Unsigned: Μαύρο Κόκκινο

Τρίτοι καλεσμένοι της στήλης μας, οι Μαύρο Κόκκινο, ένα αθηναϊκό group τα μέλη του οποίου έχουν θητεύσει σε σχήματα όπως, μεταξύ άλλων, οι Versace Widow, οι Pillow, oι Matisse ή οι Liarbirds. Το ότι αλλάζουν συγκροτήματα με τέτοιο ρυθμό σημαίνει ότι βαριούνται γρήγορα ή ότι δε στεριώνουν πουθενά; Τους ανακρίναμε και καταγράφουμε τι προέκυψε:

1. Οι Μαύρο Κόκκινο προέρχονται από μια μεγάλη λίστα γνωστών και λιγότερο γνωστών ελληνικών σχημάτων. Θα στεριώσετε αυτή τη φορά, ή θα έχουμε κι άλλο group σε 2-3 χρόνια; Επίσης, αληθεύουν οι φήμες ότι εμπνευστήκατε το όνομά σας από το δίσκο της Άννας Βίσση "Κίτρινο Γαλάζιο";

Μόνο ο χρόνος θα δείξει για τη συνέχεια και τη συνέπεια τις μπάντας. Ίσως φτιάξουμε 2-3 group ο καθένας μας και μετά να μοιραζόμαστε τα λεφτά που θα αρπάξουμε από τον κόσμο της Βίσση - βασική επιρροή μας ως προς το "πλαστικό" του physique και της διάρκειας (ο χρόνος περνά, η Αννούλα πάντα εκεί). Και για όνομα...του θεού (η της θεάς), το Μαύρο Κόκκινο είναι πολύ πιο ελκυστικό από το ...whatever επέλεξε η "γηραιά κυρία". Ανοίξατε, λοιπόν, μια κόντρα σε style BLUR-OASIS. Ο χρόνος είναι στο πλάι μας... νομίζω.

2. Γνωρίζω έναν εταιριάρχη που ψάχνει γκρουπ για δίσκο, αλλά δεν έχει πολύ χρόνο να ακούει demos. Κάθε μέρα φτάνουν στο σπίτι του καμιά δεκαπενταριά CDs, και ο μόνος τρόπος για να ακούσει κάτι από αυτά είναι να γνωρίζει από πριν τι παίζετε, με ποιους γνωστούς (νομίζετε ότι) συγγενεύετε ηχητικά (ή και βιολογικά, αν παίζει κάτι τέτοιο), και ποιοι είναι οι λόγοι που θα άξιζε να ξοδευτεί για να σας κυκλοφορήσει. Τι να του πω για σας;

Ότι είναι καλύτεροι της Βίσση....Αλλά πρέπει κάπως να τους ηρεμήσουμε και να μην κάνουν τόσο έντονα live. Και η μουσική τους να γίνει πιο βαρετή. Και για να σου πω την αλήθεια, αγαπητέ εταιριάρχη, τα αυτάκια σου δεν ακούν τελευταία κάτι ενδιαφέρον, και έχουν συνηθίσει στη βαρεμάρα της εγχώριας σκηνής... Όποτε, ας δώσει τα λεφτά στο MiC να κάνει εκείνο μια εταιρία και να μας βγάλει (σε βινίλιο και δωρεάν διανομή mp3) και να χάσει τα λεφτά του... στην αρχή, αλλά... να αφήσει το χρόνο να δείξει.

3. Πώς και επιλέξατε ελληνικό στίχο; Σκεφτήκατε καθόλου ότι υπάρχει το ενδεχόμενο κάποιοι φίλοι σας στο MySpace που δε γνωρίζουν ελληνικά να τρομάξουν; Δε νομίζετε ότι ένα κομμάτι-δυναμίτης όπως είναι το "Βαρετό" (respect στον κιθαρίστα, παρεπιπτόντως) θα είχε πολύ μεγαλύτερες προοπτικές με ξένο στίχο;

Όταν θες να πεις πράγματα αφιλτράριστα, ο καλύτερος (;) και σίγουρα ο πιο έντονος και "in yer face" τρόπος είναι στη γλώσσα σου. Και αυτό στο λέει άνθρωπος που πάντα έγραφε στα αγγλικά, ζούσε και έπαιζε στην Αγγλία (αλλά σκεπτόταν πάντα ελληνικά - με την καλή έννοια). Νομίζω ότι η μουσική μας είναι αρκετά σύγχρονη και "αγγλική" και ενστικτώδης, οπότε κάτι τόσο... ελληνικό (όπως η γλώσσα) δίνει μια πολύ έντονη διαφορετικότητα. Και ειδικά τελευταία που το αγγλόφωνο είναι "εγχώριο" trend, μας καθιστά νεωτεριστές και outsiders. Διαφορετικοί και outsiders όπως αρμόζει... στο ΜΑΥΡΟ ΚΟΚΚΙΝΟ.
Ως προς το myspace, 95% των φίλων μας είναι Έλληνες (τσεκαρισμένο). Δεν χρησιμοποιούμε προγραμματάκια, απλά "σπρώχνουμε" τη μουσική μας σε ανθρώπους που πιθανόν να δείξουν ενδιαφέρον. Η ομορφιά της απλότητας και στο promotion.

4. Ας υποθέσουμε ότι κάποια στιγμή κυκλοφορεί το πρώτο album σας και συνειδητοποιείτε ότι, ενώ αρέσει πολύ στον κόσμο, δεν το αγοράζει κανείς αλλά το κατεβάζουν ο ένας από τον άλλο (τους αλήτες). Θα το αντιμετωπίζατε ως κάτι το φυσιολογικό (ας πούμε, σαν τους Radiohead) ή με θυμό (σαν την Άντζελα Δημητρίου);

Με θυμό που δεν το κατεβάζουν πιο πολλοί και πιθανόν να βγάλουμε ανακοίνωση... και διαφήμιση υπέρ της free version. Αλλά γιατί να μην υπάρχει και βινίλιο που είναι πιο όμορφο; Δε βαρεθήκαμε πλέον τα cd????

5. Η παγκόσμια οικονομική κρίση βρίσκεται σε έξαρση. Αν χρεοκόπησε η Lehman Brothers, πόσο πια να αντέξει η Warner Brothers; Με δεδομένη τη στενότητα στη δισκογραφία, ποιες είναι οι φιλοδοξίες σας ως group; Νομίζετε ότι τα πράγματα ήταν καλύτερα, ας πούμε, 10 χρόνια πριν, που ζούσαμε τα αθώα νεανικά μας χρόνια διαβάζοντας Fractal, ακούγοντας Godspeed You Black Emperor! και περιμένοντας να δούμε τους Blur στο Rockwave;

Ήταν καλύτερα από μια φετιχιστική οπτική. Εννοώντας ότι ήταν πολύ όμορφο να πηγαίνεις στα δισκάδικα (15χρονια πριν), να είσαι πολύ νέος και να γνωρίζεις μέλη της υποκουλτούρας που ανήκεις και να φτιάχνεις μουσικούς κύκλους (που λίγο-πολύ ακόμα υπάρχουν), αλλά από άποψη πληροφόρησης όλα ήταν ακόμα κατευθυνόμενα. Πλέον οι διανομείς, το ραδιόφωνο και -όπως πάντα- τελευταίες οι εγχώριες δισκογραφικές δε νομίζω ότι έχουν πολλή δύναμη στα χέρια τους. Το κοινό και τα cool sites και έντυπα έχουν το λόγο (και εννοώ ότι οι δημοσιογράφοι είναι πλέον οι νέοι A&Rs - όχι, δεν βάζω e στο τέλος). Οι φιλοδοξίες μας είναι αυτές που θα πρέπει να έχει ο κάθε υγιώς σκεπτόμενος μουσικώς. Να κάνουμε όσο καλύτερα μπορούμε το καλύτερο που μπορούμε και να έχουμε αληθινή επικοινωνία με όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους μέσω πολύ καλών ζωντανών εμφανίσεων. Και αυτό μόνο η αλήθεια και η συνέπεια στο φέρνουν, και όχι οι διαφημιστές (είπαμε η δισκογραφία πέθανε).

Κόλυβα σερβίρονται στο: www.myspace.com/mavrokokkino