Youth against NMEsm

Οι Underground Youth είναι ένα βρετανικό γκρουπ από το Μάντσεστερ... ξεχάστε όμως ότι brit pop, indie rock άντε και post punk αναφορές σας έρχονται στο μυαλό. Κάντε λίγο χώρο στη δισκοθήκη μέσα στο μυαλό σας δίπλα σε μια παρέα νέο-ψυχεδελικά σχήματα που φαίνεται να μεγαλώνει τα τελευταία χρόνια, όπως οι Wooden Shjips, Moon Duo, Dead Skeletons, Singapore Sling, Black Angels. Η καλύτερη τέχνη τελικά κλέβεται, αρκεί βέβαια να γίνεται από καλές πηγές και με στυλ!

Ο Craig Dyer που βρίσκεται στο πηδάλιο Underground Youth των δεν κρύβει τις επιρροές του από τους Velvet Underground και Brian Jonestown Massacre, αλλά και από το φασαριόζικο αισθαντικό shoegaze των Jesus and Mary Chain. Βγάζει το ένα άλμπουμ μετά το άλλο, με παραγωγικότητα αντάξια γερμανικών δεικτών. Στο bandcamp και στο site τους θα βρείτε ασφαλώς τις περισσότερες κυκλοφορίες των U.Y. , το σύγχρονο DIY άλλωστε στεγάζεται κατά βάση στο διαδίκτυο. Η νεοσύστατη Fuzz Club Records έδωσε βινυλιακή σάρκα και οστά στο album τους Delirium, του 2011, αποδεικνύοντας για μια ακόμη φορά ότι η εθιστικότερη ψυχεδελική ένωση είναι πολυβινυλοχλωρίδιο...

Μαθαίνουμε ότι οι Underground Youth βγαίνουν για πρώτη φορά περιοδεία εκτός του νησιού και είμαστε ενθουσιασμένοι που αυτό το "εδώ και τώρα" θα συμβεί στα μέρη μας. Με την ευκαιρία λοιπόν των συναυλιών τους στη Ελλάδα, ο Craig Dyer μοιράζεται τις σκέψεις του, αποκρινόμενος στις ερωτήσεις μας.

- Μετράω πέντε άλμπουμ μέσα σε δύο χρόνια, τα περισσότερα από τα οποία τα έχετε κυκλοφορήσει μόνοι σας. Υπερπαραγωγή ιδεών; Επιμονή να αναγνωριστείτε; Πάθος για τη μουσική;

Η διαδικασία παραγωγής μουσικής, μου φαινόταν πάντα κάτι φυσικό και γρήγορο. Τα πρώτα δύο άλμπουμ που έφτιαξα, τα έγραψα και τα ηχογράφησα σε δύο μήνες. Μόλις τελείωνα ένα άλμπουμ, εγώ συνέχιζα να γράφω και να ηχογραφώ κι έτσι πολύ γρήγορα είχα στα χέρια μου αρκετά κομμάτια για ένα επόμενο. Δεν θα έλεγα ότι απολάμβαναν κάποιας ιδιαίτερης αναγνώρισης ώστε αυτό να αποτελεί λόγο να βγάλω παραπάνω δίσκους. Απλά απολάμβανα πολύ τη διαδικασία. Από τότε βέβαια, η διαδικασία επιβραδύνθηκε πολύ, άλλαξε όμως και ο τρόπος με τον οποίο γράφω μουσική. Ακόμα δεν μπορώ να πω αν είναι καλό ή κακό... Συνήθιζα να ανεβάζω οτιδήποτε κι αν έγραφα στο διαδίκτυο. Τώρα όμως αισθάνομαι πιο συνειδητοποιημένος, μιας και το κοινό έχει αυξηθεί και νιώθω πιο ανασφαλής σε σχέση με αυτά που δημιουργώ και δίνω στον κόσμο. Άρα μάλλον κακό είναι! Ίσως το επόμενο μου άλμπουμ πρέπει να βγει τραχύ και ωμό όπως το πρώτο. Το σκέφτομαι...

- Πώς δούλεψαν οι ψηφιακές κυκλοφορίες για σας; Πιστεύεις πως μια μέρα μπορεί να καταργηθεί οποιαδήποτε υλική μορφή μουσικής, οι δίσκοι να ανήκουν στο παρελθόν και να ακούμε αποκλειστικά μουσική από τους υπολογιστές μας;

Πιστεύω πως είναι πολύ σημαντικό να έχεις στην κατοχή σου τη μουσική που αγαπάς σε φυσική μορφή (βινύλιο, cd). Το αντικείμενο αυτό είναι μια μορφή τέχνης συνολικά: το εξώφυλλο, η συσκευασία, το λογότυπο... αυτά είναι λόγοι για τους οποίους ερωτεύεσαι μια μπάντα, έναν καλλιτέχνη, μια ιδέα. Σιχαίνομαι την ιδέα πως κάποια μέρα οι φυσικές κυκλοφορίες μπορεί να σπανίζουν. Όμως αυτή τη στιγμή υπάρχουν πολλοί καλλιτέχνες που εκδίδουν τη δουλειά τους σε limited edition βινύλια, και μάλιστα είναι πάρα πολλοί μέλη της σκηνής που ανήκουμε κι εμείς. Αυτό το βρίσκω πραγματικά συναρπαστικό.

- Τις φυσικές σας λοιπόν κυκλοφορίες τις επιμελείται η Fuzz Club Records. Πως προέκυψε αυτή η συνεργασία; Βρίσκετε μουσικές συγγένειες με άλλους καλλιτέχνες της εταιρίας αυτής;

Κανείς δεν μπορεί να φανταστεί πως ξεκινάει κάτι και προς ποια κατεύθυνση θα προχωρήσει. Ο άνθρωπος πίσω από τη Fuzz Club Records επικοινώνησε μαζί μου πριν καν υπάρξει η εταιρία (και το τι είναι τελικά η Fuzz Club Records θα πρέπει να περιμένετε να το δείτε, αλλά είναι συναρπαστικό!). Μπήκαμε στην ομάδα για να ξεκινήσουμε να κυκλοφορούμε τα άλμπουμ μας σε βινύλιο. Ήταν επίσης τρομερή βοήθεια στο να φέρουμε τη μουσική μας σε ζωντανό κοινό. Εκτός από το ρόλο της δισκογραφικής εταιρίας παίζει κάπως και το ρόλο του μάνατζμεντ. Τα πράγματα έχουν προχωρήσει πολύ γρήγορα αυτή τη χρονιά και η Fuzz Club Records δουλεύει με κάποια από τα πιο ενδιαφέροντα ονόματα της ψυχεδελικής μουσικής σκηνής που εξαπλώνεται τόσο στην Ευρώπη όσο και σε όλο τον κόσμο. Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι η Fuzz Club Records θα είναι στην καρδιά αυτού του ρεύματος και θα μείνει στην ιστορία σαν ένα σημαντικό κομμάτι του.

- Αισθάνεστε λοιπόν μέρος μιας σκηνής; Υπάρχει κάποιος καλλιτέχνης η συγκρότημα που θέλατε να παίξετε μαζί;

Αναφέρθηκα ήδη στην ολοένα αυξανόμενη ψυχεδελική σκηνή.... και πραγματικά αισθάνομαι ότι είμαστε μέρος της. Αλλά την ίδια στιγμή δεν μου αρέσουν οι ταμπέλες στη μουσική γιατί αυτό πολλές φορές κάνει είτε τους μουσικούς είτε το κοινό να περιχαρακώνονται σε ένα συγκεκριμένο στυλ. Η μουσική μπορεί να γίνει βαρετή και προβλέψιμη έτσι. Ξέρω από που ξεκινάει η μουσική μου, αλλά εύχομαι να μην είναι πάντα φανερό προς τα που πηγαίνει. Υπάρχουν πολλές μπάντες που θα θέλαμε να παίξουμε μαζί, με κάποιες από αυτές αυτό πρόκειται σύντομα να συμβεί, με άλλες ευελπιστούμε κάποια στιγμή στο μέλλον.

- Πως σου φαίνεται η σύγχρονη Βρετανική σκηνή αυτόν τον καιρό. Πιστεύεις ότι πάει κάπου ή τη βρίσκεις στάσιμη;

Πιστεύω ότι όσο λιγότερο αναφερθεί κανείς στην εμπορική μουσική των μεγάλων εταιρειών τόσο καλύτερα! Δεν είμαι καν σίγουρος ποιά σκηνή είναι αυτή τη στιγμή "δημοφιλής" σ' αυτή τη χώρα. Θα έλεγα ότι είναι στατική εδώ και καιρό. Δεν πρόκειται να μάθεις την επόμενη αγαπημένη σου μπάντα ακούγοντας το σταθμό του BBC στο ραδιόφωνο ή οποιαδήποτε τηλεοπτική εκπομπή ισχυρίζεται ότι σου παρουσιάζει τη "νέα μουσική"... το μόνο που έχεις να πάρεις είναι ένα συγκρότημα/ καλλιτέχνη στον οποίο μια μεγάλη εταιρία έχει ρίξει τα περισσότερα χρήματα. Είναι μια επιχείρηση. Μην περιμένεις ανοίγοντας ένα τεύχος του NME να διαβάσεις τι πραγματικά συμβαίνει. Μπες στο δίκτυο, βρες βίντεο και λίστες και επικοινώνησε με ανθρώπους. Εκεί θα βρεις την επόμενη αγαπημένη σου μπάντα, αδιάφορο ποια "σκηνή" είναι δημοφιλής.

- Όταν ακούω τη μουσική σας διάφοροι ήρωές μου όπως οι Velvet Underground, οι Jesus and Mary Chain, οι Brian Jonestown Massacre παρελαύνουν. Αναρωτιέμαι αν είναι και δικοί σας ήρωες.

Είναι πιθανόν οι πιο σημαντικές μπάντες για μένα, αυτές που σχηματοποίησαν τον ήχο και το στυλ της μουσικής που αγαπάω. Εξαιτίας αυτών των γκρουπ ξεκίνησα να γράφω μουσική. Ακόμα και σήμερα συνεχίζουν να με εμπνέουν.

- Δεδομένου ότι κατάγεστε από το Μάντσεστερ, βρίσκετε να σας στοιχειώνει η μεγάλη μουσική παράδοση της πόλης αυτής;

Όχι. Δεν υπάρχει τίποτα που να σε εμπνέει περισσότερο από το να ζεις σε ένα μέρος με τόσο πλούσια μουσική ιστορία, αλλά σήμερα δεν έχουμε και καμιά ιδιαίτερη σκηνή εδώ πάνω. Έτσι δεν υπάρχει τίποτα να σε στοιχειώσει πια.

- Πιστεύεις ότι ο σκοτεινός και "βρώμικος" ήχος είναι το καλύτερο σάουντρακ για μια περίοδο οικονομικής ύφεσης και κοινωνικής αναταραχής, όπως αυτή που περνάμε αυτόν τον καιρό;

Δεν μπορώ να συγκρίνω την σημερινή κατάσταση της χώρας μου με τη δική σας κατάσταση. Πιστεύω ότι οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν τα πράγματα με έναν δικό τους εξατομικευμένο τρόπο, αλλά η μουσική κάθε είδους μπορεί να βοηθήσει τον κόσμο σε τέτοιους καιρούς και αυτό είναι σπουδαίο. Θα ήμουν ευτυχής να ξέρω ότι η μουσική μου παρέχει ένα είδος σάουντρακ σε κάτι τόσο σημαντικό. Μπορώ να μιλήσω μόνο για τον εαυτό μου, αλλά θα έλεγα ότι αν βρισκόμουν σε τέτοιες καταστάσεις θα αναζητούσα σκοτεινό και βρώμικο ήχο για να τις ντύσω μουσικά.

- Κάποιο μήνυμα που θα ήθελες να μεταφέρουμε στο ελληνικό κοινό των τριών πόλεων που θα επισκεφθείτε;

Αυτές οι συναυλίες είναι πολύ σημαντικές για μας. Είναι η πρώτη φορά όπου οι Underground Youth θα παίξουν εκτός Βρετανίας και είμαι πολύ χαρούμενος που αυτό θα γίνει σε μια χώρα που έχει υποστηρίξει τόσο πολύ τη μουσική μας. Σας ευχαριστούμε πάρα πολύ και ανυπομονούμε να σας δούμε πολύ σύντομα!

Οι Underground Youth (Craig Dyer - κιθάρα, Olya Dyer - τύμπανα, Thomas Joseph - κιθάρα) θα βρίσκονται στην Ελλάδα για τρεις συναυλίες 11, 12 και 13 Οκτωβρίου σε Αθήνα, Λάρισα και Θεσσαλονίκη αντίστοιχα.