Για το μεγάλο κοινό

Δεν είμαστε αυτοί φαντάζομαι που υπό το βάρος των στιγμών θα αρχίσουμε να ανακαλύπτουμε κρυμμένο μεγαλείο στα Εarthling, Reality και σε πονήματα που χλευάσαμε σε πραγματικό χρόνο ή θα δούμε τους Τin Machine με τα μάτια της καρδιάς ή κάτι τέτοιο. Δεν είμαστε αυτοί ελπίζω που ως αντανακλαστικό διαφοροποίησης έναντι του γενικού θρήνου θα γεμίσουμε τον τόπο με αναφορές στο ''Blackout'', στο ''Slow Burn'', στο ''Without You'' και στα ουκ ολίγα διαμάντια που δεν είχε την τύχη να προσεγγίσει εξ ορισμού το μεγάλο κοινό. Όλοι ξέρουμε πως ο Βοwie έζησε για το μεγάλο κοινό (κινητοποιώντας παραπάνω από ένα ένστικτά του, αλλά πάντα για το μεγάλο κοινό ) και όλοι ξέρουμε πως κατά βάση οι καλύτερες στιγμές του ήταν αυτές που όντως ξέρουν όλοι. Κυρίως ελπίζω να μην είμαστε αυτοί που θα μπούμε στον πειρασμό, όπως τόσες φορές, να αναφωνήσουμε πως ο μακαρίτης ''ήταν η ίδια η pop''. Ο Βοwie φυσικά δεν ήταν η ίδια η pop, γιατί ήταν σε τόσο μεγάλο βαθμό η pop που δε θα μπορούσε να είναι τελικά η ενσάρκωσή της. Άφησε τόσο λίγο χώρο στη συναισθηματική εγωπάθειά μας για να διαμορφώνει τα συμφραζόμενα που σε τελική ανάλυση έκανε μια σχεδόν απόλυτη έννοια το context (γιατί το context είναι η pop).

Θέλω να πιστεύω πως είμαστε αυτοί που θα κινητοποιηθούν από το πραγματολογικό μεγαλείο των τραγουδιών και θα αφαιρέσουμε ακόμη και την ελάχιστη πιθανότητα να αμφισβητηθούν ως μέτρο σύγκρισης , ως έκφραση της ανθρώπινης δυνατότητας. Πριν τον κόσμο Βοwie, πριν την επιρροή, την επιθυμία για τη σύγχυση του κοινού, το πέρασμα της σκυτάλης στο new wave, πριν από όλα αυτά (πολύ πριν, αδιανόητα πριν από όλα αυτά) υπάρχουν τα τραγούδια. Ένας εντυπωσιακός κορμός δουλειάς που σου θυμίζει πως αν μπορείς να επιχειρηματολογήσεις πειστικά για την αξία του σε κάποιον που δε γνωρίζει από μουσική χωρίς να τον ευτελίσεις, μπορείς να επιχειρηματολογήσεις για τα πάντα.

Δεν έχω να πω κάτι που δε θα έχει ξαναειπωθεί. Το μόνο που έχω να πω είναι πως αν σε ό,τι με αφορά το γεγονός ενεργοποιεί την αίσθηση της θνητότητας αυτό δεν έχει σχέση με το ότι όλοι μας είμαστε περαστικοί από τον πλανήτη, αλλά το ότι ακόμη και τα τραγούδια είναι δυνατόν κάποια στιγμή να κινδυνεύσουν. Αν η περίσταση δικαιολογεί μια παλαβή σκέψη ή ένα αμφιλεγόμενης ορθοφροσύνης ανακλαστικό στον καθένα για λίγες μέρες, αυτό για μένα είναι η προστασία των συνθέσεων από την άποψη της κυρίας στο σουπερμάρκετ και τον διπλανό μου στο λεωφορείο. Από εδώ και στο εξής κάθε γνωστός μας και καθένας που περνάει από δίπλα μας είναι πιθανός αμφισβητίας, υποψήφιο θύμα της άποψης πως η εικόνα μετρούσε περισσότερο από όλα, πως η αξία των μελωδιών κάποτε θα σχετικοποιηθεί. Η σχέση singles και άλμπουμ, η επιχειρηματολογία του καθενός περί του αγαπημένου δίσκου του, το γιατί το Changesbowie είναι η καλύτερη συλλογή του σταματούν να αφορούν εμάς και τους οικείους μας. Δεν τον είδα ποτέ λάιβ, δεν ζούσα όταν μεγαλουργούσε, δεν έδωσα ποτέ ιδιαίτερο ενδιαφέρον στην οπτική διάσταση της περσόνας του, το μόνο για το οποίο έχω να φανατιστώ είναι το δικαίωμα των καλύτερων σε αυτή τη ζωή να παρουσιάζουν με μετρήσιμο τρόπο το μεγαλείο τους, το δικαίωμα όλων να ζηλεύουν το μεγαλείο και την καταστατική ματαιοδοξία της ανάλυσής του. Ο Bowie είχε υπερβολικά πολλά καλά τραγούδια για να ''είναι η pop''.

Στο παιχνίδι των ημερών για το ποιο είναι το πρώτο τραγούδι του που ακούσαμε (ή που θυμόμαστε να ακούσαμε) δε συναντώ καμία δυσκολία. Είναι το ''This is not America'' και το άκουσα με τον πρέποντα τρόπο, ως μέλος της τελευταίας μάλλον γενιάς που πρόλαβε ουσιαστικά την κασέτα. Σε mixtape ενός ανθρώπου που σημαίνει πολλά για μένα, στο ξημέρωμα των 90s και σε κατάσταση ακόμη μη συνειδητής και ουσιαστικής μουσικοφιλίας. Για αυτό τον λόγο μάλλον και για το ότι έκτοτε το τραγούδι επανήλθε με διάφορες αφορμές στη ζωή μου είναι μέχρι σήμερα και το αγαπημένο μου. Ο τύπος που παραπάνω έγραψε τα περί πραγματολογικής οπτικής του έργου του Βowie θα ήθελε να έχει ένα άλλο αγαπημένο τραγούδι του, αλλά σε κάθε περίπτωση πιστεύω πως το κομμάτι είναι μια χαρά. Αφιερωμένο σε όλους μας, λοιπόν, εκτός από Αυτόν που μας έκανε να πιστέψουμε πως μπορεί ποτέ να υπάρξει άνθρωπος που να είναι η pop.

This is not America
______

ΑΡΧΙΚΗ <---> ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ