Ένωνε ακόμη κι όταν δίχαζε
H είδηση στα μεγάλα πρακτορεία βαριά όσο στεγνή και αποδραματοποιημένη. David Bowie ist tot. David Bowie est mort a l' age de 69 ans. David Bowie' s dead, dead, undead undead undead, θυμάσαι εκείνη την ταινία που πρωταγωνιστούσε, Hunger την ελέγανε, o γκοθ διάδοχός του Peter Murphy μέσα στο κλουβί, μοχθηρός και σκιαχτικός, undead undead undead, αθάνατος να σημαίνει ή μήπως απέθαντος καλύτερα;
Είναι οι πρώτες ώρες. Είναι και οι πιο ειλικρινείς αντιδράσεις. Ένα μούδιασμα, ένα πάγωμα, ένα μυρμήγκιασμα στα άκρα, ένα σφίξιμο, ένα δάκρυ ίσως. Πριν ο θάνατος γίνει ποπ, επίδειξη, τιμές μετά φόρων, λόγια, καλές προθέσεις που πρέπει να πεις κάτι, επίπλαστη θλίψη, "σημαντικός καλλιτέχνης", "χαμαιλέοντας της ποπ", πήρε το αστρόπλοιο και την έκανε. Πριν εννοείται βάλεις σε ορθολογική τάξη επιχειρήματα, πως ήταν από τους τελευταίους μεγάλους που ένωνε ακόμη κι όταν δίχαζε, πόσοι άραγε έχουν απομείνει από εκείνους που λες "ρε συ έμαθες έβγαλε δίσκο ο..."; Πριν καν θυμηθείς ότι πάνε χρόνια πολλά που έχει να σε συγκινήσει (προσοχή να σε συγκινήσει λέω, όχι να σου αρέσει) κομμάτι του. Και πριν συνειδητοποιήσεις τη ρωγμή στην ασφάλεια του κόσμου, ότι εκείνος ήταν εκεί πριν γεννηθείς, στα πρώτα αβέβαια σου βήματα στη μουσική ήταν εκεί, ήδη "παλιός" θρύλος, και χόρευε στους δρόμους με το άλλο βαμπίρ, τον Mick, μη θυμηθείς κι εκείνη τη σούπα του "Absolute Beginners", το τραγούδι όμως είχε κάτι που ακόμη σε πιάνει, είναι και εκείνοι οι φίλοι που λαϊκά άκουγαν, αλλά στο γάμο ήθελαν να χορέψουν ένα "Wild is the wind".
Undead undead undead, συνεχίζει να επαναλαμβάνει μονότονα ο Peter, ναι αθάνατος και απέθαντος, όχι δεν είναι τυπικά μνημο(συ)νικά λόγια ούτε καμία μεταφυσική παρηγοριά και βεβαιότητα. Ο David Bowie δεν πέθανε γιατί απλούστατα δεν ...υπήρξε ποτέ. Ήταν ένα πλάσμα της φαντασίας, με πολλές πλευρές και γωνίες, φωτεινές αλλά και σκοτεινές, ένας άχρονος και ...υπέρφυλος εξωγήινος ο οποίος πρόβαλε τη μοναξιά του κόσμου στα άστρα. Και θα "ζει" όπως ζουν οι ήρωες των μεγάλων μυθιστορημάτων, εκείνων που μπορούν και καθρεφτίζουν μεγεθύνοντας τις μικρές μας ζωές και τα μικρά μεγάλα πάθη μας...
Αυτός ο άτιμος ο David Jones είναι που σκηνοθέτησε το θάνατό του μόνο.
______
ΑΡΧΙΚΗ <---> ΧΙΛΝΤΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ