Δεν έχω γελάσει ποτέ με εξώφυλλο δίσκου

Επίσης δεν έχω απογοητευτεί ποτέ από εξώφυλλο δίσκου. Δεν έχω αγαπήσει ή μισήσει δίσκο με βάση το εξώφυλλο. Και όμως το artwork παραμένει εγγενές πολυτελές στοιχείο μελέτης και ελαφρώς μη συνειδητής ταύτισης με το ''πρόσωπο'' του ήχου. Έχει ο ήχος όμως πρόσωπο πέρα από αυτό του μουσικού; Όσο απασχολούνται οι υπόλοιποι για να βρουν απαντήσεις σε αυτά και με την κρυφή ελπίδα πως ορισμένοι θα σκεφτούν έναν αξιόλογο πρόλογο για το θέμα, ιδού μερικά εξώφυλλα που μου έρχονται στο μυαλό τη συγκεκριμένη στιγμή.

The Bonzo Dog Band - The Doughnut in Granny's Greenhouse
Στα υπαρξιακά όρια του γκροτέσκου και στην περιφέρεια της απόλυτης αισθητικής σύνδεσης με το περιεχόμενο. Συνειδητά υπεράνω και ελαφρώς pretentious με την αίσθηση πως η μουσική που το συνοδεύει συνδέεται δικαιωματικά με το ύφος του. Άξιος πρωταρχικός κρίκος της βρετανικής art-school αλυσίδας εν ολίγοις. Δεν το έχω ακούσει ούτε μια φορά χωρίς τη διάθεση να πιω τσάι αμέσως μετά.
Eίναι καλύτερο ή χειρότερο από τον δίσκο ;
Το ίδιο υπέροχα.
Θα μπορούσε επίσης να είναι εξώφυλλο :
Σε b-side βρετανικής μπάντας των 90s.

Passengers - Original Soundtracks 1
Aπό τη στιγμή που το πρωτοχειροκρότησε ο David Stubbs στο Μelody Maker έως και σήμερα παραμένει μία από τις πιο έγκριτες στιγμές του οργανισμού U2-Eno. Για την ακρίβεια ίσως και παραπάνω έγκριτο από όσο του αξίζει, γιατί το υποβλητικό στοιχείο της δουλειάς δίνει την ευκαιρία σε αρκετούς να πουν τα καλά λόγια που δεν καταδέχονται για πιο αξιόλογες δουλειές των U2 στα 90s. Σε κάθε περίπτωση το εξώφυλλο παραμένει για αδιευκρίνιστους λόγους ένα από τα αγαπημένα μου ever αν και στην περίπτωση των U2 μπορούμε να βρούμε τουλάχιστον τρία (δεν έχω άλλη λέξη) εμβληματικότερα. Αβίαστα προ-φουτουριστικό (σαν αξιόλογη αφίσα 80s ταινίας) και παρεξηγήσιμα νοσταλγικό (σε σχέση με τη μουσική του δίσκου) παραμένει από τις πιο ακούραστες αφορμές συμπάθειας προς τους Ιρλανδούς.
Είναι καλύτερο ή χειρότερο από τον δίσκο ;
Eλαφρώς πιο περιοριστικό αισθητικά.
Θα μπορούσε επίσης να είναι εξώφυλλο :
Oποιουδήποτε δίσκου έβγαζαν ανάμεσα στο '95 και το '97 οι Radiohead.

Τhe Comsat Angels - Fiction
Αθεράπευτα new-wave και ταυτοχρόνως ύποπτα προψυχεδελικό για κάποιο τρόπο καταλήγει τυπικά, αλλά όχι αδιάφορα, indie. Αν ένα καλό εξώφυλλο κρίνεται από τη διάθεση να το κρατήσεις στα χέρια σου και να το κοιτάξεις εις βάρος ακόμη και καλύτερων δίσκων του ίδιου καλλιτέχνη , το εξώφυλλο του Fiction (μια γενικά μέτρια στιγμή του γκρουπ) συνεχίζει να κερδίζει τη φιλία και το χαμόγελό μου ακόμη και σήμερα.
Είναι καλύτερο ή χειρότερο από τον δίσκο ;
Καλύτερο
Θα μπορούσε επίσης να είναι εξώφυλλο :
Weather Prophets, Aphex Twin και Τουρνά. Ιnclusive αισθητική, όχι αστεία.

Τake That - Nobody Else
O κατά το ήμισυ αξιόλογος δίσκος των Take That που μαζί με το μισό αξιόλογο του προηγούμενου κάνουν τον έναν συνολικά καλό που ποτέ δεν κυκλοφόρησαν, έχει ένα από τα πιο υποτιμημένα εξώφυλλα των 90s. Έχοντας αδυναμία σε κάθε εξώφυλλο που ακροβατεί ανάμεσα στην ψευτοψυχεδέλεια, το κιτς και την βρετανική σύγχυση, δεν μπορώ να αποφασίσω αν μου αρέσει με την ειρωνική ή την ουσιαστική έννοια. Ούτε και αν οι φάτσες το χαλάνε ή το απογειώνουν.
Είναι καλύτερο ή χειρότερο από τον δίσκο ;
Mάλλον καλύτερο.
Θα μπορούσε επίσης να είναι εξώφυλλο :
Tων Kinks.

Ηusker Du - Zen Arcade
Tα λόγια είναι περιττά.
Είναι καλύτερο ή χειρότερο από τον δίσκο ;
Τα λόγια είναι περιττά.
Θα μπορούσε επίσης να είναι εξώφυλλο :
Toυ reissue.

The 13th Floor Elevators - Live
Ανάμεσα στη γελοιότητα και την οριακή στιγμιαία έξαρση της έμπνευσης τα όσα ακούμε. Το εξώφυλλο ωστόσο είναι συνολικά υπέροχο, προχωρημένο για την εποχή του και αν και σχετικά ''γεμάτο'' αφήνει μία περίεργα μινιμαλιστική αίσθηση.
Είναι καλύτερο από τον δίσκο ;
Όλα τα εξώφυλλα είναι καλύτερα από αυτόν τον δίσκο.
Θα μπορούσε επίσης να είναι εξώφυλλο :
Των Νeutral Milk Hotel (!)

Urban Dance Squad - Life 'N Perspectives of A Genuine Crossover
Kαι ενώ άνθρωποι με περισσότερο ελεύθερο χρόνο από όσο δικαιούνται προσπαθούν ακόμη να αποφασίσουν αν πρόκειται για ένα από τα δέκα πιο άχρηστα άλμπουμ όλων των εποχών ή για μία παραγνωρισμένη εκλεκτική προφητεία, το εξώφυλλο κάνει όλη τη δουλειά. Ανάμεσα σε ευαίσθητο οικολογικό πρωτοσέλιδο ένθετου της Ελευθεροτυπίας το 1995 και εξώφυλλο σχολικού βιβλίου, είναι έως και σήμερα ένα από τα δέκα εξώφυλλα που μου έρχονται με τη μία στο μυαλό. Μισή ντροπή δική μου και η άλλη μισή και αυτή δική μου.
Είναι καλύτερο ή χειρότερο από τον δίσκο ;
Δεν έχω ιδέα πραγματικά.
Θα μπορούσε να είναι εξώφυλλο :
Aπό την ψυχεδελική περίοδο της Αρλέτας.

The Boo Radleys - Giant Steps
Δεν έχουν πολλοί δίσκοι την τιμή το εξώφυλλό τους να αντανακλά σχεδόν με υπαρξιακή ακρίβεια την αλήθεια της μουσικής τους. Η ποπ ψυχεδέλεια μέσα , δίπλα, πίσω και αγχωτικά μπροστά από τη μουσική μας ιδεολογία, μας θυμίζει πως ό,τι δε μας κουράζει με το βάρος της αξίας του αξίζει να αγαπηθεί διπλά. Ο δίσκος κρατάει λίγο περισσότερο από όσο πρέπει για να είναι στην αδιαμφισβήτητη πεντάδα των 90s, αλλά το εξώφυλλο δε ζητάει τίποτε παραπάνω από όσο του αξίζει.
Είναι καλύτερο ή χειρότερο από τον δίσκο ;
Το ίδιο ατελώς τέλειο.
Θα μπορούσε να είναι εξώφυλλο :
Tων Growlers ή των Τame Impala (Θου Κύριε..)

The Beat - I Just Can't Stop It
Επίσης της κατηγορίας ''τα λόγια είναι περιττά''. Το πιο sexy εξώφυλλο που δεν έχει τίποτε το σέξι και κάπως έτσι μυρίζεσαι και τη μουσική που θα εκπροσωπήσει. Hands Off..it's mine.
Eίναι καλύτερο ή χειρότερο από τον δίσκο ;
10ρια τα πάντα όλα.
Θα μπορούσε επίσης να είναι εξώφυλλο :
Των Μarsheaux.

The Pharcyde - Bizarre Ride II the Pharcyde
Αυτό είναι ένα εξώφυλλο από την κατηγορία όσων θα μπορούσαν να καταλήξουν απαράδεκτα, αλλά καταλήγουν κλασικά. Ο δίσκος είναι classic ή hit n miss ανάλογα την οπτική, αλλά το εξώφυλλο μου έχει μείνει όσο και το σήμα παιδικών σειρών που αγάπησα. Υπάρχει μεγαλύτερο κοπλιμέντο ;
Eίναι καλύτερο ή χειρότερο από τον δίσκο ;
Λίγο καλύτερο.
Θα μπορούσε επίσης να είναι εξώφυλλο :
Φανζίν.

Madonna - True Blue
Θα ήθελα εδώ να υπήρχε κάτι λιγότερο κλασικό, αλλά και μόνο που διεκδικεί θέση στη δεκάδα μιας συγκεκριμένης κατηγορίας , αυτής με τα εξώφυλλα με το πρόσωπο του καλλιτέχνη, το κάνει ξεχωριστό.
Είναι καλύτερο ή χειρότερο από τον δίσκο ;
Δεν έχει σημασία.
Θα μπορούσε επίσης να είναι εξώφυλλο :
Σοβαρά τώρα;