2017 στα ελληνικά

Είναι η πρώτη φορά που φτιάχνω λίστα με ελληνικές κυκλοφορίες. Ο λόγος που δεν το έκανα ήταν επειδή απλούστατα δεν άκουγα αρκετά ώστε να εμφανιστεί τελικά ένα ικανό τοπ 11. Χαίρομαι που φέτος συνέβη, γιατί νομίζω ότι έχει ένα άλλο ενδιαφέρον να σκαλίζει κανείς και να αναδεικνύει τις ιδιαιτερότητες μιας μικρότερης κοινότητας, να εστιάζει δηλαδή στην παραγωγή ενός συγκεκριμένου γεωγραφικού μήκους και πλάτους. Ειδικά όταν ζει και μεγαλώνει μέσα σε αυτό. Εμφανίζονται δηλαδή ξεχωριστά χρώματα, ιδιοσυγκρασίες και υφολογικές συντεταγμένες που έχουν πιο στενούς δεσμούς μεταξύ τους απ’ ότι η διεθνής συγκομιδή. Και έχει επίσης πολύ ενδιαφέρον να προσπαθήσει κανείς να δει πως σχετίζονται όλες αυτές οι ελληνικές pop, rock, λαϊκές, τζαζ, ηλεκτρονικές και άλλες απροσδιόριστες κατασκευές με τις αντίστοιχες από το μεγάλο Αλλού. Το να φτιάξεις μια δεκάδα με μουσικές που θεωρείς σημαντικές απ’ όλο τον κόσμο δεν είναι το ίδιο με μια δεκάδα μόνο από την Ελλάδα. Εστιάζεις με το μικροσκόπιο και επιδιώκεις να μαζέψεις μια χούφτα πράγματα που να μπορούν να ανταγωνιστούν σε ποιότητα την αυστηρή επιλογή που έκανες από το πλήθος της παγκόσμιας παραγωγής. Αν αυτή η χούφτα δύναται να συσταθεί, τότε αυτό είναι κάτι πολύ καλό.

1. Οπτική Μουσική – Tα Πρώτα Λόγια (More Mars, Noise-Below, Hxoi Kato Apo To Spiti)
Ο Κωστής Δρυγιανάκης αποφάσισε να εκδώσει για πρώτη φορά τις πρώτες ηχογραφήσεις της Οπτικής Μουσικής από τη δεκαετία του '80. Και πάρα πολύ καλώς έπραξε γιατί πρόκειται για ένα πολύ σημαντικό δείγμα της εξέλιξης της πειραματικής μουσικής στην Ελλάδα. Εκπληκτική αισθητικά έκδοση (βιβλίο και διπλό cd), αλλά και κομμάτι ιστορίας.

2. Νικόλας Άσιμος – Γιατί Φοράς Κλουβί (B-Otherside)
Επανέκδοση σε βινύλιο απολύτως ευπρόσδεκτη όλων των κασετών του Άσιμου, γιατί έχει μεγάλη αξία να ακουστεί ένας καλλιτέχνης αυτού του διαμετρήματος όπως πρέπει, δηλαδή ακριβώς όπως αυτός είχε προτείνει το έργο του (artwork, σειρά τραγουδιών κλπ)και μάλιστα να επανεξεταστεί αυτό το έργο και να το γνωρίσουν και άλλοι. Διαλέγω για τη λίστα το Γιατί Φοράς Κλουβί που περιέχει δύο τραγούδια που με συναρπάζουν, το «Της Κωλοφωτιάς» με τον άγριο εξπρεσιονισμό του και το «Με Μπαταρία».

3. Kostas Bezos And The White Birds – S/T (Olvido)
acousticfolkgreekguitarhawaiianrembetikatangoslide mania. Το θέλεις, το 'χεις ανάγκη, το χρειάζεσαι.

4. Modal 4 – S/T (Fishbowl)
Ανατολίτικο fusion. Αυτή είναι η μουσική που θα έπαιζαν οι Έλληνες και Τούρκοι λαϊκοί μαστόροι αν η jazz είχε εφευρεθεί εδώ και όχι στην Αμερική.

5. Danae Stefanou & Michalis Moschoutis –Crease (Coherent States)
Πολύ λίγοι είναι αυτοί που αντιλαμβάνονται τη σημασία του ελεύθερου αυτοσχεδιασμού στην τέχνη. Ακόμα και άνθρωποι που ασχολούνται με τη μουσική, αντιμετωπίζουν αυτή την πρακτική με δυσπιστία. Δεν την παίρνουν στα σοβαρά γιατί νομίζουν λανθασμένα ότι πρόκειται για κάτι χαοτικό, κάτι χωρίς οργάνωση. Καθόλου έτσι δεν είναι. Δίσκοι σαν αυτόν που κυκλοφόρησε από την ετικέτα Coherent States, με αυτοσχεδιαστική μουσική της Δανάης Στεφάνου (πιάνο) και του Μιχάλη Μοσχούτη (κιθάρα), έρχονται με δύναμη να αποδείξουν ότι ο αυτοσχεδιασμός δεν είναι "κάνω ότι να' ναι", αλλά ψηλάφηση του εσωτερικού πάτερν των πραγμάτων χωρίς οδηγίες χρήσεως. Η κατάσταση όπου ο μουσικός αδειάζει από κλισέ και ευκολίες, αναζητά όσο το δυνατόν περισσότερες γνωστές και άγνωστες δυνατότητες του οργάνου του και μάλιστα σε πραγματικό χρόνο δηλ. απροσχεδίαστες. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι κινήσεις δεν είναι σχεδιασμένες και εκεί είναι όλο το ζουμί. Τίθεσαι να σχεδιάσεις τη μουσική την ώρα της performance να την αντλήσεις σχεδόν απ' το πουθενά. Όπως καταλαβαίνετε, αυτό δεν γίνεται κάνοντας ότι να 'ναι αλλά συνθέτοντας χωρίς δίχτυ προστασίας. Δύσκολο τασκ που εδώ επιτυγχάνεται θαυμάσια.

6. Mama Luma – S/T (Krapp’s Tapes, Noise-Below)
Μια κασέτα με free jazz. Free jazz καυτερή, πετροβολημένη, πυροβολημένη και σιδερένια. Λεπιδωτή και επικίνδυνη στην αφή, που μοιάζει κάπως στον Peter Brotzmann και ακόμα περισσότερο στον Masayuki Takayanagi. Και το κυριότερο εξαιρετικά πυκνή και σφιχτοδεμένη. Ίσως είναι για λίγους ακόμα και σήμερα, αλλά είναι έκδοση κόσμημα για τον ελληνικό χώρο.

7. Βαγγέλης Μπουλουχτσής - Αντηχήσεις (Α Μan Out Of A Man)
Πιο πολύ είναι ένα διαστρικό ταξίδι σε ένα ονειροφαντασιακό παρελθόν παρά μουσική. Ο Βαγγέλης Μπουλουχτσής σαν μύστης, σαν μάγος, κατέχει μια δύναμη να πλάθει μύθους και να τους εμφυσά ζωή μέσω των ήχων και των σχέσεών τους.

8. Omikron Project – Solstice (Athena)
Πρόκειται για έναν πολύ καλό τζαζ δίσκο ο οποίος εκτός από τις γνώριμες αναφορές στο παρελθόν αυτής της μουσικής ανά περιοχές, εκπέμπει τη νηνεμία της καλοκαιρινής Μεσογείου. Άμα είσαι και θερινός τύπος σαν και μένα, ακούς και μαθαίνεις κολύμπι εν μέσω κυμάτων απόλαυσης.

9. Ήδη Νότια – Άδεια Ήβη (Bandcamp)
Ο Πυθαγόρας Ζούζης έφτιαξε ένα τελείως φευγάτο άλμπουμ και ευτυχώς που το ανέβασε στο bandcamp έτσι ώστε να έχει την ευκαιρία οποιοσδήποτε να κάψει τον εγκέφαλο του στο σουρεαλιστικό στρόβιλο που κατακλύζει τα ηχεία και έχει μικροποσότητες βιταμινών Jandek, Meredith Monk, Robie Basho και Residents.

10. Σtella – Works For You (Inner Ear)
Δεν κυκλοφορεί πολύ συχνά καλή ποπ. Δηλαδή μουσική η οποία να μπορεί να σταθεί με αξιοπρέπεια μέσα στα μπαρ και στα καφέ και να ακούγεται άνετα από πλήθος κόσμου. Νομίζω ότι υπάρχει δίψα για τέτοια πράγματα. Το τελευταίο άλμπουμ της Στέλλας με τις εκπληκτικές ενορχηστρώσεις , τις φοβερές μελωδίες, μια φωνή μέλι σε τραγούδια όπως το Walk like I taught you, Works for you, Way to go κ.ά. λειτουργεί σα νερό μετά από μεγάλη πορεία στην έρημο.

11. John Trik – Hole In The Day (Self released)
Τέλος ο φίλτατος Γιάννης Τρικόπουλος, ο folkist των Τρικάλων στην πρώτη του έστω και ανεπίσημη (καθόλου δε μας πειράζει) δισκογραφική απόπειρα. Αμερικανικής καταγωγής φολκ με μπάντζο, κιθάρες, φυσαρμόνικες κλπ κλπ, που όμως εκτυλίσσεται σε όχθες ποταμών και σε σοκάκια της Θεσσαλίας.

Υ.γ. Μια αναφορά οπωσδήποτε πρέπει να γίνει στο δίσκο En Pyri του Στέφανου Βασιλειάδη, ενός από τους σημαντικότερους Έλληνες πειραματικούς συνθέτες, που κυκλοφόρησε μέσα στο 2017 από την ετικέτα Holotype, αλλά δυστυχώς δεν κατάφερα ακόμα να ακούσω. Έχοντας ακούσει από αλλού το έργο του όμως, είναι σίγουρο ότι η έκδοση αυτή θα έμπαινε στην κορυφή τούτης εδώ της λίστας.