Love, peace, harmony

O Maceo Parker (Β. Καρολίνα, 1943) άρχισε να παίζει σαξόφωνο σε μικρή ηλικία. Ως έφηβος έπαιζε rhythm&blues, μαζί με τα αδέλφια του, τον ντράμερ Melvin και τον τρομπονίστα Kellis. Αργότερα, ανακάλυψε τον Ray Charles, ο οποίος υπήρξε το ίνδαλμά του, ενώ ως σαξοφωνίστας επηρεάστηκε από τους King Curtis, Cannonball Adderley και Hank Crawford.

Το 1964, προσελήφθη μαζί με τον αδελφό του Melvin στη μπάντα του James Brown, τους θρυλικούς JB's. Σύντομα, έγινε το αστέρι της μπάντας, συνεισφέροντας στη σύνθεση κομματιών όπως τα "I feel good" και "Out of sight". Έκτοτε, το όνομά του είναι συνώνυμο του funk και του groove.

Το 1970, εγκατέλειψε για λίγο τους JB's, για να φτιάξει τους Maceo & All the Kings Men. Τρία χρόνια αργότερα επέστρεψε, διεκδικώντας όμως το δικαίωμα να ηχογραφεί σόλο δίσκους ("Us People", "Funky Music Machine").

Στα τέλη της ίδιας δεκαετίας, ξεκίνησε η συνεργασία του με τον George Clinton και τους Parliament Funkadelic, και με τη Rubber Band του Bootsy Collins. Μετά την καταδίκη του Brown σε εξαετή φυλάκιση, ο Parker δημιούργησε τους Maceo Parker & The JB Horns, με τους οποίους έχει εμφανιστεί σ' όλο τον κόσμο.

Εκτός των προσωπικών του δίσκων ("Roots Revisited", "Mo' Roots", "Life on Planet Groove"), αποτελεί μόνιμο μέλος της μπάντας του Prince, ενώ ηχογραφεί κι εμφανίζεται με μουσικούς κάθε είδους: Jane's Addiction, De La Soul, Dave Mathews Band, κλπ.

Την Τρίτη 19 Οκτωβρίου, θα είμαστε εκεί για να του φωνάξουμε (όπως ο μακαρίτης JB): Maceo! Βlow your horn!

H ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

- Τι γνώμη έχετε για τη σύγχρονη μαύρη μουσική, με δεδομένο ότι έχετε παίξει όλα τα είδη της: soul, jazz, funk, hip-hop (De La Soul), μέχρι σε δίσκους του Prince έχετε συμμετάσχει (ο οποίος συνιστά ένα ολόκληρο είδος μουσικής);
Δεν βλέπω τη μουσική σαν θέμα χρώματος, οι μουσικοί έχουν μια κοινή γλώσσα η οποία υπερβαίνει σχεδόν τα πάντα. Το θέμα είναι το ταλέντο ενός μουσικού, όχι το χρώμα του.

- Πιστεύετε ότι η ζωή των αφροαμερικανών μουσικών είναι ευκολότερη σήμερα απ' ό,τι πριν 30 χρόνια;
Ναι.

- Στη διάρκεια της δεκαετίας του'60 και του'70, όλα τα είδη της μαύρης μουσικής είχαν πολιτική άποψη κι έντονο αντίκτυπο. Υπάρχουν σήμερα νέοι καλλιτέχνες με δομημένη πολιτική θέση, όπως ήταν κάποτε ο George Clinton ή το πρώτο κύμα του hip-hop;
Οι δεκαετίες του 60 και του 70 ήταν μια συγκεκριμένη εποχή στην ιστορία, ειδικότερα λόγω του Κινήματος των Πολιτικών Δικαιωμάτων. Εξαιτίας αυτού, υπήρχε πολλή μουσική, κάθε είδους, με πολιτική θέση και άποψη. Εγώ πρεσβεύω την ειρήνη, την αγάπη και την αρμονία, αυτό φέρνω με τις παραστάσεις μου.

- Ποιος ήταν ο πρώτος δίσκος που αγοράσατε ως παιδί;
Νομίζω ότι ένας από τους πρώτους δίσκους που αγόρασα ήταν κάποιο άλμπουμ του Ray Charles.

- Έχετε συνεργαστεί με αρκετούς rock καλλιτέχνες (Jane's Addiction, Dave Mathews' Band), κι έχετε εμφανιστεί σε συναυλίες τους. Ποια είναι η γνώμη σας για τη σύγχρονη rock μουσική;
Λατρεύω τη μουσική - την ονομάζουν οικουμενική γλώσσα επειδή αυτό ακριβώς είναι! Απολαμβάνω ερμηνευτές και μουσικούς απ' όλα τα είδη μουσικής και κάθε εθνικότητας, πράγμα που μπορείτε να το δείτε και από τους ανθρώπους με τους οποίους έχω συνεργαστεί - και μου αρέσουν όλοι: οι Red Hot Chili Peppers, ο Keith Richards, οι De La Soul, η Ani DiFranco, η Candy Dulfer, ο Van Morrison, ο Prince, ο Ray Charles, ο James Brown, ο George Clinton, και πολλοί άλλοι.

- Τα τελευταία χρόνια, είδαμε μια σημαντική αναβίωση του funk. Πολλοί νέοι μουσικοί παίζουν παλιά κλασικά κομμάτια ή φτιάχνουν καινούργια, τα οποία έχουν έντονα στοιχεία από τους funk ήχους τους παρελθόντος. Σας αρέσει αυτή η σκηνή; Ποιο θα ήταν το μήνυμά σας στους αναβιωτές αυτούς;
Όσο υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να χορεύουν, θα υπάρχει funky μουσική, σε όλες τις παραλλαγές της!

- Πότε να περιμένουμε καινούργιο δίσκο σας; Μπορείτε να μας πείτε κάτι παραπάνω γι' αυτόν;
Ελπίζω να ηχογραφήσω πάλι με τη WDR Big Band στο σχετικά άμεσο μέλλον. Έχω μερικά σχέδια ακόμα στο μυαλό μου, αλλά δεν είμαι έτοιμος να μιλήσω γι' αυτά!

- Στα πιο πρόσφατα άλμπουμ σας, κάνετε μια επιστροφή στις ρίζες σας. Είναι δύσκολο σήμερα να βρείτε καινούργιο υλικό εξίσου καλό με τα τραγούδια του Ray Charles, για παράδειγμα;
Μου άρεσε πάντοτε ιδιαίτερα ο Ray Charles, τον αγαπούσα πολύ και εκτιμούσα την ερμηνεία του. Όταν ήμουν έφηβος, δεν ήξερα ότι η φωνή μου ως τραγουδιστή θα πλησίαζε κάπως τη δική του φωνή, αλλά αμέσως μόλις έμαθα ότι υπήρχε πιθανότητα να φτιάξω μια big band (εννοεί τη WDR Big Band), σκέφτηκα να παίξω κομμάτια του Ray Charles. Αν γνωρίζετε αρκετά τη δουλειά του Ray Charles, θα ξέρετε ότι εκτός από τα δικά του τραγούδια, ερμήνευε και ο ίδιος διασκευές κομματιών πολλών άλλων καλλιτεχνών - κι αυτό είναι ένα από τα πράγματα που τον έκαναν μοναδικό. Μου αρέσει να ηχογραφώ δίσκους, και μου αρέσει να γράφω και να ερμηνεύω τη δική μου μουσική, όπως επίσης τη μουσική άλλων ανθρώπων. Τρέφω βαθιά αγάπη και για τους ανθρώπους και για τις συναυλίες, έτσι για μένα η δυνατότητα να κάνω περιοδείες σε όλο τον κόσμο και να παίζω στο κοινό, είναι ό,τι αγαπώ πιο πολύ!

- Σας ευχαριστούμε!

Νάντια Πούλου - Χίλντα Παπαδημητρίου