The full length interview

Δε νομίζω ότι χρειάζονται και πολλά σχόλια... οι Shellac καλά κάνουν και απαντάνε ό,τι θέλουν στις συνεντεύξεις. Λες και οι άλλοι που είναι σοβαροί λένε τίποτε σημαντικό! Μακάρι να τους συναντήσουμε από κοντά μια μέρα! Απολαύστε τους...

- Πως ήτανε το 2000 για τους Shellac και για εσένα προσωπικά; (σημ. οι ερωτήσεις στάλθηκαν στην αρχή της χρονιάς, απλά άργησαν οι απαντήσεις)

Bob Weston: Ήταν μια ωραία χρονιά... κυκλοφορήσαμε έναν νέο δίσκο, πράγμα συναρπαστικό για ένα συγκρότημα. Και σε προσωπικό επίπεδο πάντως η χρονιά ήταν καλή. Η γυναίκα μου κι εγώ αγοράσαμε το πρώτο μας σπίτι! (σημ. και εις ανώτερα!)
Steve Albini: Είχα μια πραγματικά υπέροχη χρονιά. Κανείς δεν έκλεψε το νεφρό μου. Δεν χρειάζεται να φοράω... πάνες και ακόμη θυμάμαι το όνομα μου!

- Ποιες ήταν οι αντιδράσεις των οπαδών σας για το νέο δίσκο. Ποιο ήταν το καλύτερο και ποιο το χειρότερο σχόλιο που λάβατε για το '1000 Hurts' lp;

Β.W.: Δεν ξέρω... δε συνηθίζω να ψαρεύω κοπλιμέντα!
S.A.: Κάποιος μου έστειλε ένα e-mail λέγοντας μου ότι το '1000 Hurts' είναι ο χειρότερος δίσκος που άκουσε ποτέ του! Στοιχηματίζω όμως ότι έχω ακούσει περισσότερους δίσκους από αυτόν.

- Ποιος είχε την ιδέα να δίνεται μαζί με το βινύλιο και μια κόπια του δίσκου σε cd; Και γιατί γίνεται αυτό τελικά;

Β.W.: Όταν αγοράζεις software για υπολογιστές στα δίνουνε σε όλα τα format (δισκέτες, cd-rom κ.λ.π.), ούτως ώστε να μπορείς να το χρησιμοποιήσεις, ότι είδους εξοπλισμό κι αν έχεις (σημ. δηλαδή ο Bill Gates είχε την ιδέα;)
S.A.: Γλιτώνει τον ακροατή από τον κόπο του να το αντιγράφει σε cd!

- H ιστορία πίσω από το τραγούδι 'Prayer to God' (όπου ο Steve παρακαλάει τον ίδιο το θεό να... σκοτώσει την γκόμενά του μαζί με τον τύπο για τον οποίο τον παράτησε!) είναι αληθινή ή πρόκειται για ένα ακόμη αστείο από τον Steve;

S.A.: Δεν είναι αστείο, είναι μια ιστορία! Όπως το 'Όσα παίρνει ο άνεμος', ο 'Οθέλλος' ή το... 'Betty does Dallas'! (Σκράπες στα adult. Debbie την έλεγαν όχι Betty - εκδ).

- Το αγαπημένο μου τραγούδι από το δίσκο είναι το 'Shoe song'. Χρησιμοποιήσατε τίποτε σπέσιαλ τεχνικές για να βγει όλο αυτό το θορυβώδες ηχοτοπίο, που είναι λίγο πιο «πολύχρωμο» από τον συνήθη ήχο της μπάντας;

Β.W.: Μπα... είμαστε οι τρεις μας και παίζουμε τα συνηθισμένα όργανά μας... όπως σε κάθε άλλο τραγούδι άλλωστε!
S.A.: Δε μου αρέσει όταν οι άνθρωποι αναφέρονται στα τραγούδια (songs) ως κομμάτια (tracks)... δεν ξέρω γιατί, αλλά με ενοχλεί. Επίσης δε μου αρέσουν οι αναφορές του τύπου full length άλμπουμ!

- Γιατί επιμένετε τόσο πολύ στην ιδέα του «δυναμικού τρίο»; Υπάρχει περίπτωση οι Shellac να συνεργαστούν και με άλλους μουσικούς;

B.W.:Γιατί είμαστε μόνο εμείς οι τρεις στο συγκρότημα. Είμαστε μια μπάντα και όχι... κολεκτίβα καλλιτεχνών!
S.A.: Γιατί τα παντρεμένα ζευγάρια επιμένουν στην ιδέα του παντρεμένου ζευγαριού; Είναι ηλίθιο το να σκέφτεται κανείς ότι μια μπάντα τριών ατόμων χρειάζεται περισσότερα άτομα από αυτά τα τρία άτομα! (σημ. σκοπός της ζωής του Albini να κάνει τους άλλους να αισθάνονται ηλίθια! Πόσο χαίρομαι που το ένιωσα! Και στους Bokomolech τα ίδια έκανε άραγε; Να θυμηθώ να τους ρωτήσω κάποτε!)

- Θεωρείτε τον εαυτό σας κάτι σαν τους «πατέρες» της θορυβώδους σκηνής του Σικάγο;

S.A.: Όχι!

- Κάποια ενδιαφέρουσα νέα μπάντα από το Σικάγο ή τουλάχιστον κάποιος ενδιαφέρων νέος ήχος που θα έπρεπε να περιμένουμε από την πόλη σας και πάλι;

S.A.: Dianogah, Haymarket Riot, 90 Day men, Tijuana Hercules, Stormandstress, Sixto, Bruised Pussy (σημ αυτοί πρέπει να είναι καλοί!), Butchershop Quartet (σημ. αυτοί πάλι όχι!)

- Εκτός από τους Fugazi, ποιο άλλο γκρουπ «θαυμάζουν» οι Shellac;

Β.W.: Blonde Redhead, The Ex, εσύ Steve;
S.A.: Brick Layer Cake.

- Είστε τόσο τελειομανείς όσο νομίζει ο κόσμος;

Β.W.: Δεν είμαι σίγουρος. Δε γνωρίζω τι νομίζεις εσύ πως νομίζει ο κόσμος (σημ. ότι είστε τελειομανείς. Αυτό νομίζω ρε!)
S.A.: Έχω δει τύπους που θα τους περιέγραφες ως τελειομανείς και ξέρω ακριβώς πως είναι. Εμείς δε συμπεριφερόμαστε έτσι στο studio. Την περνάμε πολύ χαλαρά συνήθως!

- Σκεφτήκατε ποτέ να κάνετε έναν μη κιθαριστικό δίσκο;

B.W.: A... αυτό είναι δύσκολο από τη στιγμή που έχουμε κιθαρίστα στο συγκρότημα!
S.A.: Έχω φανταστεί ότι πετάω στον αέρα με τη δύναμη της θέλησης και μόνο, έχω σκεφτεί ότι είμαι επαγγελματίας παίκτης του baseball και έχω φανταστεί τον κόσμο μέσα από τα μάτια της γάτας μου! Ποτέ μου όμως δεν φαντάστηκα να κάνω έναν μη κιθαριστικό δίσκο!

- Οι αγαπημένοι σας δίσκοι για το 2000;

B.W.: Oxes, XTC
S.A.: Silkworm 'Lifestyle', Nina Nastasia 'Dogs', Shannon Wright 'Maps of tacit', Blonde Redhead 'Melodies of certain damaged lemons'.

- Τελικά οι Shellac προσέχουν τους στίχους τους ή όχι; Κάποιος μου τους περιγράφει ως «σκουπιδο-μηδενισμό», τι λέτε για αυτό;

S.A.: Οι στίχοι είναι κάτι το σημαντικό γιατί καλύπτουν το συναισθηματικό νόημα του τραγουδιού, δεν είναι όμως η βάση για το ίδιο το τραγούδι... η ιδέα πίσω από το τραγούδι. Οι στίχοι γενικά -όποτε αυτό είναι δυνατόν- θα έπρεπε να μην είναι ηλίθιοι.

- Ποιοι είναι οι τρεις άνθρωποι που μισείς περισσότερο σε αυτό τον κόσμο;

S.A.: Δε μπορώ να αναφέρω κάτω από... χίλιους!

- Από την Ελλάδα τι θυμάστε;

Β.W.: Πολλοί καθρέφτες, ο Παρθενώνας, τρομαχτική διαδρομή ως το αεροδρόμιο, υπέροχο φαγητό!
S.A.: Μάρμαρα παντού. Ο χειροπιαστός αρχαίος κόσμος! Το νήμα της ιστορικής συνέχειας!

- Κάτι που πάντα θέλατε να πείτε, αλλά ποτέ δε σας ρώτησαν;

Β.W.: Το κόκκινο φανάρι σημαίνει στοπ!
S.A.: Σε αυτό το φως μοιάζεις πολύ με τη μαμά σου... πειράζει τώρα που αυτό με «φτιάχνει».

Όχι μωρό μου δεν πειράζει καθόλου... προχώρα. Ευχαριστούμε τους Albini - Weston για την κατανόηση. Φιλιά...