2007 : Τα καλύτερα #3
'I'm not like everybody else' = 'A dedicated follower of fashion'
του Θανάση Παπαδόπουλου
'It was the best of times, it was the worst of times' τραγουδούσε η Patti Smith για το '1959' του Δαλάι Λάμα της, όπως ακριβώς ξεκινούσε ο Dickens την 'Ιστορία δύο πόλεων'. Τη φράση δανείστηκε από τοv Dickens και ο Νίκος Δήμου και τέταρτος και καταϊδρωμένος κι εγώ, για την ανασκόπηση της χρονιάς και κάθε χρονιάς: Του 1959 ή του 2007, με τα βιβλία Ιστορίας να εμφανίζονται και να εξαφανίζονται στην Ελλάδα χωρίς να εξηγεί κανένας γιατί, τη 17άρα να πεθαίνει στις ΗΠΑ γιατί η ασφαλιστική της τσιγκουνευόταν τη μεταμόσχευση, το 'The last holy writer' των Τrembling Blue Stars και εκατοντάδες άλλους καλούς δίσκους που σχεδόν κανένας δεν αγόρασε.
Και δεν πιστεύω ότι είναι μπερδεμένες οι εποχές, απλά μπερδεύονται το αξιόλογο με τη σαβούρα και προσφέρονται στο ίδιο πακέτο. Μπορείς να έχεις βγάλει το 2007 μόνον με ανάγνωση free press, ενθέτων εφημερίδων κλπ και να έχεις ενημερωθεί και διασκεδάσει, έχοντας διαβάσει κάμποσα πράγματα της προκοπής. Στα ίδια ακριβώς έντυπα μπορείς να έχεις διαβάσει τόνους μαλακίες.
Από όσα διάβασα με ενόχλησε περισσότερο κάτι που περίπου έλεγε ότι "...η Αθήνα είναι υπέροχη πόλη και σε αυτούς που δεν αρέσει αντί να γκρινιάζουν γιατί δεν σηκώνονται να φύγουν..." (και που έτσι ή κάπως έτσι θα έχει γραφτεί καμιά πεντακοσαριά φορές και κάποτε θα το έχω ξαναδιαβάσει χωρίς να δώσω σημασία). Ήταν σε ένα από τα πολλά περιοδικά που ασχολούνται με την πόλη, τους καλλιτέχνες της, τα κρυμμένα μυστικά της, τις ψωνάρες της κλπ. Άποψη δήθεν αντίθετη της μιζέριας και της γκρίνιας, που μια χαρά εκφράζει το χάλι της Ελλάδας. Σαν κάποιοι να νομίζουν ότι μαζεύτηκαν στην Αθήνα 5 εκατομμύρια για το Mamaca's, την Πλαστελίνη, τη Ρένα της Φτελιάς και το θέατρο Badminton. Προσβλητικό για όσους θα ήθελαν να μην είναι εκεί αλλά δεν βρίσκουν αλλού να δουλέψουν (αν έτσι ένιωσα εγώ με σχετικά καλή δουλειά και περισσότερες "δυνατότητες διαφυγής" φαντάζομαι πόσο χειρότερο ακούγεται αυτό σε κάποιους άλλους).
Κατά τα άλλα, αυτό που είναι πρώτη είδηση στην τηλεόραση γίνεται πρώτη είδηση παντού: άλλοι το επαναλαμβάνουν, άλλοι το αποδομούν κι άλλοι το ειρωνεύονται, αλλά το πρώτο θέμα δεν αλλάζει: εκλογές, πυρκαγιές, σκάνδαλα με το γάλα, ο γραμματέας υπουργείου που φούνταρε, ο σκυλοκαβγάς Λαζόπουλου-Καρβέλα, αρκεί να είναι τζερτζελέδικα και ελληνικά. Αμερικανοποιούμαστε και σ'αυτό (χωρίς να είμαστε η Αμερική των πολλών εκατομμυρίων και κέντρο του κόσμου), ειδήσεις για τα εκτός Ελλάδας πιάνουν το 2% του χρόνου κι αυτό όταν ο Σαρκοζί γκομενίζει με την Carla Bruni. Και με την Carla μπήκαμε και στα μουσικά.
ΔΙΣΚΟΙ:
1. Trembling Blue Stars: The Last Holy Writer
2. Tied & Tickled Trio: Aelita
3. Mice Parade: Mice Parade
4. Saddleback: Night Maps
5. National: Boxer
6. Blonde Redhead: 23
7. Caribou: Andorra
8. Thee, Stranded Horse: Churning Strides
9. Arcade Fire: Νeon Bible
10. Basia Bulat: Oh, My Darling
11. Mus: La Vida
ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ (Αλφαβητ.)
At Swim Two Birds: In Bed With Your Best Friend (Returning To The Scene Of The Crime...)
Andrew Bird: Imitosis (Armchair Apocrypha)
Calla: Sleep in Splendor (Strength in Numbers)
Vic Chessnutt: Debriefing (North Star Deserter)
Flunk: Personal Stereo (Personal Stereo)
Future Conditional: Your Love Leaves Me Colder (We Don't Just Disappear)
Giardini di Miro: Cold Perfection (Dividing opinions)
Jacob Golden: Out Come the Wolves (Revenge Songs)
Gravenhurst: Trust (The Western Lands)
Husky Rescue: My Home Ghost (Ghost Is Not Real)
Maps: When You Leave (We Can Create)
Malcolm Middleton: Fight Like the Night (A Brighter Beat)
Marissa Nadler: Feathers (Songs Three: Bird On The Water)
Shannon Wright: Defy This Love (Let the Light In)
Robert Wyatt: Just as You Are (Comicopera)
. . . . . . . . . .
Best of 2007
του Θάνου Σταυριανάκη
Αν και χαρακτηρίζω τον εαυτό μου υπέρμετρα αισιόδοξο άνθρωπο θα εξέφραζα την τετριμμένη διαπίστωση "Φέτος ήταν η χειρότερη χρονιά των τελευταίων χρόνων". Και αυτό γιατί τα παρακάτω συγκροτήματα κυκλοφόρησαν μέτρια άλμπουμ ή έχασαν το στόχο τους ή έβγαλαν αδιάφορους δίσκους ή απλώς διατήρησαν τη φήμη τους χωρίς να παρουσιάσουν κάτι πραγματικά αξιόλογο αλλά ταυτόχρονα και να μην υπάρχουν και πρωτοεμφανιζόμενα σχήματα που θα σε κάνουν να αναρωτηθείς ότι είναι το μέλλον.
Αereogramme, Αrchitecture In Helsinki, Αrt Brut, Βand Of Horses, Βeirut, Blackfield, Βloc Party, Calexicο, Clap Yοur Hands Say Yeah, Clientele, Clinic, Cοlleen, Coοper Temple Clause, Deerhoοf, Devastations, Devendra Banhart, Dο Make Say Think, Dungen, Editors, Giardini Di Mirο, Grinderman, Happy Mondays, Hella, Imperial Teen, Iron & Wine, Jens Lekman, Jesse Sykes & the Sweet Hereafter, Jesu, Jon Spencer Blues Explosion, Kinski, Kristin Hersh, Kula Shaker, Ladybug Transistor, Last Days Of April, Low, M83, Marissa Nadler, Maximo Park, Mekons, Mum, Neurosis, New Model Army, New Pornographers, Okkervil River, P.J. Harvey, Patrick Wolf, Paula Frazer & Tarnation, Puressence, Radiohead, Raveonettes, Sea and Cake, Shellac, Shins, Smithereens, Thrills, Turin Brakes, Vibracathedral Orchestra, Voxtrot, White Stripes, Wilco, Wooden Wand.
Αν είχαμε εικοσάδα να παραθέσουμε σίγουρα θα υπήρχε χώρος και για τους Explosions In The Sky, Ghost, Hella, Spoon, The Besnard Lakes, Interpol, Kiss The Anus Of A Black Cat, Six Organs Of Admittance.
Από τις ελληνικές κυκλοφορίες θα μπορούσα να ξεχωρίσω μόνο εκείνες των Sigmatropic και των Will-O-The Wisp, που είναι και οι μοναδικές που μπορούν να συγκριθούν σε παγκόσμιο επίπεδο και να ξεφεύγουν από το εγχώριο καμβά/κουβά.
Έχουμε και λέμε λοιπόν :
01. Gravenhurst - The Western Lands
02. Michael J. Sheehy - Ghost On The Motorway
03. LCD Sοundsystem - Sound Of Silver
04. The Βig Sleep - Son Of The Tiger
05. Α Place To Bury Strangers - A Place To Bury Strangers
06. The Mary Onettes - The Mary Onettes
07. Βlonde Redhead - 23
08. Ρiano Magic - Part Monster
09. The Brian Jonestown Massacre - My Bloody Underground
10. Βlack Rebel Motorcycle Club - Baby 81
11. Eluvium - Copia
Φέτος έπρεπε να ακολουθήσουμε την οδηγία/διαταγή να παραθέσουμε τραγούδια που δεν ανήκουν στους 11 καλύτερους δίσκους, οπότε αυτή η λίστα δεν είναι αντικειμενική, οπότε δεν υπάρχει και λόγος αξιολόγησης.
Au Revoir Simone - Sad Song
Band Of Horses - No One's Gonna Love You
Clap Your Hands Say Yeah - Satan Said Dance
God Is An Astronaut - Radau
The Jessica Fletchers - I'm Just A Man
Radiohead - All I Need
Kiss The Anus Of A Black Cat - The Firesky
Iron & Wine - White Tooth Man
Sambassadeur - Subtle Changes
Six Organs Of Admittance - Strangled Road
Jesse Sykes & the Sweet Hereafter - You Might Walk Away
. . . . . . . . . .
2007+1=2008. Μικρή αλλαγή, μεγάλες προσδοκίες
του Κωνσταντίνου Γιαννόπουλου
Τελειώνοντας το 2007 προσπαθώντας να αποφασίσω ποιο ήταν το γεγονός της χρονιάς σε ότι αφορά τα μουσικά πράγματα, διαπιστώνω ότι αυτό ήταν ο τρόπος που επέλεξαν οι Radiohead να διαθέσουν την τελευταία τους δουλειά μονοπωλώντας τα πρωτοσέλιδα του μουσικού έντυπου και ηλεκτρονικού τύπου. Μόνο που αλήθεια τι σχέση έχει ο τρόπος εμπορικής διάθεσης της μουσικής με την ίδια τη μουσική και τη δημιουργία της; Μάλλον ελάχιστη αφού χρειάστηκε να περιμένουμε αρκετό καιρό έως ότου να διαβάσουμε κάποιο άρθρο που να αναφέρεται στο πως ακούγεται τελικά ο δίσκος των Radiohead ενώ γνωρίζαμε με κάθε λεπτομέρεια πόσοι κατέβαζαν το δίσκο αφήνοντας το κάτι τις τους και πόσοι το κατέβαζαν σφυρίζοντας αδιάφορα.
Για κάποιους στην ηλικία μου που μεγαλώσαμε με βινύλια, περάσαμε ένα ισχυρό σοκ με το πέρασμα στο cd και τώρα προσπαθούμε να συνηθίσουμε το downloading όλα αυτά μοιάζουν ανούσια. Αφορούν εταιρίες, δικηγόρους, μάνατζερ αλλά μάλλον δεν απασχολούν το πιτσιρικά που μαζεύει λεφτά για να αγοράσει τη πρώτη του κιθάρα και ονειρεύεται πρόβες με τους κολλητούς και συναυλίες μπροστά στις συμμαθήτριες.
Βλέπετε το αν η μουσική στο μέλλον θα είναι δωρεάν ή όχι, αν θα την ακούμε απο cd, dvd, δίσκους blue ray ή ψηφιακούς δέκτες εμφυτευμένους στο αυτί μας και αν στο μέλλον η δισκοθήκη μας δεν θα έχει πλέον υλική υπόσταση αλλά θα αποτελείται απο χιλιάδες folder αποθηκευμένα σε σκληρούς δίσκους μπορεί να είναι ενδιαφέροντα θέματα συζήτησης αλλά ούτε χορεύονται ούτε τραγουδιόνται ούτε σε συντροφεύουν όταν έχεις τις "μαύρες" σου.
Επιστρέφοντας στη μουσική που είναι και αυτό που μας αφορά, το 2007 σαν χρονιά μπορεί να μην είχε το απόλυτο άλμπουμ αλλά από την άλλη υπήρχαν αρκετά πολύ καλά άλμπουμ κάνοντας ιδιαίτερα δύσκολη την επιλογή έντεκα εξ' αυτών. Να ξεκαθαρίσω εδώ ότι μακριά από μένα χαρακτηρισμοί του τύπου τα καλύτερα της χρονιάς και η ενδεκάδα που παραθέτω είναι ότι απασχόλησε περισσότερο το cd-player μου τη χρονιά που πέρασε. Επειδή ο λόγος συμμετοχής μου στο συγκεκριμένο site είναι η ανταλλαγή απόψεων σε σχέση με τη μουσική με μεγάλη χαρά θα διαβάσω τις δικές σας επιλογές για τη χρονιά που πέρασε και τις οποίες μπορείτε να στείλετε στο e-mail μου ελπίζοντας να έχετε ανακαλύψει εξίσου αξιόλογους δίσκους που διέφυγαν της προσοχής μου.
11 άλμπουμ του 2007 χωρίς αξιολογική σειρά
1. Νational - Boxer
Είναι απορίας άξιο πως αυτή η μπάντα καταφέρνει κάθε φορά η καινούργια της δουλειά να είναι καλύτερη από την προηγούμενη και ταυτόχρονα να νιώθεις πως ακόμα δεν έχουν δώσει το καλύτερό που μπορούν.
2. LCD Soundsystem - Sound of silver
Ο James Murphy εξακολουθεί να αναμιγνύει disco, punk, electronica και να απενοχοποιεί τη πίστα για τα indie kids.
3. Feist - The Reminder
Αν και το "Let it Die" πέρασε απαρατήρητο με το "The Reminder" παίρνει την εκδίκηση της και καταφέρνει να ξεχωρίσει σε μία πολύ καλή χρονιά για τις γυναίκες τραγουδοποιούς.
4. Black Lips - Good bad not evil
Τα περισσότερα τα έχω γράψει ήδη γι' αυτό το άλμπουμ, το μόνο που θα προσθέσω είναι ότι ήταν η αιτία, το καλοκαίρι φέτος να κρατήσει πάνω από 3 μήνες.
5. Yeasayer - All hour cymbals
Από τη Νέα Υόρκη, που δείχνει να ξανακερδίζει τα σκήπτρα της μουσικής πρωτεύουσας της αμερικάνικης ηπείρου, ένα ντεμπούτο που ξαφνιάζει με τη ψυχεδελική ατμόσφαιρα, τις ψαλμωδίες, τις μυστικιστικές αναφορές. Η απάντηση της Ανατολής στους Polyphonic Spree.
6. Field - From here we go sublime
Όλη αυτή η ιστορία με τις δεκάδες ταμπέλες παρακλάδια της ηλεκτρονικής μουσικής μου φέρνει πονοκέφαλο και δυσκολεύομαι να εξηγήσω τι ακριβώς σημαίνει minimal techno. Εκείνο που ξέρω είναι ότι όποιος γνωστός μου άκουσε το "From here we go sublime" και ανεξάρτητα του τι μουσική προτιμά βρήκε κάτι που να του ερεθίσει τις ακουστικές απολήξεις.
7. The Besnard Lakes - The Besnard Lakes are the dark horse
Το ζεύγος των Jace Lacek και Olga Goreas από το Καναδά προσφέρουν 45 και κάτι λεπτά βουτηγμένα στη μελαγχολία. Κιθαριστικά σόλο παλιάς κοπής, τριπαριστά φωνητικά, καταπληκτικές ενορχηστρώσεις εγχόρδων και πνευστών και παραγωγή που σε αφήνει με ανοιχτό στόμα. Κατάφερε να ξεπεράσει και το μειονέκτημα ότι κυκλοφόρησε στις αρχές του 2007 και να βρει το δρόμο του για τη λίστα των 11.
8. Iron and Wine - The Shepherd's dog
Πολλοί είπαν ότι η πολύ παρέα με τους Calexico τους έκανε κακό. Η παρουσία τους σ' αυτή τη λίστα φανερώνει ότι δεν ανήκω σε αυτούς. Ότι καλύτερο έχουν κάνει μέχρι σήμερα και ταυτόχρονα η εγγύηση ότι τα πεδία της έμπνευσής τους διευρύνονται.
9. Deepchord presents Echospace - The coldest season
Ριπές παγωμένου αέρα ξεχύνονται από τα ηχεία και αν ambient σημαίνει μουσική που δημιουργεί ένα φανταστικό περιβάλλον γύρω σου εδώ από τη πρώτη στιγμή μεταφερόμαστε σε ένα αρκτικό τοπίο. Θερμοκρασίες υπό το μηδέν, αποτέλεσμα κοχλάζουσας συνθετικής έμπνευσης.
10. The Go! Team - Proof of youth
Η τρελλοπαρέα από το Brighton ρίχνει στο blender δυνατές δόσεις από funk, hip-hop, 60's female pop τα χτυπάει σε υψηλές ταχύτητες και σερβίρει το θορυβώδες κοκτέιλ της που σε οδηγεί κατ' ευθείαν στη πίστα. Δίσκος που πρέπει να παίζεται σε όλα τα πάρτυ ή δίσκος που σε αναγκάζει να κάνεις πάρτυ για να τον παίξεις;
11. Frog Eyes - Tales of the Valedictorian
Άλμπουμ δύσκολο, δύστροπο με πολλές γωνίες ότι χειρότερο για την εποχή μας που η εύκολη και φθηνή πρόσβαση σε μεγάλη ποσότητα μουσικής πληροφορίας επιβάλει το να είσαι προσιτός αλλιώς σε καταδικάζει στη λήθη. Για τους υπομονετικούς όμως υπόσχεται να τους αποκαλύπτει μουσικά καλούδια σε κάθε ακρόαση.
Και 11 τραγούδια επίσης χωρίς αξιολογική σειρά:
1. Arcade Fire - My body is a cage
2. The Dirtbombs - Motor City baby
3. Parov Stelar - Lost in Amsterdam
4. Buck 65 - Dang
5. Sharon Jones & the Dap Kings - 100 days, 100 nights
6. Jens Lekman - Postcards to Nina
7. Yeah yeah yeahs - Kiss Kiss
8. Caribou - Melody day
9. Efterklang - Caravan
10. Dawn Landes - Bodyguard
11. Holy Fuck - Super Inuit
_ _ _
