Trembling Blue Stars

Συνέντευξη Bobby Wratten - Beth Arzy

Μία μέρα πριν την κυκλοφορία του νέου δίσκου των Τrembling Blue Stars "The Seven Autumn Flowers", ο Bobby Wratten απάντησε στις ερωτήσεις του Mic, με την Beth Arzy (μέλος του group κι επίσης βασική συνθέτη και τραγουδίστρια των Aberdeen) να βρίσκεται τριγύρω. Δε βγήκαν και λίγες ειδήσεις: μια συνεργασία με την LTM, ένα νέο σχήμα που λέγεται The Occasional Keepers, η διάλυση των Trembling Blue Stars κάποια στιγμή μέσα στην επόμενη δεκαετία και μία απρόσμενη ηλικιωμένη οπαδός της εθνικής μας του ποδοσφαίρου!...


TBS1Mic: Το "The Seven Autumn Flowers" είναι το album για το οποίο οι φίλοι των Trembling Blue Stars χρειάστηκε να περιμένουν περισσότερο από κάθε άλλη φορά! Σε τι οφείλεται η καθυστέρηση; Να ρίξουμε το φταίξιμο στη συλλογή με τα b-sides "A Certain Evening Light";
Bobby: Το "A Certain Evening Light" κυκλοφόρησε κι αυτό με καθυστέρηση, αλλά δεν επηρέασε τον καινούριο δίσκο. Από τότε που βγήκε ο προηγούμενος "κανονικός" δίσκος [το "Alive To Every Smile"], το group έμεινε μόνο με δύο άτομα και σιγά σιγά ξαναδημιουργηθήκαμε από την αρχή. Το νέο album είχε ουσιαστικά τελειώσει από τον Ιανουάριο αλλά πήρε λίγο παραπάνω μέχρι να κυκλοφορήσει. Το διάλειμμα πριν τις ηχογραφήσεις μου επέτρεψε να γράψω χωρίς χρονικούς περιορισμούς, και αυτό σήμαινε ότι ήμουν πολύ ευχαριστημένος με τα τραγούδια κάθε φορά που έμπαινα στο studio.

Mic: O νέος δίσκος ακούγεται σα μια περίληψη όλων των πραγμάτων που έχεις κάνει στο παρελθόν, συμπεριλαμβανομένων των Field Mice και των Northern Picture Library, θα συμφωνούσες με αυτό;
Bobby: Κάθε νέος δίσκος αναπόφευκτα ενσωματώνει όλα όσα έχεις κάνει πιο πριν, όσα έχεις μάθει, έχεις αγαπήσει ή έχεις προσπαθήσει να αποφύγεις. Ελπίζω ότι εμπεριέχει και καινούρια στοιχεία, με την έννοια ότι χτίζεις πάνω στα παλιά. Θα περιέγραφα το δίσκο αυτό σαν ένα ακόμα βήμα μπροστά και σα μια αντανάκλαση πολλών πραγμάτων που μάς αρέσουν, είτε είναι πειραματικά είτε είναι pop.

Mic: To "The Seven Autumn Flowers" σας βρίσκει σε ένα νέο label - την ισπανική Elefant. Υπάρχουν στιγμές που σκέφτεσαι ότι δε θα μπορέσει να προωθήσει το δίσκο όσο θα έκανε ένα label που θα είχε έδρα του τη Μεγάλη Βρετανία ή την Αμερική;
Bobby: Όχι, δε με απασχολεί αυτό, μιας και η Elefant μοιάζει πρόθυμη να κάνει ό,τι μπορεί για την προώθηση του album. Άλλωστε, στην Αμερική το album θα κυκλοφορήσει από την ετικέτα Bar-None.

Mic: Τι προκάλεσε το τέλος της συνεργασίας σας με την Shinkansen;
Bobby: Ήταν αναπόφευκτο, ένιωσα κάτι σαν "πήδα εσύ ή θα σε σπρώξω εγώ", αν και μάλλον ο Matt [Haynes - ο ιδιοκτήτης της Sarah Records και μετά της Shinkansen] δε θα συμφωνούσε με αυτό. Η συνεργασία μεταξύ του συγκροτήματος και της εταιρείας πολύ απλά δε λειτουργούσε πια. Οι δίσκοι περνούσαν απαρατήρητοι και όλα έδειχναν ότι χρειαζόταν μια αλλαγή. Από τότε που φύγαμε έχουμε πολύ λίγη επικοινωνία, αλλά δεν υπάρχουν πικρά συναισθήματα.

Mic: Κανένα από τα προηγούμενα album σου δε φέρει πληροφορίες σχετικές με το συγκρότημα - δεν υπάρχει καν credit για σένα ως συνθέτη!... Είναι συνειδητή επιλογή ή απλώς κάτι με το οποίο δε σε ενδιαφέρει να ασχοληθείς;
Bobby: Γενικά δεν κάνουμε πράγματα που δε θέλουμε για να προκαλέσουμε το ενδιαφέρον - είμαστε μάλλον μια ντροπαλή μπάντα. Αλλά αυτό το νέο album θα έχει κανονικά credits - βασικά επειδή η Beth [Αrzy] είχε βαρεθεί να την μπερδεύουν όλοι με την Annemari [Davies - πρώην μέλος των Field Mice, των Northern Picture Library και των Trembling Blue Stars]! Kι επίσης, είμαστε πολύ περήφανοι που έχουμε μαζί μας τον Hugh McDowell των Electric Light Orchestra. Αλλά γενικά, μας αρέσει να παρουσιάζουμε τη μουσική δίχως τα συνήθη ανούσια παρελκόμενα.


TBS2Mic: Oι Trembling Blue Stars έχουν πλέον υπεραρκετό υλικό για ένα "best", ποια κομμάτια δε θα ήθελες να λείπουν από έναν τέτοιο δίσκο;
Bobby: Υποθέτω πως δε θα παρέλειπα τα "What Can I Say To Change Your Heart" [από τον πρώτο δίσκο "Her Handwriting"], "Made For Each Other", "Letter Never Sent", "The Rainbow" [από το δεύτερο "Lips That Taste Of Tears"], "Sometimes I Still Feel The Bruise" [από το τρίτο album "Broken By Whispers"], "Ammunition", "Under Lock And Key", "St. Paul's Cathedral At Night" [από το προηγούμενο "Alive To Every Smile"], "Moonlight On Snow", "Further To Fall", "All Eternal Things", "The Sea Is So Quiet" [από το καινούριο] και το [b-side] "As Long As She's Needed".

Mic: Το "Love Song For The Dead Che" των The United States Of America είναι, αν δεν κάνω λάθος, η μοναδική διασκευή που έχεις κάνει ποτέ - υπάρχουν άλλα κομμάτια που θα ήθελες να διασκευάσεις;
Bobby: Υπάρχουν πολλά κομμάτια που θα θέλαμε να διασκευάσουμε, αλλά δεν φτιάχνουμε δίσκους σε τόσο συχνή βάση για να έχουμε την πολυτέλεια χρόνου να κάνουμε διασκευές. Θα μου άρεσε κάποια στιγμή να διασκευάσω το "Channel Swimmer" των 10CC. Είναι θαυμάσιο b-side. Κάναμε και το "The Times You've Come" του Jackson Browne για ένα Peel session και είχαμε ηχογραφήσει live και ένα κομμάτι των Loop για ένα flexi των The Field Mice... που μου φαίνεται αιώνες πριν.

Mic: Θα έλεγες ότι ανήκεις περισσότερο στην "twee" ποπ σκηνή του δεύτερου μισού των eighties και την indie pop των nineties ή αισθάνεσαι περισσότερο κομμάτι της acoustic singer / songwriter σκηνής παρέα με τον Neil Halstead (Mojave 3) και τον Mark Kozelek (Red House Painters);
Bobby: Θα έλεγα τίποτα από όλα αυτά, μου αρέσουν πολύ και οι Red House Painters και οι Mojave 3, αλλά πιστεύω πως αυτό που κάνουμε είναι κάπου μεταξύ ambient και του post punk ήχου, με κάμποσες δόσεις από Jackson Browne και Elvis Costello. H βασική επιρροή για μένα είναι οι The Cure, κι αυτό ίσχυε ανέκαθεν, πριν ακόμα αρχίσουν να τούς έχουν ως σημείο αναφοράς, από τότε που ήμουν 13 χρονών.

Mic: Η εποχή των Northern Picture Library είναι μια αινιγματική και γοητευτική περίοδος της πορείας σου - τι αναμνήσεις έχεις από τότε;
Bobby: Νομίζω πως το "Alaska" [το μοναδικό album που άφησε πίσω του το group] είναι ένας από τους καλύτερους δίσκους στους οποίους έχω συμμετάσχει ποτέ. Αν όλα πάνε καλά, ίσως επανεκδοθεί του χρόνου. Οι Northern Picture Library αποτελούνταν μονάχα από εμένα και την Annemari, σα μια αντίδραση στο "βόλεμα" των The Field Mice. Θέλαμε να εξερευνήσουμε κι άλλα πράγματα που βρίσκαμε ενδιαφέροντα. Ελπίζω να καταφέρω να ξανακάνω κάτι τέτοιο με ένα σχήμα που ονομάζεται The Occasional Keepers - στο όχι-και-τόσο-μακρινό μέλλον.


TBS3Mic: Μεταξύ The Field Mice και Northern Picture Library υπήρχε κι ένα ακόμα project με το όνομα The Yesterday Sky... για το οποίο ακόμα και οι πιο πιστοί ακροατές σου δε γνωρίζουν σχεδόν τίποτα!
Bobby: Οι The Yesterday Sky δεν υπήρξαν ποτέ συγκρότημα - κάναμε απλά ένα demo με την Annemari για να δοκιμάσουμε το καινούριο της τότε τετρακάναλο. Προέκυψε μια κακή ηχογράφηση, που όμως κατέληξε σε ένα 7ιντσο EP με τίτλο "International Pop" - ήταν μια split κυκλοφορία από τα labels Season Records και Mind The Gap. Το τραγούδι μας είχε τίτλο "A Winter's Dawn".

Mic: Οι Τhe Field Mice θεωρούνται πλέον ένα από τα πιο σπουδαία και επιδραστικά pop σχήματα - κι όμως το μόνο που είναι διαθέσιμο είναι η διπλή συλλογή... Θα συμφωνούσες με ένα σχέδιο επανακυκλοφοριών στο μέλλον;
Bobby: Μα και η διπλή συλλογή είναι πλέον, από ό,τι ξέρω, deleted! Μιας και ούτε η Clare ούτε ο Matt [οι δύο ιδιοκτήτες της Sarah Records] δεν επιθυμούν να κυκλοφορήσουν ξανά εκείνους τους δίσκους, ο Caesar από τους The Wake μάς έφερε σε επαφή με την LTM (Les Temps Modernes), η οποία θα ξανακυκλοφορήσει τον κατάλογο των Field Mice στις αρχές της νέας χρονιάς. Θα ξαναβγούν και τα 3 albums, το "Snowball", το "Skywriting" και το "For Keeps", όλα με τα αντίστοιχα singles ως bonus tracks, καθώς και κάποιο επιπλέον υλικό. Ο Stefan Kassel της Marina Records θα κάνει από την αρχή το artwork [σημείωση Mic: ευτυχώς!]. Είμαστε πολύ περήφανοι που συνδεόμαστε με την LTM, μιας και γενικά λατρεύουμε την post punk σκηνή και τον ήχο της Factory.

Mic: Oι στίχοι σου είναι πάντα πολύ προσωπικοί, αισθάνεσαι ποτέ άβολα να εκτίθεσαι συναισθηματικά σε τόσο μεγάλο βαθμό;
Bobby: Όχι, πάντα χάνομαι μέσα στα τραγούδια μου. Δε σκέφτομαι ποτέ ότι κάποιος μπορεί να με παρακολουθεί, αυτό δεν ήταν ποτέ πρόβλημα για μένα.

Mic: Όποιοι παρακολουθούν πάντως, παίρνουν την εντύπωση ενός πολύ ευαίσθητου δημιουργού, που αντλεί την έμπνευσή του από τα πιο καθημερινά πράγματα...
Bobby: Το μόνο που προσπαθώ να κάνω είναι να πω "ήμουν εκεί, και περιγράφω αυτό που ένιωσα". Δε μου πολυαρέσει η ιδέα να με θεωρούν υπερευαίσθητο, γιατί στο κάτω κάτω δεν είναι αλήθεια. Απλά έχω την ικανότητα να γράφω για αυτά που αισθάνομαι. Δε δακρύζω κάθε φορά που πέφτει ο ήλιος. Η ευαισθησία είναι καλό πράγμα, αλλά δε θέλω να τη φοράω σαν κονκάρδα. Ξέρεις, και να λένε, έρχεται!! - ο αθεράπευτα ρομαντικός Bobby!!

Mic: Πώς φαντάζεσαι τον τυπικό ακροατή των Trembling Blue Stars;
Bobby: Νομίζω ότι είναι γενικά χωρισμένοι άντρες γύρω στα 35 τους! Τουλάχιστον αυτό είδα στις συναυλίες μας στην Αμερική!... Ενδεχομένως δεν είναι κάτι διαφορετικό από εμένα, και από αυτά που προτιμάω να ακούω. Μερικές φορές η μουσική σε απορροφά εντελώς, κι άλλες φορές απλώς θέλεις κάτι να ακούς όσο θα μαγειρεύεις!


TBS4Mic: Πώς πιστεύεις ότι η ανταλλαγή μουσικής από το internet έχει αλλάξει τη μουσική βιομηχανία; Σάς έχει επηρεάσει ως συγκρότημα;
Bobby: Δε γνωρίζω και πάρα πολλά για αυτά τα πράγματα. Νομίζω ότι το internet έχει κάνει τη διάχυση της πληροφορίας ευκολότερη, κι έτσι δε βασίζεσαι πλέον στα γνωστά περιοδικά για να μάθεις κάτι καινούριο.
Beth: Είναι δύσκολο να δώσει κανείς μια συγκεκριμένη απάντηση. Πιστεύω ότι η indie σκηνή ήταν πιο γοητευτική και προσιτή στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας. Δεν ξέρω όμως αν φταίει το internet για αυτό. Ο Βοbby έχει δίκιο ότι τώρα υπάρχει πολύ περισσότερη πληροφορία. Προτιμούσα όμως την εποχή που το Melody Maker ή το NME έγραφαν για τους The Pastels ή για τους Heavenly... και όχι τώρα που γράφουν για τους Slipknot. H indie σκηνή φαίνεται σχεδόν ανύπαρκτη σήμερα. Και πάντα γίνονταν πειρατικές κόπιες και bootlegs, δε θα έριχνα, λοιπόν, το φταίξιμο στα mp3s για την όποια παρακμή.
Bobby: Συμφωνώ με αυτό, πιστεύω αντίθετα πως κάτι τέτοιο αυξάνει τις πωλήσεις των δίσκων, μιας και κάποιος μπορεί πρώτα να ακούσει πριν αγοράσει κάτι.

Mic: Υπάρχουν καλλιτέχνες ή groups που θαυμάζετε και που θα θέλατε να συνεργαστείτε μαζί τους;
Bobby: Ναι, και είναι πάρα πολλοί για να τούς αναφέρω όλους - κάποιοι που τούς ακούω σταθερά είναι ο Brian Eno, ο Jackson Browne, οι Talk Talk, οι The Cure, η Stina Nordenstam και οι Wilco. Αν είχα τη δυνατότητα να συνεργαστώ με οποιονδήποτε, θα επέλεγα είτε τον Brian Eno είτε τον Robert Smith.

Mic: Έχεις υπόψη σου τις δύο ταινίες του Richard Linklater "Πριν το ξημέρωμα" και "Πριν το ηλιοβασίλεμα" ("Before Sunrise", "Before Sunset"); Μου θυμίζουν πολύ το "Abba On The Jukebox", έτσι όπως βασίζονται αποκλειστικά σε απλές αναμνήσεις... Γενικά ποιες είναι μερικές από τις αγαπημένες σου ταινίες;
Bobby: Το "Before Sunrise" είναι όντως μια από τις αγαπημένες μου ταινίες, αλλά δεν πιστεύω ότι έχει κάποια σχέση με το "Abba On The Jukebox", θα έλεγα όμως ότι οι τελευταίες εικόνες του συνδέονται άμεσα με το "The Ghost Of An Unkissed Kiss" [από το "Alive To Every Smile"]. Μου αρέσει ο,τιδήποτε έχω δει από τον Krzysztof Kieslowski. Από την πρόσφατη σοδειά, το "Lost In Translation" και το "Last Life In The Universe". Επίσης, οι περισσότερες ταινίες του Woody Allen.

Μic: Πώς βλέπεις τους Trembling Blue Stars σε 10 χρόνια;
Bobby: Τελειωμένους! Έχουμε λιγότερο από δέκα χρόνια μέσα μας ως συγκρότημα.

Μic: Για το τέλος, η αναπόφευκτη ερώτηση... ποιο είναι το μήνυμά σου για όλους τους φίλους σου στην Ελλάδα;
Bobby: *Συγχαρητήρια για το Euro 2004!!!* Χωρίς πλάκα, η μητέρα μου έλεγε από την αρχή ότι η Ελλάδα θα νικούσε. Εγώ νόμιζα ότι θα ήταν η Δανία, η Beth είχε στοιχηματίσει στη Γαλλία, αλλά τελικά ήμαστε όλοι πολύ χαρούμενοι που ήταν η Ελλάδα. Α, ναι, και ευχαριστούμε πολύ όλους όσους μας υποστηρίζουν... Στη μουσική, όχι στο ποδόσφαιρο!