Μια συνέντευξη σε 18 ερωτήσεις

Κάποτε θεωρούσα πως το να πραγματοποιεί κάποιος τους στόχους του, έστω και αν στόχευε χαμηλά, ήταν αρκετό. Σήμερα δε μου φτάνει. Μου αφήνει δυσαναπλήρωτα κενά και ερωτηματικά. Ψάχνω τις προσπάθειες που δείχνουν τα μικρά, τα πιο μικροσκοπικά αν θέλετε, κομμάτια αυτού του κόσμου, που αποφέρουν τελικά τις πιο απόκληρες, αλλά και συνάμα έξυπνες ιδέες σε κοινή θέα. Αυτό είναι το γήπεδο του Matt Elliott. Και εντός του ο πάλαι ποτέ εξτρεμιστής των The Third Eye Foundation και νυν τροβαδούρος των νυχτερινών ωρών και της μελαγχολίας δεν έχει πολλούς σοβαρούς ανταγωνιστές. Αν και τα έχουμε ξαναπεί, ένα συμπέρασμα σ' αυτό το σημείο, βεβαίως, δεν μπορεί παρά να είναι μερικό. Στη συνέντευξη που ακολουθεί εξηγούνται και πάμπολλα άλλα από τον ίδιο. Άλλοτε δίνοντας τις πολυπόθητες απαντήσεις και άλλοτε δημιουργώντας μύριες άλλες ερωτήσεις που μένουν να συντηρούν το μυστήριο. Στο σαλόνι παρακαλώ ...

1. Matt, ας πάρουμε τα πράγματα απ' την αρχή και ας πάμε πίσω. Όταν ως The Third Eye Foundation έγραφες δύο albums σε δύο χρόνια, τα "Ghost" και "You Guys Kill Me", είχες τη συναίσθηση, καταλάβαινες τότε πως με κάποιο τρόπο χαρακτήριζες τα nineties;

Ασφαλώς και όχι. Τον περισσότερο καιρό ήμουν πνευματικά άρρωστος. Δεν μπορώ καν ξεκάθαρα να με θυμηθώ να τα φτιάχνω (κυρίως το "Ghost"). Ποτέ δεν περίμενα ότι θα μπορούσε κανείς να τα πάρει στα σοβαρά, όπως και δεν έχει γίνει, τουλάχιστον ευρέως.

2. Η σχέση σου με τη θρησκεία ποια είναι; Έχεις χρησιμοποιήσει την εικόνα του Χριστού, ποια σημασία έχει αυτή για σένα;

Ανατράφηκα στους κόλπους της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας αλλά άρχισα να ερευνώ το θέμα από μικρή ηλικία. Όταν συνειδητοποίησα πως στην πραγματικότητα κανείς (και σίγουρα όχι οι θρησκευόμενοι) δεν ήξερε τι στο διάβολο συνέβαινε περισσότερο από ότι εγώ, απέρριψα όλες τις μορφές οργανωμένης θρησκείας. Οι άνθρωποι είναι επόμενο να μην θέλουν να το σκαλίζουν και πολύ. Σε αντίθεση με μένα. Νοιώθω γοητευμένος από τη ζωή του πραγματικού Ιησού (όχι του λευκού ξανθομάλλη και γαλανομάτη, αλλά του Αραμαίου). Αυτό που σπάνια οι Χριστιανοί λαμβάνουν υπόψη είναι η πολιτική κατάσταση εκείνης της εποχής και πως ο πραγματικός Ιησούς πιθανόν να ήταν περισσότερο κάποιος σαν τον Che Guevara. Είναι ακόμα δυνατόν να τον θεωρούσαν τον Osama Bin Laden της εποχής.

Ο λόγος που έβαλα το κεφάλι ενός πούμα πάνω σ' αυτό του Ιησού στο "You Guys Kill Me" ήταν λόγω του ότι οι πιο πολλές αναπαραστάσεις του είναι γελοιωδώς ανακριβείς. Έτσι μπορείτε και εσείς επίσης να βάλετε ένα καλοσυνάτο κεφάλι πούμα στους ώμους του ξέροντας ότι αυτό είναι τόσο κοντά στην πραγματικότητα όσο και ο ξανθός, δυτικός άνδρας που λάμπει. Για μένα ο Ιησούς αντιπροσωπεύει μια απ' τις θεμελιώδεις ατέλειες του ανθρώπου, μια παρερμηνεία. Εναντιώθηκε στην υπάρχουσα εκκλησία, οπότε το γεγονός ότι η Καθολική Εκκλησία γεννήθηκε μέσα από τις στάχτες μέσω της ισχυρής καθοδήγησης του Αγίου Παύλου (που οι Εσσαίοι αποκαλούν στα Χειρόγραφα της Νεκράς Θάλασσας ως "Ο Ψεύτης") είναι εξαιρετικά ειρωνικό.

3. Για τη μελαγχολία τι έχεις να πεις; Πολλές φορές μου δίνεις την εντύπωση ότι δίνεις όλο σου το είναι, πως μοχθείς κυριολεκτικά για να την αποτυπώσεις όσο πιστότερα γίνεται, στους τίτλους, στους στίχους, στην ατμόσφαιρα, στα εξώφυλλα των δίσκων σου, σχεδόν σε ό,τι κάνεις.

Αυτό που κάνει τη μουσική όμορφη είναι ο τρόπος που μπορεί να μεταδώσει ένα συναίσθημα κατευθείαν από μια ψυχή σε μιαν άλλη. Πιστεύω πως κατά βάθος όλοι κατεχόμαστε από μια υστερική οργή γιατί βαδίζουμε σταθερά προς το θάνατο χωρίς να αισθανόμαστε κάποιο σκοπό εκτός από την γενετική αναπαραγωγή. Αυτό είναι τρομαχτικό, αλλά και τρόπο τινά τραγικό ή αν δεν είναι, ίσως υπάρχει το συλλογικό συναίσθημα του θρήνου. Η μουσική σε όλους τους πολιτισμούς μπορεί να είναι είτε θλιμμένη είτε χαρούμενη. Παίξε σε ένα αυτόχθονα του Δάσους της Βροχής της Βραζιλίας μια μινόρε συγχορδία και όπως ο κάθε Ευρωπαίος, Κινέζος ή Αφρικανός θα σου πει και αυτός πως είναι θλιμμένη. Υπάρχει κάτι τραγικό αναφορικά με την ύπαρξη. Και όλοι οι άνθρωποι προσπαθούν να το εκφράσουν εδώ και χιλιάδες χρόνια.

4. Πόσο συχνά ακούς μουσική;

Πάρα πολύ, αν και είναι ενοχλητικό για τους τριγύρω μου. Και αυτό επειδή μελετάω ακατάπαυστα προσπαθώντας να αποφύγω να κάνω πολύ συχνά τα ίδια λάθη. Φυσικά, πριν βγει ένας δίσκος τον ακούω ένα εκατομμύριο φορές στο στάδιο της μίξης. Στη σκηνή είναι κυρίως που δεν αντέχω πλέον να ακούω ελαττωματικά τραγούδια.

5. Έχεις πει ποτέ ακούγοντας κάτι που σε συνεπαίρνει "αυτό θα ήθελα να το είχα γράψει εγώ";

Κάθε γαμημένη φορά αυτό λέω.

6. Είχα διαβάσει πριν μερικά χρόνια ένα βιβλίο του Mike Jay με τίτλο "Artificial Paradises" γύρω από την επίδραση των ναρκωτικών στην ανθρώπινη έκφραση και κουλτούρα, από τη θρησκεία μέχρι την τέχνη. Έχω σκεφτεί πολλές φορές πως η μουσική σου θα μπορούσε να είναι το ιδανικό soundtrack για αυτό το θέμα. Εσύ έχεις χρησιμοποιήσει ποτέ τέτοιου είδους διεγέρσεις για να γράψεις;

Λοιπόν, όπως αρκετοί άνθρωποι (ειδικά ο Bill Hicks) πιστεύω πως τα ναρκωτικά είναι εδώ για να δοκιμάζονται. Πήρα μια εμπεριστατωμένη απόφαση για το ποια θα παίρνω και πότε. Ιδιαίτερα απολαμβάνω (αν και ίσως να μην είναι η κατάλληλη λέξη) παραισθησιογόνα, μα τώρα πια έχω περιορίσει την κατανάλωσή μου σε περίπου μία (άντε δύο, αν είμαι τυχερός) φορές το χρόνο. Έχω ακούσει απίστευτα εμπνευσμένη μουσική καθώς ήμουν σε trip αλλά ποτέ δεν μπόρεσα να την αντιγράψω γιατί ήταν εξαιρετικά πολύπλοκη για να τη μεταφέρω σε πραγματικό χρόνο. Ωστόσο, θα ήθελα πολύ να ακούσω αυτή τη μουσική κάποτε ηχογραφημένη. Μπορεί, αν αφιερώσω τη ζωή μου στη μελέτη μου, να μπορέσω μια μέρα να την κατανοήσω αρκετά για να τη δημιουργήσω.

Πιστεύω πως όλα τα ναρκωτικά θα έπρεπε να είναι νόμιμα και να διακινούνται ελεύθερα. Εντούτοις, υψίστης σπουδαιότητας θα έπρεπε να είναι και η εκπαίδευση πάνω στη χρήση τους. Θα μπορούσαν, επίσης, να φορολογούνται ώστε να υπάρχει ενίσχυση ως προς την πληρωμή αυτής της εκπαίδευσης. Η υγεία κοστίζει. Είμαι σίγουρος πως θα μπορούσε να υπάρξει πληθώρα εσόδων για τις εμπλεκόμενες κυβερνήσεις. Δυστυχώς, οι μεγαλύτεροι παίκτες αυτού του κόσμου είναι συνδεδεμένοι με τα διεθνή καρτέλ ναρκωτικών. Η κοινωνία δεν ανήκει στα ενδιαφέροντά τους, έτσι είναι αδύνατον για μας να ζούμε με έναν πολιτισμένο και πεφωτισμένο τρόπο.

Και λέγοντας αυτά να ξεκαθαρίσω πως όταν παίζω καπνίζω πολύ λίγο και αυτό γιατί δεν πιστεύω ότι θα μπορούσα να παίξω κιθάρα ενώ τριπάρω. Αν και ίσως το προσπαθήσω κάποια μέρα μόνο και μόνο για τη δική μου διασκέδαση.

7. Πες μου δυο λόγια για το νέο σου album. Πόσα ακόμα "... Songs" έχουμε να περιμένουμε πό τον Matt Elliott στο μέλλον;

Έχω ακόμα ένα "... Songs" album αφημένο κάπου στο κεφάλι μου αλλά ούτε που ξέρω τι θα καταλήξω να κάνω.

8. Στο προηγούμενό σου album είχες ένα συγκλονιστικό τραγούδι για την τραγωδία του "Kursk". Στο καινούργιο σου έχεις ένα για την Maria Callas. Μίλησέ μου λίγο για αυτά. Τι πρέπει να έχει κάτι για να σε εμπνεύσει;

Προφανώς την τραγωδία νέων ανθρώπων, παγιδευμένων στο παγωμένο νερό επειδή οι Ρώσοι αρνήθηκαν τη βοήθεια από τη Νορβηγία για να κρατήσουν μυστικό ένα υποβρύχιο για το οποίο ήδη γνώριζαν οι διεθνείς υπηρεσίες πληροφοριών. Είναι ένα παράδειγμα για το ότι η αξία της ανθρώπινης ζωής έχει πέσει απίστευτα χαμηλά. Συχνά αστειεύομαι με τον εαυτό μου σχετικά με την τιμή της μετοχής της ανθρώπινης ζωής σήμερα. Ίσως να μπορεί πλέον να υπολογιστεί με νούμερο. Ένα παράδειγμα κυβέρνησης που λειτουργεί ως δικτατορία, προς την οποία φαίνεται να κινούνται και όλες οι άλλες κυβερνήσεις. Είναι ένα παράδειγμα όπως και του τύπου που παίρνει το μέρος ενός ανήθικου και διεφθαρμένου αρχηγού ενάντια στην κοινή γνώμη. Και τέτοια πράγματα πρέπει να επισημαίνονται.

Το "The Ghost Of Maria Callas" ήταν κάτι εντελώς διαφορετικό. Μάλλον θα ένιωθα την παρουσία της και ίσως θα αποδοκίμαζε έντονα πράγματα που έχω κάνει. Αλλά αληθινά όλο αυτό πιθανόν να είναι μόνο το ότι δουλεύω πολύ σκληρά ή ό,τι άλλο (όπως ίσως είναι εμφανές σε σένα).

9. Matt, εμπνέεσαι από τα όνειρά σου;

Φυσικά.

10. Αν σου ζητήσω να περιγράψεις τη μουσική σου μονάχα με ένα χρώμα, ποιο θα διάλεγες και γιατί;

Μισώ ερωτήσεις σαν και αυτές. Πραγματικά δεν μου ταιριάζουν αλλά δεν είμαι και καλός με τους συνδυασμούς των χρωμάτων. Έτσι μόνον αν πιεζόμουν πολύ ίσως να διάλεγα το βαθύ κόκκινο.

11. Εκτονώνεσαι με άλλους τρόπους εκτός απ' τη μουσική;

Με το ετήσιο ταξίδι μου στα δάση του Golmund. Μου αρέσει να καπνίζω τσιγαριλίκια. Επίσης ο κινηματογράφος είναι πολύ σημαντικός για μένα, όπως, ασφαλώς, το διάβασμα και η τέχνη γενικότερα.

12. Στη σημερινή εποχή οι περισσότεροι δίσκοι κυκλοφορούν στο internet πολύ πριν βγουν επίσημα από την εταιρεία που τους εκδίδει. Το ίδιο συμβαίνει και με τους δικούς σου. Αυτό είναι κάτι που σε προβληματίζει, που θα ήθελες να γινότανε διαφορετικά;

Θα ευχόμουν τουλάχιστον αυτοί οι μπάσταρδοι να περίμεναν μέχρις ότου κυκλοφορήσει ο δίσκος κανονικά. Ξοδεύουμε πολύ χρόνο με την παρουσίαση. Το cd είναι κάτι περισσότερο από τη μουσική, είναι τα πάντα. Έχω ακόμα αυτήν την ανόητη ιδέα πως οι άνθρωποι θα ήθελαν να κάτσουν, να ακούσουν το δίσκο με το εξώφυλλο στα χέρια, να το διαβάζουν και να το βλέπουν ενώ παίζεται η μουσική. Αυτά είναι αδύνατον όταν κατεβάζεις το album πριν κυκλοφορήσει. Όπως μου είπε κάποιος τις προάλλες, όμως, χωρίς παράνομα downloads δεν θα με είχε ανακαλύψει, οπότε τίθεται και ένα ερώτημα. Δεν είμαι ένας άπληστος μπάσταρδος, απλώς χρειάζομαι να πουλήσω αρκετά για να φάω και να καλύψω τα έξοδα που η εταιρεία πλήρωσε, ειδάλλως δεν θα μπορώ να ηχογραφήσω το επόμενο cd. Επομένως κάποιοι άνθρωποι πρέπει να το αγοράζουν για να είναι δυνατόν να συνεχίσω.

13. Τι σε έκανε να αποφασίσεις την έκδοση ενός box set των The Third Eye Foundation φέτος; Το σίγουρο είναι πως σήμερα η εποχή είναι σαφώς φιλικότερη ώστε να κατανοηθεί το παλιότερο υλικό σου.

Στην πραγματικότητα ήταν ιδέα του Stephane (Gregoire) από την Ici d' Ailleurs, αλλά όταν ανέφερα στην Domino πως ο Stephane το σκεφτόταν μου είπαν ότι θα το κάνουν αυτοί. Ίσως ήδη το σκέφτονταν και αυτοί. Όλα τα υπόλοιπα ήρθαν μόνα τους διότι εγώ ήμουν πάρα πολύ αφοσιωμένος στο 'Failing Songs' ώστε είχα ελάχιστο χρόνο και ενέργεια για να αφιερώσω σε κάτι τέτοιο.

14. Το 1999 σε μια επίσκεψή μου στο Λονδίνο θυμάμαι είχα ψάξει για ώρες μέχρι να βρω τελικά μια κόπια του "Pan Odyssey" 12'' των Bump & Grind. Το ήθελα αποκλειστικά για το "Pan Odyssey Reconstruction" που υπέγραφες ως Third Eye Foundation στην πίσω πλευρά. Σήμερα χρησιμοποιώ εκείνο το σπάνιο βινύλιο για να κάνω τους φίλους μου να ζηλεύουν. Παρόλα αυτά εσύ δεν το αναφέρεις στη δισκογραφία σου. Γιατί;

Νομίζω είναι στο website. Για να είμαι ειλικρινής έχω κάνει τόσα πολλά remixes που δεν τα θυμάμαι όλα. Χρειάζεται αφοσιωμένοι άνθρωποι να τα επισημάνουν στο σύνολό τους. Εγώ από τη στιγμή που κάτι τελειώσει έχω την τάση να το ξεχνώ.

15. Το συνθετικό σου ύφος είναι πάρα πολύ προσωπικό. Μια φορά να σε ακούσει κανείς και αμέσως μπορεί να αναγνωρίσει τη μουσική σου. Μήπως αυτό σε κάποιες στιγμές σε κάνει και λίγο εγωιστή;

Δεν είναι και σίγουρο πως με κάνει εγωιστή. Φοβάμαι μήπως δεν έχω καταλάβει και καλά. Μήπως ρωτάς αν είμαι πολύ εσωστρεφής μουσικά; Ειλικρινά φτιάχνω τη μουσική έτσι όπως μου βγαίνει (παρόλο που την επιμελούμαι προς έκδοση, βεβαίως). Δεν υπάρχει κανένα βασικό πλάνο ή κάτι άλλο. Παίζω ένα τραγούδι στην κιθάρα, μου αρέσει, προσπαθώ να το θυμηθώ και αυτό με τον καιρό αναπτύσσεται. Σε κάθε περίπτωση έχω δημιουργήσει τους δικούς μου κανόνες και τρικ.

16. Πώς είναι μια απλή, κοινή ημέρα του Matt Elliott;

Όταν δεν περιοδεύω, θα σηκωθώ, θα πάρω πρωινό, θα δω τις ειδήσεις, θα παίξω κιθάρα, ίσως προβάρω. Ειδικά αν υπάρχουν κανονισμένες ζωντανές εμφανίσεις ή αν εκείνη την περίοδο ηχογραφώ κυρίως κάνω πρόβες. Όλα παίζονται, αν και όταν ηχογραφώ προτιμώ να δουλεύω τη νύχτα. Εκεί που μπορεί να συμβεί το πιο απίθανο πράγμα είναι όταν περιοδεύω.

17. Αισθάνεσαι κοσμοπολίτης, με την έννοια του ελεύθερου, του αδέσμευτου στον κόσμο;

Σε αυτό το σύστημα; Θα αστειεύεσαι. Δυσκολεύομαι και να αναπνεύσω. Είμαι κάποιος που έχει την τύχη να κάνει μια δουλειά που λατρεύει. Είναι αδύνατον να μετακινείσαι αυτές τις εποχές. Είμαι ειλικρινά πολύ τρομαγμένος με τον δρόμο που έχει πάρει η κοινωνία.

18. Για τους φίλους σου στην Ελλάδα είναι διαρκής η λαχτάρα να σε δουν κάποτε ζωντανά. Σχεδιάζεις να έρθεις για κάποιες live εμφανίσεις;

Όταν τα ελληνικά αεροδρόμια βελτιώσουν τις υποδομές τους ίσως πετάξω. Ειδάλλως την επόμενη φορά που θα βρεθώ στη νότια Ιταλία θα πάρω το πλοίο!