Best of 2008 : Κώστας Μητσόπουλος
Δίσκοι της χρονιάς:
1. Monika - Avatar
Σαν άλλος Eminem (ή Rabbit) στο 8 Mile, προλαβαίνω τις πιθανές κατηγορίες ορισμένων από εσάς, πριν αυτές μου απαγγελθούν. Ναι το ξέρω, έχουν ειπωθεί πολλά, είναι το πρώτο ελληνικό hype, είναι ολίγον τι άκυρο να έχω άλμπουμ της χρονιάς από Έλληνα καλλιτέχνη, δεν έχει ανακαλύψει η κοπέλα ούτε τον τροχό, ούτε τη φωτιά, ούτε καν ένα nu rave (για να δικαιολογήσει και το ΝΜΕ την πρωτιά). Έτσι απλά, αυτός είναι ο δίσκος της χρονιάς για μένα, ίσως γιατί η Monika έχει αφομοιώσει τέλεια τις μελωδίες του Χατζιδάκι, ίσως γιατί μεγαλώσαμε και οι δύο με Tindersticks βρε αδερφέ, ίσως γιατί εννοεί την κάθε συλλαβή και δίνει ό, τι έχει μέσα της, ίσως γιατί στο live ήταν ακόμα καλύτερη, ίσως γιατί όσες φορές και να ακούσω το Avatar κρέμομαι από την επόμενη λέξη, λες και το ακούω για πρώτη φορά.
2. Portishead - Third
Το δωμάτιο σκοτεινό, η υγρασία έχει αφήσει εμφανή σημάδια μούχλας στους τοίχους και η ατμόσφαιρα αποπνικτική. Το ξύλινο πάτωμα τρίζει, κάποιοι άλλοι ήχοι φθάνουν από απροσδιόριστη πηγή και μια φωνή σαν από φάντασμα προσπαθεί να στοιχειώσει το χώρο. Μα αν είναι δυνατόν, ποιος θα ήθελε να βρίσκεται εκεί μέσα, σε ένα τέτοιο ζοφερό περιβάλλον, και για ποιόν λόγο; Δεν έχω βρει ακόμα την απάντηση, ο καθένας από μας ξέρει καλύτερα.
3. Vampire Weekend - Vampire Weekend
OK, μπορεί πολλοί να ειρωνεύτηκαν τότε, αλλά όταν το 2001 οι Vampire Weekend, ο γράφων και χιλιάδες ακόμα νέοι ανά τον κόσμο πρωτάκουσαν το Is this it των Strokes κάτι άλλαξε μέσα μας. Το απλό, ρυθμικό, ζωντανό και απόλυτα cool παίξιμό τους, ώθησε πολλούς να προσπαθήσουν να τους μοιάσουν. Οι Vampire Weekend προσθέτοντας κάποια στοιχεία της μαύρης ηπείρου και κατά συνέπεια περισσότερο ρυθμό, μας δίνουν αυτό τον απίστευτο δίσκο που προορίζεται για καλοκαιρινά πάρτυ και τρελά κέφια (όχι στην Ελλάδα και το Πακιστάν βέβαια, για πολιτισμένες χώρες μιλάμε).
4. Bon Iver - For Emma, for ever ago
Με διαφορά από τα υπόλοιπα singer - songwriter της χρονιάς (αν και είναι ουσιαστικά κυκλοφορία του 2007). Τα μυστικά του κυρίου Justin Vernom ήταν η λιτή παραγωγή, αλλά και οι soul επιρροές στις δακρύβρεχτες μελωδίες του. Κάθε πληγωμένος (παρατημένος από γκόμενα) μουσικόφιλος που σέβεται τον εαυτό του πρέπει να αποτίσει φόρο τιμής.
5. My Morning Jacket - Evil Urge
Από τα χειρότερα εξώφυλλα της φετινής χρόνιας, αλλά όλα τα υπόλοιπα άξιζαν τα λεφτά τους. Όπως πάντα, οι My Morning Jacket κάνουν ένα βήμα εμπρός, συνδυάζοντας funk, soul, country και rock και γράφουν καταπληκτικά τραγούδια για άλλη μια φορά.
6. Spiritualized - A&E
Το να δημιουργήσεις ένα συμφωνικό έργο με ψαγμένες αρμονίες, σύνθετες ρυθμικές φόρμες και συνδυασμό πολλών οργάνων, είναι κάτι αρκετά δύσκολο και άξιο θαυμασμού. Το να καταφέρεις όμως με τρία ακόρντα σε όλο το δίσκο και γράφοντας "συμβατικά" τραγουδάκια να πείσεις τον ακροατή ότι εκπέμπεις από τον παράδεισο, σημαίνει ότι είσαι πράγματι μεγάλος μουσικός.
7. Wolf Parade - Mount Zoomer
Από τα "Παιδιά της Πάτρας" είχα να ακούσω τόσο ταιριαστό και αληθινό όνομα για γκρουπ. Τα "Παιδιά της Πάτρας" είναι ακριβώς αυτό που δηλώνει το όνομά τους. Έτσι και οι Wolf Parade, είναι σαν μια παρέα από λύκους που παρελαύνουν και εξιστορούν τις περιπέτειές τους. Είναι άγριοι, ζόρικοι και τριγυρνάνε πεινασμένοι, όταν όμως ουρλιάζουν από πόνο μέσα στο μαύρο σκοτάδι, σου πιάνεται η καρδιά.
8. The Dodos - Visiter
Αυτό που γίνεται φέτος με τους δίσκους που έχουν, έστω και σε μικρό βαθμό, στοιχεία από Animal Collective είναι κάτι το εντυπωσιακό, είναι πάρα πολλοί! Αυτός που ξεχώρισα είναι το Visiter. Είχε μια ύπουλη επίδραση στην ψυχολογική μου διάθεση συνδυάζοντας την αθωότητα των Belle & Sebastian με πολύ folk, λίγο από οργισμένα προπολεμικά blues και πρωταγωνιστικό ρόλο στα αλλοπρόσαλλα κρουστά.
9. TV on the Radio - Dear Science
"I hunger for you like a cannibal, not gonna let you run, I'm gonna take you, I'm gonna shake you, I'm gonna make you cum". Χμ. τα λένε έξω από τα δόντια τα παιδιά. Οι αγαπημένοι των κριτικών, δικαίωσαν για άλλη μια φορά όσους πίνουν νερό στο όνομά τους. Ο τρίτος τους δίσκος είναι και ο πιο χορευτικός με σημαντικότερη αναφορά τον Prince, χωρίς βέβαια να λείπουν οι πιο slow στιγμές. Αν ήταν όλα τα tracks του επιπέδου των Halfway Home, Lover 's Day, Golden Age και Lovedog, θα χτυπούσε άνετα κορυφή.
10. The Last Shadow Puppets - Age of Understatement
Κοίτα να δεις τα πιτσιρίκια, όσο τον ακούς το δίσκο τόσο πιο ελκυστικός γίνεται. Όπως είπε και ο Αlex σε μια συνέντευξη, κάποιος πρέπει να γράφει και καλά ποπ τραγούδια.
11. Fuck Buttons - Street Horrrsing
Ο θόρυβος ατελείωτος, όπως και η μελωδία. Οι Fuck Buttons ξέρουν να οριοθετούν και να καθιστούν προσβάσιμο το χάος που δημιουργούνε και αναπαράγουν.
Τραγούδια της χρονιάς:
1. Time to pretend - MGMT
2. American boy - Estelle
3. Agoraphobia - Deerhunter
4. I kissed a girl - Kate Perry
5. Another world - Antony and the Johnsons
6. Geraldine - Glasvegas
7. Say you will - Kanye West
8. The Gardener - Dresden Dolls
9. Closer - Kings of Leon
10. Rat - Dead Confederate
11. 42 - Coldplay
_ _ _ _ _