δρόμο αθηναϊκό.
«Όχι. Εννοούμε την Σωκράτους στη Θεσσαλονίκη, αλλά αυτή είναι άλλη ιστορία. Η Κάθοδος των Μυρίων είναι κομμάτι της Θεσσαλονικιώτικης μουσικής σκηνής. Γι' αυτήν ανησυχούμε, αυτήν συνεχίζουμε να στηρίζουμε».
Τι συνεπάγεται για την λειτουργία της μπάντας η μετακίνηση σου στην Αθήνα;
«Η λειτουργία της μπάντας δεν αναστέλλεται, οι πρόβες συνεχίζονται πιο αραιά βέβαια και αυτόν τον καιρό πιστεύω πως είμαστε στην καλύτερη φάση μας. Άλλωστε αυτό μπορείτε να το διαπιστώσετε το Σάββατο 23 Νοεμβρίου στο club του Μύλου όπου παρουσιάζουμε τον δίσκο μας ζωντανά».
Μπορείς να φανταστείς τους Κάθοδος των Μυρίων χωρίς το βιολί του Θοδωρή;
«Χωρίς τον Γκότση δεν μπορώ να φανταστώ την Κάθοδο. Άλλωστε μαζί ξεκινήσαμε την μπάντα, έχουμε περάσει τόσα μαζί και είμαστε πολύ δεμένοι όχι μόνο ως μουσικοί. Δεν είναι για μένα το βιολί του Θοδωρή σημαντικότερο από τον ίδιο. Κι εκεί πιστεύω πως βρίσκεται το μυστικό στην χημεία της μπάντας».
Πώς και τον άφησες να ...τραγουδήσει;
«Από το '95 παίζουμε την «Πέρδικα», εφτά χρόνια μου γκρίνιαζε. Ε, τι να κάνω υπέκυψα...»
Σκέφτεστε να καθιερώσετε το έντυπο που είχατε κυκλοφορήσει; Καλύπτει κάποια κενά που αφήνει η μουσική σας στην επαφή με τον κοινό;
«Θέλουμε να καθιερώσουμε μια ανοιχτή επικοινωνία. Ήδη υπάρχει η σελίδα στο Internet (www.kathodos.gr) και το συγκεκριμένο έντυπο με το οποίο δίνουμε εικόνες σε συγκεκριμένους στίχους των τραγουδιών μας, μιας και ποτέ δεν είχαμε την πολυτέλεια πολυσέλιδων ενθέτων στα cd μας. Αλλά περισσότερο εστιάζουμε στο γεγονός ότι μπορεί να λειτουργεί σαν γέφυρα ανάμεσα σε μας και τους ανθρώπους που μας ακούν και μας εμπιστεύονται».
Λίγα λόγια για τα δύο νεώτερα μέλη του γκρουπ Χρήστο και Αλέξη.
«Με τον Χρήστο και τον Αλέξη στα τύμπανα και στο μπάσο αντίστοιχα, δεν χρειάστηκε πολύ προσπάθεια για να δέσουμε ως σχήμα. Όμοιες μουσικές αντιλήψεις και καταβολές, δημιουργήσαμε μαζί ένα πιο επιθετικό και συμπαγές αποτέλεσμα».
Είδα πρόσφατα το βιβλίο του αμερικανού καθηγητή Michael Curtis Ford «Η κάθοδος των Μυρίων» - είναι τόσο μεγάλο που νομίζω ότι εσύ ζυγίζεις λιγότερο! Το έχεις δει;
«Όχι δεν το είδα, αλλά μου συνέβη το εξής: Σ' ένα μπαράκι έρχεται ένας φίλος και λέει γι' αυτό το βιβλίο. Λίγο η δυνατή μουσική, λίγο τα ποτά, του λέω «τί, μας κάνανε και βιβλίο;»
Γενικά διαβάζεις ή η μουσική παίρνει όλο το χρόνο σου;
«Μου αρέσει να διαβάζω ποίηση. Βέβαια ο Λόρκα έχει πει πως η ποίηση στο χαρτί πεθαίνει. Διαβάζω λοιπόν «νεκρή ποίηση» και αναζητώ στο Αστεροσκοπείο την ζωντανή».
Οι Κάθοδος των μυρίων θα παρουσιάσουν τη νέα τους δισκογραφική δουλειά «We got da bombs» στις 23 Nοεμβριου στο club του Μύλου. Support: Zoom.