Let me buy you a dream
Αν κάποιος, που δεν είχε επαφή με την μουσική σας, σας ρωτούσε τι παίζετε, τι θα απαντούσατε;
Η απάντηση σ' αυτό το ερώτημα είναι "ό,τι μας αρέσει". Οι επιρροές μας είναι διαφορετικές, βάση είναι το garage και το punk αλλά τώρα και με την προσθήκη του νέου μας κιθαρίστα, του Χρήστου, "παντρεύονται" και άλλα ακούσματα και έτσι βγαίνει ένα αξιοπρεπές αποτέλεσμα.
Τι είναι αυτό που οδηγεί τόσες και τόσες μπάντες να ασχοληθούν με το rock 'n' roll;
Η αμεσότητα, η κατάθεση ψυχής που βγαίνει, η ειλικρίνεια, τα γκάζια της μουσικής που μας αρέσει και ακούμε περισσότερο. Προφανώς παρακολουθούσαμε και παρακολουθούμε πολλές συναυλίες και αυτό που κάναμε αρχικά σαν ακροατές είπαμε να ανέβουμε στην σκηνή, να δούμε αν μπορούμε να το κάνουμε και εμείς. Πρωτίστως μας ενδιαφέρει να βγάλουμε την δημιουργικότητα μας, έτσι και αλλιώς δεν περιμέναμε να γίνουμε "κάποιοι" από αυτό, μας ενώνει το κοινό γούστο της μπάντας.
Κυκλοφορήσατε τον δίσκο σας ακολουθώντας την Do It Yourself λογική. Ποια τα θετικά και ποια τα αρνητικά μιας τέτοιας κίνησης; Το συστήνετε σε άλλα συγκροτήματα;
Σε ότι αφορά το δημιουργικό κομμάτι, το να κυκλοφορήσεις έτσι μια δουλειά είναι το πιο ρεαλιστικό στην Ελλάδα, αλλά ταυτόχρονα και πολύ δύσκολο. Αισθάνεσαι πιο δημιουργικός έτσι, αναλαμβάνεις όλα τα στάδια, χωρίς να είναι κάποιος πάνω από το κεφάλι σου, αλλά σίγουρα χρειάζεσαι κάποιο budget, αναλόγως και του αποτελέσματος που επιθυμείς. Από επαφές που έχουμε με άλλες μπάντες, είτε από Θεσσαλονίκη είτε εκτός, διαπιστώνουμε πως προσανατολίζονται σ' αυτή τη λύση και παρόλο που μπορεί να χρειαστείς περισσότερο χρόνο για να μαζέψεις τα χρήματα, τα περισσότερα βήματα γίνονται D.I.Y. Ψαχτήκαμε με πράγματα που δεν είχαμε ασχοληθεί στο παρελθόν και μαθαίνοντας από την όλη διαδικασία σίγουρα είχαμε κέρδος από αυτό.
Από εκεί και μετά, το αποτέλεσμα θα μπορούσε να είναι και καλύτερο, αλλά σίγουρα είναι θετικό το ότι τα κάναμε όλα μόνοι μας, χωρίς κάποιος να μας υποδεικνύει το τι και το πως και γενικά είναι κάτι το δημιουργικό με αρχή, μέση και τέλος, ταυτόχρονα όμως έχει και το ρίσκο λόγο απειρίας. Μεγάλη ήταν η βοήθεια του Βασίλη Καρκαβίτσα και γενικά είμαστε ικανοποιημένοι με το αποτέλεσμα. Βέβαια με το πέρασμα του χρόνου και με περισσότερη εμπειρία πλέον, έχουμε εντοπίσει κάποια σημεία που δεν μας άρεσαν και θα μπορούσαν να ήταν καλύτερα.
Η ευκολία του να δημιουργήσεις έναν δίσκο σήμερα βοηθά ή όχι; Η πληθώρα μουσικής είναι κάτι καλό ή όχι;
Η live ηχογράφηση πλέον είναι μεγάλη υπόθεση, ακόμα και αν τα μέλη ενός γκρουπ μένουν σε διαφορετικά μέρη, ανταλλάσσοντας αρχεία μέσω υπολογιστή μπορούν να δουλέψουν με αυτόν τον τρόπο. Επιμένουμε πάντως στη live ηχογράφηση γιατί μας αρέσει και το feeling που βγαίνει και μας θυμίζει και τα live όπου ο ένας είναι δίπλα στον άλλο και παίζουμε ταυτόχρονα παρά να είμαστε ο καθένας μόνος του και να ηχογραφεί με τα ακουστικά στα αυτιά. Υπάρχει πάντως μεγάλη συζήτηση για το αν η πληθώρα μουσικής στο διαδίκτυο βοηθά ή όχι τα συγκροτήματα.
Social media. Η γνώμη σας για αυτά;
Σίγουρα βοηθούν. Μπορείς να έρχεσαι σε επαφή με ανθρώπους από οπουδήποτε στον κόσμο, τόσο σαν μουσικός όσο και σαν ακροατής. Μπορείς επίσης να προωθήσεις τη δουλειά σου με ένα event, χωρίς να ξοδεύεις χρήματα και να ανακαλύπτεις καινούριες μουσικές και ενδιαφέροντα συγκροτήματα. Υπάρχει βέβαια και η γενιά που είναι λάτρης του βινυλίου και που σίγουρα είναι κάτι το διαφορετικό και πιο συλλεκτικό. Πάντως πολλά συγκροτήματα που βγάζουν βινύλιο βάζουν και ένα link για να μπορείς να το κατεβάσεις. Απαντώντας και σε συνάρτηση με την προηγούμενη ερώτηση, υπάρχει και το μειονέκτημα με τόση πληθώρα μουσικής, να μην προλαβαίνεις να μαθαίνεις καλά της μουσικές αλλά να ακούς αποσπασματικά. Αν πάντως κάτι σου αρέσει πραγματικά, θα το βρεις και θα το ακούσεις με προσοχή.
Πολλοί έχουν συνδυάσει το rock 'n' roll με το τρίπτυχο sex, drugs and rock 'n' roll. Έχει γοητεία ο συνδυασμός της εν λόγω μουσικής με της καταχρήσεις γενικότερα;
Ίσως η παρανομία που υπάρχει σε αυτό να δελεάζει, αλλά είναι επιλογή του καθενός αν θέλει να ακολουθήσει κάτι από αυτά. Αν τα καταφέρει και στα τρία με έναν καλό συνδυασμό είναι το ιδανικότερο. Ίσως και ο λεγόμενος rock 'n' roll τρόπος ζωής να δικαιολογεί κατά κάποιον τρόπο όλο αυτό.
Είναι το rock τρόπος ζωής ή ίσως είναι μια καλή δικαιολογία;
Νομίζουμε πως όχι. Όταν κάτι αρχίζει να συζητείται σε υπερθετικό βαθμό καταντάει ταμπέλα. Υπάρχει βέβαια και κόσμος που μπορεί εμφανισιακά να μην σου κάνει κλικ και να ανέβει στην σκηνή και εκεί να καταθέσει πραγματικά την ψυχή του. Το rock δε θέλει πολλά λόγια. Χρειάζεται αμεσότητα και ό,τι κάνεις να το κάνεις εκείνη τη στιγμή και λιγότερο να μπεις σε διαδικασίες taboo και να μη βάζεις όποια άλλα και να μην αποκλείεις κόσμο από αυτό. Έχει να κάνει και με το πόσο το λέει η καρδιά σου κι το πόσο μπορείς να είσαι γνήσιος και αυθεντικός.
Ποιος ο ρόλος της μουσικής στη σημερινή συγκυρία;
Έτσι όπως είναι πλέον τα πράγματα "rock n roll is all we got". Με όλες αυτές τις δυσκολίες, υπάρχει πλέον πολύς κόσμος που αρχίζει να βλέπει την κατάσταση με άλλο μάτι, να υπάρχει αλληλεγγύη και μέσω των τεχνών γενικά, και της μουσικής ειδικότερα, ξεπηδούν νέες καταστάσεις. Περισσότερος κόσμος πλέον στηρίζει φάσεις όπως το Αντιρατσιστικό φεστιβάλ ή συναυλίες που γίνονται σε επαρχιακές πόλεις με ανεξάρτητους διοργανωτές. Παράλληλα υπάρχει και η αλληλεπίδραση με τον κόσμο που θέλουμε αυτό που κάνουμε εμείς επί σκηνής και περνάμε καλά να περνούν το ίδιο καλά και αυτοί και έτσι να ξεχνάμε για λίγο της καθημερινές δυσκολίες και να εκτονώνουμε έτσι την ενέργεια μας. Εμείς συμμετέχουμε σε αντίστοιχες διοργανώσεις και όπου κρίνουμε ότι αυτό που γίνεται μας εκφράζει παίρνουμε μέρος. Έτσι λοιπόν και εμείς με τον τρόπο μας και την μουσική μας συνεισφέρουμε στον σκοπό της συναυλίας ξαναλέγοντας ότι θα πρέπει να μας εκφράζει και εμάς.
Σε μια χώρα που δεν στηρίζει γενικότερα τη rock μουσική, που έτσι και αλλιώς δεν παίζει και τον σημαντικότερο ρόλο στην πλειοψηφία του κόσμου, πόσο δύσκολο είναι να έχεις μια rock 'n' roll μπάντα; Πόσο δύσκολο είναι επιβιώνεις και να συνεχίζεις;
Αν αυτό που κάνεις σου αρέσει και το κάνεις συνειδητοποιημένα, σίγουρα βρίσκεις και τις ανάλογες λύσεις. Πέρα από τον κόσμο που συμμετέχει σε αυτήν την κατάσταση είτε από άλλες μπάντες είτε σαν ακροατές είτε σαν ραδιοφωνικοί παραγωγοί και που πάντα στήριζαν την φάση υπάρχει πολύς περισσότερος κόσμος που έχει αρχίσει να ασχολείται με αυτό. Πάντως είναι σίγουρα θετικό ότι υπάρχει ένας κόσμος που έχοντας ως κοινό συντελεστή τη μουσική έρχονται κοντά και βρίσκουν μαζί λύσεις στα σημερινά προβλήματα κερδίζοντας έτσι σε εμπειρία και γνώση. Σίγουρα υπάρχουν δυσκολίες, δεν περιμένεις να βγάλεις λεφτά και παραμερίζουμε προβλήματα του στυλ σταθερής δουλειάς, μεγαλώνοντας ηλικιακά, προβλήματα που έχουν να κάνουν με τις οικογένειες μας και πολλά άλλα.
Πότε αισθάνεστε ικανοποιημένοι μετά από ένα live;
Κάθε live έχει τις δικές του ιδιαιτερότητες και σίγουρα έχει τα καλά και τα άσχημα του. Για μας το live ξεκινά από το να φορτώσουμε τον εξοπλισμό μας στο αμάξι ως και την επιστροφή μετά το τέλος της συναυλίας. Παίζει μεγάλο ρόλο και η αλληλεπίδραση με τον κόσμο και το πως να τον κάνουμε να περάσει καλά, να μας πει μια καλή κουβέντα, αλλά και εμείς να νοιώθουμε ότι παίξαμε καλά αν και κάποιες στιγμές με αυστηρή αυτοκριτική μπορεί ο κόσμος να πέρασε καλά αλλά εμείς παικτικώς όχι.
Η μουσική σας μέσω βιβλίων και ταινιών. Ποιοι είναι οι καλλιτέχνες, είτε εν ζωή είτε όχι, που θα θέλατε να παίξετε μαζί;
Δεν το σκεφτήκαμε ποτέ με αυτόν τον τρόπο αλλά σίγουρα είναι επιρροές για τη μπάντα. Από ταινίες θα λέγαμε αυτές του Μάκη Παπαδημητράτου και του Νίκου Νικολαΐδη. Από ξένες ίσως το "Φόβος και παράνοια στο Λας Βεγκας". Από βιβλία Tim Robbins, Bukowski, Nietzsche και Wilhelm Reich. Από live με άλλους καλλιτέχνες μια από τις πιο μεγάλες μας επιθυμίες έχει πραγματοποιηθεί ήδη και μιλάμε βέβαια για τους Last Drive. Ελπίζουμε να ξανασυμβεί στο μέλλον μιας και είναι μεγάλα μας πρότυπα και τους θαυμάζαμε από το ξεκίνημα μας και φροντίσαμε να τους γνωρίσουμε από κοντά και έτσι να ζήσουμε ένα όνειρο. Ο Δημήτρης Πουλικάκος επίσης που παίξαμε μαζί του στο ξεκίνημα μας στην ερώτηση ποιο είναι το μυστικό όλης αυτής της φάσης μας είπε "καλή καρδιά ρε μάγκες". Από γκρουπ του εξωτερικού θα λέγαμε τους Clash, Sonic Youth, Cramps, Morphine και βέβαια πολλούς άλλους.
Αγαπημένοι δίσκοι.
Smashing Pumpkins: Mellon Collie And The Infinite Sadness.
Radiohead: OK Computer.
Sonic Youth: Δισκογραφια!
Gun Club: Fire Of Love.
Last Drive: Underworld Shakedown, Heatwave.
Επίσης μας αρέσουν: Fela Kuti, Nirvana, Alice In Chains, Jack White, Dead Weather, Butthole Surfers, Κακό Συναπάντημα.
Τελικά, από την εμπειρία σας μέχρι τώρα, αξίζει ο κόπος να ασχοληθείς με μια rock μπάντα;
Ασυζητητί. Και η καρδιά και η σκέψη μας είναι αφιερωμένες σ' αυτό. Είναι η δική μας διέξοδος στα καθημερινά προβλήματα και επιλέγουμε να παλέψουμε τις δύσκολες σημερινές συνθήκες μέσω της μουσικής μας. Όσο περνά ο καιρός το συνειδητοποιούμε όλο και καλύτερα ειδικά σε φάσεις που ταξιδεύουμε με το γκρουπ και κοιτάμε τα μέρη που περνάμε από το παράθυρο και σκεφτόμαστε ότι πραγματοποιούμε ένα όνειρο μας. Επίσης έχουμε γνωρίσει και τόσο κόσμο και όταν το συνειδητοποιείς λες ότι άξιζε τον κόπο. Όταν γράφαμε τον δίσκο μας μέσα στο στούντιο ήταν ο Ασκληπιός Ζαμπέτας, ο Χρήστος Τσαπράζης και τα λέγαμε με καλλιτέχνες και ανθρώπους που εκτιμούσαμε από μικροί. Το συνιστούμε ανεπιφύλακτα και αν υπάρχει και καλή παρέα που δημιουργεί προοπτική για το κάτι παραπάνω, ακόμα καλύτερα.
Από τους Roundlights απάντησαν στις ερωτήσεις ο Παναγιώτης "Tak" Γιαννακόπουλος και ο Νάσος Τομαράς, φωνητικά και ντραμς αντίστοιχα. Η κουβέντα έγινε στο bar "Joe Strummer' με απρόοπτο σόλο... ακορντεόν!