Κάτι που δεν είχατε ξανακούσει (ή τουλάχιστον δεν το ακούγατε κάθε μέρα)
Οι Villagers of Ioannina City απολαμβάνουν εδώ και λίγο καιρό το hype γύρω από το όνομά τους, αλλά δεν είναι αυτό που τους νοιάζει κυρίως. Αυτό που θέλουν, είναι να κάνουν αυτό που έχουν στο κεφάλι τους. Και στο κεφάλι τους, μέχρι πρότινος, ήταν η Riza, το διπλό βινύλιο όπου παίζουν στα όρια του στόνερ, αλλά τις μελωδίες, τις παίζει ένα κλαρίνο.
Μπήκατε πριν από 4 χρόνια στο στούντιο και βγήκατε με τη Riza. Ποια είναι η ιστορία;
Αλέξης Καραμέτης: Σε λίγα λόγια η ιστορία είναι η εξής: ξεκινήσαμε ηχογραφήσεις το Γενάρη του '10 στη Θεσσαλονίκη. Περάσανε 4 χρόνια που δεν είναι και λίγα, κάναμε ηχογραφήσεις, κάναμε συναυλίες, κάναμε και βόλτες και φτάσαμε τώρα να τελειώσουμε. Είχαμε έξοδα για στούντιο, για την παραγωγή και όλα τα σχετικά, ψάξαμε για εταιρίες, δεχθήκαμε κάποιες προτάσεις, τις εξετάσαμε...
...αλλά το βγάλατε με δική σας εταιρία τελικά...
Τελευταία μέρα, ενώ ήταν να το βγάλουμε με εταιρία, είπαμε "άσε, θα δανειστούμε και θα το βγάλουμε μόνοι μας". Και έτσι έγινε. Φτιάξαμε εταιρία και το κάναμε μόνοι μας.
Ήταν δύσκολη η επιλογή;
Άρης: Σίγουρα δύσκολη.
Άκης: Όσο καλές σχέσεις και κατανόηση να υπάρχει με αυτόν που θα υπογράψεις το συμβόλαιο, υπάρχουν σημεία που μπορεί να δημιουργήσουν πρόβλημα.
Αλέξης: Πάντως, αυτό που μετράει είναι να κάνεις ακριβώς αυτό που είχες στο μυαλό σου. Η χαρά της δημιουργίας ρε παιδί μου, θα το κοιτάμε μετά από χρόνια και θα θυμόμαστε που τρέχαμε, κάναμε, φτιάχναμε... Που το βγάλαμε μόνοι μας. Όσο καλή συνεννόηση να έχει με εταιρία, αφ' ης στιγμής υπάρχει ένας άνθρωπος που θα βάλει και λεφτά, το σκέφτεται και διαφορετικά προφανώς. Αλλά σκεφτήκαμε ότι δεν θέλουμε την άλλη μέρα το πρωί να λέμε "όχι ρε συ κάναμε την τάδε υποχώρηση εκεί" κ.λπ.
Τα κομμάτια πώς τα διαλέξατε; Ό,τι είχατε παίξει στα live;
Όχι μόνο. Μερικά δεν τα 'χαμε παίξει κιόλας. Έχουμε και άλλα ηχογραφημένα, καθώς και άλλα που τα έχουμε παίξει μόνο σε συναυλίες. Είπαμε όμως ότι θέλουμε να βγει ο δίσκος με μια συνοχή, να είναι ενιαίο έργο, ας πούμε, αν και αυτή είναι μεγάλη κουβέντα. Θέλαμε έναν κύκλο, που θα περιλαμβάνει το παραδοσιακό, το ηπειρώτικο. Γι αυτό εστιάσαμε σε αυτό το ύφος
Άκης Ζώης: Επιλέξαμε μια ενιαία θεματική
Αλέξης: Επιλέχτηκαν επίσης γιατί... χωράνε κιόλας στο cd και στο βινύλιο.
Πώς δέχεται ο κόσμος την παντρειά με το κλαρίνο;
Αλέξης: Είχαμε πολλές θετικές αντιδράσεις και από μεγάλης ηλικίας κόσμο, ο οποίος δεν έχει σχέση με το ροκ. Δεν τους ξενίζει. Μέχρι στιγμής, ο δίσκος αρέσει σε κόσμο όλων των ηλικιών και μουσικών προτιμήσεων.
Μουσικό προηγούμενο υπάρχει;
Άκης: Έχουν προσεγγίσει αρκετά σχήματα το ηπειρώτικο ύφος. Οι Mode Plagal για παράδειγμα ή οι Socrates. Αν πάμε στη λεπτομέρεια όμως, κλαρίνο και ροκ, δεν θυμάμαι.
Κωσταντής Πιστιόλης: Σε φόρμες πιο τζαζ έπαιξαν οι Mode PLagal. Mε σαξόφωνο όμως.
Άκης: Aκριβώς, ήταν άλλο το πάντρεμα εκεί, πιο φανκ. Οι Socrates πάλι παίζανε τους παραδοσιακούς σκοπούς καθαρά από την κιθάρα. Με τον Πετρολούκα επίσης νομίζω είχε κάνει προσπάθεια μια μπάντα παλιότερα.
Εντάξει, αλλά δεν είχατε να παίξετε και δύο πολύ "ταιριαστά" μουσικά ακούσματα.
Αλέξης: Το κάναμε ούτως ή άλλως όμως, από την αρχή. Παίζαμε πρώτα ως τρίο, κιθάρα μπάσο τύμπανα και οι δικοί μας οι ρυθμοί θύμιζαν Ήπειρο έτσι και αλλιώς. Από την πρώτη στιγμή που βάλαμε κλαρίνο στον ήχο, μας κάλυψε.
Το παραδοσιακό στυλ έχει γίνει βάση για να γράψετε κάτι δικό σας επάνω του;
Αλέξης: Έχει συμβεί, ακούγοντας ένα παραδοσιακό τραγούδι να σκεφτούμε τη ρυθμική βάση που θα του βάζαμε εμείς. Συγκεκριμένα όμως, να "χτίσουμε" τραγούδι σε μελωδία κλαρίνου, όχι, δεν έχει συμβεί.
Άκης: Αυτό που σκεφτόμαστε πρώτα είναι το ρυθμικό κομμάτι και μετά μπαίνουν οι μελωδίες. Αυτό συμβαίνει τουλάχιστον τον τελευταίο καιρό. Έχει γίνει και αλλιώς, όμως. Δεν θυμάμαι να έχουμε ξεκινήσει ένα κομμάτι από το ρεφρέν δηλαδή. Είναι και λίγο ράντομ η κατάσταση.
Όλοι μαζί: Ναι, δεν υπάρχει φόρμουλα.
[Φωτογραφία: Δημήτρης Ζαρκάδας]
Φοβάστε τις κριτικές;
Αλέξης: Σίγουρα, θέλουμε να έχει καλές κριτικές ο δίσκος. Θα ακουστούνε τα πάντα, κάποιοι θα πούνε ότι είναι γελοίο, κάποιοι φοβερό, κάποιοι μέτριο. Σε όσα περισσότερα αυτιά φτάνει όμως, τόσο το καλύτερο. Εμείς αυτό το κάνουμε χρόνια. Και ό,τι γουστάρουμε θα κάνουμε δηλαδή, εννοείται (γέλια). Προφανώς όμως θέλουμε να αρέσει στους περισσότερους. Πρέπει να πω όμως ότι εμείς, δεν ξεκινήσαμε να το κάνουμε αυτό πριν από ένα μήνα, βγάλαμε δίσκο και άμα δεν περπατήσει θα πούμε "ώπα παιδιά, αλλάζουμε".
Άκης: Όπως επίσης δεν σημαίνει ότι και να αρέσει σε όλο τον κόσμο, ότι θα συνεχίσουμε έτσι, στο ίδιο στυλ.
Αλέξης: Ακριβώς, μπορεί να κάνουμε άλλα πράγματα.
Άκης: Αυτό που χαιρόμαστε είναι ότι αυτό που είχαμε στο κεφάλι μας όλα αυτά χρόνια, το κάναμε. Καταλαβαίνω ότι μπορεί κάποιος να βγάλει σπυρί ακούγοντας το κλαρίνο, δεκτό. Εμείς πάντως δεν είναι ότι βρήκαμε τη συνταγή και προχωράμε...
Αλέξης: Θέλαμε να κάνουμε αυτό το πράγμα και το κάναμε. Το θέμα είναι τις ιδέες που έχεις να τις πραγματοποιείς χωρίς να σκέφτεσαι κάτι πέρα από αυτό, να περνάς καλά και να περνάει καλά και ο ακροατής.
