Vinyl Monster & Ikaros Records
Δισκοπωλείο και δισκογραφική, ένας παραδοσιακός "δύο σε ένα" συνδυασμός. Πως τα βγάζει κανείς πέρα τους σημερινούς χαλεπούς καιρούς; Παρουσιάζει ο Μπάμπης Μιχαλόπουλος.
Ο Λευτέρης Φυτάς δεν είναι μόνο ένας μοναχικός δισκοπώλης. Εκτός από το δισκοπωλείο Vinyl Monster στο Χαλάνδρι, είναι και ο κύριος διαχειριστής της δισκογραφικής εταιρίας Ikaros Records. Μία εταιρία της οποίας η μουσική γκάμα ξεκινάει από το surf ήχο των Dirty Fuse και Telestons, περνάει από το blues των The Jumpin’ Bones και το post-rock των Made By Grey, για να φτάσει μέχρι το hardcore των Beyond Perception.
Βρέθηκα με τον Λευτέρη στο μαγαζί του, όπου ανάμεσα σε εκατοντάδες βινύλια και CD κάναμε μία κουβέντα για τον ίδιο, τη δουλειά του, τη μουσική, αλλά και τη μουσική βιομηχανία.
Πως ξεκίνησε το μαγαζί;
Το μαγαζί ξεκίνησε το 2001 στην πρώτη του μορφή και το αρχίσαμε μαζί με τον αδελφό μου που είχε την εταιρεία Ikaros Music από το ’92. Σε πρώτη φάση είχαμε μονάχα αναλώσιμα ηλεκτρονικών υπολογιστών και φυσικά τα αξεσουάρ δίσκων. Το 2006 πια, το μαγαζί, δηλαδή την λιανική, την κρατάω εγώ και ο αδελφός μου κράτησε μόνο την χονδρική.
Πως σου 'ρθε να ανοίξεις δισκάδικο;
Δεν ήθελα… Απλά ήρθε από μόνο του. Το 2008 έφτιαξα ένα online shop για κάτι μεταχειρισμένα που μου είχαν φέρει στο τότε μαγαζί και σιγά-σιγά άρχισα να βάζω και άλλους δίσκους. Στην αρχή μόνο παλιούς. Πήρε λίγο καιρό μέχρι να αρχίσω να βάζω και καινούργιους. Κάπως έτσι, απλά και καθόλου συναρπαστικά, σιγά-σιγά το όλο πράγμα πήρε τον δρόμο του και φτάσαμε εδώ που είμαστε.
Πως σου 'ρθε να ανοίξεις δισκογραφική;
Ζήλεψα από τον αδελφό μου (γέλια) Πλάκα κάνω. Πάντα υπήρχε, απλά δεν είχα και έψαχνα κάτι καλό για να ξεκινήσω. Αυτό μέχρι το 2012 που με βρήκαν οι Dirty Fuse. Με πλησίασαν, τα βρήκαμε και ξεκινήσαμε παρέα.
Πως διαλέγεις καλλιτέχνες για τη δισκογραφική;
Δεν τους διαλέγω εγώ… Με διαλέγουν εκείνοι! Και μου παραχωρούν προσωρινά το υλικό τους.
Τι σημαίνει “προσωρινά”;
Προσωρινά. (γέλια) Συμφωνούμε σε έναν αριθμό βινυλίων που θα κοπούν, ξέρω ’γω 100… 200… 300… 1000 (γέλια). Κόβονται και όταν εξαντληθούν αυτά τα αντίτυπα, ή κόβουμε κι άλλα ή όχι. Το album σαν album, σαν δουλειά ανήκει στους καλλιτέχνες και εκείνοι αποφασίζουν τι θα το κάνουν μετά την εξάντληση της κυκλοφορίας που κάναμε μαζί.
Πως κόβεται ένα βινύλιο;
Προσεύχεσαι στον Θεό του βινυλίου, σφάζεις μία κατσίκα και περιμένεις (γέλια). Σοβαρά τώρα, τι περιμένεις, λεπτομερή ανάλυση; Ψάξτο στο youtube. Δεν κάνω πλάκα, έχει κάτι πολύ καλά βίντεο που λύνουν όλες τις απορίες.
Άκουσα ότι ήρθε πρέσα βινυλίων στην Ελλάδα. Ισχύει;
Η πρέσα στην Ελλάδα υπάρχει. Είμαι σίγουρος ότι αργά ή γρήγορα θα ξεκινήσει η παραγωγή δίσκων και σίγουρα θα μάθουμε από τους ανθρώπους που είναι πίσω από αυτό τα πάντα. Τα υπόλοιπα που ακούγονται είναι από κάποιους που θέλουν να οικειοποιηθούν κάτι που δεν είναι δικό τους.
Πως προωθείς μια κυκλοφορία;
Έχω την δικιά μου εταιρεία διανομής. (παύση) Σε βλέπω ότι η επόμενη ερώτηση θα είναι τι σημαίνει αυτό (γέλια) Λοιπόν, μία εταιρία διανομής αναλαμβάνει να κάνει όλες τις απαραίτητες κινήσεις για να φτάσει ο δίσκος από την πρέσα στα ράφια των δισκάδικων, στο internet και κατά συνέπεια στα σπίτια και στα αυτιά του κόσμου.
Σε γενικές γραμμές, πόσος κόσμος ανακατεύεται για μία μέση κυκλοφορία ενός δίσκου;
Ένα μικρό χωριό (γέλια). Ας αρχίσουμε με τα σχεδόν αυτονόητα. Ξεκινάμε φυσικά με τον καλλιτέχνη/ες που θα συνθέσει τη μουσική. Μετά γίνεται η ηχογράφηση, η μίξη του ήχου και το mastering. Μετά ερχόμαστε σε εμένα. Αν δεν υπάρχουν ήδη τα γραφιστικά, δηλαδή εξώφυλλα, εσώφυλλα, βιβλιαράκια και γενικά ότι άλλο μπορεί να θέλει η μπάντα, τα αναλαμβάνει ο δικός μου γραφίστας. Πολλές φορές ακόμα και να υπάρχουν όλα αυτά, ίσως να χρειαστεί μία κάποια μετατροπή. Αλλιώς φαίνεται κάτι σε διαστάσεις CD, αλλιώς σε βινύλιο. Μετά στέλνουμε το υλικό στο εργοστάσιο για να κοπεί η μήτρα, δηλαδή το πρωτότυπο από το οποίο θα κοπούν όλα τα υπόλοιπα αντίτυπα. Γίνεται ένα test pressing σε 2-3 κόπιες. Τις παίρνουμε, τις ακούμε και εάν όλα είναι και ακούγονται όπως θα πρέπει να είναι, στέλνουμε το OK στο εργοστάσιο για να αρχίσει η κοπή. Τα βινύλια κόβονται και στέλνονται. Εδώ εμείς τα διπλο-σταυρώνουμε για να πάνε καλά (γέλια). Μετά αναλαμβάνω εγώ να τα διοχετεύσω σε δισκοπωλεία και λοιπά που ανέφερα προηγουμένως. Εννοείται πως παίρνουν και οι καλλιτέχνες έναν αριθμό αντίτυπων για να τα κάνουν ότι εκείνοι θέλουν. Απλά τα πράγματα.
Γιατί να βγάλει ένας καλλιτέχνης βινύλιο τώρα και όχι CD;
Εγώ πάντα λέω να βγάλει και τα 2. Το 40% του κόσμου ακούει ακόμα CD. Απλά το βινύλιο είναι κάτι που σχεδόν σίγουρα θα μπορέσεις να το “σπρώξεις”. Θα πουληθούν θεωρώ οι κόπιες ενός βινυλίου, φτάνει φυσικά πρώτον το υλικό που έχεις να είναι καλό και δεύτερον να το προμοτάρεις σωστά.
Πως πάνε οι δουλειές στο μαγαζί;
Είναι δύσκολα τα πράγματα. Όπως σε όλα τα επαγγέλματα, θέλει υπομονή, καλές τιμές και φυσικά σεβασμό στον καταναλωτή.
Πιο πολύ δουλεύεις λιανική ή χοντρική;
Και τα δύο. Πότε δουλεύει το ένα, πότε το άλλο. Άλλες φορές, λόγω κρίσης, τίποτα από τα δύο! (γέλια)
Έχει επηρεάσει δηλαδή και τους δίσκους η κρίση;
Εσύ τι λες; Εκεί που έχουν πέσει πλέον οι μισθοί, μπορεί να χρειάζεται κάποιος ένα μεροκάματο για να αγοράσει ένα καινούριο βινύλιο. Οπότε το σκέφτεται παραπάνω ο άλλος. Αυτό δε σημαίνει φυσικά ότι στο τέλος δεν θα τον αγοράσει αν το θέλει. Η μουσική είναι αρρώστια που δεν γιατρεύεται. Απλά μπορεί αντί για τρεις, που ήθελε αρχικά, να πάρει μόνο δύο ή μόνο έναν δίσκο.
Έχεις κάποιο σχόλιο για τις συλλεκτικές limited εκδόσεις νέων και παλιών album σε βινύλιο; Καθώς και για τους συλλέκτες βινυλίων;
Αναφέρεσαι σε μία κουβέντα που είχαμε οι δυο μας τις προάλλες, ε; Μεγάλη κουβέντα! (γέλια) Είναι αλήθεια ότι έχει γεμίσει ο τόπος με «συλλέκτες» που το μόνο που κάνουν είναι παίρνουν μία limited έκδοση και να την μεταπουλούν την ...επόμενη μέρα, που λέει ο λόγος, για να βγάλουν κέρδος. Καλά κάνουν φυσικά. Αφού βρίσκουν κορόιδα να τα πουλήσουν, καλά κάνουν. Αυτός που μαζεύει δίσκους πρέπει να σταματήσει να ψάχνει το «άγιο δισκοπότηρο» και να αγοράζει δίσκους σε νορμάλ τιμές. Ο ίδιος ο καταναλωτής έχει την δύναμη να το σταματήσει όλο αυτό.
Τι άλλο πουλάς στο μαγαζί;
Στο μαγαζί πουλάω, εκτός από τους δίσκους, και αξεσουάρ δίσκων. Εσώφυλλα, καθαριστικά, νάιλον καλύμματα. Επίσης έχω και διάφορα κοσμήματα χειροποίητα που φτιάχνει η γυναίκα μου.
Το βινύλιο είναι μόδα ή ήρθε για να μείνει;
Το βινύλιο δεν έφυγε ποτέ, ήταν πάντα εδώ και σίγουρα θα μείνει για πάρα πολλά χρόνια ακόμα.
(To Vinyl Monster βρίσκεται Καραολή και Δημητρίου 14 στο Χαλάνδρι. Τηλ: 2106848294)