2006 : Τα καλύτερα (μέρος 6ο)
Ανασκόπηση 2046
(-40).
του Λάμπρου Σκουζ
ΔΙΣΚΟΙ
1. Ellen Allen and Apparat - Orchestra of bubbles
2. Τhe Black Heart Procession - The spell
3. Camera Obscura - Let's get out of this country
4. I'm from Barcelona - Let me introduce my friends
5. La Buena Vida - S/T
6. Grandaddy - Just like the fambly cat
7. Ed Harcourt - Βeautiful lie
8. Micah Hinson And The Opera Circuit - S/T
9. The Essex Green - Cannibal sea
10. The Open - Statues
11. The Walkmen - A hundred miles off
ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ
1. Cracker - Maggie
2. Delaware - Butterfly Kiss
3. Τhe Delays - Cavalry
4. Destroyer - A dangerous woman up to a point
5. Dynah - Frames
6. Duncan Sheik - Shopping
7. Roddy Frame - Portastudio
8. Jens Lenkman - A higher power
9. Malcolm Middleton - Choir
10. Portland - Everyone loves me
11. Secret Machines - All at once (it's not important)
ΒΙΒΛΙΑ
1. Alain De Botton - Η τέχνη του ταξιδιού [Πατάκης]
2. Mark Mazower - Θεσσαλονίκη, η πόλη των φαντασμάτων [Αλεξάνδρεια]
3. Philip Roth - O καθηγητής του πόθου [Πόλις]
4. Μarjane Satrapi - Περσέπολις [Ηλίβατον]
5. Βασίλης Γκουρογιάννης - Από την άλλη γωνία [Μεταίχμιο]
6. Δημήτρης Καλοκύρης - Το χέρι του σημαιοφόρου [Ελληνικά Γράμματα]
7. Κώστας Μαυρουδής - Στενογραφία [Κέδρος]
8. Αντώνης Σουρούνης - Το μονοπάτι στη θάλασσα [Καστανιώτης]
Καλύτερο λογοτεχνικό περιοδικό : (δε)κατα.
Όπως πάντα αλφαβητοκαταλογογραφώ φετινή σοδειά. Αλλά μου είναι δύσκολο πια να περιορίζονται οι οπτικοακουσικές μου απολαύσεις σε παραγωγές μίας και δη τρέχουσας χρονιάς. Σα χαρακτηριστικό παράδειγμα αναφέρω την electronica: δεκάδες δίσκοι του είδους με αγκάλιαζαν σε ύπνο και ξύπνιο, αλλά πρόκειται για δημιουργίες περσινές ή προηγούμενων ετών, που δεν πήραμε χαμπάρι. Το ίδιο και με τα βιβλία, αλλά εκεί κι να δε διαλέγεις με βάση την τρέχουσα παραγωγή. Έτσι, οι παραπάνω 30 επίλεκτοι, γνωστοί μας όλοι και μη εξαιρετέοι (συμπτωματικά;) γέμισαν μικρό μόνο μέρος των ευχάριστων ωρών μου.
* * * * * * * * * *
Lucky '06
του Τάσου Πατώκου
Μια από τις βραδιές του 2006 που θα μού μείνουν στη μνήμη είναι όταν τo καλοκαίρι που μάς πέρασε είδα σε θερινό κινηματογράφο το "Match Point". Κατέβηκα την ταράτσα του επαρχιακού σινεμά τσαντισμένος, γιατί δεν μπορούσα να καταπιώ το "ηθικό δίδαγμα". Είναι η τύχη το παν; Και τότε γιατί τόση φασαρία περί ηθικής, περί αξιοκρατίας, περί δικαιοσύνης, περί ειλικρίνειας; Ένα από τα δύο μπορούσαν να συμβαίνουν: είτε δεν είχα καταλάβει την ταινία, είτε ο Woody είχε δίκιο μέσα στον κυνισμό του. Ήθελα πολύ να ισχύει το πρώτο. Αλλά μετά από μια πιο ρεαλιστική ματιά τριγύρω, κατέληξα ότι ίσχυε μάλλον το δεύτερο. Tα περισσότερα από όσα μού έχουν συμβεί, όχι μόνο φέτος, αλλά και παλαιότερα, οι άνθρωποι που γνώρισα και οι καταστάσεις που βρήκα μπροστά μου, όλα όσα είναι γύρω μου - οφείλονται σε ένα μπαλάκι που έτυχε να πέσει από τη μία ή την άλλη πλευρά του γηπέδου... Η ζωή δεν είναι παρά μερικές καλές ζαριές. Aρκεί να τις φέρεις. Το πρόβλημα είναι ότι πολλές φορές δεν ξέρεις τι πραγματικά έχεις φέρει, παρά μονάχα κατόπιν εορτής...
Εύχομαι μια ευτυχισμένη (και τυχερή ασφαλώς) νέα χρονιά σε όλους!...
11 albums του 2006
1. Ships . Danielson
Mε τους δίσκους των Danielson Famile, ο Daniel Smith είχε κατά καιρούς δώσει σκόρπιες μονάχα ενδείξεις για τη μεγαλοφυία του, και είναι με αυτό εδώ το project των Danielson που βγήκε ερμητικά στην επιφάνεια ως ένας πραγματικά εμπνευσμένος τραγουδοποιός, με ζωηρότατη φαντασία και απολαυστικά ανατρεπτικές ιδέες. Η δαιδαλώδης μουσική των Danielson με τις γλυκιές κακοφωνίες και τις αναπάντεχες τροχιές των μελωδιών, έχει τη δύναμη να αφήνει εκστατικό τον ακροατή της, γεφυρώνοντας την avant-garde pop σκηνή με τα gospel και την αισθητική της Elephant 6 με το twee. Παρά τον συχνά αδιαπέραστο σουρρεαλισμό του "Ships", ο Smith αγγίζει με χαρακτηριστική ευκολία γυμνά νεύρα και ευαίσθητες χορδές, δίνοντας έντονη την εντύπωση ότι καταπιάνεται με κάτι πραγματικά πολύ μεγάλο, που απλά σε ξεπερνάει. (Αγαπημένο τραγούδι: Did I Step On Your Trumpet?)
... και τα υπόλοιπα 10, με αλφαβητική σειρά:
2. Kick Up The Dust . Blood Meridian
Oι Βlood Meridian γράφουν δύο ειδών τραγούδια: τα "παραδοσιακά" country, και τα εναλλακτικά country. Η αναλογία μεταξύ των δύο στο "Kick Up The Dust" είναι περίπου 1:1. Αυτό σημαίνει ότι κατά το ήμισι έχουμε έναν απλά ευχάριστο δίσκο. Κατά το άλλο μισό όμως, οι Blood Meridian επιδεικνύουν μια σπάνια συνθετική στόφα που θα ζήλευαν οι πάντες - από τον Steve Wynn μέχρι τον Mark Lanegan και από τους Calexico μέχρι τον Frank Black. (Αγαπημένο τραγούδι: Work Hard, For What?)
3. The Greatest . Cat Power
Aπύθμενα γλυκόπικρο και ύπουλα κολλητικό, το "The Greatest" είναι το ηχητικό ανάλογο του να συνειδητοποιείς ότι τίποτα τριγύρω δεν είναι όπως το ήθελες, αλλά μιας και δεν μπορείς να κάνεις και πολλά πράγματα για αυτό, πιάνεις μια κιθάρα κι αρχίζεις να διηγείσαι. Εδώ η απογοήτευση ντύνεται με διάφορους τρόπους, είτε με καθαρές pop φόρμες, είτε με παλαιομοδίτικα jazzy περάσματα, είτε με αργόσυρτες ακουστικές διαδρομές, όμως το κυρίαρχο συναίσθημα που διαφυλάσσεται σαν κόρη οφθαλμού δεν είναι άλλο από την αστάθεια. (Αγαπημένο τραγούδι: Lived In Bars)
4. I'm Sorry That I Made You Cry . The Czars
Έντεκα διασκευές σε ετερόκλητα κομμάτια από διάφορες δεκαετίες, με συνδετικό κρίκο μια άνευ όρων ερωτική και μελαγχολική συγχρόνως διάθεση. Οι The Czars κάνουν τις συνθέσεις αυτές κτήμα τους, είτε όταν πρόκειται για την pop φρεσκάδα των Abba, είτε για τον αιώνιο λυγμό της Patsy Cline, παραδίδοντάς μας ένα album-κόσμημα στο οποίο πρωταγωνιστούν μια υπέρκομψη noir αισθητική, και ασφαλώς, οι συνταρακτικές ερμηνείες του John Grant. (Αγαπημένο τραγούδι: My Funny Valentine / Val)
5. Divers . Fortdax
Η φετινή αποστομωτική απάντηση στο σύνηθες επιχείρημα ότι η ηλεκτρονική μουσική δεν έχει ψυχή ήρθε από τον Darren Durham και το δεύτερο album του "Divers". Ένα άκρως περιγραφικό μουσικό έργο, άλλοτε ερεθιστικά όξινο και άλλοτε απρόσμενα συναισθηματικό, που μοιάζει - σύμφωνα με τον ίδιο το δημιουργό του - με "ένα κάστρο χτισμένο με τουβλάκια Lego, τυλιγμένο με μέλι και τσουκνίδες". (Αγαπημένο τραγούδι: Prozess Wolven)
6. In The Maybe World . Lisa Germano
Ο κόσμος της Lisa Germano είναι σαν την ημι-συνειδητή κατάσταση λίγο πριν τον ύπνο: σε αυτόν τον "maybe world", οι αισθήσεις είναι ναρκωμένες, η κάθε πραγματικότητα παραμορφώνεται, τα όμορφα όνειρα διαχωρίζονται από τους εφιάλτες με μια λεπτή γραμμή. Για μια ακόμα φορά, η Germano μάς έδωσε ένα soundtrack αυτού του ιδιότυπου και νεραϊδοπαρμένου σύμπαντος, στο οποίο ο πιο αγαπημένος τρόπος να περάσεις την ώρα σου είναι η ομφαλοσκόπηση, καθώς τα πάντα περνούν μέσα από το αδιαφανές πρίσμα του αυτισμού. (Αγαπημένο τραγούδι: In The Land Of Fairies)
7. Black Gold . King Biscuit Time
Το πρώτο album του solo project του Steve Mason, του ηγέτη, δηλαδή, των αείμνηστων The Beta Band, δεν είχε καμιά διαφορά από έναν Beta Band δίσκο: η ίδια δημιουργική τρέλα που έκανε τους The Beta Band αξέχαστους κυριαρχεί σε κάθε λεπτό του "Black Gold", συνδυασμένη για μια ακόμα φορά με την έμφυτη μελωδικότητα του Mason, το αποκομμένο χιούμορ του, τις ανατρεπτικές του ιδέες και την άτεχνα κρυμμένη ευαισθησία του πίσω από την ευφάνταστη παραγωγή. (Αγαπημένο τραγούδι: Izzum)
8. Connectivity! . Mahogany
Η τεχνοκρατική και νευρώδης shoegazing άποψη των Μahogany ήρθε εδώ σε ένα ευτυχές πάντρεμα με διαυγείς pop συνθέσεις και ονειρώδεις, λεπτεπίλεπτες μελωδίες, παράγοντας έναν δίσκο πλουραλιστικό και πολυδιάστατο, φτιαγμένο λες και το συγκρότημα βάλθηκε να συμπυκνώσει μέσα σε 46 λεπτά όλα όσα λατρέψαμε μέσα στα nineties. Ένα θριαμβευτικό δεύτερο βήμα για ένα group που, αν κατέκτησε το ακροατήριό του με το πρώτο του κιόλας album, με αυτό εδώ θα πρέπει να λατρευτεί άνευ όρων. (Αγαπημένο τραγούδι: Οne Plus One Equals Three Or More)
9. Let Me Go Let Me Go Let Me Go . Jason Molina
Ποτέ άλλοτε ο Jason Molina (Songs: Ohia, The Magnolia Electric Co) δεν είχε εκτεθεί συναισθηματικά σε τόσο μεγάλο βαθμό όσο έκανε με αυτό το δεύτερο προσωπικό του album: με τον ήχο του απογυμνωμένο από κάθε περιττό στολίδι, υπέγραψε εννέα σπαρακτικές και ψυχοφθόρες ελεγείες, αναζητώντας επίμονα τη λύτρωση. Αυτή η λύτρωση μεταφράζεται στο επαναλαμβανόμενο "let me go" του τίτλου, το οποίο όμως, όπως έχουμε ξαναγράψει, δε σημαίνει στην πραγματικότητα παρά ένα απεγνωσμένο "let me in". (Αγαπημένο τραγούδι: Get Out Get Out Get Out)
10. Rather Ripped . Sonic Youth
Το "Rather Ripped" δεν ήταν κάτι παραπάνω από "ένας ακόμα Sonic Youth δίσκος". Αλλά αυτό φτάνει και περισσεύει: οι γνώριμες ηλεκτρικές εκκενώσεις, οι στριφνές και κοφτερές μελωδίες τους, η φωνή της Kim, όλα έχουν γίνει ένα κομμάτι του εαυτού μας, και έστω κι αν δεν μπορούν πλέον να μάς εκπλήξουν, κάνουν κάτι πολύ σημαντικότερο: μάς κάνουν να αισθανόμαστε ακριβώς όπως ο στίχος "you keep me coming home... again..." που ανοίγει αυτό το album. (Aγαπημένο τραγούδι: Rats)
11. To Find Me Gone . Vetiver
Και ενώ ο Devendra ψάχνει να βρει με ποιον νέο τρόπο θα εκβιάσει το χαρακτηρισμό "genius" από τους απανταχού ακροατές, ο φίλος του Andy Cabic, με όχημα τους Vetiver, ηχογράφησε ένα από τα πιο ουσιαστικά και ζεστά singer / songwriter albums της δεκαετίας. Η ευγενική folk των Vetiver αποπνέει γνήσιο πάθος και εντυπωσιακά μεγάλη εκφραστική δύναμη, κάνοντας το "To Find Me Gone" απαραίτητο για όσους απολαμβάνουν bedsit δίσκους ανεξαρτήτως από το αν θεωρούνται "hip" ή όχι. (Αγαπημένο τραγούδι: I Know No Pardon)
11 τραγούδια του 2006 (με αλφαβητική σειρά):
1. LDN . Lily Allen
2. Bunk Trunk Skunk . Be Your Own Pet
3. Cellphone's Dead . Beck
4. The Spell . Black Heart Procession
5. Where's My Love? . Caroline
6. Circus Time . Euros Childs
7. You've Said It Before . Mojave 3
8. I Saw The Light . Mudhoney
9. That Day . Eno Pareita
10. Rehab . Amy Winehouse
11. Black Swan . Thom Yorke
... και μια ακόμα εντεκάδα:
1. Learn To Sing Like A Star . Kristin Hersh : O δίσκος που περιμένω περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον μέσα στο 2007.
2. The Last Holy Writer . Trembling Blue Stars : O δίσκος που έχει καβατζώσει από τώρα μια θέση στην εντεκάδα μου με τα καλύτερα albums του 2007.
3. Catch The Breeze . Slowdive : Το δεύτερο cd της συλλογής είναι αυτό που άκουσα περισσότερο από ο,τιδήποτε άλλο μέσα στο 2006.
4. Φτηνή ποπ για την ελίτ . Κόρε. Ύδρο : Ο αγαπημένος μου ελληνικός δίσκος για το 2006 - μια ανοιχτή πληγή γεμάτη πύο και αθώο αίμα.
5. Τhat Day . Eno Pareita : To αγαπημένο μου κομμάτι από Έλληνα καλλιτέχνη για το 2006, και συγχρόνως ένας από τους πιο ενδιαφέροντες ανθρώπους που γνώρισα πέρυσι.
6. Μy Wet Calvin, Serpentine, TENS (πρώην Ultimate Reasons) : Tρία ελληνικά συγκροτήματα των οποίων ανυπομονώ να ακούσω ένα ντεμπούτο album.
7. A Long Way Down . Nick Hornby : To αγαπημένο μου βιβλίο για το 2006.
8. Lost και Family Guy : Tα αγαπημένα κολλήματα του 2006.
9. Νineteeneighties . Grant Lee Phillips : H μεγαλύτερη απογοήτευση του 2006.
10. Δύο πραγματικοί φίλοι, μερικοί θαυμάσιοι άνθρωποι, δεκάδες απλοί γνωστοί, και κάμποσα κοπρόσκυλα : Ο απολογισμός της θητείας μου.
11. Η αθηναϊκή παρέα του Mic + ο Φώτης Βαλλάτος και ο Θεοδόσης Μίχος σε ένα "after-party" γεύμα στο κέντρο : Το ομορφότερο μεσημέρι του 2006.
* * * * * * * * * *
Τα καλύτερα του 2006
του Μάριου Μπουμπή
Κατά καιρούς έχω ακούσει διάφορα άτομα να λένε ότι όπως μπαίνει ένας χρόνος, έτσι βγαίνει. Μιλάμε για άτομα τα οποία π.χ. μέχρι τα τέλη Δεκέμβρη δεν έχουν γκόμενο και την πρωτοχρονιά ψάχνονται λυσσασμένα γιατί πιστεύουν ότι έτσι δεν θα τους λείψει το sex τη νέα χρονιά. Κάτι τέτοιες περιπτώσεις μου θυμίζουν ότι οι ανασφάλειες είναι αυτές που δημιουργούν το πλαίσιο μέσα στο οποίο κινούμαστε κάποιες φορές. Το θέμα όμως είναι να βγαίνουμε όσο πιο συχνά γίνεται έξω από αυτό. Και μετά έρχονται κάτι γαμάτοι τύποι που λένε πως δεν έχουν καμία ανασφάλεια και μου έρχεται να βάλω τα γέλια...
Έτσι όπως ήρθαν - ή έκανα να έρθουν - τα πράγματα το 2006 ήταν γεμάτο αξέχαστες στιγμές, ψυχοφθόρα σκαμπανεβάσματα και περιπτώσεις που πήρα το μάθημά μου. Ελπίζω μια και καλή αφού ένιωσα ότι μία επιτυχία μπορεί να σβήσει πολλές αποτυχίες.
Για το 2007, πάντως, εύχομαι να εξαφανιστεί όλος αυτός ο συρφετός του my space και να παραμείνουν αυτοί που το έχουν πραγματικά ανάγκη. Για τους υπόλοιπους δεν ξέρω τι να πω... Έτσι κι αλλιώς, μόνο ασήμαντες και σχετικά άσχετες ευχές χωράνε σε μουσικές ανασκοπήσεις...
[11 δίσκοι]
1. Sonic Youth - Rather Ripped
2. Yo La Tengo - I'm Not Afraid Of You And I Will Beat Your Ass
3. Low Frequency In Stereo - The Last Temptation Of The...
4. The Thermals - The Body, The Blood, The Machine
5. Murder By Death - In Bocca Al Lupo
6. Dresden Dolls - Yes Virginia
7. Sunset Rubdown - Shut Up I'm Dreaming
8. Band Of Horses - Everything All The Time
9. Decemberists - The Crane Wife
10. My Latest Novel - Wolves
11. You Say Party! We Say Die! - Hit The Floor!
[13 τραγούδια]
It's Personal - Radio Dept.
Playhouses - Tv On The Radio
Dudley - Yeah Yeah Yeahs
New Bass In Hell - Dread Astaire
Cruel - Calexico
Liar - Built To Spill
In Ohio + Can't Exist - Joseph Arthur
You Said - Semifinalists
Burning - The Whitest Boy Alive
Love And Communication - Cat Power
Mexican Blue - Jolie Holland
Δεν Είμαι Από 'δω - Παύλος Παυλίδης & B-Movies
Κούσκο - Διάφανα Κρίνα
[10 συναυλίες]
1. Low Frequency in Stereo @ Underworld
2. Chap @ ΜΜΘ
3. Red Sparowes @ AN club
4. 2L8 @ Synch
5. Dread Astaire @ Vinyl
6. Greg Dulli & the Twilight Singers @ Gagarin
7. Antony & the Johnsons @ Θέατρο Βράχων
8. Holly Golightly @ Underworld
9. Παύλος Παυλίδης & B-Movies @ Gagarin
10. Sonicplayground showcase @ Gagarin
10. The Velvoids @ ΜΜΘ
