2008 : Τα 20 καλύτερα διεθνή

1. Portishead - Third
Δεν γνωρίζουμε αν είναι αστικός μουσικός μύθος ή πραγματικότητα. Πιο χαρακτηριστική από τις πρόσφατες περιπτώσεις θυμάμαι αυτή του μακαρίτη του Jeff Buckley. Δημιούργημα όχι των εταιριών, αλλά ενός απροσδιόριστα θαυματουργού D.N.A. που συνδυάστηκε με μία σοκαριστικά πηγαία δυνατότητα έκφρασης. Και όμως..., το γεγονός  

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

2. Murder By Death - Red of tooth and claw
Οι πολιτικοί δεν απαντούν σε υποθετικές ερωτήσεις, ένας λόγος παραπάνω για να το κάνουμε εμείς. Αν ο Johnny Cash είχε τη φωνή των 65 και τα πνευμόνια των 25 χρόνων του ταυτόχρονα, πώς θα λεγόταν; Adam Turla. O νεαρός κιθαρίστας και τραγουδιστής από το Bloomington της Indiana που με την τελευταία του εμφάνιση κερδίζει  

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

3. Martina Topley-Bird - The blue god
Σε μια παρατεταμένη περίοδο ανακύκλωσης στη μουσική, από το πιο γενικό (όπως αναβίωση της τάδε δεκαετίας) μέχρι το πιο ειδικό (δεν αφήνουμε ούτε riff να πάει χαμένο), ήταν θέμα χρόνου να μιλήσουμε και για την αναβίωση του trip-hop. Κάτι που στην ουσία δεν σημαίνει τίποτε παραπάνω από το ότι πέντε δέκα Bristol-έζοι αποφάσισαν να  

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

4. Flying Lotus - Los Angeles
Έχω την αίσθηση πως έχετε την αίσθηση ότι έχουμε γεμίσει από ιδιοφύες. Ή έστω από δημιουργούς που δίνουν την αίσθηση της ιδιοφύας καθώς κινούνται στις παρυφές δεκάδων ηχητικών καταστάσεων, παρά στην επιλεκτική ουσία μίας και μόνο εμμονής, σε εποχές που έχουν καταντήσει το crossover συνώνυμο της ανικανότητας  

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

5. Fleet Foxes - Fleet Foxes
Ντάλα καλοκαίρι. Ο κατάλληλος καιρός για μακροσκελείς και αδιέξοδες μουσικές συζητήσεις. Που σχεδόν πάντα καταλήγουν στα χειρότερα αποτελέσματα. Αν καταλήξουν δηλαδή. Η αδελφή του Robin Pecknold, κιθαρίστα και τραγουδιστή των Fleet Foxes πήρε το όνομά της (βαφτίστηκε δηλαδή κανονικά, όχι παρατσούκλια και τα ρέστα) από  

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

6. Nick Cave & the Bad Seeds - Dig!!! Lazarus dig!!!
Oι Έλληνες μουσικόφιλοι έχουμε κόμπλεξ με τις επιλογές μας. Οι Walkabouts είναι βλαχαδερά και η Carla αλλήθωρη, οι Puressence σκατόφλωροι, οι Placebo ξοφλημένοι κ.λπ. Αλλά για τον Cave δεν σηκώνουμε μύγα στο σπαθί μας. Στις βιτρίνες των κεντρικών δισκοπωλείων ο καινούριος δίσκος του θα έχει περισσότερα αντίτυπα από το 'Τρέξε'  

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

7. TV on the Radio - Dear science
"Ακούστε τηλεόραση στο ραδιόφωνο". Μοιάζει με σουρεαλιστική διαφήμιση ή με γκιντεμπορικό σύνθημα σε τοίχο των Εξαρχείων. Στην πραγματικότητα όμως είναι ένα συγκρότημα από τη Νέα Υόρκη που του περισσεύει η εξυπνάδα και η τύχη, όπως αποδεικνύει η τρίτη κυκλοφορία του, το Dear Science. Μέχρι να φτάσουν εδώ όμως  

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

8. The Advisory Circle - Other channels
To ντεμπούτο του Jon Brooks φτιάχτηκε από αναλογικά συνθεσάιζερ και λούπες, τηλεοπτικούς διαλόγους και κραυγές πουλιών, μελούρες αλα Paul Mauriat και scratches, μελαγχολικά πιάνα και μεθυσμένα ρομπότ, χιούμορ αλα Jesus Couldn't Drum και attitude "κάνουμε την πλάκα μας και μας/σας αρέσει". Easy listening for the hard of hearing.

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

9. Pacific UV - Longplay 2
Το shoegaze από τότε που ανακαλύφθηκε ο όρος και για πολλά χρόνια είχε περιπέσει σε γενική ανυποληψία. Το άκουγαν κάτι μαλλιάδες που ήθελαν τη φασαρία τους λίγο πιο κουλτουριάρικη από το grunge και λίγο πιο ήσυχη από τους Sonic Youth. Δεν ήταν όμως αρκετοί, και οι εταιρίες δεν έβλεπαν την ώρα να ξεφορτωθούν τα γκρουπ.  

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

10. Bon Iver - For Emma, forever ago
Το Wisconsin τείνει να εξελιχθεί στο απόλυτο inside joke της αμερικάνικης εναλλακτικής σκηνής των δύο τελευταίων δεκαετιών. Αν υποθέσουμε ότι κατάγεσαι από το Wisconsin και πρέπει σώνει και καλά να ηχογραφήσεις ένα άλμπουμ, δεν μπορείς να πάρεις την κιθάρα, την τρομπέτα ή τις μπαγκέτες σου στον ώμο και να τραβήξεις σε κάποιο  

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

11. Have a Nice Life - Deathconsciousness
Δεν ξέρω πραγματικά αν αυτό που μας ξεχωρίζει από τα ζώα είναι ότι εμείς έχουμε "ψυχή"... Το ζήτημα μοιάζει ανόητο έως και ανύπαρκτο για κάποιον που είχε έστω μια μικρή επαφή με ένα ζωντανό πλάσμα (να υπενθυμίσω στο σημείο αυτό ότι μέχρι πριν από 500 χρόνια ήταν φιλοσοφικό και θεολογικό ζήτημα αιχμής το εάν η ...γυναίκα έχει  

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

12. Ladytron - Velocifero
Old is the new ...new! Ακόμη κι αν η ενημέρωσή σου περιορίζεται στα κυριακάτικα ένθετα, είναι ένα γεγονός που δύσκολα διαφεύγει. Και δεν αναφέρομαι μόνο στη μουσική... Το vintage είναι η μαγική λέξη κάθε κειμένου που σέβεται το trend της εποχής καθώς το παλιό ανέρχεται στο βάθρο του φετίχ αποκτώντας απροσδόκητη  

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

13. The Bug - London zoo
Αφού συγκατοίκησε με δεκάδες καλά παιδιά, από Techno Animal μέχρι Sonic Boom ο (λευκός) παραγωγός Kevin Martin άνοιξε παρεδώσε με την dubstep σκηνή. Έγινε Bug, σχεδίασε δώδεκα επιθέσεις και κάλεσε θρύλους και ξεθρύλους της reggae, του dub, του grime και του hip-hop για να τις συν-πραγματοποιήσουν. Και bingo!

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

14. Fennesz - Black sea
Τον γνωρίσαμε το 2001 με το Endless summer, το δεύτερο άλμπουμ του, και τώρα που τα χρόνια πέρασαν και βρισκόμαστε προς το τέλος, εύκολα θα το τοποθετούσαμε στους καλύτερους δίσκους της δεκαετίας. Τι σημαίνει η λέξη καλύτερους; Επιδραστικούς ίσως; Αρκετοί οι δημιουργικοί υποστηρικτές του κροσόβερ ήχου του Christian  

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

15. Spiritualized - Songs In A&E
Tο "Songs In A&E" ήταν ένας αναπάντεχα εκρηκτικός δίσκος, τόσο για τις πιο έντονες στιγμές του, όσο και για τις πιο φορτισμένες συναισθηματικά. Ο αναπνευστήρας που παίζει το ρόλο percussion στο "Death Take Your Fiddle" ευθύνεται για μια από τις πιο ανατριχιαστικά όμορφες στιγμές της χρονιάς.

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

16. Vampire Weekend - Vampire Weekend
Δεν ξέρω για σας, αλλά ποτέ δεν ήμουν ιδιαίτερα φίλος της "χαρούμενης" μουσικής. Της χαζοχαρούμενης (britpop) ναι, αλλά όχι της χαρουμενο-χορευτικής. Δεν ξεφάντωσα ποτέ με salsa και merengue στ' αυτιά μου, εκτός αν βρισκόμουν σε κάποια γιορτή ή στο καρναβάλι. Τι σχέση έχουν όλα αυτά με τους Vampire Weekend, διαβάστε λίγο παρακάτω  

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

17. Fire on Fire - The orchard
Δίσκοι και ήχοι που έρχονται είτε από το μέλλον, είτε από το παρελθόν, είτε άλλως ανήκουν αποκλειστικά και μόνο στο απόλυτο παρόν. Οι τελευταίοι συνήθως αυταπόδεικτα έχουν ελάχιστη αξία. Οι πρώτοι αποτελούν σπάνιες εξαιρέσεις και ακόμη πιο σπάνιες είναι οι περιπτώσεις που όταν το μέλλον γίνει παρόν δεν ξεφτίζει ανεμπόδιστα η όποια αίγλη  

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

18. Wolf Parade - At Mount Zoomer
Τα "Παιδιά της Πάτρας" είναι ακριβώς αυτό που δηλώνει το όνομά τους. Έτσι και οι Wolf Parade, είναι σαν μια παρέα από λύκους που παρελαύνουν και εξιστορούν τις περιπέτειές τους. Είναι άγριοι, ζόρικοι και τριγυρνάνε πεινασμένοι, όταν όμως ουρλιάζουν από πόνο μέσα στο μαύρο σκοτάδι, σου πιάνεται η καρδιά.

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

19. Emily Wells - The Symphonies: Dreams memories & parties
Είναι συμφωνία τρεις και η Αιμιλία κάθεται πάνω στα πόδια του Count Bass D να του πει μια ιστορία indy λεβεντιάς που σπάνια ακούς σήμερα... Ενώ, λοιπόν, τα άλλα παιδάκια παίζανε σι μαριό ντορεμί και βλέπαν Κάντυ-Κάντυ, αυτή μάθαινε βιολί και λοιπά μουσικά όργανα ώστε στα 13  

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

20. Beach House - Devotion
Η Mistletone, εταιρία των Beach House στην Αυστραλία, για να τους προωθήσει κατέφυγε σε συγκρίσεις με Mazzy Star, Galaxie 500 και Slowdive. Οι οπαδοί του είδους, με την πρώτη ακρόαση του 'Devotion' καταλαβαίνουν ότι ακόμη πιο εύστοχη αναφορά θα ήταν οι Opal των Kendra Smith και David Roback. Ψήνεστε λοιπόν να ακούσετε ένα δίσκο  

_ _ _ _ _

BEST OF 2008 : ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ