2009: Τα 20 καλύτερα ελληνικά 1-10
1. Larry Gus - Stitches (Cast-a-Blast)
Επιτέλους το μυαλό μας πάει και κάπου αλλού πέρα από το ρεβανί όταν αναφέρεται η Βέροια. Θυμάμαι το Larry Gus στις συναυλίες, από τη μια να τρέχει σαν το Βέγγο να προλάβει τις λούπες του, κι από την άλλη να έχει μια φάτσα κάπως σαν να βαριέται ή σαν μόλις να ξύπνησε. Δεν καταλαβαίνω γιατί αν μεγαλώσεις με Neil Young και όχι με Cypress Hill είσαι φλώρος, αλλά αυτό πιστεύει για τον εαυτό του ο Larry Gus. Η αλήθεια πάντως είναι ότι δίνει την εντύπωση ότι είναι λίγο χίπης, λίγο hiphop και όσο πέρα βρέχει χρειάζεται. Μάζεψε ένα κάρο
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
2. The Boy - Please make me dance (Inner Ear)
Ευτυχείς άνθρωποι εκεί στην Inner Ear, καθώς σε λιγότερο από τρία χρόνια έχουν δημιουργήσει έναν κατάλογο κυκλοφοριών, που συναγωνίζεται πλέον με αξιώσεις τους θρυλικότερους από τους θρυλικούς της εγχώριας ανεξάρτητης των δισκογραφικών ιστορίας. Ευτυχείς και οι καλλιτέχνες τους προφανώς, των οποίων το καθεστώς δημιουργίας, φροντίδας και κυκλοφορίας της μουσικής τους είναι αυτό που πραγματικά τους αξίζει και δεν ευτελίζονται σε μία διαδικτυακή δήθεν συναλλαγή μηδενικών ανταλλαγμάτων με το πρόσχημα
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
3. Χρώματα - Χρώματα (Coo)
Λόγω του artwork του σχεδιαστή Valero Doval, και της πιο αφυπνιστικά νοσταλγικής ανακατωσούρας που νοιώθεις βλέποντας στην πλάτη του εξωφύλλου τους τίτλους να παίρνουν κλίση και σταδιακά να ξεγλιστρούν της ευθείας, πιάστε αυθόρμητα την αρχή από τον κοντινότερο συγγενή, την παιδική ζωγραφική... Υπάρχει ένα αναπτυξιακό στάδιο, προσχολικό, όπου τα παιδιά σχεδιάζουν στο χαρτί σύμφωνα με ό,τι ξέρουν από μνήμης, κι όχι με ό,τι πράγματι βλέπουν. Οι ζωγραφιές τους σου δίνουν την εντύπωση κρεμασμένων, σχεδόν ασύνδετων
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
4. Felizol - Birthdays (Puzzlemusik)
Για συνεχόμενο διάστημα το να καταγγέλλουμε την απάντηση ήταν όντως πολύ δημοφιλές. Τώρα τέλος οι αναβολές. Απομένουν μήνες για να ονοματίσουμε ποιοι Έλληνες στα 00s έπαιξαν στο στίβο όπου επινοούνται τα νέα πράγματα, όπου αφηγούνται οι αλλαγές που συμβαίνουν στην ώρα τους. Ήταν οι Raining Pleasure του "Fake"; Οι 2 By Bukowski κι οι Κόρε. Ύδρο. των πρώτων τους; Ο λονδρέζος Mikhail; Ο Blend της Libra; Σίγουρα ήταν. Κι απ' το Δεκέμβρη προστέθηκε κι ο Serafim Tsotsonis, κι απ' το Μάρτη κι ο Felizol, ο 29χρονος Γιάννης
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
5. Gone (x3) a.k.a. 3timesGone - Gone (Dusted Wax Kingdom)
Όταν την Κυριακή 17/05/09 έσωζα για τελική φορά το αρχείο με το "Πιο κάτω στο ελληνικό underground...", που πλέον πήρε αυτήν τη θέση, δεν είχα καταφέρει να ξεπεράσω τις σκέψεις που με τριβέλιζαν απ' το σημείο μηδέν: ότι έδινα μήνυμα ανασκόπησης στο άρθρο επτάμισι μήνες νωρίτερα απ' τη λήξη του '09, άρα και της δεκαετίας, και μετά (ως απόρροια), ότι υπήρχε φόβος στο εναπομείναν διάστημα να βγει κάτι ισάξιο που δε θα 'χα προλάβει να συμπεριλάβω. Ιδίως όταν εκ των πυρήνων του όλου κόνσεπτ ήταν κι οι εγχώριες downloaded
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
6. Biomass - Electrozali (Low Impedance)
Αν κάποιος απορεί όταν διαβάζει -κόντρα στην πανταχού και κοινή ανθρώπινη πεποίθηση ότι ο κόσμος παραείναι μεγάλος και στη ζωή μας μέρος του μόνον προλαβαίνουμε να γυρίσουμε- "ο κόσμος είναι επίπεδος, μικρός, κενός κι απύθμενος" στον Norbert Bolz και δεν ξεχωρίζει το ειδικό ειρωνικό πνεύμα (που με κρυμμένη μορφή όντως υπάρχει), τότε δίσκοι σαν την "Electrozali" του Biomass, κι ιδίως η χορογραφική ροή που χαράζουν, διευκολύνουν πάρα πολύ τον αντίλογο με επιχειρήματα. Ποιος τελικά έχει μεγαλύτερο
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
7. Λόγος Απειλή - Άλλα λόγια να μισιόμαστε (Zoltan Tribe)
Παρότι όλοι μουρμουρίζουν γκρίνιες για την κατάντια του ελληνικού hip hop, συνεχίζει να υπάρχει μία σχετική ασυλία προς αυτό, ειδικά προς τους νεόκοπους εκπροσώπους του, καθώς αυτοί αποδεικνύονται αθλιότεροι σφετεριστές της αρπαχτής και του καιροσκοπισμού που αφειδώς προσφέρει η επικαιρότητα στο μουσικό είδος, που εν Ελλάδι φέρεται πλέον να γνωρίζει τον παγκοσμίως μεγαλύτερο εξευτελισμό αυτού. Αυτή η ασυλία είχε καλά προετοιμαστεί από τους πρωτεργάτες της ξεφτίλας με την καλλιέργεια κλίματος στο στυλ
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
8. Film - Persona (Inner Ear)
Καθώς θα συνεχιστεί η παράδοση που θέλει αναλύσεις επί αναλύσεων να συνοδεύουν την κυκλοφορία κάθε νέου άλμπουμ των Film, να ξεκαθαρίσω από την αρχή, ειδικά για όσους απεχθάνονται τη μακροσκελή ανάγνωση, ότι πρόκειται για ένα εξαιρετικό άλμπουμ, με σοβαρά υπολογίσιμη για τους λάτρεις του είδους (λέγε με alternative εν γένει και μην ντρέπεσαι για αυτό) μουσική αυταξία, που στην αλυσίδα της "ασυνέχειας" τοποθετείται δίπλα ακριβώς στο πολυπόθητο Nostalgia των Raining Pleasure
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
9. Lumiere Brother - Fiction (Archangel)
Εικόνες και αναμνήσεις από το παρελθόν μαζεμένες σ' ένα φωτογραφικό άλμπουμ. Μουσικοί, κινηματογραφιστές και συγγραφείς από τους πιο αγαπημένους, με τα έργα τους στημένα απέναντι σε εικόνες από τοποθεσίες και μέρη που έζησες - ο Κλωντ Ντεμπυσύ, ο Μπετόβεν, οι Beach Boys, o Yann Tiersen, απέναντι στον Φρανσουά Τρυφό, τον Τόμας Βίντερμπεργκ, τον Τζιουζέπε Τορνατόρε, τον Τιμ Μπάρτον, και πιο κάτω τον Όσκαρ Ουάιλντ, τον Νικ Χόρνμπυ, αλλά και τον Χαρούκι Μουρακάμι. Δεν είναι τίποτα άλλο αυτός ο δίσκος πέρα από
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
10. Anatoly Elpi - Biography (3Pi)
Εν αρχή οι συστάσεις... Βιογραφικό: Anatoly Elpi. Πίσω από αυτό το ψευδώνυμο (που προκάλεσε και την ξαφνιασμένη αντίδραση του δισκοπώλη όταν το ζήτησα) κρύβεται η Ανατολή Γρηγοριάδου. Δίνω το λόγο στο δελτίο τύπου, το οποίο μας πληροφορεί ότι η Ανατολή ...ανέτειλε στη ζωή (μήπως αρχίζω να ξεπέφτω σε ...ευκολίες;) στην Τσεχία, μεγάλωσε στη Γερμανία, όπου ακολούθησε σπουδές κλασικής και θήτευσε σε ροκ/μπλουζ σχήματα με τα οποία "ψήθηκε" στις ζωντανές εμφανίσεις. Πάντοτε σκεφτόμουν ότι η ουσία της ζωής είναι ακριβώς
_____
