Σε κάθε τραγούδι εμπεριέχεται ένα τοτέμ μαζί με την αφήγηση

Είχα αρκετό καιρό να ακούσω ένα δίσκο που να τον ευχαριστηθώ από την αρχή μέχρι το τέλος, ο οποίος παράλληλα να έχει μία συνοχή (χωρίς απαραίτητα να είναι concept) και να διαθέτει ένα εξαιρετικό artwork, για να σε βυθίσει στον κόσμο της δημιουργού. Ο δίσκος αυτός είναι το “Euphoria” της Σοφίας Σαρρή, και ο λόγος στην ίδια:

Συγχαρητήρια για το δίσκο εν πρώτοις, τον βρήκα εξαιρετικό. Μπορείς να μου μιλήσεις για τον τρόπο και τις συνθήκες ηχογράφησης;
Ευχαριστώ πολύ!! Ο δίσκος απαρτίζεται από κομμάτια που έγραφα και δεν μπορούσα να εντάξω στα διάφορα project και στις μπάντες που συμμετείχα σαν τραγουδίστρια. Εν τέλει κατέληξα στους μουσικούς με τους οποίους θα ήθελα να τα δουλέψω και γύρω από ποια αισθητική ήχου θα κινούνταν. Αρχικά με την βοήθεια του Κώστα Στεργίου (Misuse, Gravitysays_i, ...) ξεκινήσαμε να ενορχηστρώνουμε και μπήκαμε στη διαδικασία των προβών για να βρούμε τι διάολο θα κάνουν μαζί ένας Κρητικός λυράρης (Γιώργος Κοντογιάννης), ένας κάτι σαν τζαζ βιμπραφωνίστας (Βαγγέλης Παρασκευαΐδης), ένας πειραματικός πλην ευαίσθητος βιολιστής (Μιχάλης Βρέττας), ένας μπασίστας που ξέρει τα πάντα για τη λαογραφία και φτιάχνει αναλογικά synth (Πέτρος Λαμπρίδης), ο Κώστας και εγώ που εκείνη την περίοδο άκουγα Dillinger Escape Plan και Oum Kalsoum. Αφού κάπως καταλήξαμε, αρχίσαμε να ηχογραφούμε στα In a jam studios υπό το άγρυπνο βλέμμα του Παναγιώτη Χούντα. Όλα αυτά μέχρι να τελειώσουν, να βρούμε εταιρία και να κυκλοφορήσει ο δίσκος μας πήρε περίπου τέσσερα χρόνια. Μεγάλη η χάρη του.

Τραγουδάς στα αγγλικά, στα ελληνικά και στα νορβηγικά. Τι σε οδήγησε σε αυτές τις επιλογές για τη συγκεκριμένη δουλειά;
Τα περισσότερα ακούσματα μου είναι αγγλόφωνα και από μικρή έγραφα στίχους στα αγγλικά, μού ήταν πιο εύκολο. Αλλά μεγάλωσα στην Κρήτη, οπότε η μητρική μου γλώσσα είναι τα ελληνικά – έτσι, δεν μπορούσα να το παραβλέψω αυτό και ήθελα οπωσδήποτε να υπάρχει ένα κομμάτι στη γλώσσα μου στο δίσκο. Τα νορβηγικά προέκυψαν επειδή ήθελα να διασκευάσω το συγκεκριμένο νορβηγικό ψαλμό. Αλλά γενικά μου αρέσει πολύ να μαθαίνω τραγούδια σε διαφορετικές γλώσσες και, αν δεν ήμουν μουσικός, θα ήθελα να ήμουν γλωσσολόγος. Το duolingo είναι το αγαπημένο μου app.

Τι πραγματεύεται το "Ingen vinner frem til den evige" και πώς αποφάσισες να γράψεις για το θέμα του (όποιο κι αν είναι αυτό!);
Είναι ένας χριστιανικός ψαλμός του Lars Linderot του 1798. Μου άρεσε πολύ η μελωδία, το άκουσα από διάφορες εκτελέσεις όπως της Susanne Sundfør και της πιο παραδοσιακής, της Sissel Kyrkebø και αποφάσισα να το διασκευάσω. Με γοητεύει πολύ όλο το ανθρωπολογικό και λαογραφικό κομμάτι των θρησκειών και της τελετουργίας ανά τον κόσμο, παρόλο που δεν ασπάζομαι κάποιο συγκεκριμένο δόγμα.

Το εικαστικό κομμάτι του "Euphoria" είναι ιδιαίτερα προσεγμένο, οι μεταμορφώσεις σου θυμίζουν τη δουλειά της Tori Amos στο "Strange little girls". Πώς ήρθαν στη ζωή αυτές οι περσόνες και ποιοί/ποιές συνέβαλαν στη δημιουργία τους;
“Strange little girls”! Ναι! μου άρεσε πολύ το artwork αυτού του δίσκου όταν είχε πρωτοκυκλοφορήσει, αλλά περισσότερο είχα στο μυαλό μου ότι σε κάθε τραγούδι του δίσκου εμπεριέχεται ένα τοτέμ μαζί με την αφήγησή του και με ενδιαφέρει πολύ και η διαδικασία της μεταμόρφωσης. Για όλο το εικαστικό κομμάτι του “Euphoria” είναι υπεύθυνοι οι Kanenas Design (Αίας Κόκκαλης και Δημοσθένης Κούρος). Χρειάστηκε να τους δώσω ελάχιστες οδηγίες πλην της μουσικής πληροφορίας και θεωρώ ότι έκαναν συγκλονιστική δουλειά.

Πολλά στοιχεία του δίσκου και του artwork έχουν να κάνουν με τη φύση: το φεγγάρι, ο κούκος, ο λύκος, η φωτιά, η λάβα... Εγώ τουλάχιστον τα εκλαμβάνω ως λαογραφικά και παγανιστικά στοιχεία παραμυθιών των βορείων χωρών. Συμφωνείς με αυτήν την ανάγνωση ή συμβολίζουν (και χρησιμοποιήθηκαν) ως κάτι άλλο για σένα;
Εκλαμβάνω αυτά τα στοιχεία και τους συμβολισμούς ως πανανθρώπινα και δεν τα συνδέω απαραίτητα με τις βόρειες χώρες. Τα συνδέω με τη λατρεία προς τη φύση, οπότε ναι, σίγουρα υπάρχει το παγανιστικό στοιχείο εδώ. Επίσης το κάθε ένα συμβολίζει βασικά ζητούμενα για μένα όπως η επιβίωση, η δύναμη της γυναικείας φύσης, η ετοιμότητα για αλλαγή και επανάσταση, η ουσία του έρωτα και διάφορα άλλα κλισέ.

Στο "Fire" δίνεις στην αγάπη το χαρακτηρισμό της φωτιάς και της λάβας, ωστόσο στον τελευταίο στίχο λες "awaiting in the morning dew/to cool us down and steep in love". Τελικά η αγάπη είναι φωτιά ή δροσιά;
Είναι ακριβώς αυτό το ερώτημα που προσπαθώ να απαντήσω με το τραγούδι. Δεν έχω καταλήξει ακόμα. Έως τώρα στη ζωή μου η αγάπη είναι μια εναλλαγή ζέσης και ψυχρότητας με απρόβλεπτους ρυθμούς. Ακόμα και αυτή την περίοδο δηλαδή δεν μπορώ να αποφασίσω τι είναι καλύτερο: να είσαι ερωτευμένος ή να ζεις ως crazy dog lady. Συγκεκριμένα, μου συμβαίνουν και τα δύο ταυτοχρόνως νομίζω.

Πώς αποφασίστηκε το φινάλε του «Λύκου» με το αυτοσχεδιαστικό παραμύθι; Και ποια είναι η Άννα Στεφανή που το απαγγέλλει;
Οι στίχοι του «Λύκου» είναι ένα ποίημα του Χρήστου Ζάχου. Αρχικά είχα συνθέσει το κομμάτι για ένα πολυφωνικό σχήμα που συμμετείχα παλαιότερα, τις Σανάδες. Η όλη ατμόσφαιρα του κομματιού θυμίζει ένα σκοτεινό παραμύθι. Έπεσε στα χέρια μου τυχαία ένα βίντεο της μικρής Άννας Στεφάνη, της πεντάχρονης ανιψιάς του μπασίστα μου, να αυτοσχεδιάζει αυτήν την ιστορία και μου φάνηκε ιδανικό τέλος για το δίσκο.

Το παραδοσιακό στοιχείο επίσης είναι κάτι το οποίο ακούγεται πολύ έντονα στη μουσική σου. Ειδικά τα φωνητικά σου ενίοτε μου δημιουργούν την αίσθηση ηπειρώτικου πολυφωνικού. Αποτελεί όντως επιρροή σου ή κάνω λάθος; Ποια η σχέση σου με την παραδοσιακή μουσική γενικότερα;
Ναι, μου κεντρίζει ιδιαιτέρως το ενδιαφέρον η παραδοσιακή μουσική και η πολυφωνική παράδοση των Βαλκανίων. Η ανθρώπινη φωνή χρησιμοποιείται με έναν πολύ ατόφιο και αληθινό τρόπο σε αυτά τα ιδιώματα και πάντα προσπαθώ να μελετάω και να αναζητώ μελωδίες προς έμπνευση.

Έχω την αίσθηση πώς ένα από τα συγκροτήματα που σε έχουν επηρεάσει πολύ είναι οι Ulver και άνετα θα μπορούσα να σε φανταστώ να ανοίγεις συναυλία τους. Αν δεν κάνω λάθος, τι αγαπάς ιδιαίτερα σε αυτό το συγκρότημα; Αν πάλι κάνω λάθος, ποια συγκροτήματα/μουσικοί έχουν επηρεάσει τον ήχο σου και γιατί;
Οι Ulver είναι από τις αγαπημένες μου μπάντες και ο Garm (σ.σ. ο Kristoffer Rygg, ο frontman του συγκροτήματος) από τους αγαπημένους μου καλλιτέχνες επί γης και ΝΑΙ θα ήθελα πάρα πολύ να ανοίξω τη συναυλία τους. Η όλη πορεία των Ulver από τον πρώιμο black metal folk τύπου ήχο τους έως τα ατμοσφαιρικά, φαντασιακά soundtrack τους είναι μια τρανή απόδειξη της ολότητας και της ενότητας της μουσικής. Νομίζω ότι δημιουργούν χωρίς αναστολές μέσα στο δικό τους μοναδικό σύμπαν και αυτό σίγουρα αποτελεί για εμένα πηγή έμπνευσης. Για το υλικό του “Euphoria” θα έλεγα ότι με έχουν επηρεάσει επίσης μεταξύ άλλων οι Tool, οι Nine Inch Nails, η Bjork, η Λένα Πλάτωνος, τα πολυφωνικά βουλγάρικα τραγούδια, η Oum Kalsoum, η Diamanda Galás...

Έχεις υπάρξει μέλος πολλών μουσικών σχημάτων. Σε τι διαφέρει η δημιουργική διαδικασία όταν γράφεις μουσική μαζί με άλλα άτομα από όταν το κάνεις μόνη σου;
Γράφω τα τραγούδια μου μόνη μου στο σπίτι στο πιάνο, τα ηχογραφώ πρόχειρα και στη συνέχεια τα παρουσιάζω στους μουσικούς της μπάντας μου και ειδικά στον Κώστα Στεργίου, ο οποίος κυρίως με βοηθάει στην ενορχήστρωση. Άλλες φορές τα ενορχηστρώνω σχεδόν πλήρως μόνη μου, αλλά σε γενικές γραμμές με ενδιαφέρει πάντα η συλλογική δουλειά και ακούω με προσοχή τις ιδέες των μουσικών που συμμετέχουν στο project. Άλλωστε για αυτό το λόγο τους επέλεξα, γιατί τους θαυμάζω και εμπιστεύομαι απόλυτα την κρίση τους πάνω στη μουσική μου. Μέσα στις μπάντες λειτουργούσα πάντα πιο δειλά και δύσκολα έπαιρνα πρωτοβουλίες. Νιώθω πιο απελευθερωμένη και στο στοιχείο μου τώρα.

Προτιμάς το live ή το στούντιο - και για ποιούς λόγους;
Μάλλον τα live αλλά και πάλι μου είναι δύσκολο να τα συγκρίνω. Μου αρέσει πολύ η επικινδυνότητα του live. Έχεις μόνο μια ευκαιρία να παρουσιάσεις τα κομμάτια, πάντα χάνομαι στον μικρόκοσμό μου επί σκηνής και δεν σκέφτομαι τίποτε άλλο. Για την ακρίβεια δεν σκέφτομαι καθόλου, απλά τραγουδάω και παρασέρνομαι από τη μουσική (πολύ χίπικο ακούγεται αυτό αλλά έτσι είναι)!

Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σου - μακροπρόθεσμα και βραχυπρόθεσμα;
Να ταξιδέψουμε το “Euphoria” σε Ελλάδα και εξωτερικό. Η επόμενη συναυλία μας είναι support στο Mick Harvey στις 31/3. Στη συνέχεια θα ακολουθήσει μια μικρή περιοδεία, θα ανακοινώσουμε ημερομηνίες σύντομα. Από κει και πέρα δουλεύω σε διάφορα άλλα project ως guest τραγουδιάρα τα οποία σύντομα θα δουν το φως της ημέρας, όπως πχ στον καινούριο δίσκο των Luup (όπου κυρίως ουρλιάζω δαιμονισμένα). Και φυσικά ένας επόμενος προσωπικός δίσκος μόλις το επιτρέψουν οι καιροί...

Bandcamp