Lenny ο χρυσόστομος
Μπορεί να μην αξιώθηκε Όσκαρ ή Νόμπελ, παρά μόνο κάποιο καναδέζικο Τζίνι και ένα τιμητικό Γκράμι συνολικής προσφοράς [δεν υπολογίζω αυτό του Hancock για τις τζαζ διασκευές στην Joni]. Ίσως το πιο σημαντικό -λέω- βραβείο του να είναι το "αθόρυβο" Glenn Gould Prize του 2011. Ωστόσο τα τραγούδια του έχουν εμπνεύσει ονόματα συγκροτημάτων, τίτλους και θέματα ταινιών [Ένα πουλί πάνω σε σύρμα, Το δικό μας βαλς, Σουζάν], στίχους, ατάκες, έργα νεοτέρων.
Αν μείνω στον πρόσφατο κινηματογράφο, στα δυο τελευταία χρόνια έχουμε δει ταινίες που τα τραγούδια του κρατούν εμβληματική θέση. Όπως το Take This Waltz που ακούγεται στον Ματωμένο Γάμο [La Novia, 2015] της Paula Ortiz. Λογικόν αφού ο Κοέν όχι μόνο διασκεύασε Λόρκα, αλλά τον λάτρεψε τόσο που έδωσε αυτό το όνομα στην κόρη του.
Ακούσαμε επίσης, το Famous Blue Raincoat στο τελευταίο δράμα του μεγάλου του θαυμαστή, του Nanni Moretti [Η μητέρα μου /Mia madre, 2015]. Το Everybody Knows στο βιογραφικό Πρόγραμμα [The Program] του Stephen Frears. Τη χιλιοακουσμένη Suzanne στον ακροβατικό άθλο Βόλτα στο κενό [The Walk] του Bob Zemeckis. Το πολύ προσωπικό So Long, Marianne στο γοτθικό παραμύθι Ο Πιτ και ο Δράκος του [Pete's Dragon, 2016].
Κι αυτό γιατί ο Λέοναρντ Κοέν δεν είναι μόνο σπουδαίος στιχοπλόκος και τραγουδοποιός αλλά και πολύ επιδραστικός ερμηνευτής. Πρόσφατο [παρά]δειγμα της χωροχρονικής επιρροής του η νεοζηλανδέζικη εξωτική κωμωδία Το Κυνήγι των Αγριανθρώπων [Hunt for the Wilderpeople, 2016] του πολυπράγμονα καλοτεχνίτη Taika David Waititi, γνωστού και ως Taika Cohen [What We Do in the Shadows].
Μιλάμε για οικογενειακό μπολιγουντιανό μπουρλέσκ που είδαμε στο 57ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, το οποίο κρύβει πολύ γέλιο και πολλές αναφορές σε θέματα παν-γήινα και πανανθρώπινα. Αποκαλύπτει δε αλήθειες που είναι δύσκολο να εξηγηθούν με λόγια στα παιδιά. Κομβικό ρόλο και σημείο αναφοράς έχει εδώ το άσμα The Partisan, το οποίο ο Κοέν αναβίωσε [το '69], ανέδειξε και καθιέρωσε. Παραθέτω τους επίμαχους στίχους που έγιναν δικοί του και δικοί μας.
An old woman gave us shelter / Kept us hidden in the garret / Then the soldiers came / She died without a whisper.
[...]
Oh, the wind, the wind is blowing / Through the graves the wind is blowing / Freedom soon will come / Then we'll come from the shadows.
