2009 : Τα καλύτερα
Άλμπουμ
1. Animal Collective : Merriweather Post Pavilion
Κολλεκτίβα ζώων εκπέμπει Pet Sounds electro-psycho αποχρώσεων και γονατίζει τους μουσικοκριτικούς όπου γης. Ουδέν μεμπτό βέβαια, γιατί όμως περιμέναμε 9 χρόνια πριν ακούσουμε το δίσκο της δεκαετίας;
2. The Thermals : Now We Can See
Υποβιβάστηκαν στην Kill Rock Stars, αναβαθμίστηκαν στη συνείδησή μας. Μετά από 8 μήνες αναρίθμητων ακροάσεων, ανακηρύσσω το Now We Can See ανώτερο του ευφυέστερου δυνατού best-of των Pavement.
3. The Hidden Cameras : Origin : Orphan
Δεν είναι κάμερες αυτές, μικρόφωνα στραμμένα στον παράδεισο είναι. Συλλαμβάνουν γαρ θεσπέσιες ποπ μελωδίες, ανυψούμενες από αποτελειωτικές φωνητικές αρμονίες. Θέλω να επαναμνημονεύσω Beach Boys, αλλά θα΄ταν κατάχρηση.
4. A Place To Bury Strangers : Exploding Head
Μάλλον τους αδικεί η επικαιρότητα : πριν 15 χρόνια, το Exploding Head τους εξασφάλιζε ισόβια θέση στο πάνθεον του ροκ, άνευ επιμέρους προσδιορισμών. Τώρα ενδείκνυται για ηχητικές νυχτερινές απολαύσεις όσων -λίγων- προσλαμβάνουν την τέχνη εκτός ιστορικών συντεταγμένων.
5. Iron & Wine : Around The Well
Oι ιδέες φυτρώνουν στο μυαλό του όπως οι τρίχες στο πρόσωπό του, κι ο Samuel Beam χαβαλεδιάζει βγάζοντας διπλό δίσκο με b-sides, σπανιότητες και outtakes για τα οποία θα σφάζονταν στα πόδια του άπαν το φολκ συνάφι. Τριχοφυία και ευφυία, εν ολίγοις.
6. The Prodigy : Invaders Must Die
Μην μηρυκάζετε το χόρτο του comeback, το προηγούμενο lp τους (του) ήταν ήδη αχτύπητο. Ορισμένοι δεν τους εκχωρούν το δικαίωμα να παίζουν big beat εν έτει 2009, επιχαίρουν όμως όταν ο Dylan σερβίρει εισέτι τη νιοστή εκδοχή της blues-country ανίας του.
7. Royksopp : Junior
Πλήκτρα αγγίζουν, χρυσάφι γίνεται... Εδώ καταπιάνονται με 80's electro-pop και ως Νορβηγοί το'xουν το θέμα. Το Junior τους βρίσκει με λιγότερο παιχνιδιάρικη διάθεση αλλά πιό δυνατές μελωδίες, και σας βοηθά να ξεχάσετε ανώδυνα τους Ladytron και Saint-Etienne του κόσμου τούτου.
8. Revolver : Music For A While
Εκπυρσοκροτεί στον απόηχο της επιτυχίας των Fleet Foxes και προέρχεται από χώρα με χρόνια προβληματική σχέση έναντι του οργανικού ήχου. Δεν γνωρίζω γαλλικό σχήμα με ανάλογο τεκμήριο επιμελούς σπουδής στον Drake, ενώ και οι οπαδοί των Zombies, Hal και R. Wainwright θα καταβροχθίσουν τον δίσκο αμάσητο.
9. Madness : The Liberty Of Norton Folgate
Τους είχαμε ξεπεράσει κι εμείς και η εποχή τους... Με όνομα βαρύ όσο η cockney προφορά του Suggs, θα μπορούσαν να εξαργυρώνουν συναυλιακά και επ΄αόριστον τα παρελθόντα δισκογραφικά πεπραγμένα τους. Αντ΄αυτού παραδίδουν ένα lp που καταλύει έναν συχνά επιβεβαιούμενο κανόνα της ροκ μυθολογίας, αυτόν της χαμηλής δημιουργικής βιωσιμότητας ενός σχήματος.
10. Brakes : Touchdown
Power-pop ενδοσκοπική και αιθέρια, διακριτική κι αξιαγάπητη, που διασπάται στο χώρο με αρμονία ανάλογη των αστέρων που κοσμούν το εξώφυλλο. Δεδομένα ανοίκεια για βρετανική μπάντα, αλλά πάντως απολύτως καλοδεχούμενα.
11. Danger Mouse & Sparklehorse : Dark Night Of The Soul
Δίσκος-λεύκωμα με χαρακτηριστικά κοσμικής συνάθροισης, βαυκαλιστικές μελωδίες και ενορχηστρώσεις διυλίζουσες την ταραγμένη ευαισθησία του Linkous. Aγνοώ την οπτική διάσταση του έργου, πάντως εκτός από μοναδική σκηνοθετική άποψη, ο Lynch φαίνεται να΄χει και απαράμιλλο μουσικό γούστο.
Τραγούδια
01. Wilco - You Never Know
02. Animal Collective - Brother Sport
03. Grizzly Bear - Ready, Able
04. Camera Obscura - Swans
05. Jack Penate - Every Glance
06. Antony & The Johnsons - Epilepsy Is Dancing
07. The Bishops - Train Won't Stop
08. Simian Mobile Disco - Audacity Of Huge
09. Junior Boys - Parallel Lines
10. Εcho & The Bunnymen - Do You Know Who I Am
11. The Swell Season - Back Broke
_____
