Love Hurts : Νάντια Πούλου
Learn to forget
Χρόνια αμνημόνευτα: όνομα και πράμα. Ερωτικές σπίθες ή λάμψεις των εγώ που συγκρούονταν; Έχω λιποτακτήσει από χρόνια από τα σχετικά πεδία μάχης. Όταν έθαβα ένα-ένα τα τσεκούρια του πολέμου, έριχνα κι έναν χορό από πάνω. Κι η υπόκρουση ήταν κάπως έτσι:
Love Me Tender - the Residents
"Αν είναι να πάω στο τρελλάδικο, θα σε πάρω κι εσένα μαζί μου" της είπε. Κι αυτή τον ακολούθησε -σα νοσοκόμα. Σ' εκείνο το ίδρυμα ήταν οι ασθενείς που μπαινόβγαιναν -για τις νοσοκόμες δεν είχε ούτε μια μέρα άδεια. Μια μέρα ξύπνησε και δεν τη βρήκε δίπλα του. Βγήκε έξω για να προσλάβει την επόμενη.
I Heard It Through The Grapevine - Tuxedomoon
Δεν είχε αναρωτηθεί ποτέ του ποιος έχει τη δύναμη: "αυτός που χτυπάει ή αυτός που πονάει". Ίσως γιατί το κάθε του χτύπημα τον πόναγε -μ' έναν περίεργο τρόπο. Και μ' αυτόν τον πόνο νόμιζε ότι έκλεινε ο κύκλος κι ότι η αφεντιά του δε χρώσταγε σε κανένα τίποτα. Νόμιζε.
Ramones Mania - σε κασέτα στο auto-reverse
Το πάρτι δεν ήταν μασκέ αλλά αυτός είχε βάλει από νωρίς τη μάσκα του. Δεν τον βοήθησε. Τα σκάτωσε κανονικότατα: μια πρώην, δύο νυν, σ' έναν τόσο μικρό χώρο. Σα να ρίχνεις το αποτσίγαρό σου στο ντεπόζιτο. Τώρα βλέπει τις δυο από τις τρεις ν' απομακρύνονται πάνω σε μια μηχανή. "Θα ρεφάρω κουφάλες, θα σας τα πάρω χοντρά" ακούει κάποιον να φωνάζει από το βάθος. Ψυλλιάζεται ότι ο λόγος που του έμεινε μόνο η τρίτη είναι το χαμηλό IQ της. Αλλά μπορεί να κάνει κι αλλιώς;
Epilogue - Steve Wynn
Όταν τελείωσε η ταινία, αυτός σιγά μην καταδεχόταν να δει και τα credits. Μετά από χρόνια γύρισε κι έψαχνε τη σκηνοθέτιδα -άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου, έτσι δε λένε; Δεν τη βρήκε πουθενά. Άσε που μια ταξιθέτρια του έδωσε ένα βρώμικο σφουγγαρόπανο για να τρίψει το παρκέ. "Ήρθε η σειρά σου, φιλαράκο" του είπε.
Κι έζησαν αυτοί καλά κι η υποφαινόμενη καλύτερα.