Η γραμμή ανάμεσα στη σιωπή και στη βία δεν μπορεί ποτέ να είναι σωστή ή λανθασμένη
Αν μη τι άλλο, κανείς δεν μπορεί να πει ότι οι O. Children δεν είναι φρέσκο συγκρότημα ή ότι ανήκουν στα "πάλι-τα-ίδια-και-τα-ίδια" ονόματα. Δημιουργήθηκαν από τους Tobias O'Kandi (φωνητικά) και Andi Strange (ντραμς) ως ...Βοno Must Die (!) και μετά την προσθήκη των Gauthier Ajarrista στην κιθάρα και του Harry James στο μπάσο άλλαξαν το όνομα τους σε O. Children. Το 2009 κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο άλμπουμ τους, με τραγούδια όπως το "Dead Disco Dancer" και το εξαιρετικό "Heels". Φέτος έβγαλαν το "Apnea" και έχουν ξεκινήσει τουρνέ, η οποία θα περάσει και από τη Θεσσαλονίκη. Πιο συγκεκριμένα, την Κυριακή 11 Νοεμβρίου και ώρα 21.00 θα παίξουν στο Γαία Live Stage το indie wave τους, με τις έντονες πινελιές και επιρροές από το post punk της δεκαετίας του '80. Support θα είναι οι Jane Doe και οι Fuzzy Nerds. Ως τότε, ο λόγος δίνεται στους ίδιους τους O. Children:
- Ας ξεκινήσουμε με το προφανές: ο Nick Cave ανήκει στις επιρροές σας, κι αυτό φαίνεται στο όνομα του συγκροτήματος. Πώς συνδέονται οι O. Children με το ομώνυμο τραγούδι και ποιους λόγους το επιλέξατε;
Προφανώς και είμαστε μεγάλοι φαν του Nick Cave. Ωστόσο, δεν υπάρχει πραγματικός σύνδεσμος με το συγκεκριμένο τραγούδι. Απλά μας άρεσε πάρα πολύ ο τίτλος του.
- Μιλώντας για επιρροές, υπάρχει καμία σχέση ανάμεσα στο δικό σας "Dead Disco Dancer" και στο "Death of a Disco Dancer" των Smiths; Τι συμβολίζει για εσάς ο "χορευτής της ντίσκο";
Δεν έχει κάποια σχέση με το τραγούδι των Smiths. Ο "Νεκρός Χορευτής της Ντίσκο" έχει να κάνει με το στυλ του τραγουδιού. Είναι αρκετά σκοτεινό ως προς τον ήχο, ωστόσο είναι ένα τραγούδι με σκοπό να κάνει τον κόσμο να χορέψει, με μια πραγματική αίσθηση groove και ρυθμού.
- Ποια είναι η πορεία του συγκροτήματος και ποια είναι η ιστορία πίσω από τη δημιουργία του;
Το συγκρότημα ξεκίνησε όταν γράφηκε μια σειρά από τέσσερα τραγούδι και ανέβηκε στο myspace. Ήμαστε φίλοι για καμπόσους μήνες πριν από αυτό το γεγονός. Με το που ανέβηκαν τα τραγούδια και με το που τράβηξαν λίγη προσοχή, οι live εμφανίσεις κρίθηκαν αναγκαίες. Οπότε κι εμείς μαζευτήκαμε και αρχίσαμε να κάνουμε πρόβες-και αυτή ήταν η αρχή των O.Children.
- Η μουσική σας έχει πολύ μεγάλη σχέση με τα post punk συγκροτήματα της δεκαετίας του '80-βλ. Joy Division. Ωστόσο, έχει επίσης γραφεί ότι η ένταση που αποπνέει ότι θυμίζει ονόματα όπως οι Sisters of Mercy και οι Birthday Party. Είναι κάτι το οποίο επιδιώκετε κατά τη δημιουργική διαδικασία την οποία ακολουθείτε-και ποια είναι αυτή η διαδικασία;
Δεν επιδιώκουμε ιδιαίτερα να ακουγόμαστε σαν κάποιους άλλους ή να βγάζουμε κάτι συγκεκριμένο στη μουσική μας. Το πρώτο μας album είχε έναν σκοτεινό ήχο, καθώς τέτοια ήταν η μουσική που ακούγαμε τότε. Σε όλους μας αρέσουν διαφορετικά είδη μουσικής και έχουμε διαφορετικές επιρροές. Οπότε στους δίσκους βάζουμε ό, τι μας βγαίνει φυσικά. Γενικά, δεν έχουμε κάποιο σχέδιο να δρομολογήσουμε τον ήχο μας προς οποιαδήποτε κατεύθυνση.
- Τι νομίζετε ότι κάνει η μουσική σας τους ακροατές σας να νιώθουν; Τι είναι πιο ικανοποιητικό-δυο ακροατές που να αναπτύσσουν ίδια ή διαφορετικά αισθήματα για ένα τραγούδι που έχετε γράψει;
Η μουσική έχει κυρίως να κάνει με την ερμηνεία και πιστεύουμε ότι ο καθένας θα πάρει διαφορετικά πράγματα από τη μουσική μας. Κάτι που όλοι μας θέλουμε είναι η μουσική μας να είναι "ανεβαστική", όσο σκοτεινή κι αν ακούγεται ενίοτε. Η μουσική μας θα έπρεπε να είναι κάτι που να σε κάνει να χαμογελάς και να νιώθεις καλά για τη ζωή. Έτσι θα έπρεπε να είναι η μουσική γενικά.
- Στο "The Realest", το δεύτερο κομμάτι του "Apnea", λέτε: "Silence won't give us a home/ violence will give us a home". Θεωρείτε ότι αυτοί οι στίχοι ταιριάζουν με την γενική οικονομική κρίση; Πώς αντιμετωπίζετε την τελευταία;
Το τραγούδι έχει να κάνει με την κρίση γενικά, σε κάθε τομέα της ζωής μας. Είναι ένα δύσκολο θέμα για τη μουσική και εύκολα μπορεί να θεωρηθεί ότι υποστηρίζεις μια συγκεκριμένη άποψη ή θέση. Το τραγούδι απλά έχει ως θέμα το ότι η γραμμή ανάμεσα στη σιωπή και στη βία δεν μπορεί ποτέ να είναι σωστή ή λανθασμένη. Και η μεν και η δε οδηγούν σε προβλήματα.
- Πώς αποφασίσατε να βγάλετε το "Remixed", ένα album με remix κομματιών από το ντεμπούτο σας από ονόματα όπως The Golden Filter, Chad Valley και Heartbreak; Σας αρέσει η dance και γενικότερα η ηλεκτρονική μουσική;
Σε όλους μας αρέσει η ηλεκτρονική μουσική, και θεωρήσαμε ότι θα ήταν πολύ καλή ιδέα το να αφήσουμε άλλους ανθρώπους να δημιουργήσουν διαφορετικές ερμηνείες της μουσικής μας. Η ηλεκτρονική μουσική έχει πολύ ενδιαφέρον και νομίζουμε ότι αυτό βγαίνει στο δίσκο. Σε όλη την ιστορία της, η dance υπήρξε πολύ δημιουργική και πάντα προκαλούσε τα όρια της μουσικής. Σαν μουσικοί, δεν μπορούμε να το αγνοήσουμε αυτό. Είναι καλύτερα να προσπαθείς για κάτι καινούριο και ενδιαφέρον από το να κάνεις πάντα τα ίδια πράγματα.
- Πάμε τώρα στο "Acoustic", ένα ep με ακουστικές εκτελέσεις τραγουδιών από το ντεμπούτο σας. Πώς διαλέξατε τα τραγούδια που θα συμπεριλαμβάνατε σε αυτό και ποιες δυσκολίες αντιμετωπίσατε στην ακουστική εκτέλεση των τραγουδιών αυτών; Ποια version τους προτιμάτε τελικά-την ηλεκτρική ή την ακουστική;
Αυτό ήταν κάτι που έγινε κατά τύχη. Μας ζητήθηκε να κάνουμε ένα ακουστικό σόου, κάτι που στην αρχή μας φαινόταν πολύ παράξενο να το κάνουμε. Ωστόσο, με το που μαζευτήκαμε και κάναμε πρόβα τα τραγούδια, μας φάνηκε εξαιρετικό. Έτσι, μετά το σόου, αποφασίσαμε να δώσουμε στους φαν μια ευκαιρία να ακούσουν αυτά τα τραγούδια. Ακόμα προτιμούμε τα ηλεκτρικά album, αλλά το να προσφέρεις κάτι διαφορετικό κατά καιρούς παραμένει πολύ ωραίο.
- Κλείνοντας, θα λέγετε ότι η δημιουργία του "Apnea" ήταν ένα είδος θεραπείας για τον τραγουδιστή σας Tobi O' Kandi, μετά τα προβλήματα που είχε με τις βρετανικές αρχές και την υγεία του (σ.σ. αντιμετώπισε προβλήματα με την ανανέωση της άδειας παραμονής του και παραλίγο να απελαθεί στη Νιγηρία, η όλη κατάσταση δε του προκάλεσε υπνική άπνοια); Νομίζετε ότι η μουσική μπορεί να αποκαλέσει θεραπευτικό εργαλείο- και με ποιόν τρόπο;
Η μουσική βασικά αποτελεί μέσο και τρόπο διαφυγής για τους περισσότερους ανθρώπους. Συνεπώς, η δημιουργία του "Apnea" ήταν το τέλειο για όλους τους εμπλεκομένους. Ό, τι προβλήματα κι αν περνάς στη ζωή σου, πάντα υπάρχει κάτι που σε κάνει ευτυχισμένο και που σε κάνει να θέλεις να πετύχεις και να δουλέψεις σκληρά. Το "Apnea" ήταν αυτό ακριβώς για τους O. Children.