I see live people

"Όταν πας στο San Francisco, να φοράς λίγα λουλούδια στο κεφάλι σου"... Ο John Dwyer έφτασε στο San Francisco στα τέλη των '90s με ένα ανθοπωλείο τουλάχιστον πάνω στο κεφάλι του και έκτοτε σπέρνει μπάντες με επιμονή κηπουρού. Ξεκινάμε και γράφουμε: από "Pink & Brown", "Coachwhips", "Yikes", "Hospitals" ως και την εξέλιξη των "OCS", σε"Oh Sees", σε "The oh sees" και σε "Thee oh sees". Αυτοί οι τελευταίοι με τα διπλά "ee" είναι και οι τυχεροί μας, αφού το σχήμα με τον κιθαρίστα Petey Dammit, τους ντράμερ Mike Shoun και Lars Finberg και την κιμπορντίστρια Brigid Dawson, μας επισκέπτονται για να μας δώσουν δόσεις από βρώμικη γκαραζοπόπ-ψυχεδέλεια, λες και λίγη ψυχεδέλεια διέπει το δημόσιο και ιδιωτικό μας βίο...). Στα live τους γίνεται, λέει, πόλεμος με τα κοινό να πηγαίνει πάνω-κάτω και τους ίδιους να στάζουν σα φακελάκια τσαγιού.

Όχημα του John Dwyer εκτός από την προσωπική του τρέλα, είναι και η ετικέτα "Castle Face" με την οποία προάγει το κοινό καλό της μουσικής κοινότητας (!) ή τέλος πάντων της ευρύτερης μουσικής παρέας-σκηνής. Ονόματα όπως ο Ty Segall και οι Bare Wires, Thee Oh Sees, Total Control, Blasted Canyons, The Fresh & Onlys περνάνε από το label και αν δεν καταλαβαίνουμε τι θέλει να κάνει ο Dwyer, είμαστε σίγουροι ότι το εννοεί.

Ζητήσαμε από τη Brigid Dawson να μας πει δυο λογάκια πριν οι The oh sees ανεβούν στη σκηνή του Αν.

- "OCS", "Oh Sees", "The oh sees", "Thee oh sees": κάθε φορά που "μεγαλώνει" το όνομα, μήπως σημαίνει και κάποια εξέλιξη στο γκρουπ; Μιλάτε και Σεξπηρικά αγγλικά by thee way;

Mπα, από Σέξπηρ τίποτα, φοβάμαι. Οι αλλαγές στο όνομα συμπίπτουν με την είσοδο κάποιου καινούριου μέλους στην μπάντα κάθε φορά... κάπως έτσι.

- Σαν χώρα μας κατηγορούν ότι είμαστε στο χείλος της χρεοκοπίας επειδή δεν εργαζόμασταν αρκετά (το οποίο παρεμπιπτόντως δεν ισχύει!). Εσείς είστε από τις πιο παραγωγικές μπάντες, δισκογραφώντας ως και δύο άλμπουμ το χρόνο. Μήπως μπορείς να μας πεις πως το κάνετε, για να σας αντιγράψουμε άμα είναι!

Απλά μας συμβαίνει με ένα εντελώς φυσικό τρόπο. Οι διαδικασίες των ηχογραφήσεων που κάνουμε δεν είναι μακροσκελείς και χρονοβόρες. Είναι όλα ζωντανά και έτσι προχωράει το πράγμα πάρα πολύ γρήγορα.

- "Castle (-mania?) Face Records", Ty Segal... πιστεύεις ότι ο τρόπος να κάνεις δημιουργικά και επιτυχημένα πράγματα είναι να τα κάνεις με τους φίλους σου και τους ανθρώπους που μοιράζεσαι κοινές αντιλήψεις; Ο John Dwyer είναι ακόμα αναμεμιγμένος στην Castle Face Records;

Πράγματι ο John είναι βαθειά αναμεμιγμένος στην Castle Face Records, μαζί με άλλους δύο αγαπημένους παλιούς φίλους τον Brian Lee Hughes και τον Matt Jones. Κάνουν φανταστικά πράματα, αν θέλετε μπορείτε να ακούσετε το καινούριο άλμπουμ των The Mallard που μόλις έβγαλαν και λέγεται Yes on Blood. Το να κάνεις μουσική με τους φίλους σου είναι μεγάλη ευχαρίστηση, είμαστε πολύ τυχεροί που έχουμε τόσους κολλητούς φίλους οι οποίοι είναι πραγματικά ταλαντούχοι και νομίζουμε ότι αυτό το διαισθάνεται και ο κόσμος όταν ακούει τη μουσική μας.

- Είναι το San Francisco κομμάτι της μουσικής σας ή είναι η μουσική σας κομμάτι του San Francisco. Θέλω να πω πως υπάρχει μια μεγάλη μουσική ιστορία στην πόλη, ενώ έχει προκύψει και μια νέα σκηνή.

Και τα δύο συμβαίνουν και εδώ που τα λέμε δε θα μπορούσε να είναι και διαφορετικά.

- Τα δύο πρώτα άλμπουμ είναι περισσότερο χαοτικά ενώ το Carrion Crawler / The Dream EP είναι πιο προσβάσιμο και πιο 60s-γκαραζο-ποπ-ψυχεδελικό. Τι καθορίζει την κατεύθυνση που παίρνει κάθε άλμπουμ;

Κοίταξε, γράφουμε τα κομμάτια, τα ηχογραφούμε, τα ακούτε. Δε θα έλεγα ότι έχουμε στο μυαλό μας κάποια συγκεκριμένη κατεύθυνση.

- Διαβάζετε μουσικά περιοδικά, fanzines, ή ιστοσελίδες; Ποιά; Εμπιστεύεστε τα παλιά καλά έντυπα ή την απέραντη θάλασσα του internet;

Δεν πολυδιαβάζω για μουσική να σας πω την αλήθεια. Αλλά σίγουρα είμαι παλιομοδίτισσα και προτιμώ το χαρτί.

- Το κοινό αναμένει μια εκρηκτική εμφάνιση όπως αυτές που συνηθίζετε να κάνετε, αλλά ποιούς θα διαλέγατε, τους πιστούς σας fans που ξέρουν όλα τα κομμάτια ή καινούριους ακροατές που έρχονται να σας ανακαλύψουν;

Ε, και τους δύο φυσικά. Όλοι είναι ευπρόσδεκτοι.
Με αγάπη, Brigid από τους Thee Oh Sees.