Ελληνικά 2016

Άλλη μια δύσκολη χρονιά ψάχνοντας για κάτι ιδιαίτερο. Εκτός από τους συνήθεις ύποπτους, μας ξελάσπωσε ο Κτίρια τη Νύχτα και τρεις hardcore δίσκοι που αν δεν τους πάρεις σοβαρά, δεν πήρες χαμπάρι τι συμβαίνει. Η ευχή μου για το 2017: να μείνουμε αληθινοί σε αυτό που αγαπάμε (και να μην το παίζουμε όλοι πχ. μπλακ-μεταλάδες).

11. Σημειώσεις Για Τη Διαχείρηση Του Πανικού – Δημοσιοϋπαλληλικό Ρετιρέ
Ιστορική επανέκδοση ενός δίσκου ο οποίος ουσιαστικά επαναπροσδιόρισε τον όρο αβάν-γκαρντ στην Ελλάδα, από ένα τρίο που της έδωσε σάρκα και οστά.

10. ΟΔΟΣ 55 – ΟΔΟΣ 55
Παραμένουν στο στοιχείο τους, αλλά είναι προφανές ότι δεν επαναπαύονται.

9. Κόντεξτ – Λείπει
Δεν είναι οι Έλληνες Animal Collective, είναι όμως πειραματιστές με μεγάλη εμπειρία, σκαρώνουν εδώ μια σουρεαλιστική υπερπαραγωγή η οποία ακουμπάει στην ποπ, παθαίνει αλλεργία και τρέχει να γλιτώσει.

8. Άχρηστη Γενιά – Bazooka
Ότι πιάνουν στα χέρια τους γίνεται χρυσάφι, το ψυχεδελικό γκαραζοπάνκ τους είναι εθιστικό σε κάθε του γύρισμα, σε κάθε συγχορδία. Καταφέρνουν να βάλουν τον ελληνικό στίχο σε έναν ήχο που είναι κατεξοχήν (βαριά) αμερικάνικος. Έχουν όμως άγνοια κινδύνου και θριαμβεύουν πανηγυρικά. Από τις καλύτερες ελληνικές live μπάντες ever, όσοι γκρινιάζουν από σοβαροφάνεια είναι απλά για γέλια.

7. Έτοιμοι Ένα – The Boy
Αν πάρουμε στα σοβαρά τον Lou Reed, ο Αλέξανδρος στο Έτοιμοι Ένα παίζει... τζαζ. Δοκιμάζει να φτιάξει τραγούδια πιο μεστά (που λέμε), να τα σκεφτεί και λίγο περισσότερο (ας πούμε). Η πιο πλούσια συναισθηματικά του δουλειά, ενώ η στιχουργική του δύναμη παραμένει ατόφια. Η β’ πλευρά του δίσκου που ξεκινά με τον (θρυλικό) Αγνό Γκάλη, παίρνει κεφάλια.

6. Σήψη Γενεών – Παροξυσμός
Το βινύλιο βγήκε το 2016, οπότε μπαίνει στα φετινά. Στα ίχνη του ιστορικού ντεμπούτου των Antimob, καθαρόαιμο ελληνικό hardcore punk που επιδεικνύει πως γίνεται η δουλειά με τρόπο καθηλωτικό.

5. Στο σκοτάδι – Σελοφάν
Άλλο ένα νουάρ υπόγειο αριστούργημα από τους Σελοφάν, που γνωρίζουν τον τρόπο να σε αγγίξουν με δύο-τρεις ήχους και μια σκοτεινή αλήθεια.

4. Poisonous Legacy – Sarabante
Το ελληνικό hardcore έχει ξεφύγει, κυκλοφορεί μέσω της μεγάλης Southern Lord και είναι απίστευτα μαύρο και απειλητικό, ο αληθινός ήχος μιας Αθήνας απελπισμένης. Οι Sarabante είναι επικίνδυνα καλοί, τόσο σε εκτελεστικό επίπεδο, όσο και σε συνθετικό, ενώ το μένος τους είναι βαριά συναισθηματικό.

3. Black Peak – Xylouris White.
Ο Jim White και o Γιώργος Ξυλούρης σε παραγωγή του Guy Picciotto των Fugazi, ανοίγουν τον ήχο τους προς άγνωστες κατευθύνσεις. H φωνή του Ξυλούρη αναλαμβάνει δράση κουβαλώντας στο βαρύτονό της περήφανα όλη την ιστορία του ονόματός του, και η Κρήτη (ξανά)γίνεται ο ομφαλός του Κόσμου.

2. Education – Ruined Families
18 λεπτά από τη ζωή σου θα πάρει το Education, αλλά στο τέλος του θα ικετεύεις για αέρα. Τα όρια είναι μια μακρινή ανάμνηση για τους Ruined Families, βρίσκονται συνεχώς σε μια κατάσταση όπου τα πάντα μπορούν να συμβούν, κι αυτό που πραγματικά συμβαίνει είναι η καλύτερη δυνατή επιλογή. Εμπνευσμένα λυσσασμένο άλμπουμ, ιστορικό για τον σκληρό ήχο στην Ελλάδα.

1. Συγκεκριμένα Διαμερίσματα – Κτίρια τη Νύχτα
Δεν ξέρω αν έσωσε την ελληνική ποπ ο συγκεκριμένος δίσκος ή αν την αποτελείωσε. Είναι ο κορυφαίος της χρονιάς.