Olympic heavyways

- Παιδιά θα ήθελα μια μικρή παρουσίαση της μπάντας.

Oι Planet Of Zeus αποτελούνται από τους Babis στη φωνή και στην κιθάρα, Jayvee στο μπάσο, Syke στα drums και Yog στην κιθάρα.

- Πότε ξεκινήσατε σαν γκρουπ;

Ξεκινήσαμε το 1999 με 2000 σαν τρίο με τον Yog στα τύμπανα, το Jayvee στο μπάσο τον Babis κιθάρα και φωνή και έτσι κυκλοφορήσαμε ένα demo για μας, όχι σαν επίσημη κυκλοφορία. Μετά από πρόβες βγάλαμε καινούρια κομμάτια και το 2008 κυκλοφορήσαμε τον πρώτο μας δίσκο "Eleven the hard way" και επειδή θέλαμε το αποτέλεσμα ικανοποιητικό και στα live φωνάξαμε και τον Syke o οποίος ήταν φίλος της μπάντας από παλιά, έκατσε στα τύμπανα και ήρθε ο Yog στην κιθάρα.

- Το ύφος της μουσικής σας το είχατε στο μυαλό σας ή προέκυψε στην πορεία;

Προέκυψε, γιατί στην αρχή ο ήχος μας ήταν πιο 70s rock όπως για παράδειγμα τον αναβίωσαν οι σουηδοί Spiritual Beggars στους πρώτους τους δίσκους που είχαν πιο 70s αισθητική. Αυτό όμως άλλαξε όταν μπήκαμε στο studio για το "Eleven the hard way" γιατί ακόμα και κάποια παλιά μας τραγούδια "βγήκαν" πιο βαριά λόγω της παραγωγής και βέβαια λόγω νέων ακουσμάτων που σε επηρεάζουν διαφορετικά.

- Ο χρόνος που μεσολάβησε από το "Eleven the hard way" μέχρι το "Macho libre" τι επέφερε στην μπάντα;

Πλέον υπάρχουν δυο κιθάρες που αυτό παίζει το ρόλο του στην σύνθεση και στην δημιουργία των τραγουδιών κάτι που λειτούργησε ως πολυτέλεια και μας έκανε να σκεφτόμαστε διαφορετικά τόσο στο γράψιμο όσο και στην ενορχήστρωση. Όσον αφορά τον Babis του αφήνει περισσότερη ελευθερία στο τραγούδι μιας και βρίσκει το χρόνο για περισσότερες μελωδικές γραμμές αφού σε αρκετά σημεία δεν χρειάζεται να παίζει.

- Ο πρώτος σας δίσκος κυκλοφόρησε από εταιρία του εξωτερικού. Πως προέκυψε αυτό;

Ναι είναι η Casket και αυτό προέκυψε αφού ετοιμάσαμε τον δίσκο από όλες τις απόψεις το στείλαμε σε εταιρίες του εξωτερικού και η Casket ήταν μια από τις εταιρίες που απάντησε θετικά και για εκείνη την περίοδο το deal που μας πρόσφερε ήταν το πιο συμφέρον.

- Από ελληνικές εταιρίες δεν είχατε προσέγγιση;

Είχαμε και μάλιστα κάποιες πολύ καλές αλλά σαφώς το promotion και το management από μια ξένη εταιρία ήταν σαφώς πιο δελεαστικά για μας. Ξέραμε ότι θα χάσουμε κάποια πράγματα λόγω συνεννόησης π.χ. αλλά σαφώς στο know how η ξένη εταιρία πρόσφερε περισσότερα.

- Μείνατε τελικά ικανοποιημένοι από την Casket; Προωθήθηκε η μπάντα;

Μείναμε πολύ ικανοποιημένοι και η μπάντα προωθήθηκε πάρα πολύ. Δεν είχαμε στην αρχή και εμείς βέβαια πλήρη εικόνα για το τι θα μπορούσε να κάνει η εταιρία, αλλά πήραμε πολύ καλές κριτικές από μουσικά περιοδικά ανά τον κόσμο κάτι που για μια ελληνική εταιρία εκείνο τον καιρό θα ήταν πολύ δύσκολο να γίνει.

- Studio vs. live. Ποιες οι εμπειρίες σας;

Είναι δυο ξεχωριστές πίστες. Εμείς ζούμε για να παίζουμε live, αλλά και το cd χρειάζεται σαν σημείο αναφοράς γι' αυτούς που θα έρθουν στο live, να ξέρουν το τι θα παίξεις. Τo live είναι το ίδιο σημαντικό με το studio γι' αυτό θα πρέπει να αποδώσεις και ζωντανά αξιοπρεπώς, όχι βέβαια ακριβώς γιατί τότε δεν θα ήταν rock αλλά κάτι άλλο. Οι εμπειρίες που έχουμε από τα live μόνο θετικές μπορούν να χαρακτηριστούν. Γνωρίζεις νέο κόσμο, η επαφή με το κοινό εξελίσσει τη μπάντα και μουσικά και τεχνικά, να μπορείς να κρατάς δυνάμεις για το επόμενο live και βέβαια βοηθάει και στις διαπροσωπικές σχέσεις ανάμεσα στο γκρουπ. Πολλές μπάντες βέβαια δεν κάνουν live γιατί δεν έχουν το υλικό και τις δυνάμεις για να κάνουν live.

- Δίνετε μεγάλη σημασία τόσο στο artwork όσο και στο videoclip, π.χ. για το τραγούδι σας "Leftovers".

Ήχος και εικόνα πάνε μαζί. Αυτό που λέει ο Babis και το πιστεύουμε γενικότερα όταν ακούμε για μια καινούρια μπάντα την τσεκάρουμε στο youtube για να δούμε την αισθητική της και να ακούσουμε τον ήχο της. Το artwork το επιμελήθηκε ο Διονύσης ο Δικέφαλος, φίλος του γκρουπ που τον γνωρίσαμε σε ένα live εδώ στην Θεσσαλονίκη. Του δίναμε κατευθυντήριες γραμμές και αυτός τις υλοποίησε στο χαρτί.

- Το internet σας βοήθησε γενικώς;

Aν πούμε ότι δε μας βοήθησε θα ήταν ένα τεράστιο ψέμα. Είναι ένα εργαλείο που αν το χρησιμοποιήσεις σωστά θα σου φέρει μόνο θετικά αποτελέσματα. Βλέπεις video clip, μπορείς να "κατεβάσεις" μουσική, έρχεσαι εύκολα σε επικοινωνία, κλείνεις live, πράγματα που μια δεκαετία πριν ήταν δύσκολο να συμβούν.

- Πως βλέπετε την Ελληνική σκηνή στις μέρες μας;

Υπάρχουν πολλές αξιόλογες μπάντες στη χώρα μας αλλά λόγω της γενικότερης οικονομικής κρίσης οι μπάντες θέλουν να κάνουν πράγματα αλλά βρίσκουν οικονομικά εμπόδια. Από άποψη έμπνευσης και ποικιλίας βρισκόμαστε στην καλύτερη φάση και πολλές μπάντες από την Αθήνα που είμαστε και εμείς, μπορούν να πρωταγωνιστήσουν.

- H θεματολογία των τραγουδιών που αναφέρεται;

Αναφέρεται σε απλά καθημερινά πράγματα, για ένα φίλο που μπορεί να σου τη "φέρει", για μια γυναίκα, ένα γρήγορο αμάξι ή και κάποιους κοινωνικού περιεχομένου. Προσπαθούμε πάντα να αναφερόμαστε σε κάποιο ιστορικό πρόσωπο. Τo "Wake up dead" μιλάει για τον William H. Bonney, γνωστό ως Billy The Kid και το άλλο ειναι το "The ballad of Boston George" που μιλάει για τον ήρωα που υποδύεται ο Johnny Depp στην ταινία "Blow". Το "Dawn of the dead" από το Macho libre είναι κοινωνικό κομμάτι για το "ξυπνημα" των κοιμισμένων πολιτών όπως είμαστε όλοι μας λίγο πολύ κοιμισμένοι και το τραγούδι γράφτηκε γι'αυτό τον λόγο.

- Μελλοντικά σχέδια; Κυκλοφορίες, live, εμφανίσεις στο εξωτερικό;

Παίζουμε support στους Karma to Burn και σκοπεύουμε να κυκλοφορήσουμε το Macho libre σε μορφή βινυλίου. Δρομολογούμε μια ευρωπαϊκή περιοδεία που θα ξεκινήσει στα μέσα Απρίλη. Όσον αφορά το εξωτερικό έχουμε παίξει στο "Stoned from the underground" festival και η εμπειρία που αποκομίσαμε από εκεί χωρίς να θέλουμε να μειώσουμε την Ελλάδα ήταν απίστευτη. Μας φέρθηκαν σαν επαγγελματίες που παίζουν χρόνια και η συμπεριφορά τους ήταν εφάμιλλη όπως για παράδειγμα στους Monster Magnet. Υπήρχε συνέπεια, όλα σωστά και στην ώρα τους και εμείς προσαρμοστήκαμε στα δικά τους standards και το κοινό, γύρω στα χίλια άτομα, έδειξε ότι γούσταρε.

- Κάτι τελευταίο που θα θέλατε να προσθέσετε;

Ευχαριστούμε τον κόσμο που και τον δίσκο στηρίζει και στα live συμμετέχει και περνάμε καλά και εμείς αυτός. Έτσι και αλλιώς ο κόσμος είναι που μας δίνει δύναμη και η σχέση μας είναι αμφίδρομη και όσο μεγαλύτερη είναι η συμμετοχή και η ενέργεια που μας δίνει, τόσο περισσότερο πατάμε γκάζι και εμείς!