Η μουσική είναι ηδονή, είναι απόλαυση των αισθήσεων και εκεί επικεντρωνόμαστε

Δεν μπορείς να πεις ότι το “Murder to a beat” εμφανίστηκε ξαφνικά από το πουθενά, καθώς το παγωμένα μαγευτικό “Verbal Suicide” κυκλοφορούσε και ακουγόταν επί ενάμιση χρόνο, δηλώνοντας εμμέσως πλην σαφώς την εκ νέου ενεργοποίηση του ντουέτου. Μπορείς ωστόσο να πεις ότι ο δίσκος αυτός ξεπερνάει κάθε προσδοκία, καθώς εκμεταλλεύεται κάθε έκφανση της dark πλευράς της μουσικής, χωρίς να μένει στα στεγανά αυτών των επιρροών, βάζει σε ίδια ποσότητα τεχνική επάρκεια και ερμηνευτικό πάθος και εκπλήσσει με την αρτιότητα και τη φρεσκάδα του.

Συγχαρητήρια για την κυκλοφορία εν πρώτοις, τολμώ από τώρα να πω ότι θα είναι ο δικός μου δίσκος του 2020 από την ελληνική παραγωγή. Το να χαρακτηρίσουμε τον ήχο σας ως "darkwave" είναι ίσως απλουστευτικό γιατί περιέχει και άλλα στοιχεία - οπότε πώς θα περιγράφατε εσείς οι ίδιοι τη μουσική που δημιουργείτε;

Valisia Odell: Σ’ ευχαριστούμε πολύ! Θα τον χαρακτήριζα ως ένα κράμα darkwave, coldwave με την έντονη παρουσία electro στοιχείων. Αυτό που επιδιώκουμε να κάνουμε και πιστεύω ότι το πετυχαίνουμε είναι να δώσουμε μία πιο φρέσκια και σύγχρονη πρόταση στα μουσικά είδη των 80's που μας έχουν επηρεάσει και διαμορφώσει.
Αντώνης Κωνσταντάρας: Είναι πολύ τιμητικό αυτό που λες. Όπως αναφέρει και η Valisia, αυτό που προσπαθούμε να κάνουμε είναι να αποφύγουμε την επανάληψη και να εστιάζουμε προς κάτι νέο. Είναι πολύ σημαντικό για εμάς, ακόμη και τις φορές που μπορεί να μην το καταφέρουμε στο 100%.

Πώς θα συστηνόσασταν σε κάποιον-α που δεν έχει ιδέα ποιοι είναι οι Strawberry Pills;

Valisia: Οι Strawberry Pills είναι ένα σκοτεινό, επιβλητικό μουσικό συγκρότημα που υποστηρίζεται με την αντίστοιχη εικαστική προσέγγιση. Αναδύει με υπαινικτικούς τρόπους μια αίσθηση απειλής και κινδύνου στην οποία δεν έχεις παρά να παραδοθείς.

Θα ομολογήσω ότι η λέξη "strawberry" για μένα είναι συνειρμικά συνδεδεμένη με τα "strawberry fields" των Beatles, ωστόσο για να τη συνδυάζετε με τη λέξη "pills" φαντάζομαι ότι η φράουλα συμβολίζει κάτι άλλο για σας. Τι συμβολίζει λοιπόν και πώς καταλήξατε στο όνομα αυτό;

Valisia: Γενικά, η σκέψη μας ορίζεται από τον δυϊσμό, καλό - κακό, άσπρο - μαύρο, ζωή - θάνατος. Οι Strawberry Pills λοιπόν, πρεσβεύουν αυτή τη διπλή αντιφατική φύση. Από τη μία έχουμε το strawberry που σε παραπέμπει σε κάτι γλυκό, κάτι άκακο και από την άλλη το pills που σε παραπέμπει σε κάτι εξαρτησιογόνο ή κάτι που έχει ανάγκη να θεραπευτεί.

Το γεγονός ότι το κοινό το οποίο είναι εξοικειωμένο με τον ήχο σας είναι πολύ ενημερωμένο - και απαιτητικό θα έλεγα - σας άγχωσε/φόβισε; Και αν ναι, πώς το διαχειριστήκατε;

Valisia: Καθόλου. Εάν καταφέρουμε να το κερδίσουμε θα είναι υπέροχο - εάν όχι, what to do. Η μουσική είναι ηδονή, είναι απόλαυση των αισθήσεων κι εκεί επικεντρώνομαι περισσότερο.
Αντώνης: Ακριβώς, θεωρώ ότι θα ήταν λάθος και περιοριστικό το να γράφουμε έχοντας ένα τέτοιο άγχος μέσα μας. Δεν θα ήταν και αυθεντικό στο τέλος της ημέρας.

Έχετε διασκευάσει το "Go with the flow" των Queens of the Stone Age - και μάλιστα στο σπίτι. Ποιές διαφορές υπάρχουν ανάμεσα στην ηχογράφηση σε στούντιο και σπίτι;

Valisia: Πολλές. Με βασικές ότι είχαμε σκεπάσει τον ενισχυτή με μία κουβέρτα ούτως ώστε να δημιουργήσουμε ένα ηχομονωμένο πλαίσιο κι επειδή δεν είχαμε pop filter για τα φωνητικά μου είχαμε φτιάξει ένα με το καλσόν μου κι ένα στρογγυλό χερούλι από μία τσάντα.
Αντώνης: Γενικά δεν είμαι πολύ του στούντιο. Το θεωρώ αναγκαίο κακό, αν και γουστάρω πολύ να δουλεύω πάνω στο υλικό. Βρίσκεσαι σε έναν χώρο όπου ηχογραφούν εκατοντάδες μουσικοί και όσο όμορφο κι αν είναι, δεν είναι ο δικός σου μικρόκοσμος. Βέβαια, αν δεν είχαμε καραντίνα, θα το ηχογραφούσαμε στο στούντιο, επειδή, όπως και να το κάνεις, όσο και να έχει εξελιχθεί η τεχνολογία που σου επιτρέπει να γράφεις στο σπίτι, ακόμη δεν μπορεί να μας φέρει τα αποτελέσματα μιας παραγωγής ενός επαγγελματικού χώρου.

Εκτός από Queens of the Stone Age, σας έχω δει και live να διασκευάζετε το "She brings the rain" των Can. Τι πρέπει λοιπόν να έχει ένα τραγούδι για να θελήσετε να το διασκευάσετε - εκτός από το να σας αρέσει φυσικά;

Valisia: Το βασικό είναι όπως είπες να αρέσει και στους δύο μας και πολύ σημαντικό είναι να επιδέχεται μεταμόρφωση ώστε να το φέρνουμε κοντά στον ήχο μας.
Αντώνης: Το "Go With The Flow", για παράδειγμα, το είχα έτοιμο στο μυαλό μου πριν αρχίσουμε να το δουλεύουμε. Ήταν κάτι σαν «όραμα» για μένα αυτή η διασκευή. Είχα σκεφτεί ακριβώς πώς ήθελα να είναι και το «γλυκό» έδεσε καθώς έβλεπα εν μέσω καραντίνας την τελευταία σεζόν του "Twin Peaks". Άκουσα σε ένα σημείο το πειραγμένο από τον Ντέιβιντ Λιντς "American Woman" και ένιωσα ότι θα μπορούσαμε να sample-άρουμε το beat του για το κομμάτι. Έτσι και έγινε.

Ο Άρης Αθάνατος όχι μόνο σκηνοθετεί τα κλιπ σας, αλλά ανέλαβε και τις φωτογραφίες και το artwork του δίσκου. Τα concept προέρχονται από εσάς και/ή από τον Άρη; Πώς συνεργάζεστε για τη δημιουργία τους;

Valisia: Είναι μία συνολική προσπάθεια. Εμείς έχουμε τις ιδέες και ο Άρης μας βοηθά να τις υλοποιήσουμε βάζοντας τις τελικές πινελιές. Είμαστε πολύ τυχεροί διότι είναι ένας εξαιρετικός εικονοπλάστης που ασπάζεται και συμμερίζεται την τελειομανία μας.

Εκτός από τον Άρη, βασικοί συνεργάτες σας φαίνονται να είναι ο παραγωγός σας Πάνος Τσεκούρας και ο Αριστομένης Θεοδωρόπουλος. Πώς έχει προκύψει αυτή η συνεργασία και τι το ιδιαίτερο δίνουν οι δυο αυτοί συνεργάτες στους Strawberry Pills;

Αντώνης: Ναι, είναι και οι δύο, μαζί με τον Άρη, μέλη της ευρύτερης ομάδας των Strawberry Pills. Με τον Πάνο γνωριζόμαστε χρόνια και έχουμε δουλέψει και οι δύο μαζί του πριν από τους Strawberry - όταν ήμασταν σε άλλα project. Είναι ο παραγωγός μας, αυτός που θα μας βοηθήσει να εξερευνήσουμε το εκάστοτε κομμάτι και να το φτάσουμε στα όρια του. Ο Αριστομένης από την άλλη έχει συνυπάρξει με τη Valisia σε κάποια project στο παρελθόν και προσωπικά θαυμάζω τη δουλειά του ως μουσικός και εικαστικός. Μαζί συνθέτουμε και ετοιμάζουμε τα κομμάτια σε μια πρώτη μορφή πριν μπούμε στο στούντιο και να ηχογραφήσουμε. Η ομάδα είναι πολύ σημαντική για εμάς.

H Valisia πέρα από τη μουσική ασχολείται και με τη μόδα και πιο συγκεκριμένα με το brand 2WO+1NE=2. Ποιοί είναι οι σχεδιαστές μόδας που προτιμά και ποια είναι η σχέση μεταξύ μουσικής και μόδας;

Valisia: Θεωρώ ότι τόσο η μουσική όσο και η μόδα είναι μία γλώσσα επικοινωνίας. Μέσω αυτών εκφράζουμε την προσωπικότητα μας, τα συναισθήματα μας. Ακόμη, πιστεύω ότι υπάρχει μία αμφίρροπη έμπνευση ανάμεσα στη μουσική και τη μόδα. Σχεδιαστές μόδας εμπνέονται από τη μουσική ή από την persona ενός μουσικού, όπως και πολλές φορές ένα μουσικό κίνημα προσδιορίζεται ακόμα περισσότερο από τις στιλιστικές επιλογές του, βλέπε punk, goth, new romantic, και πολλά ακόμα. Από σχεδιαστές μόδας μου αρέσουν πολύ οι Ann Demeulemeester, Rei Kawakubo, Thom Browne, Alexander Wang, Dion Lee.

Είναι το "Verbal suicide" η συνέχεια ή η ανταπάντηση στο "Unhappy birthday" των Smiths;

Valisia: Χαχα! Δεν το είχα σκεφτεί αλλά θεματικά, ξεκάθαρα και θα μπορούσε. Ωστόσο, εμείς δε θέλουμε να εξοντώσουμε κάποιον.
Αντώνης: Τέλειο! Θα ήταν ωραία αλληλουχία.

Υπάρχει κάποια σχέση ανάμεσα στο δικό σας "Enter the void" και σε αυτό του Γκασπάρ Νοέ; Για ταινία ποιου σκηνοθέτη ή ποιας σκηνοθέτιδας θα γράφατε το σάουντρακ πάση θυσία;

Valisia: Όχι, καμία απολύτως. Προσωπικά, δεν είμαι καν fan του Γκασπάρ Νοέ. Είναι ένα κομμάτι που αφορά το κακόγουστο αστείο της ξαφνικής απώλειας. Σχετικά με το σάουντρακ θεωρώ ότι η μουσική μας θα ταίριαζε σε ταινία του Ντάριο Αρτζέντο (αλλά σε εκδοχή της 70’s, 80’s περιόδου) ή του Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ.
Αντώνης: Μόλις τελείωσα το "The Haunting of Bly Manor", οπότε με βρίσκεις σε αυτό το mood. Θα ήθελα πολύ να έχουμε γράψει το soundtrack της σειράς με μια προτίμηση στην πρώτη σεζόν, δηλαδή το "The Haunting of Hill House".

Ποιά είναι τα πλάνα σας μετά την κυκλοφορία του δίσκου- βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα;

Αντώνης: Προς το παρόν έχουμε στρέψει την προσοχή μας στην προώθηση του άλμπουμ. Δυστυχώς, η κατάσταση δεν βοηθάει τις live εμφανίσεις και αυτό μας πονάει αρκετά αφού ετοιμάζαμε το πρώτο μας tour σε Ελλάδα και Ευρώπη. Θα επικεντρωθούμε στη δημιουργία νέων κλιπ και έχουμε κάποια άλλα πρότζεκτ ακόμη στο μυαλό μας. Μετά τα Χριστούγεννα θα αρχίσουμε να δουλεύουμε πάνω σε νέο υλικό που ήδη συνθέτουμε, ελπίζοντας ότι θα μπορέσουμε να περιοδεύσουμε κάποια στιγμή μέσα στο 2021, όσο δύσκολο και αν φαίνεται αυτό τώρα.

Bandcamp