Τα καλύτερα άλμπουμ και τραγούδια

Το 2002 του Θανάση Παπαδόπουλου

Η αποκέντρωση της σύγχρονης μουσικής παραγωγής συνεχίστηκε και το 2002. Η είσοδος στην ψηφιακή εποχή και η δυνατότητα πρόσβασης περισσότερων σ' αυτή (ή έστω στο κομμάτι που τους επιτρέπεται), έχουν παίξει τελικά σημαντικότερο ρόλο από το "do it yourself" ήθος των 80s.

Πριν λίγα χρόνια το rock (ή όποιο άλλο όνομα δίνουμε σ' αυτή τη μουσική) είτε γεννιόταν σε Νέα Υόρκη, Λονδίνο, San Francisco, Los Angeles, είτε, αν είχε γεννηθεί κάπου αλλού, έπρεπε να πάει σε μια από τις μητροπόλεις για να μεγαλώσει. Σήμερα αυτό μπορεί να συμβεί στην Αμερικάνικη επαρχία, σε κάποια βιομηχανική Βρετανική ή Ευρωπαϊκή πόλη, πότε πότε και σε κάποια απίθανη γωνιά του πλανήτη, από Ισλανδία μέχρι Νότια Αμερική.

Η ολοένα και μικρότερη ασυμμετρία κέντρου - περιφέρειας, κυρίως λόγω της της νέας τεχνολογίας / ιδεολογίας έχει επιτρέψει την αμεσότερη πρόσβαση του κοινού/καταναλωτή στο προϊόν. Η μουσική περνά λιγότερο από κοινωνικά φίλτρα, οι κόμβοι όπου πουλιέται ή προσφέρεται είναι χιλιάδες, τα γκρουπ, οι μόδες και οι επιδράσεις αναρίθμητα, με αποτέλεσμα να καθίσταται σχεδόν αδύνατη η διαχείριση του όγκου της μουσικής πληροφορίας.

Βεβαίως οι πολιτισμικές διαφορές (ιδιαιτερότητες) δεν έχουν εκλείψει. Αν δεν ζούσα στην Ελλάδα, ούτε ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου ούτε οι Sigmatropic θα ήταν στις προτιμήσεις μου. Όχι μόνον γιατί πιθανότατα δεν θα υπήρχε περίπτωση να φτάσουν στα αυτιά μου αλλά και γιατί ως Γερμανός ή Αμερικάνος μάλλον ευκολότερα θα χώνευα την Κρίστη Στασινοπούλου.

Δίσκοι:
1. Low - Trust
(βλέπε σχετικό κείμενο)
2. Bright Eyes - Lifted (or) The Story Is In the Soil Keep Your Ear to the Ground
Ο νεαρός Oberst με καθήλωσε για άλλη μια φορά.
3. Notwist - Neon Golden
(βλέπε σχετικό κείμενο)
4. Mum - Finally We Are No One
Η διάθεση είναι περισσότερο παιχνιδιάρικη παρά πειραματική και η electronica (?) τους χειροποίητη.
5. Songs: Ohia - Didn't It Rain
Δεν είναι ούτε lo-fi, ούτε alt-country, ούτε post-rock. Ο Jason Molina με την παρέα του ηχογράφησαν «μια κι έξω» και χωρίς overdubs τα ιδιοσυγκρασιακά κι εσωστρεφή rock τραγούδια του.
6. Flaming Lips - Yoshimi Battles The Pink Robots
(βλέπε σχετικό κείμενο
7. Θανάσης Παπακωνσταντίνου - Αγρύπνια
8. Woven Hand - Woven Hand
Ο David Eugene Edwards, ακουστικός, με «ευρωπαϊκή» αισθητική και περισσότερο υπαινικτικός σε σχέση με τους 16 Horsepower.
9. Sigmatropic - Δεκαέξη Χαϊκού και Άλλες Ιστορίες
10. Ugly Casanova - Sharpen Your Teeth
Δίσκος πυκνός, μπερδεμένος (λόγω της πληθώρας ιδεών) και περιπαθής. Ο Isaac Brock των Modest Mouse συνεργάζεται με τους Brian Deck και Tim Rutili των Califone, και τον Pall Jenkins των Black Heart Procession.

Τραγούδια:
1. Tatu - All the Things She Said
Μου θυμίζουν Shangri Las (60s «κακά κορίτσια» δηλαδή) και 80s φτήνια. Θα χαρακτηριστώ ίσως σαχλός και (από τους περισσότερο κακοήθεις) μεταμοντέρνος. Έχω ακούσει το "All the Things She Said" εκατό φορές, μέχρι και στα ρωσικά.
2. Beth Gibbons and Rustin' Man - Tom the Model
Δεν αγάπησα το "Out of Season" όσο τους δίσκους των Portishead αλλά η Gibbons στη βελούδινη pop του "Tom the Model" είναι σαγηνευτική.
3. Yeah Yeah Yeahs - Bang
Για άλλη μια φορά ό,τι κορόιδεψα (garage αναβίωση κλπ. στη συγκεκριμένη περίπτωση) το λούστηκα. Ακαταμάχητοι.
4. Low - In the Drugs
5. Piano Magic - Already Ghosts.
Τελικά το αγαπημένο μου από το "Writers without homes"
6. Flaming Lips - Yoshimi Battles The Pink Robots Pt. 1
7. Johnny Cash - The Man Comes Around.
Το μοναδικό πρωτότυπο τραγούδι είναι και το μόνο που κόβει την ανάσα, σε ένα ακόμη άλμπουμ του Cash με διασκευές, που κουράζει όσο απρόβλεπτες κι αν είναι αυτές (άλλωστε πόσο απρόβλεπτο μπορεί να είναι κάτι την τέταρτη φορά που συμβαίνει). 8. L'Altra - Τraffic
Η μπάντα είναι από το Chicago. Στις πολύ όμορφες dream-pop και jazzy μελωδίες του φετινού "In The Afternoon", συχνά το παρακάνουν προσπαθώντας να παραμείνουν κομψοί, με αποτέλεσμα να ακούγονται διστακτικοί. Το "Τraffic", όπου είναι λιγότερο σφιγμένοι, κόλλησε στο στερεοφωνικό μου.
9. Eludea - I Cry You Cry
Για την τρομπέτα και για τη φωνή της Hannah Bristow. Προέρχονται από το Bristol, αν δεν κάνω λάθος.
10. Mum - Green Grass Of Tunnel

Χρωστούμενα 2001
Πάντως με το 2002 δεν ξεμπέρδεψα. Υπάρχουν σίγουρα πράγματα που δεν άκουσα ακόμη και θα τα ακούσω τους προσεχείς μήνες ή και ακόμη αργότερα. Απόδειξη; Δίσκοι που ίσως να βρίσκονταν στην περσινή μου λίστα (2001), αν τους είχα προλάβει ή αν τους είχα εκτιμήσει στην ώρα τους.
1. Yann Tiersen - Amelie
2. Ex Orkest - Een Rondje Holland
3. Laurie Anderson - Life on a string
4. Explosions in the Sky - Those Who Tell the Truth Shall Die, Those Who Tell the Truth Shall Live Forever
5. Radiohead - Amnesiac
6. Raining Pleasure - Flood

To 2002 του Λάμπρου Σκουζ

Δίσκοι:
a. Archive - You all look the same to me
c. Coldplay - A rush of blood to the head
c. Chumbawamba - Readymades
d. Doves - The last broadcast
g. Beth Gibbons & Rustin Man - Out of season
h. Hooverphonic - Presents Jackie Cane
p. Παπακωνσταντίνου Θανάσης - Αγρύπνια
s. Sonic Youth - Murray street
s. Sigur Ros - ()
w. Waits Tom - Alice

Tραγούδια: (όχι μέσα απ' τη δεκάδα των δίσκων)
Βadly Drawn Boy -You were right
Beck - Golden age
Chemical Brothers- Pioneer skies
Julee Cruise - The fire in me
Ute Lemper - Living without you
Μanic Street Preachers- There by the grace of god
Notwist - Consequence
Luna - Mermaid eyes
Michalis Nikoloudis - The visitors
Queens of the stone age - God is on the radio

Βιβλία:
Πολύ περισσότερο απ' τη μουσική τα λογοτεχνικά βιβλία δεν ανακαλύπτονται (πόσο μάλλον διαβάζονται) μόνο τη χρονιά που εκδίδονται στη χώρα μας. Έτσι στη λίστα συμπεριλαμβάνουμε και εκδόσεις του 2001, τη στιγμή μάλιστα που οι περισσότερες κυκλοφόρησαν τους τελευταίους μήνες του.
Απολαύσαμε λοιπόν άγρια τα

1. Anthony Bourdain - Κουζίνα εμπιστευτικό. Περιπέτειες στο υπογάστριο των μαγειρείων
2. Jonathan Cowe - H λέσχη των τιποτένιων
3. Juan Manuel de Prada Blanco - Αιδοία !
4. Umberto Eco - Baudolino
5. Nicholas Shakespeare - Chatwin
6. Ιsaac Bashevis Singer - Σκιές στον ποταμός Χάντσον
7. Philip Roth - Το ζώο που ξεψυχά
8. Διαμαντής Αξιώτης - Πλωτές γυναίκες
9. Θανάσης Γεωργιάδης - Το βιβλίο του Ιορδάνη Γαβρά
10. Ζυράννα Ζατέλλη - Με το παράξενο όνομα Ραμάνθυς Ερέβους (Ο θάνατος ήρθε τελευταίος)

Καλύτερο περιοδικό όλων για άλλη μια φορά το Εντευκτήριο (εκδ. στη Θεσσαλονίκη). Εξίσου χυμώδη και τα Δυτικές Ινδίες, Να ένα μήλο! Και η περιοδική έκδοση Auto da fe για όλους τους εξόριστους συγγραφείς.

Το 2002 του Δημήτρη Δραγούμη

The best...
1. Larsen - Rever
and the rest (but still the best)...
2. David Grubbs - Rickets And Scurvey
3. Malcolm Middleton - 5.14 Fluoxytine Seagull Alcohol John Nicotine
4. Edson - For Strength
5. Sixteen Horsepower - Folklore
6. Notwist - Neon Golden
7. Devendra Banhart - Oh Me Oh My...
8. Tarwater - Dwellers On The Threshold
9. Love Life - Here Is Night, Brothers, Here The Birds Burn
10. Future Sound Of London - The Isness

plus
Best live album : Laurie Anderson - Live At Town Hall: New York City
Best Greek album : Θανάσης Παπακωνσταντίνου - Αγρύπνια
Best collection album : Blue Orchids - Darker Bloom
Best movie : Sweet sixteen by Ken Loach
Death of the year : Katrin Cartlidge

and the best songs that I can recall
Jay Munly - Denver Boot
Low - (That's how you sing) amazing grace
Tram - Three years
Devics - Red morning
Pinkie Maclure - Camouflage
Ai Phoenix - Bird Whispering
Jack - The end of the way it's always been
The Band of Holy Joy - And then the real thing comes along
Bright Eyes - Don't know when but a day is gonna come
Sixteen horsepower - Hutterite mile

To 2002 της Ελευθερίας Ιωαννίδου

Τον τελευταίο καιρό υποφέρω από ατελείωτη θλίψη και στυλιζαρισμένη μελαγχολία... έτσι διέγνωσε κάποιος. Δυο μήνες ζωής σου μένουν ακόμη, κάνε ό,τι καταλαβαίνεις, μου είπε. Για να αντιμετωπίσω την βαριά ασθένεια, έβαλα στο πικάπ το «Bleach» και το άφησα να παίζει δεκαοχτώ ώρες. Μετά πήρα μολύβι και χαρτί και τράβηξα δυο γραμμές. Στη μία έβαλα την αναβίωση της garage σκηνής με Hives, Vines, Coral, Libertines, Datsuns και στην άλλη την έκρηξη της electro-clash με Miss Kittin, Felix da Housecat, Tiga, Fischerspooner, Adult. Υπογράμμισα τη δεύτερη με κόκκινο και έσβησα με blanco την πρώτη. Κατάπια ένα παυσίπονο και έκλεισα τα μάτια...

Δίσκοι:
1. Jack - The End of the Way its Always Been
2. Doves - The Last Broadcast
3. Soft Cell - Cruelty without Beauty
4. Felix da Housecat - Excursions
5. AM60 - Always Music Sixty
6. The Soundtrack of Our Lives - Behind the Music
7. Ladytron - Light and Magic
8. Last Days of April - Ascend to the Stars
9. Vitesse - You win again, gravity!
10. Suede - A New Morning

Singles του 2002
1. Jack - With you I'm nothing
2. Doves - There goes the fear
3. Perry Blake - This life
4. Suede - Untitled
5. Edson - Nearly took up smoking
6. Soft Cell - Together Alone
7. Jacques - All of me loves a little piece of you
8. Fischerspooner - Emerge
9. Jay Jay Johanson - On the Radio
10. The Coral - Dreaming of you

To 2002 του Στέργιου Μακαβαίου

Επενδύσεις με ψηλά επιτόκια

Σε πρόσφατη συζήτηση ξεδιπλώθηκε το θέμα ότι πλέον μουσικά, δεν παίζει τίποτα ρηξικέλευθο. Το φαινόμενο αυτό ενδεχομένως, οφείλεται στο ότι δεν υπάρχει μια έκρηξη, μια αρχή ανακατωσούρας, ένα κάτι τις που θα επιφέρει έκπληξη και απορία. Σχεδόν όλα τείνουν να θεωρούνται δεδομένα. Το αποτέλεσμα, σε επίπεδο lifestyle, είναι να καταργείται και η παρελκόμενη μεταβολή του σημερινού modus viventi.

Με ελάχιστα λόγια δηλαδή, το 2002 δεν θα μας κάτσει σαν χρονιά-ορόσημο, τουλάχιστον στη μουσική.

Βέβαια αυτό είναι προσωπική εκτίμηση και μπορεί ν' αποδειχθεί ότι και εμείς (ο εαυτός μου και εγώ), ανήκουμε στην ίδια κατηγορία βλακείας μαζί με εκείνους τους υπεύθυνους των δισκογραφικών εταιρειών που απέρριψαν τους Beatles και τους Pistols.

Για να συμμαζέψουμε λίγο τα πράγματα, να διευκρινιστεί ότι συγκριτικά με την ετήσια παραγωγή δισκογραφικού υλικού, αυτά που έφθασαν στα χεράκια μας και στα αυτάκια μας είναι ελαχιστότατα. Άρα δικαιούμαι «δια» να ομιλώ μόνο για την ποσότητα με την οποία ήρθα σε επαφή και η δεκάδα έχει να κάνει με τα βινυλοσιντιά στα οποία κατέθεσα τα ευρώπουλά μου και είναι τα δέκα που απέδωσαν τους πλέον ικανοποιητικούς -σε συναισθήματα- τόκους.

Μία ακόμη διευκρίνιση έχει να κάνει με το ότι δεν υπάρχει ιεραρχική αξιολόγηση (κύριε αρχισυντάκτα αυτό δεν έχει να κάνει με φυγοπονία, αλλά με συναίσθηση ότι αυτά που οι συγκυρίες δεν επέτρεψαν ν' ακούσουμε, ίσως να διαφοροποιούν οποιαδήποτε κλίμακα καταγράφουμε την ηρωική αυτή στιγμή). Λοιπόοοονν:

Άλμπουμ:
a. Aim - Hinterland,
b. The Bees - Sunshine hit me,
c. Coldplay - A rush of blood to the head,
c. The Coral - Coral
c. Julee Cruise - The art of being a girl
d. Dj Shadow - The private press,
f. Flaming Lips - Yoshimi battles the pink robot,
o. Paul Oakenfold - Bunkka,
r. Red Hot Chili Peppers - By the way
s. Supergrass - Life on other planets

Τραγούδια:
X-Press 2 feat. D. Byrne - Lazy
Bruce Springsteen - Let's be friends
Goran Bregovic - Maki maki
Fanny Ardant - A quoi sert de vivre libre
Shakira - Objection
Bryan Ferry - It's all over now baby blue
Soft Cell - The night
Supergrass - Evening of the day
Addictive - Truth hearts
Το άγνωστο από τα εκατομμύρια που δεν άκουσα

To 2002 του Πάνου Πανότα

My ego mirror & the year 2002

Σκόπευα να μην γράψω κάτι για την φετινή ανασκόπηση. Οι προτιμήσεις μου, μόνες και ασυνόδευτες στην αρένα. Έστω και αν μοιάζει εγωιστικό, για όλους μας υπάρχουν μερικές στιγμές, προσωπικές με την καλώς νοούμενη, οι οποίες δεν χρειάζεται να αιτιολογηθούν. Την τωρινή την νοιώθω ως την πιο κοντινή στη θέση του ακροατή από όλες όσες έζησα την υπόλοιπη χρονιά γράφοντας πρωτίστως για μουσική και (πάντα) ελπίζοντας και για αρκετά περισσότερα μέσα από αυτήν. Και το ''καλύτερα'' είχε ανέκαθεν την έννοια του ''αγαπημένα'', κρύβοντας επιμελώς την αδιαμφισβήτητη υποκειμενικότητα του πρωταίτιου λόγου.

Αδράχνω όμως την ευκαιρία για να γράψω με τον καθαρότερο των τρόπων κάτι που δύσκολα στεκόμαστε στην καθημερινότητα και τους ιλίγγους που αυτή ενίοτε προκαλεί: αφιερώστε χρόνο στους δικούς σας ανθρώπους. Όσον νοιώθετε ότι είναι αναγκαίος για να τους ζήσετε!

Ο αιφνίδιος θάνατος του Joe Strummer ήταν για μένα ένα γεγονός που έγινε με τον τρόπο του η πικρή αυλαία μιας κατά τα άλλα ζωντανής και αρκούντως περιεκτικής χρονιάς. Και αυτό ήθελα να το καταθέσω εδώ. Το μήνυμα που κάποιος ανώνυμος αναγνώστης κατέθεσε (''φεύγουν ένας-ένας οι ήρωες των εφηβικών μας χρόνων, είναι και αυτό μια ένδειξη ότι μεγαλώσαμε'' - δεν ξέρω ποιος είσαι φίλε μου, αλλά σε ευχαριστώ για αυτό που μας έδωσες!) είναι ο ρους της ιστορίας στην απλούστερη θεώρησή του. Το τραγικό της υπόθεσης ασφαλώς και δεν εξαντλείται στο ευτελές. Η υπόνοια και μόνον ότι φεύγει κάποιος που δεν τον γνωρίσαμε όσο θέλαμε της προσδίδει άλλες διαστάσεις. Είμαι ρομαντικός που από όλα επιλέγω να εμπνέομαι από τους άλλους ανθρώπους; Που δεν τους χορταίνω; Ευτυχώς, δεν νοιώθω μόνος σ' αυτό!

Εύχομαι σε όλους το καλύτερο (ξέρει ο καθένας τι ακριβώς του λείπει) και μην σταματάτε να ονειρεύεστε.

Albums:
1. The Notwist - Neon Golden
2. Sigur Ros - ( )
3. Sierpinski - This Geography Of Ours
4. Jaga Jazzist - A Livingroom Hush
5. Jack - The End Of The Way It's Always Been
6. Tanakh - Villa Claustrophobia
7. Bright Eyes - Lifted Or The Story Is In The Soil, Keep Your Ear To The Ground
8. Neutral - Motion Of
9. Cerberus Shoal - Mr. Boy Dog 2cd
10. Aqualung - Aqualung

Favourite tracks:
1. Emak Bakia w/Thalia Zedek - Un Cuerpo Extrano
2. SushiRobo - Rat Or Mole?
3. ShelleyDevoto - So There I Was
4. Electrelane - I Only Always Think
5. Ectogram - Photos Of Toast
6. Beth Gibbons & Rustin Man - Funny Time Of Year
7. La Nuit Americaine - Blue In The Mist
8. Black Tape for a Blue Girl - Shadow Of A Doubt
9. Gordon Gano w/John Cale - Don't Pretend
10. L' Altra - Black Arrows

To 2002 του Άρη Καραμπεάζη

Ο καθυστερημένος τα παίρνει όλα!

Άλλωστε όλοι το καταλάβατε ότι το μόνο που επιδίωκα (επιδιώκω και θα επιδιώκω) είναι η δημιουργία εντυπώσεων, οπότε προς τι η οποιαδήποτε απολογία για την καθυστέρηση της μιας εβδομάδας (έχετε ζήσει και μεγαλύτερες αγωνίες εξαιτίας μια απλής... καθυστέρησης φαντάζομαι!). Εκλιπαρώ το Μπάμπη να με δημοσιεύσει παρότι το mail του το έλεγε καθαρά («το deadline έληξε χθες») και περνάω στο προκείμενο...

Και όσο για τα λαμόγια που πίστευαν ότι θα αφήσω έτσι χαμηλά τους Pet Shop Boys... δεν πάει στο διάολο, ας τους κάνω τη χάρη. Γκόμενα και αμάξι δε δανείζονται άλλωστε. Έτσι και οι Tennant-Lowe δεν μπαίνουν ποτέ και σε καμιά λίστα. ΧΑ!

10. Bob Dylan: Live 1975 -The Rolling Thunder Revue (The Bootleg Series vol.5)
Εννοείται ότι είναι πολύ καλύτερο από τους δίσκους που ακολουθούν (εκτός από το νούμερο 1 που είναι κορυφαίο, άπαιχτο, ακαταμάχητο!), επειδή όμως πρόκειται για ηχογραφήσεις του '75, η αγωγή μου και μόνο δεν επιτρέπει να τοποθετήσω μια δεινοσαυρική 70ς μυθολογία σε υψηλότερη θέση. Μόλα ταύτα ομολογώ ότι ο Dylan με το βαμμένο πρόσωπο, το -επιτέλους- ηλεκτρισμένο βλέμμα και παρά την ξυπολησιά της Joan Baez επί σκηνής έπαιρνε κεφάλια σε αυτές τις post "Desire" εμφανίσεις και οι αναθυμιάσεις φτάνουν ως τις μέρες μας. Μετανοείτε...

9. Luke Slater: Alright On Top / Fischerspooner: Fischerspooner
Κάθε χρόνο το κάνω αυτό και καταφέρνω να κλέψω ένα δίσκο. Ο Slater είναι η ακαδημαϊκή και οι Fischerspooner η μεταμεσονύχτια στάχτη που απέμεινε από μια διετία κατά την οποία η electro ηχοκρατορία των 80ς επανήλθε, κυριάρχησε, αποθεώθηκε, ξεφτιλίστηκε και αναπαύτηκε ένδοξα στα keyboards του πληκτρά της Αννέτας Μαρμαρινού για να έχουμε για μια ακόμη βραδιά την θεία τύχη να απολαύσουμε το "Σ' αγαπάω κοίτα' στην original εκτέλεση. Ζωή σε μας!

8. Peter Gabriel: Up
Αν καταφέρεις και αποτεφρώσεις σε ιδανικό βαθμό το sticker του Μελωδία FM από το εξώφυλλο, το 'Up' θα είναι το μοναδικό πράγμα που θα χρειάζεται να θυμάσαι όταν μετά από χρόνια θα σε ρωτάνε: «Γιατί τελικά δεν ακούμε σχεδόν ποτέ πια κάτι ριζοσπαστικό και ικανό να μας ταράξει;». Ξυπνάτεεεεεε

7. Bryan Ferry: Frantic
Ο Cave μετράει τα ένσημα, ακόμη όμως δεν φαίνεται να του βγαίνουν, οι Tindersticks στον επόμενο δίσκο αναμένεται να είναι λίγο πιο ερωτικοί από την χορωδία των ΚΑΠΗ του Ε' Δημοτικού Διαμερίσματος, η Thalia Zeldek έχει να νιώσει οργασμό (Come... you know) από τότε που ζούσε ο Cobain. Βρείτε κάτι σοβαρό για να ερωτεύεστε επιτέλους!

6. Interpol: Turn On The Bright Lights
Σου είπα να μου φέρεις την κασετίνα των Echo & The Bunnymen και εσύ μου έφερες αυτήν εδώ την μαλακία που την έχω ακούσει και την έχω αγοράσει χιλιάδες φορές. Ηλίθια!

5. Soft Cell: Cruelty without beauty
E-E-EΡXONTAI! E-E-EΡXONTAI!! E-E-EΡΧΟΝΤΑΙ!!!!
Ετοιμάστε τους δίσκους με τα λουλούδια...

4. DJ Shadow: The Private Press
Όταν οι άλλοι θα ψάχνουν για samples, ο DJ Shadow θα έχει αποκτήσει την ικανότητα να ηχογραφεί τις σκέψεις μας (μα που τα βρίσκω... ρε γαμώτο!).

3. Solomon Burke: Don't give up on me
«Υπάρχουν μερικές εκατοντάδες τραγούδια του Solomon Burke που θα μπορούσαν να σε κάνουν άντρα κι εσύ το αρνήθηκες. Επιμένεις ακόμα; Μην τα περιμένεις όλα από εμάς, γαμώτο, απλοί ερασιτέχνες μουσικογραφιάδες χωρίς πολύ ελεύθερο χρόνο είμαστε!» Λόγια μεγάλων αντρών...

2. Tatu: 200 Km/h in the wrong lane
Επειδή ένας καλός δίσκος οφείλει να περιέχει 1) φαντασιώσεις 2) εκρήξεις 3) και μία τουλάχιστον διασκευή σε Smiths. Και ... Όλοι Yulia φυσικά για να μην ξεχνιόμαστε!

1. ANTIPOP CONSORTIUM: ARRYTHMIA
ΤΟ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΣΕ ΜΙΑ ΠΕΡΙΟΔΟ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ ΦΛΩΡΩΝ, ΞΕΝΕΡΩΤΩΝ ΚΑΙ ΓΡΑΦΙΚΩΝ «ΣΚΛΗΡΩΝ» ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΠΑΝΙΚΟ!!! ΠΟΙΟΣ ΑΝΤΕΞΕ ΑΥΤΟΝ ΕΔΩ ΤΟ ΔΙΣΚΟ;
Περιμένουμε νέα αριστουργήματα και από τους τρεις, μετά τη διάλυση του σημαντικότερου electro hip hop συγκροτήματος των τελευταίων χρόνων... RESPECT!

ΚΑΙ ΔΕΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΔΡΟΜΟ... (χωρίς σειρά αξιολόγησης)

David Guetta: Love don't let me go
Jennifer Lopez: Jenny From The Block
Fischerspooner: Emerge
Las Ketchup: Asereje (the ketchup song)
Kylie Minogue: Cant' get blue Monday out of my head
Sugababes: Freak like me
Soft Cell: Together Alone
X-Press 2 feat. David Byrne: Lazy
Tatu: All The Thing She Sais
Αντώνης Ρέμος: Τρέμω

Το 2002 του Μπάμπη Αργυρίου

Δίσκοι:
1. Notwist - Neon Golden. Έβγαλαν δυο συνεχόμενα αριστουργήματα, τους βαφτίζω λοιπόν 'το καλύτερο συγκρότημα του κόσμου'. Και είναι κι από την... ευρωζώνη!
2. Sierpinski - This geography of ours. Ακούς όλη αυτή την post-everything γκρουποθάλασσα που κοροϊδεύει την κοινωνία και μετά ακούς αυτούς και νιώθεις τη διαφορά. Για να παραφράσω ένα παλιό του DJ Shadow "Why post rock sucks in '02".
3. Band of Holy Joy - Love never fails. Οι παλιές αγάπες δεν πάνε στον παράδεισο αλλά στα top 10. Τους ψήφιζα τότε, τους ψηφίζω και τώρα. Ντροπή.
4. DJ Shadow - The private press. Άρρωστος αυτός με τον ήχο, το ίδιο κι εμείς με τον ήχο του.
5. David Jack - Texture freak. Ότι κι ο προηγούμενος. Αφού η Φώφη έγινε υπερκάτι, να τους λέμε κι αυτούς υπερμουσικούς για να μην τους συγχέουμε με τους ταπεινούς... κιθαρίστες;
6. Future Sound of London - The isness. Η μετενσάρκωση του Roger Waters χωρίς τα κουσούρια της προηγούμενης ζωής. Το ανθρώπινο πρόσωπο της ηλεκτρονικής, το κέρδος από το χρόνιο γάνιασμα με την τεχνολογία.
7. Clandestinos - Mixed race. Ο Μίμης Καφούσιας και ο Στράτος Αλοίμονος μαζί με εκλεκτούς καλεσμένους έφτιαξαν ένα ροκ-ηλεκτρονικό δίσκο που απλά δε θα μπορούσε να φτιαχτεί σε άλλο γεωγραφικό πλάτος-μήκος.
8. My Computer - Vulnerabilia. Γοητευτικός αχταρμάς από μπλαζέ περάσματα που νόμιζες πως δε θα ξαναβρεθούν στο δρόμο σου, συγκινητικές ακουστικούρες, μπήτια που σε στέλνουν... Μύλος η ψυχή του μουσικού.
9. Amon Tobin - Out from out where. Strawberry fields forever. Ψηφιακά όμως.
10. Interpol - Turn on the bright lights. Κι αυτοί δεν έπρεπε να βρίσκονται σ'αυτό το top, αλλά στο Αλκατράζ, για περίτεχνη κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας.

Τραγούδια (έξω από τη δεκάδα των album)
1. Ish Marquez - Gin is not my friend. Μυστήριος, τραγικός, κατεστραμένος... Το Village του νέου αιώνα. (Από τη συλλογή "Antifolk vol. 1).
2. Chumbawamba - Jacob's ladder. Έχω βαρεθεί αυτή την έκφραση, δε βαριέμαι όμως το πιο χαρούμενο τραγούδι της χρονιάς. Ίσως γιατί μ'αρέσει και το "Angie" που σάμπλαραν. Θα μπορούσε να γίνει το νέο "Tubthumping". Αντ'αυτού, δεν κυκλοφόρησε καν στην Ελλάδα.
3. Eminem - Cleanin' out my closet. Ο απόλυτος θριαμβευτής. Τον μισείς αλλά δεν μπορείς να μην τον παραδεχτείς.
4. Squarepusher - Do you know Squarepusher? "I think i'm psycho, don't you mama;"
5. Tarwater - Be late. Ονειρικό instrumental.
6. Mum - Green grass of tunnel. H πιο γλυκειά στιγμή του πολύ καλού τους δεύτερου δίσκου. Μήπως οι φίλοι τους Belle & Sebastian πρέπει να το γυρίσουν προς αυτή την κατεύθυνση;
7. Cinematic Orchestra - All things to all men. Αν πω πως είναι hip-hop, θα βγάλετε λάθος συμπέρασμα. Τέλος πάντων, ο Roots Manuva θρηνεί πάνω σε εκπληκτικό background.
8. Noir Desir - Le vent nous portera. Παντός καιρού. Για το ραδιόφωνο, το αυτοκίνητο, το πάρτυ, το γραφείο, το...
9. Nada Surf - Kirlian's red. Είναι μανούλες σε κάτι τέτοια αργόσυρτα και διαβρωτικά και γιαυτά θα τους θυμάμαι για πάντα.
10. Cathal Coughlan - Denial of the right to dream. Απορώ πως δεν το αφιέρωσε στον David McComb... Κέντημα.
11. Puressence - How does it feel? Tex - mex Puressence;
12. Woven Hand - The good hand. Την ευλογία μου Δαβίδ τέκνον μου.
13. Aim - Fall break. My aim is true.
14. Streets - Let's put things forward. Το lp του το βρήκα υπερεκτιμημένο, αυτό όμως μ'αρέσει. Ska-hip hop.
15. Red Hot Chili Peppers - By the way. Καιρό είχαν να βγάλουν τέτοια ποιότητα.

To 2002 του Στέργιου Αντωνίου

Το 2002 ήταν μια περίεργη χρονιά για μένα προσωπικά, όπως εξάλλου και για όλους τους φοιτητές όταν έρθει η ώρα να παραλάβουν το πτυχίο τους. Συγκεκριμένα αυτό το γεγονός σφράγησε έναν χρόνο, που σημαδεύτηκε από περιστασιακές φιλίες, εφήμερες χαρές, προσωπικά αδιέξοδα και το κυριότερο... σήμανε το τέλος της ανεμελιάς, που με χαρακτήριζε τα τελευταία 24 χρόνια. Όχι δηλαδή ότι έγινα ξαφνικά πιο υπεύθυνο άτομο, αλλά να... άρχισα να προβληματίζομαι για περισσότερα πράγματα απ' ότι συνήθιζα στο παρελθόν. Φυσικά όλα αυτά είχαν άμεσο αντίκτυπο στις μουσικές μου επιλογές και να είστε σίγουροι ότι οποιοδήποτε τραγούδι ή album από τα παρακάτω έχει αντέξει αμέτρητα crash-test, για να καταφέρει να συμπεριλαμβάνεται εδώ. Για τους υπόλοιπους καλλιτέχνες τα λέμα... του χρόνου!

Τα 10 καλύτερα album
1. Speedy J - Loudboxer
2. Steve Bug - Sensual
3. Minus 8 - Minuit
4. Mr. Scruff - Trouser jazz
5. Jazzanova - In between
6. Dj Shadow - The private press
7. Squarepusher - Doyouknowsquarepusher
8. Queens of the Stone Age - Song for the deaf
9. Band of Holy Joy - Love never fails
10. Malcolm Middleton - 5.14 Fluoxytine Seagull Alcohol John Nicotine

Τα 10 καλύτερα τραγούδια
1. Eskobar - Someone new (featuring Heather Nova)
2. Lemon Jelly - Return to Patagonia
3. Interpol - Say hello to the Angels
4. Forme - Instant Space (Seba remix)
5. The Delgados - All you need is hate
6. X-Press 2 (featuring Dieter Meier) - I want you back (Medicine8 Mix)
7. Manic Street Preachers - There by the grace of god
8. My Computer - For somebody else
9. ...And you will know us by the trail of dead - Boudelaire
10. Dj Rodriguez - Such a joy to see you

To 2002 της Ηλέκτρας Παπαθανασίου

1. Laurie Anderson - Live at Town Hall, N.Y.C.
2. Aroah - No Podemos ser Amigos
3. Band of Holly Joy - Love never fails
4. Beck - Sea Change
5. Chris Brokaw - Red cities
6. Fly Pan Am- Ceux qui inventent...
7. Godspeed you! black emperor - Yanqui u.x.o.
8. Illegal Operation - Bust
9. Σάκης Παπαδημητρίου - Γεωργία Συλλαίου - Γεώργιος Bandoek Αποστολάκης - Nosferatu
10. Thalia Zedek - You're a big girl now

plus 3-bonus...
10+1. Sleater Kinney - One beat
10+2. Eleni Karaindrou - Evripides -Trojan Women
10+3. The Lost Bodies - Υποτροπή

Δυστυχώς το Τοπ-10-2002 δεν μου ήτανε αρκετό!! Τόσοι δίσκοι και πόσους άφησα στην ουρά να περιμένουν, να εκλιπαρούν για μια θέση, κι ας είναι και στο τέλος... Τελοσπάντων, η σειρά είναι αλφαβητική, ώστε νε μη ζηλέψει κανείς τους και έλπίζω του χρόνου να γράψουμε τουλάχιστον το Τοπ-50-2003!

To 2002 του David X

Δίσκοι που έκαναν την διαφορά το 2002
1. Cinematic Orchestra - Everyday. Ώριμο φρούτο, συνθετικής τελειότητας.
2. Boards of Canada - Geogaddi. Συναρπαστικά ηχοτοπία απ' το σκωτσέζικο ντουέτο.
3. Beth Gibbons and Rustin Man - Out Of Season. Φωνητικά Portishead, μπάσο Talk-Talk, μελαγχολία και ενδοσκόπηση.
4. Amon Tobin - Out From Out Where. Απογειώσεις, δίχως χάιδεμα αυτιών, από τον πρωτομάστορα της τέχνης του sampling.
5. Sigur Ros - (). Θεληματικά ομιχλώδες. 3ο πείραμα από Σκανδιναβία.
6. Laurie Anderson - Live In New York. Ολοκληρωμένη στα πάντα. Κανένας δεν πλησίασε φέτος την μεγάλη Laurie.
7. Koop - Waltz For Koop. Τζαζ έκπληξη από Σουηδία, πάντα φρέσκοι.
8. Xploding Plastix - Amateur Girlfriends Go Proskirt Agents. Πάθος breakbeat από τους πολλά υποσχόμενους Σκανδιναβούς.
9. Suba - Tributo. Ο Suba έφυγε νωρίς ... Brazilian drum & bass των ονείρων μας.
10. Zero dB - Fluid Ounce. Οι Chris Vogodo & Neil Combstock είναι οι νέοι μάγοι του remix στην jazz dance. Νο 1 στο αμερικάνικο College Music Journal.

Δίσκοι τεχνικά άρτιοι και απενοχοποιημένοι. Εδώ χωράνε όλοι αυτοί που σε έκαναν να χορέψεις, να γουστάρεις, να τζαζάρεις, να σκάσεις ένα ένοχο χαμογελάκι...
Chateau Flight - Remixent
Grupo Batuque - Rhythmix: Reluque Batuque
Homelife - Flying Wonders
Jazzanova - In Between
Kyoto Jazz Massive - Spirit Of The Sun
Lemon Jelly - Lost Horizons
Mum - Finally We Are No One
Organic Grooves - Black Cherry
Peshay - Fuzion
Peven Everett - Studio Confessions
Seelenluft - Out Of The Woods
Stereotyp - My Sound
Underworld - A Hundred Days Off
Layo & Bushwacka - Night works
Herbaliser - Something Wicked This Way Comes
Mali Music - Mali Music
1 Giant Leap - 1 Giant Leap
Frederic Galliano - Frederic Galliano And The African Divas
Kodo - Mondo Head
United Future Organization - V
Da Lata - remixes
Infracom Presents [re : jazz]
Nicola Conte - Jet Sounds Revisited
Joseph Malik - Diverse
Bazille noir - Bazille noir
De Phazz - Daily Lama

Ροκ ηλεκτρισμός, μπαλάντες, τρελαμένες κιθαριές
Wilco - Yankee Hotel Foxtrot
Queens of the Stone Age - Songs For The Deaf
Interpol - Turn On The Bright Lights
Sonic Youth - Murray Street
Μuse - Hullabaloo
Beck - Sea Change

Συλλογές που έκαναν τήν διαφορά :
1. The Wire 20 Years 1982-2002: Audio Issue (Mute, three CDs)
Οι συνήθεις avant-garde ύποπτοι John Cage, Terry Riley, Sun Ra, John Coltrane, Sonic Youth, Derek Bailey συν νέες κατευθύνσεις dub, hardcore electronica, hip hop, techno-pop, avant-rock, glitch, garage-punk, folk guitar άντε και Bjork, Fela Kuti.
2. Destination Out - Επιλογές κομματιών από τα ταξίδια του Cukipapa -Alan Brown (Ecco Chamber)
3. Saint Germain des Pres Cafe 2 various artists. Jazz dance.
4. Music & Movement Vol 1 - Various/Nik Weston
5. Moshi Moshi: Nu Sounds From Japan/Nik Weston (Fuego). Όπως και στο προηγούμενο, το φτηνότερο ταξίδι στην Γιαπωνέζικη ηλεκτρονική σκηνή από τόν Nik Weston.
6. Plastic Surgery 3 (Hospital). Χρόνια είχα να ακούσω τόσο φρέσκο ήχο σε drum & bass. Το νέο κύμα...
7. Sunshine Club 3 Meierei (Sunshine). Το underground της καινούριας χορευτικής μουσικής σε όλο του το μεγαλείο.
8. Tribes Vol. 7: Soul Searching II (Infracom). 7ο cd από τον Michael Rutten της Infracom...
9. In-Different presents Nu-Jazz Vol 3. Yes, yes I like it!!!!
10. Iron Curtain Revisited - New Aspects in Jazz
11. Red Snapper - It's all good. Various. Λίγο πριν διαλυθούν οι Red Snapper μας αφιερώνουν ότι λέει ο τίτλος συν 2 δικά τους.
12. Pranksters present Infused : Ian O'Brien, Plaid, Jimpster, Lithium Project σε μιά αίσθηση-αισθητική ανεπανάληπτη.
13. Remixed από Stereo Mc's. Αναμφισβήτητα ο καλύτερος δίσκος της σειράς Remixed.
14. Black Coffee Blue Chapter 4. Various. Oι Scheibosan & eMU από Βιέννη στο chill out που γουστάρω.
15. Dirty Jazz - Irma. Various. Οτι λέει ο δίσκος από Ιταλία.
16. Morcheeba - Back to mine. Various. Μεταμεσονύχτιες επιλογές soul-funk πάνω σε ρίζες. Σαφώς καλλίτερο από το φετινό άλμπουμ τους "Charango"
17. Morvern Callar, Original Soundtrack (Warp Records). Can, Boards, Aphex, Lee Perry...

Singles που λειώσανε να παίζουν
1. The Cinematic Orchestra - Evolution II (Mr. P Remix). Χάρηκα επίσης που ο Jason Swinscoe των Cinematic όταν ο Moby του ζήτησε το κομμάτι για να το ρεμιξάρει του απάντησε με ένα απλό "Fuck off"
2. Peshay - Downtown Sound
3. Xploding Plastix - Treat me mean
4. Drumagick - Maladragem
5. Underworld - Twist
6. Re - jazz - Quiet nights
7. James Brown - Give it up or turn it loose [Fantasista remix]
8. Nile - 3 in da mornin' [Koop remix]
9. Bromage Dub - Funky Badju [Adam Beyer remix]
10. Nicola Conte & Gianluca Petrella - New standards
11. Kasar - The NewComer
12. Dj Marky - Lk
13. FC Kahuna - Beach life
14. Shirley Horn - Return to Paradise [Mark de Clive-Lowe remix]
15. Zero dB--The Snare
16. DJ Shadow - 6 days
17. Layo & Bushwacka - Shining Through
18. Maxwell Implosion - L' Homme En Peluche
19. Beth Gibbons & Rustin Man - Funny time of year
20. Kabuki - Tempest (Atjazz Remix)
21. Aqua Bassino - Na Na's Waltz
22. Sun Ra - Satellites Are Spinning - (Zero dB & Hectic Remix)
23. Povo - Shihab's Habit
24. Sven Van Hees - Konnichi Wa-Wah
25. Jose Padilla - Gruveando

To 2002 του Γιάννη Κατσαντώνη

Το πρόβλημα με τις ανασκοπήσεις είναι ότι όταν κάθεσαι να σκεφτείς τι άξιζε περισσότερο, πρωτίστως σου έρχονται στο μυαλό τα πιο πρόσφατα ακούσματα. Αυτό και το ότι πρέπει να βγάλεις την κεντρική ιδέα της χρονιάς που να συνοψίζει όσο το δυνατόν καλύτερα το περιεχόμενό της. Αν θέλαμε να την αποδώσουμε με μια λέξη τότε αυτή δεν θα ήταν άλλη από την μίμηση. Μίμηση που συμπερασματικά προέκυπτε αβίαστα ακούγοντας τους περισσότερους καλούς δίσκους της χρονιάς. Κάποιοι μιμήθηκαν άλλους, κάποιοι άλλοι μιμήθηκαν τους εαυτούς τους, άλλοι επιτυχημένα και άλλοι όχι...

Albums
1. The Cinematic Orchestra - Every Day. Υψηλή αισθητική.
2. Interpol - Turn On The Bright Lights. Τι και αν θυμίζει, αναπαράγει, ανακυκλώνει. Δεν σε φορτίζουν συναισθηματικά μόνο γι' αυτά τα τραγούδια του. Η πιο βρετανική στιγμή του μεγάλου μήλου.
3. Weeping Willows - Into The Light. Ηλεκτροπόπ και όσοι πιστοί προσέλθετε.
4. Alpinestars - White Light. Μπορεί να μην έχει την ισορροπία του "B.A.S.I.C." μα αφήνει πίσω του τέσσερα μεγάλα τραγούδια.
5. David Jack - Texture Freak. Με το αμάλγαμα ηχοχρωμάτων του, αφήνει συνολικά τις καλύτερες των εντυπώσεων.
6. Beth Gibbons and Rustin Man - Out Of Season. Φωνής θέλγητρο. Και είναι υπεραρκετός λόγος.
7. My Computer - Vulnerabilia. Τιμούν πάνω από όλα τους συντοπίτες τους, αλληλοπεριχωρώντας στη μουσική τους τα πρώιμα dance beat των New Order και κάπου κάπου την μελαγχολική μελωδικότητα των Smiths.
8. The Notwist - Neon Golden. Τους ακούς μαζί με κάτι Schneider TM, Maximilian Hecker και σκέφτεσαι ότι οι Γερμανοί ξανάρχονται. Ας είναι ... τευτονική γοητεία.
9. Ming and FS - The Human Condition. Χορευτικού ήχου απάνθισμα με μια πολυσυλλεκτική club floor προσέγγιση.
10. Sierpinsky - Τhis Geography Of Ours. Tην τελευταία στιγμή εκτόπισε από τη λίστα τους Band Of Holy Joy. Tόπο στα νέα ονόματα.

Τραγούδια
K. Βήτα - Κύμα. Dance little sister.
Jay Jay Johanson - On The Radio. H φωνή του βραδυνού εκφωνητή.
Saint Etienne - Action. Eισαγωγάρα.
Pet Shop Boys - Home And Dry. Nεογιάπικο.
Gemma Hayes - Over And Over. Mε τελείωσες.
Cody - Uplift. Get higher baby.
Puressence - How Does It Feel? Mε μια δόση Calexico
Eskobar feat. Heather Nova - Someone New. Aλτρουιστικοί στίχοι
Lloyd Cole - Αnother Lover. Παλιόφιλος.
New Order - Here To Stay. Mακάρι.

Soundtrack
24 Hour Party People. Έχει κανείς αντίρρηση ότι στέκεται και μόνο του χωρίς την ταινία?

Απείρου κάλλους
Gemma Hayes
Tift Merrit
Kasey Chambers
Και ξαφνικά αποκτά νόημα η αναζήτηση φωτογραφικού υλικού στα εσώφυλλα των cd.

Αυτά για φέτος αν και αναρωτιέμαι πως τα κατάφερα και δεν ανέφερα πουθενά ονόματα όπως Simian, Ikara Colt, Mendoza Line. Τέλος πάντων το έκανα τώρα. Καλή χρονιά!

Το 2002 του Άκη Καλλόπουλου

Άλλη μια μουσική χρονιά αποτελεί παρελθόν, έτσι λοιπόν όπως κάθε πρέπων μουσικός παραγωγός, θα πρέπει να καταθέσω την ετυμηγορία μου. Συγκάλεσα λοιπόν όλους τους συνδικαλιστές του «Συνδικάτου του ονείρου» σε έκτακτη συνέλευση και μετά από ώριμη σκέψη και ζύμωση αποφασίστηκαν τα κάτωθι:

10. Interpol - Turn on the bright lights. Θυμίζει πολλά και αγαπημένα ακούσματα, αλλά έτσι κι αλλιώς οι παρθενογεννήσεις μας τέλειωσαν.
9. Woven Hand - Woven hand. Το κάτι παραπάνω που δεν μπόρεσαν να δώσουν οι 16 Horsepower.
8. Sparta - Wiretap scars. Πανέμορφο ντεμπούτο από τα 3/6 των At the Drive-In.
7. Coldplay - A rush of blood to the head. Για πολλά γκρουπ ο δεύτερος δίσκος είναι ο «δύσκολος». Γι'αυτούς αποδείχτηκε παιχνιδάκι.
6. Foo Fighters - One by one. H επιστροφή του Dave Grohl με ένα δίσκο καλύτερο απ'ότι περιμέναμε.
5. Jad Fair & Teenage Fan Club. Η παλιά καραβάνα σε μια συνεργασία έκπληξη με τους Σκωτσέζους φίλους μας. ΗΠΑ-ΣΚΩΤΙΑ ΣΥΜΜΑΧΙΑ.
4. Red Hot Chili Peppers - By the way. Περισσότερο ροκ, λιγότερο φανκ. Μετά από σκέψη... εγκρίνεται.
3. Sonic Youth - Murray street. Για όσους ξέρουν από καλό νεουορκέζικο νέκταρ. Και ως γνωστόν, ο παλιός ειν' αλλιώς.
2. And you will know us by the trail of dead - Source, tags & codes. Θόρυβος με αιτία, μελωδία με νόημα. Συν το καλύτερο live που έχω δει το 2002. Χε χε!
1. Queens of the Stone Age - Songs for the deaf. Αν αυτά είναι τραγούδια για κωφούς, τότε η επιστήμη σηκώνει ψηλά τα χέρια. Και στο κάτω κάτω ποιος είμαι εγώ για να κρίνω τους Queens; Προσκυνώ ταπεινά. ΔΙΣΚΑΡΑ ΧΑΛΑΡΑ!!

Το 2002 του Bασίλη Παυλίδη

Στο μυαλό μας τείνουν να παραμένουν τα πιο πρόσφατα. Εις πείσμα λοιπόν θεωρώ καλύτερο άλμπουμ το "Neon Golden" με το επιπλέον πλεονέκτημα ότι άντεξε έναν ολόκληρο χρόνο στον ανταγωνισμό. Δεν αρνούμαι βέβαια ότι τα άλμπουμς που ακούω περισσότερο αυτό το καιρό είναι το "Style Drift" και το "This Geography Is Ours" από νέα ονόματα που πιστεύω ότι θα καταξιωθούν. Για τους Dianogah, Mum και Chicago Underground Duo σας τα είχα πει μέσω των παρουσιάσεων. Παραμένουν και οι τρεις τους ανάμεσα στις αδυναμίες μου και κυκλοφόρησαν πολύ καλή μουσική. Για τους The Remote Viewer, τους οποίους παρακολουθώ στενά από την αρχή της πορείας τους, η κρίση μου είναι ακόμη πιο υποκειμενική. Η λιτή και μελωδική ηλεκτρονική μουσική τους αποτελεί ουσιαστική έκφανση του είδους.

Μέσα στο 2002 δεν άκουσα κάτι το συγκλονιστικό. Μάλλον ήταν η πιο ήρεμη και προβλέψιμη χρονιά της τελευταίας πενταετίας. Δεν μπορούμε να περηφανευόμαστε που το Wire ανακήρυξε καλύτερο άλμπουμ της χρονιάς το "Murray Street" των Sonic Youth. Ούτε και ότι μέσα στα καλύτερα φιγουράρουν οι Suiside, οι Wire, η Patty Smith και ο Tom Waits, όσο καλή μουσική κι αν κυκλοφορούν. Γι' αυτό τους αγαπάμε, για να βγάζουν τη μουσική που ξέρουμε. Πιθανολογώ ότι βρισκόμαστε σε περίοδο επώασης ή/και ότι τρομερές μουσικές κυκλοφορούν υπογείως και δεν τις παίρνουμε είδηση. Εξακολουθώ πάντως να πιστεύω ότι ακούμε κάθε χρόνο ένα απειροελάχιστο μέρος της παγκόσμιας μουσικής και επομένως οι κρίσεις μας είναι υπερβολικά περιορισμένες.

Άλμπουμ
1. The Notwist - Neon Golden
2. Dianogah - Millions of Brazilians
3. The Remote Viewer - Here I Go Again On My Own
4. Fontanelle - Style Drift
5. Mum - Finally We Are No One
6. Isan - Clockwork Menagerie (συλλογή από singles)
7. Sierpinski - This Geography Is Ours
8. Chicago Underground Duo - Axis and Alignment
9. Murcof - Martes
10. DJ Shadow - The Private Press

Τραγούδια
1. Elvis Costello - When I Was Cruel No. 2
2. Dianogah - Pinata Oblongata
3. Fridge - Surface Noice and Electric Piano
4. Wibutee - Nubounce
5. Kim Hiorthoy - Tak
6. Circle - Scotch
7. Asa Chang & Junray - Hana
8. Food - Freebonky
9. Squarepusher - Do you know squarepusher?
10. Tom Waits - All the world is green

Παρότι είμαστε οπαδοί των προσωπικών λιστών, δεν αντέξαμε στον πειρασμό να φτιάξουμε και μια συγκεντρωτική λίστα προσθέτοντας βαθμούς σε κάθε δίσκο ανάλογα με τη θέση που ψηφίστηκε, τη συχνότητα που εμφανίστηκε κλπ και σας παρουσιάζουμε το αποτέλεσμα. Δώστε του την προσοχή που του αξίζει, δηλαδή ελάχιστη.

1. Notwist - Neon golden Διαβάστε κριτική εδώ
2. Sierpinski - This geography of ours Διαβάστε κριτική εδώ
3. Cinematic Orchestra - Every day Διαβάστε κριτική εδώ
4. Sigur Ros - () Διαβάστε κριτική εδώ
5. Beth Gibbons and Rustin Man - Out of season Διαβάστε κριτική εδώ
6. Band of Holy Joy - Love never fails Διαβάστε κριτική εδώ
7. Jack - The end of the way its always been Διαβάστε κριτική εδώ
8. Laurie Anderson - Live at Town Hall, N.Y.C.  Διαβάστε κριτική εδώ
9. Coldplay - A rush of blood to the head Διαβάστε κριτική εδώ
10. Amon Tobin - Out from out where Διαβάστε κριτική εδώ
11. Doves - The last broadcast Διαβάστε κριτική εδώ
12. Red Hot Chili Peppers - By the way
13. Queens of the Stone Age - Song for the deaf
14. DJ Shadow - The private press Διαβάστε κριτική εδώ
15. Bright Eyes - Lifted or the story is in the soil keep your ear to the ground Διαβάστε κριτική εδώ
16. Mum - Finally we are no one Διαβάστε κριτική εδώ
17. Sonic Youth - Murray street Διαβάστε κριτική εδώ
18. David Jack - Texture freak Διαβάστε κριτική εδώ
19. Interpol - Turn on the bright lights Διαβάστε κριτική εδώ
20. Flaming Lips - Yoshimi battles the pink robots Διαβάστε κριτική εδώ

2002 : Τα καλύτερα φίλων του Mic

Χρήστος Καρράς (εκδότης Overdub zine)

Albums
1. Asa Chang & Junray - Jun Ray Song Chang
2. Kronos Quartet - Nuevo
3. Beth Gibbons & Rustin Man - Out Of Season
4. Bright Eyes - Lifted or the story is in the soil keep your ear to the ground
5. Godspeed You! Black Emperor - Yanqui Y.X.O.
6. Fog - Fog
7. Gabriel Naim Amor - Soundtracks
8. Low - Trust
9. Jaga Jazzist - A Livingroom Hush
10. Lambchop - Is A Woman

Tracks
1. Asa Chang & Junray - Hana
2. Beth Gibbons & Rustin Man - Tom The Model
3. Solomon Burke - Don't Give Up On Me
4. !!! - Intensify
5. Oddfellows Casino - Giant Redwoods
6. Bright Eyes - Let's Not Shit Ourselves (To Love & To Be Loved)
7. Dntel - (This Is The Dream of) Eban & Chan
8. Yo La Tengo - Nuclear War
9. LCD Soundsystem - Losing My Edge
10. Electrelane - I Only Always Think

Τάσος Πατώκος (εκδότης Sense zine)

10 ΔΙΣΚΟΙ ΓΙΑ ΤΟ 2002

June Panic - Baby's Breadth
Ο June Panic έχει ακούσει και διαβάσει πολλά που τον αφορούν. Τα πιο κακόπιστα λένε ότι τραγουδάει σαν τον Κέρμιτ του Muppet Show και ότι είναι υπερόπτης και αιθεροβάμμον (κοινώς ψωνάρα). Υπάρχουν όμως και εκείνοι που μέσα στα τραγούδια του αναγνωρίζουν ένα αστείρευτο συνθετικό ταλέντο που τον κατατάσσει μεταξύ των αξιότερων διαδόχων του Dylan, του Gram Parsons ή των Byrds. Τραγούδια άμεσα και συγκινητικά, με φιλοσοφική διάθεση και πολυδιάστατο χαρακτήρα - καθώς και μια έντονη ατμόσφαιρα οικειότητας που εκπέμπεται αβίαστα. Το 11o album του με τίτλο "Baby's Breadth" προσφέρθηκε για αμέτρητες ακροάσεις, είτε το έβλεπε κανείς ως ένα concept album με μεταφυσικές ανησυχίες κάτω από μια διαφορετική pop οπτική γωνία, είτε το αντιμετώπιζε κανείς ως μια συνηθισμένη συλλογή "bedroom" ηχογραφήσεων. Δίσκος αστείρευτα γοητευτικός και με ανεκτίμητο πλούτο συναισθημάτων.

Oι υπόλοιποι 9 δίσκοι ακολουθούν με αλφαβητική σειρά και είναι μερικοί μόνο από αυτούς που έκαναν το 2002 μια ξεχωριστή μουσική χρονιά.

Beck - "Sea Change"
The Breeders - "Title TK"
Neko Case - "Blacklisted"
Mus - "El Naval"
Porcelain - "I've Got A Really Important Thing To Do Right Now But I Can't Do It Cause I'm Asleep"
The Post - "Backwards"
Simpatico - "The Difference Between Alone And Lonely"
Songs: Ohia - "Didn't It Rain"
Supergrass - "Life On Other Planets"

10 ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΓΙΑ ΤΟ 2002

Coldplay - "In My Place"
Beth Gibbons - "Mysteries"
The Breeders - "Off You"
Emak Bakia - "Un Cuerpo Extrano"
Hometaping - "Small Healthy Song"
Trembling Blue Stars - "It's Easier To Smile"
Saint Etienne - "Action"
Lambchop - "I Can Hardly Spell My Name"
Tanya Donelly - "So Much Song"
Bright Eyes - "Lover I Don't Have To Love"

Σύλια Ιωαννίδου (radio dj, 88.5)

1. Lemon Jelly - Lost horizons
2. Ladytron - Light and magic
3. Paul Oakenfold - Bunkka
4. Underworld - 100 days off
5. Flunk - For sleepyheads only
6. Kωνσταντίνος B. - Για σένα με αγάπη
7. Death in Vegas - Scorpio rising
8. James - Getting away with it... live
9. Badly Drawn boy - Have u fed the fish?
10 Blue States - Man mountain

Θανάσης Μήνας (radio dj)

Bright Eyes - Lifted...
Solomon Burke - Don't Give Up On Me
Sonic Youth - Murray Street
Low - Trust
D4 - D4
Interpol - Turn On The Bright Lights
Sigur Ros - ()
Wilco - Yankee Hotel Foxtrot
Mooney Suzuki - Electric Sweat
...Trail Of Dead - Source Tage And Codes
Queens Of The Stone Age - Songs For The Deaf
Cinematic Orchestra - Motion
Flaming Lips - Yoshimi Battles The Pink Robots

Τάσος Ξενιάδης (radio dj)

Ήταν μια μέτρια μουσική χρονιά. Stop. Πολύ λίγα τραγούδια super άκουσα το 2002. Stop. Κι ελάχιστα lp. Stop. Κάθε πέρσι και καλύτερα; Δεν θέλω να το πιστεύω. Stop. Θέλω εξ'αρχής να κάνω μια διευκρίνιση. Stop. Κανένα lp δε με συγκλόνισε. Stop. Άς αρχίσω λοιπόν.

LP
1. McLusky-McLusky do Dallas
Γιατί είναι νέοι, μόλις το 2ο τους lp. Αν και Βρετανοί, παίζουν σα καθαρόαιμα Αμερικανάκια. Και ακούγοντάς τους, αρκετές φορές αισθάνθηκα να χαμογελώ!!!
2. Jay Munly-Jimmy Carter Syndrome
Ότι δεν κατάφερε ο David E. Edwards το 2002 κυρίως με τους 16 Horsepower και τους γοητευτικούς Woven Hand, το γεύτηκε στη συνεργασία με το φίλο του Jay Munly, που έχει ορισμένες ε-ξ-α-ι-ρ-ε-τ-ι-κ-έ-ς στιγμές.
3. Lambchop-Is a woman
Όταν ένα lp έχει στο εσωτερικό του ένα τραγούδι όπως το "Caterpillar", τότε δικαιολογημένα μπαίνει στα 10 "καλύτερα" της μέτριας μουσικής χρονιάς (για να μην ξεχνιόμαστε). Ο Kurt Wagner ξέρει να δίνει χρώμα... στη μοναξιά.
4. Tom Waits-Blood Money
Σταθερή αξία. Ένα lp, όπως και το "Alice" που παίζει από την αρχή έως το τέλος.
5. Wilco-Yankee hotel foxtrot
Με καλές, πολύ καλές και μέτριες στιγμές. Βρήκαν χώρο εδώ λόγω προτέρου εξαίρετου βίου αλλά και χαμηλής απόδοσης υπολοίπων.
6. Oneida-Each one teach one
Διπλό cd που φανερώνει τους ανοιχτούς τους ορίζοντες.
7. Queens of the Stone Age-Songs for the deaf
Περίμενα περισσότερα, γιατί μας έδειξαν ότι μπορούν για περισσότερα. Δεν εκμεταλλεύτηκαν τους δύο super καλεσμένους τους, κυρίως τον Mark. (Ευελπιστώ ότι στο επερχόμενο lp που ετοιμάζει ήδη ο Mark Lanegan, θα τους οδηγήσει εκεί που πραγματικά μπορούν).
8. Notwist-Neon golden
Επειδή τους ψήφισε ο Μπάμπης!!! Οι Γερμανοί ξανάρθανε!!!
9. Bright Eyes-Lifted...
Ο Connor Oberst είναι από τους πιό ταλαντούχους της γενιάς του, και αυτό το φανερώνει άλλη μια φορά. Απολαυστικό το "Lover I don't have to love".
10. Band of Holy Joy-Love never fails
Μετά από πολλά χρόνια επέστρεψαν μ'ένα lp τέτοιο, όπως αυτά που μας είχαν γοητεύσει στα τέλη της δεκαετίας του '80.

Singles
1. Electrelane-I only always think
2. Ish Marquez-Gin is not my friend
3. Bad Astronaut-Passenger
4. Tulipomania-I swear
5. Yeah Yeah Yeahs-Bane
6. Twinemen-Chose sauvage
7. Silverbullit-Joy
8. Cinematic Orchestra-Evolution
9. Bellrays-Fire on the moon
10. Mum-Green grass of tunnel

Υ.Γ. Θέλω να ευχαριστήσω και δημόσια τον Μπάμπη Αργυρίου για τη φιλοξενία και για όλα όσα κάνει για τους μουσικόφιλους αυτής της πόλης.

Paranormale (Commercial waste)

topten2002 as i search my commercial waste collection

long playing records-cds


R -THE REMOTE VIEWER:here i go again on my own (city centre offices)
F -BURNT FRIEDMAN and JAKI LIEBEZEIT:secret rhythms (non place)
P -PAN AMERICAN:the river made no sound (kranky)
G -VINCENT GALLO:recordings of music for film (warp)
T -TIGRICS:compact disco digital audio (keplar)
D -DICTAPHONE:m=addiction (city centre offices)
M -MURCOF:martes (leaf)
M -THE MERCURY PROGRAM:a data learn the language (tigerstyle)
K -KOHN:koen (k-raa-k)
N -NAW:the resound of a foggy autumn dawn (noise factory)

topten2002 songs out of records-cds
KREIDLER:circulus from mini lp evefuture (wonder)
TARWATER:tesla from lp dwellers on the threshold (kitty-yo)
APPENDIX OUT:the language in things from cd you donat need darkness to do what you think is right (geographic)
STYROFOAM:bad natured(vocal reprise) from 3'' cd styrofoam (rocket racer)
TITRIGS:my folk from cd compact disco digital audio (keplar)
VINCENT GALLO:sixteen seconds happy from lp recordings of music for film (warp)
PAN-AMERICAN:for a running dog from lp the river made no sound (kranky)
VELVET FIRST FLOOR:hullaballoo from cd stringa et comm (dieselcombustible)
WECHEL GARLAND:the master from lp liberation von history(karaoke kalk)
MARKUS NIKOLAI:would grandpa like it? from compilation lp the asthmatic warm (mobile)

2002 : Μουσικές από τις ταινίες
Του Κώστα Καρδερίνη

Αν δεν μπορείς να υπερβείς το δέκα, τότε δεν έχεις ακούσει αρκετά. Αν δεν χάσεις το μέτρημα, τότε πως θα περάσεις αντίπερα; Οι λίστες μου μοιραία απλώνονται στο πριν [2001] και στο μετά [2003]. Το κατά [2002] ήταν ένα εκ των υστέρων μεταβατικό στάδιο. Το μηδέν άγαν και το μηδέν ως αρχή του συν-παντός.

0. Morvern Callar OST [από την ομώνυμη ταινία της Lynne Ramsay]
Το απόλυτο σάουντρακ δεν ξέρω αν είναι, είναι όμως μια απόλυτη συλλογή. Ένα ιδανικό πάντρεμα της ψυχεδέλειας των Can και του απίθανου Holger Czukay με τους φρέσκους ήχους του Aphex και των Stereolab. Των Velvet Underground και του Lee 'Scratch' Perry με τους Boards of Canada και τους Ween. Αλλά και του Lee Hazlewood και της Nancy Sinatra με τα αρχέγονα τύμπανα των Gamelan. Some Velvet Morning when I'm straight... I'm gonna open up my gate... Μια σούπερ ευκαιρία να γυρίσετε πίσω-μπρος στην ιστορία της μουσικής και να το διασκεδάσουν αφάνταστα τ' αυτιά σας.

1. 24 Hour Party People [από την φερώνυμη ταινία του Michael Winterbottom]
Η ιστορία της Factory από το πανκ ως το χάουζ. Κι όχι μόνο. Ότι προϋπήρξε, υπάρχει και θα υπάρχει. Pistols, Clash, Buzzcocks, Joy Division & New Order, Duruti Column, A Guy Called Gerald, Happy; Mondays, Marshall Jefferson & 808 State. Η αγάπη μας έκανε κομμάτια αλλά εμείς τα μαζέψαμε όλα σε μια ταινία. Το παζλ κολλάει τέλεια αφήνοντας τα προβλεπόμενα από το χάος κενά.

2. Gerry - Arvo Part [από την ταινία του Gus Van Sant με τον ίδιο τίτλο]
Ο Άρβο Περτ 'φορέθηκε' πολύ το 2002. Από την "Περιστρεφόμενη Πύλη" [Saenghwalui balgyeon] του Hong Sang-soo και το κισλοφσκικό "Heaven" του Τομ Τίκβερ μέχρι τούτη εδώ την ερημική περιπλάνηση. Αν και η μουσική του δεν είναι ειδικά γραμμένη για την ταινία [όπως και για καμία απ' τις υπόλοιπες], εντούτοις λειτουργεί υπόγεια, σαν να κινείται κάτω από την άμμο και κάτω από το δέρμα. Ο δαιμόνιος εσθονός μπορεί να στοιχειώσει και να 'ντύσει' μουσικά κάθε αναζήτηση, εσωτερική τε και μη.

3. Long Walk Home - Peter Gabriel [από την ταινία Rabbit-Proof Fence του Phillip Noyce]
Ο Πέτρος Γαβριήλ και ο μουσικός κόσμος της Real World. Μια επένδυση που ακολουθεί τον αλεξίλαγο φράχτη βήμα προς βήμα. Ένα έργο αρκετά συμπαγές, με ενιαία δομή και άξονα κατεύθυνσης το συρματόπλεγμα. Πότε πλησιάζει τον Philip Glass και πότε τους Tangerine Dream [κάποτε φέρνει μνήμες και από τον Eduard Artemyev]. Ακολουθώντας την προσφιλή του τακτική ο Gabriel μελετάει τις ντόπιες μουσικές κι ενσωματώνει στοιχεία αυτών στο κόνσεπτ του.

4. The claim - Michael Nyman [από την ταινία του Michael Winterbottom]
Ο Μάικλ Νάιμαν κάνει μουσική σε μετα-γουέστερν; Ναι, και παντρεύει τις ένχορδες μινιμαλιστικές βαριάντες του με μεταποιημένα μορικονικά θέματα. Ο απόηχος της δύσης, η αναπόληση των ημερών κατάκτησής της, το σαλούν και η φωτιά στα χιόνια, η αναθέρμανση μιας χρυσής εποχής. Μέσα από τα μαγικά, αφαιρετικά, κονστρουκτιβιστικά και εντέλει μεταμοντέρνα φίλτρα ενός μεγάλου μουσικού των ημερών μας.

5. Halbe treppe - 17 Hippies [από την ομώνυμη ταινία του Andreas Dresen]
Η μουσική που δανείζεται ο Μπρέγκοβιτς από τους λαϊκούς οργανοπαίχτες των γάμων και των γιορτών της πατρίδας του, μετακόμισε στην Γερμανία. Οι 17 Hippies την ξαναζωντανεύουν με μπάντζα, βιολιά, βιόλες και γκάιντα. Ο αυτοσχεδιασμός των ηθοποιών συναγωνίζεται τις μουσικές περιπλανήσεις μιας χαμένης γενιάς που αρπάζεται από τα μαλλιά της παράδοσης. Halbe treppe θα πει Grill point, σημείο ψησίματος όπως λέμε σημείο βρασμού. Στην ψήση κολλάει το είδωλο.

6. Filmzenek, Tarr Bela filmjeihez - Vig Mihaly
Οι μουσικές τεσσάρων ταινιών του Bela Tarr υπό του Mihaly Vig. "Φθινοπωρινό Αλμανάκ", "Κολαστήριο", "Σάταντάνγκο" και "Οι αρμονίες του Βερκμάιστερ". Ειδικά το τελευταίο δεκάλεπτο κομμάτι [Oreg] από τις "Αρμονίες του Βερκμάιστερ" είναι ένα ώριμο αριστούργημα. Αλλά και όλη η μουσική του "Κολαστηρίου". Δύσκολο να το βρείτε ίσως, αλλά αξίζει να το ψάξετε. Πιστεύω ότι ο Βιγκ θα ακουστεί πολύ στο προσεχές και άμεσο μέλλον.

7. More In the Mood for Love [από την Ερωτική Θύελλα του Wong Kar Wai]
Όσοι ήθελαν κι άλλο In the Mood for Love, ιδού η συνέχειά του. Περισσότερος Nat King Cole, περισσότερος Michael Galasso, ακόμα ένα "Yuemeji's theme" του Shigeru Umebayashi σε εκτεταμένη εκδοχή. Κι ένας Bryan Ferry και διάλογοι κι ένα τραγούδι με την φωνή της θεσπέσιας Maggie Cheung. Όσοι ήθελαν να την δουν στον ύπνο τους ξανά, δεν έχουν παρά ν' ακούσουν το μελαγχολικό κάλεσμά της.

8. Hable con ella - Alberto Inglesias [από την ομώνυμη ταινία του Pedro Almodovar].
Από κλασική και όπερα μέχρι φολκ. Caetano Veloso, Ellis Regina & Tom Jobim, Bau, Henry Purcel, αλλά κυρίως Αλμπέρτο Ινγλέσιας. Τάχει όλα και συμφέρει. Συναίσθημα, μετείκασμα, μεταίσθημα. Τόσο υποδόριο και απλό που σε μαγεύει. Μιλάει μέσα μας.

9. The Royal Tenenbaums OST [από την ομώνυμη ταινία του Γουές Άντερσον]
Κλασικά και διαχρονικά. Paul Simon, Bob Dylan, John Lennon, Clash, Ramones, Nick Drake. Δύο πολύ σπουδαία κομμάτια της Nico [These Days, The Fairest Of The Seasons], αλλά και δυο ορχηστρικά διαμάντια από το σχήμα The Mutato Muzika Orchestra [Sonata for Cello & Piano in F Minor με πολλά τύμπανα και Hey Jude αγνώστων λοιπών στοιχείων με κορνέτα και χορωδία]. Και Stephanie Says από τους Velvet. It's so cold in Alaska. Τα γεμίσματα είναι του Mark Mothersbaugh.

10. The Sounds of the Sounds of Silence - Yo La Tengo
Οκτώ μουσικά πρελούδια ειδικά γραμμένα για ισάριθμα υποβρύχια ντοκιμαντέρ του Jean Painleve, που πρωτοπαρουσιάστηκαν στο San Francisco International Film Festival 2001 με το γκρουπ να παίζει ζωντανά. Wish I was there, αλλά τουλάχιστον καταδύθηκα με το σιντί. Ιδιαζόντως αβανγκαρντίζον και αρκετά πειραματικό χωρίς ιδιαίτερες ακρότητες. Μια ευπρόσδεκτη έκπληξη. Πάντα τέτοια, παιδιά.

11. Memento OST [από το συνώνυμο ντελίριουμ τρέμενς του Κρίστοφερ Νόλαν]
Εκτός από τα κατατονικά θέματα του David Julyan, το μενού διαθέτει Roni Size, Thievery Corporation, Radiohead, Monc, Bjork, Moby, Peace Orchestra, Paul Oakenfold και David Bowie. Τι άλλο περιμένετε; Φευγάτο και λουπάτο όπως και το φιλμ. Ενδείκνυται για ειδικές διαδρομές με αυτοκίνητο.

12. Monsoon Wedding OST [από τους Γάμους των Μουσώνων της Μίρα Ναϊρ]
Ο καναδός Mychael Danna [μόνιμος συνεργάτης του Egoyan] έτυχε να συζευχθεί ινδή κι έτσι πάντρεψε έξοχα τις μεθυστικές μουσικές του με πικάντικα και τσαχπινογαργαλιάρικα άσματα τύπου Μπόλιγουντ αλλά και κάποια ενδιαφέροντα παντζάμπι ριμιξαρίσματα. Το μαγείρεμα πέτυχε να λειτουργήσει και ως αυτόνομο άκουσμα. Όσοι έχετε φρέσκα τα χρώματα της ταινίας, ξαναδείτε την να περνάει ολοζώντανη εμπρός σας.

13. Naqoyqatsi, Life As War - Philip Glass [από το τρίτο και κατά-πολεμικό έπος του Godfrey Reggio]
Koyaanisqatsi [1982] - ζωή σε κίνηση, Powaqqatsi [1987] - ζωή σε μετασχηματισμό και τώρα Naqoyqatsi [2002] - η ζωή ως πόλεμος. Η κίνηση από τα περιρρέοντα τοπία των νοτιοδυτικών πολιτειών προς τα χάι-τεκ αστικά κέντρα της σύγχρονης βορείου αμερικής. Ο ταχύρυθμος μετασχηματισμός του νοτίου ημισφαιρίου υπό την άμεση επήρεια του βόρειου, ηχοχρώματα και μουσικές μνήμες από Ινδία, Αφρική και Λατινική Αμερική. Και τώρα η 'πολιτισμένη βία' που εκφέρεται ως μεταγλώσσα του δυτικού κόσμου μες από ένα ογκώδες ηχητικό συμφωνικό έργο με ραχοκοκαλιά το σόλο τσέλο του Yo-Yo Ma.

14. The Very Best Bollywood Songs II [collection]
Όσοι δεν αρκούνται στη μουσική του Monsoon Wedding και ψάχνουν κάτι πιο προχωρημένο, μια γερή δόση Μπόλιγουντ είναι ότι πρέπει μέσα απ' αυτήν την θαυμάσια συλλογή. Όσοι ψάχνουν πρωτότυπο υλικό για τις ηχητικές τους μαρμίτες, έκαναν την τύχη τους. 70 λεπτά με αυθεντικά ινδικά μιουζικαλο-άσματα που καλύπτουν χρονικά την περίοδο 1949-2001. The groove is on.

15. Stephen Jones 1985-2001
Μια καταπληκτική κασετίνα με τρία τρίινστα σιντάκια, μουσική αναδρομή στο έργο του Stephen Babybird Jones. Αν βρείτε σε ποιές ταινίες χρησιμοποιήθηκε η μουσική να μου το πείτε κι έμενα. Προσέξτε ιδιαιτέρως το Arthritis kid και το Jukeshop bullethole που ανοίγουν το δεύτερο σιντάκι.

Τραγούδια - κομμάτια από ταινίες

0. Oreg - Mihaly Vig [από το Werkmeister harmoniak του Bela Tar]
Ένα δεκάλεπτο θέμα γεμάτο μυστήριο και γοητεία ανεξιχνίαστη.

1. Nannou - Aphex Twin [Morvern Callar OST]
Τα κουρδιστά παιχνίδια εξάπτουν τη φαντασία και τη μνήμη. Με γύρισε ασκαρδαμυκτί στα παιδικάτα μου.

2. I'm Stickin With You - The Velvet Underground [Morvern Callar OST]
... cause you made out of glue. Γεια σου ρε μπαγάσα Lou!!!

3. Some Velvet Morning - Lee Hazlewood & Nancy Sinatra [Morvern Callar OST]
Αν είχατε απορία από που 'δανείζονται' οι Calexico ή ο Nick Cave, ακούστε το και θα σας φύγει.

4. Νανούρισμα - Θανάσης Παπακωνσταντίνου [από την ταινία Ο Βασιλιάς του Νίκου Γραμματικού]
Να κοιμηθεί σαν βασιλιάς... Περιμένετε να κυκλοφορήσει η μουσική της ταινίας ή να βγει στις αίθουσες. Ακούστε και θα με θυμηθείτε. Να είναι τ' όνειρο καλό κι απατηλό ας είναι... Αθάνατος ο Αθανάσιος.

5. Ας ερχόσουν για λίγο - Αλέξης Καλοφωλιάς & Θάνος Αμοργινός [από το Σώσε Με του Στράτου Τζίτζη]
Τι μπορεί να κάνει ένα αθώο σάμπλινγκ των τριάντα δευτερολέπτων; Να μεταμορφώσει το σύμπαν. Η Δανάη επανέρχεται στο προσκήνιο και οι δύο φερέλπιδες νέοι [Καλοφωλιάς & Αμοργινός] σκοράρουν στη διαπασών.

6. Cucurrucucu Paloma - Caetano Veloso [από την ταινία Hable con ella του Πέδρο]
Απλός και ίσιος όπως ο χάρακας. Όλος αποφασιστικότητα και αυτοπειθαρχία. Λιτότητα, καθαρότητα, λυρισμός των παύσεων και των ανασασμών. Ακούστε σε χαλάρωση και αφήστε το να σας κυριεύσει αργά σαν λήθαργος ευδαιμονίας.

7. Ο χορός - Γιάννης Αγγελάκας [από την ταινία Ο Χαμένος τα Παίρνει Όλα {στο κρανίο} του Νίκου Νικολαϊδη]
Χορός με τα τσέλα του Νίκου Βελλιώτη που φρενιάζουν κι απογειώνονται. Λέτε να φταίει η συνεργασία του Νίκου με τον Θανάση Παπακωνσταντίνου; Μακράν το καλύτερο κομμάτι του σιντί. Καλός, δε λέω, κι ο Χορός Για Έναν με τον Ντίνο Σαδίκη στο μπαγλαμαδάκι και το Καμιλιέρικο Στριπτίζ από το βαρύτονο σαξόφωνο του Στέφανου Λαζαρίνου.

8. Gruveando - Jose Padilla [από την ταινία El Sueno de Ibiza του Igor Fioravanti]
Καμιά φορά ο Χοσέ χάνεται προς το χορευτικό προγκρέσιβ και τότε έχει πολύ καλές ιδέες και απίθανο γκρουβ.

9. Sonata for Cello & Piano in F Minor - The Mutato Muzika Orchestra [The Royal Tenenbaums OST]
Τύμπανα σε μια σονάτα κολλάνε; Μα αφού στο τίτλο λέει... 'για τσέλο και πιάνο σε φα μείζονα', μας δουλεύεις ρε φίλε; Αν ήτανε να μέναμε σε τίτλους και διακηρύξεις, η μουσική θα ήταν προ πολλού στη σαλαμούρα.

10. These days - Nico [από την ταινία Οικογένεια Τένεμπάουμ του Γουές Άντερσον]
Η εύθραυστη Nico σε ένα άθραυστο και μελαγχολικό άσμα. Ω, οι ευτυχισμένες μέρες...

11. Lan Hua Nu - Rebecca Pan [από το More In the Mood For Love της ταινίας του Γουονγκ Καρ Γουάι]
Η Άπω Ανατολή τραγουδά αλά Nat King Cole. Είναι απίστευτο ν' ακούς πόσο έχει επηρεαστεί το Χονγκ Κονγκ και η μουσική του κουλτούρα στη δεκαετία του '60 από το μέγα τροβαδούρο του ανεκπλήρωτου έρωτα.

12. Faux Russe - Λυδία Φωτοπούλου [από το φιλμ Πάμε Για Ένα Ούζο; της Κλεώνης Φλέσσα]
Μια πολύ όμορφη σύνθεση του Ηρακλή Πασχαλίδη, χαμηλότονη, γεμάτη νοσταλγίες και χαμένες μνήμες. Μπορεί να έχω αντιρρήσεις για την ερμηνεία της Φωτοπούλου στην ταινία, αλλά στο τραγούδι της υποκλίνομαι.