Θύμιος Ατζακάς

Θύμιος Ατζακάς: με τρομάζει πολύ η απραξία

"Το αβγό" είναι ο νέος χώρος του Μουσικού Χωριού στη Θεσσαλονίκη. Ο Κώστας Καρδερίνης μίλησε με έναν χωριάτη που έγινε συμπρωτευουσιάνος


Το αβγοΤο Μουσικό Χωριό του Πηλίου διαχειμάζει στη Θεσσαλονίκη. Ο εις εκ των συντελεστών, Θύμιος Ατζακάς, μας ξεναγεί.

- Τι είναι το αβγό;
Είναι η αστική έδρα του Μουσικού Χωριού. Μετά από εφτά χρόνια φύσης, πέτρας, ξύλου... οι μουσικές αυτές κοινότητες πήραν τέτοια διάσταση που δημιουργήθηκε η ανάγκη να αστικοποιηθούμε. Υπήρχε πάντα, μετά από κάθε καλοκαίρι, τόσο υλικό εκπαιδευτικό και ιδέες συναυλιακές που μας οδηγήσανε στο να φτιάξουμε ένα "σπίτι του μουσικού" εδώ στη Θεσσαλονίκη. Όπου να τεστάρουμε πράγματα που έχουν γίνει τα καλοκαίρια...

- το αβγό είναι πιο πειραματικό από το Μουσικό Χωριό;
Όχι απαραίτητα! Νομίζω ότι διατηρεί τον ίδιο χαρακτήρα, που σημαίνει πολυεπίπεδη δράση, ετερόκλιτες κατευθύνσεις, όπως συμβαίνει και στον Άγιο Λαυρέντιο κάθε καλοκαίρι.

- Ποιοι άνθρωποι είναι πίσω του;
Ο ίδιος αυτός στενός πυρήνας του Xωριού. Ο Κώστας Μακρυγιαννάκης, ο Γιώργος Λαζαρίδης, ο υποφαινόμενος, συν δύο νέα μέλη που έρχονται από το χώρο της γιόγκα, ο Γιώργος Φωτιάδης και η Μαριάννα Αστρακά.

- Τα μαθήματα τρύγου τι είναι;
Ο Τρύγος είναι ένα εργαστήριο το οποίο εγκαινίασα εγώ μαζί με τον James Wylie, έναν ικανότατο μουσικό που τον άκουσες σήμερα να παίζει σαξόφωνο. Είναι ένα τρίμηνο εργαστήριο βιωματικής σύνθεσης. Δεν είναι εργαστήρι αυτοσχεδιασμού. Περισσότερο δουλεύουμε πάνω σε φόρμες, σε δομές, χρησιμοποιώντας τον αυτοσχεδιασμό σαν εργαλείο, αλλά με στόχο να δημιουργήσουμε πρότυπα και αυτοδύναμα αυτόφωτα μουσικά επεισόδια.
Ξεκίνησε ήδη με μια ωραία ομάδα από οργανοπαίχτες διαφόρων κατευθύνσεων και όσο είμαστε καλά και έχουμε ενέργεια θα επαναλαμβάνεται τακτικά, σε κάθε επόμενο κύκλο εργαστηρίων.

- Οι Κραδασμοί που διώχνουν τη Σκόνη του Κόσμου τι είναι;
Δροσιά, πώς αλλιώς να ξεπλύνεις την τόση σκόνη του κόσμου... [Matsuo Basho] Είναι ένα έργο σε εξέλιξη. Ένα συναυλιακό πρότζεκτ, το οποίο πρόκειται να παρουσιαστεί επίσημα στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών την ερχόμενη άνοιξη. Αποτελεί πρωτοβουλία του Αντώνη Ανισέγκου, ο οποίος με το ετερώνυμο unu εμφανίζεται σε όλη την Ευρώπη ως live electronics περφόρμερ. Μαζί με τον bestbefore Ανδρέα Καραουλάνη που κάνει τα ψηφιακά οπτικά γλυπτά (video animation).
Είμαι πραγματικά νεογέννητος σ' αυτό το πλαίσιο κι ευχαριστώ τον Αντώνη που με έμπασε στον κόσμο των συνθετικών ήχων. Προσπαθώ να στρέψω την ενέργεια διαμέσου της κιθάρας και κάποιων αναλογικών συνθεσάιζερ και να δημιουργήσω ένα τέτοιο υπόστρωμα που να συμπορεύεται με τον Αντώνη.


Ατζακάς Λαζαρίδης- Οι επιρροές σου στην κιθάρα που ακουμπάνε;
Πολύ δύσκολο να απαντήσω! [Segovia ή Bill Frisell; Fred Frith ή τι; προσπαθώ να διευκολύνω...] Ό,τι λες είσαι μέσα! Μεγάλωσα με την κλασική κιθάρα. Ασχολήθηκα μαζί της πάνω από 20 χρόνια. Ο Fred Frith μπορώ να πω ότι είναι ο αγαπημένος μου ηλεκτρικός κιθαρίστας. Και πολλά άλλα πράγματα όμως...

- Είσαι πολυπράγμων και πολυδύναμος! Τι σε ωθεί;
Δεν έχω ιδέα. Ίσως με τρομάζει πολύ η απραξία, ίσως γιατί δεν έχω βρει ακόμα τον εαυτό μου. Συνεπώς βρίσκομαι σ' ένα μετεφηβικό στάδιο εξερεύνησης. [Είναι ωραίο το ψάξιμο, του κάνω...] Είναι ωραίο κι αν με ρωτάς, θα ήθελα να μείνει έτσι... να μη βυθιστώ στη σιγουριά του επιτυχημένου και της επιτυχίας. Ότι δήθεν βρήκα το νόημα. Με γεμίζει, πάρα πολύ, η δράση και οι δράσεις που χτίσαμε με το Μουσικό Χωρίο τα τελευταία επτά χρόνια. Με ωφέλησε προσωπικά πολύ σε καλλιτεχνικό επίπεδο γιατί ήτανε μια πλατφόρμα μέσω της οποίας (και μέσα από τις μουσικές κοινότητες) βρεθήκαμε πολύ κοντά με ανθρώπους που θαυμάζουμε.
Δε μπορώ να πάρω τηλέφωνο (έτσι ξεκάρφωτα) και να πω "γεια σου, με λένε τάδε, θες να κάνουμε κάτι μαζί;" Εγώ δε λειτουργώ έτσι, εν πάσι περιπτώσει. Όπότε το Μουσικό Χωριό λειτουργεί σαν Δούρειος Ίππος και αγαπησιάρικα μας φέρνει κοντά. Και τώρα έρχονται οι καρποί απ' αυτό και είμαι πολύ ευτυχής που συμβαίνει. Το νιώθω. Tο αβγό είναι κι αυτό ένα παιδί μιας διαδικασίας και ελπίζω να έχει την ίδια δυναμική που έχει το Μουσικό Χωριό.

- Ποιες άλλες δράσεις εκκολάπτει το αβγό;
Τρέχει ήδη ένας τριμηνιαίος κύκλος εκπαιδευτικός-συναυλιακός που ξεκίνησε με την πρεμιέρα του μουσικού θεάτρου Love & Diversity, το Παιχνίδι των Ερωτήσεων του Μάνου Τσανγκάρη από την Κολωνία. Είχαμε μεσαιωνική μουσική, Σώμα+bestbefore και την ακρόαση ενός χάρντκορ βερολινέζικου ηλεκτρονικού δίσκου του Ανισέγκου.
Συνεχίζουμε με σόλο εμφανίσεις, ινδική μουσική, εργαστήρια φωνητικής εξερεύνησης (εισηγήτριες οι Θωΐδου και Φριντζήλα), τον Τρύγο, εργαστήρι φωνητικού αυτοσχεδιασμού (Σαβίνα Γιαννάτου), εργαστήριο ήχου και λόγου (Σιγανίδης), η κιθάρα στο αστικό λαϊκό τραγούδι (Μυστακίδης) και πολλά άλλα που όποιος θέλει τα βλέπει στο music-village.gr/avgo αναλυτικά.
Ως τα τέλη Γενάρη έχουμε κάθε βδομάδα Συμβιωτικό Εργαστήριο. Έρχονται στο χώρο σπουδαστές, μουσικόφιλοι και εισηγητές και ζουν για δυο-τρεις μέρες (πσκ) μαζί σαν παρέα. Οι εκτός πόλης φιλοξενούνται και κοιμούνται εν δυνάμει στο χώρο αυτό. Αυτό που στην Ευρώπη και στην Αμερική ονομάζεται Residency εμείς το λέμε Συμβίωση. Ετοιμάζονται κι αλλά πράματα κι εδώ και στην Αθήνα προς την κατεύθυνση της Συμβίωσης και της ομαδικής δράσης. Στο τέλος κάθε εργαστηρίου ή και ενδιάμεσα έχουμε μικρές παραστάσεις, μία κάθε 15 μέρες.
Το Φλεβάρη κάνουμε ένα διάλειμμα γιατί το Μουσικό Χωριό γιορτάζει στη Στέγη Γραμμάτων κι έχει ένα τριήμερο εκεί όπου θα παρουσιάσουμε διάφορες συναυλίες. Από τα τέλη Φλεβάρη μέχρι το τέλος της άνοιξης θα υπάρξει νέος κύκλος ο οποίος οργανώνεται και προετοιμάζεται από τώρα.


Θύμιος Ατζακάς- Η περιοχή της Βαλαωρίτου ζωντανεύει ξανά πάνω από τον 1ο όροφο!
Παρόλο που είμαστε καινούργιοι στη γειτονιά, υπάρχουν αρκετές ομάδες. Στο απέναντι κτίριο έχει δυο νέες. Εκπλήσσομαι ευχάριστα γιατί περπατώντας τη Βαλαωρίτου ακούς (ή βλέπεις ταμπέλες για) πράγματα που συμβαίνουν σε διάφορους ορόφους των παλιών βιοτεχνικών κτιρίων ή και στο υπόγειο (Dynamo). Γίνονται πολλές δράσεις...
Νομίζω ότι χρειαζόταν η περιοχή μια ισορροπία. Θα ήταν κρίμα με τέτοια ιστορία πολύτιμη (εβραϊκή συνοικία, κτίρια που υπήρχαν πριν και επέζησαν της Πυρκαγιάς του 1917 και του Σεισμού του 1978) από καταφύγιο καλλιτεχνών και αναζητήσεων να διολισθήσει σε "νάιτ κλάμπιγνκ" τύπου Λαδάδικα. Κι αυτό το κομμάτι υπάρχει στη ζωή μας (ας το αποδεχθούμε) αλλά και κάτι άλλο συμβαίνει παράλληλα.

- Έχετε σχέδια για κοινές δράσεις με τις άλλες ομάδες της Βαλαωρίτου;
Με πρωτοβουλία της ομάδας Πείραμα (μάλλον της παλιότερης στη γειτονία) έγινε ήδη ένα βιντεάκι και επιχειρείται να στηθεί μια βάση δεδομένων όλων των δράσεων της περιοχής. Οι πόρτες όλων μας είναι ανοιχτές για οποιαδήποτε συνέργεια. Εμείς βέβαια, το ξαναείπα, είμαστε πάρα πολύ φρέσκοι εδώ. Ακόμη τεστάρουμε πράγματα. Προσπαθούμε να γνωστοποιήσουμε τη διαφορετικότητά μας μέσω μιας σπιτικής κατάστασης: οικοδεσπότης, χτυπάει η πόρτα, μπαίνει ο επισκέπτης, ένα κρασί βιολογικό ή μια μπίρα ή καφές, να κουβεντιάσουμε, ν' ακούσουμε μια συναυλία, να βρεθούμε σ' ένα εργαστήρι...
Ο χώρος είναι πολυμορφικός, διαθέτει κοντρόλ ρουμ, στούντιο και συναυλιακή υποδομή. Παράλληλα γίνονται και μαθήματα γιόγκα. Διερευνούμε τη σχέση σώματος, νου και μουσικής δημιουργίας... κι αυτό φαίνεται με μια ματιά και από το πρόγραμμα.

- το αβγό βρίσκεται στον 8ο όροφο, Βαλαωρίτου 4, Θεσσαλονίκη, τηλ 6973 578422.