Mecano - Entitled 1981

Πως άραγε να αισθάνεται κάποιος όταν μπάντες συνήθως φτιάχνονται για να πίνουν μπίρες και να μιλάνε για γυναίκες (άντε και για δράκους ή δαίμονες) κι ο ίδιος θέλει να μιλήσει για ζωγραφική, Οκτωβριανή επανάσταση και Μαγιακόφσκι, Γαλλική επανάσταση και Ροβεσπιέρο; Όταν το κάθε γκρουπάκι εντός Βρετανίας μπορεί να αποσπάσει μια κάποια δημοσιότητα ενώ η δική του μπάντα μοιάζει καταδικασμένη στην αφάνεια της ηπειρωτικής Ευρώπης;

Από τους πέντε της τότε μπάντας, σήμερα, 40 χρόνια μετά, ο τραγουδιστής μάλλον θλίψη προκαλεί (εμφανισιακά-χρόνιες καταχρήσεις γαρ..- κι όχι μόνο), ο μπασίστας θεωρεί εαυτόν προδομένο από τον τραγουδιστή (κι όχι μόνο), ο κιθαρίστας-αδερφός του μπασίστα θεωρεί την μπάντα νεκρή από το 1983 και σβήνει από το διαδίκτυο κάθε ντοκουμέντο της τότε ιστορίας, ο κιθαρίστας-συνιδρυτής της μπάντας άφησε το χώρο της μουσικής τέσσερις δεκαετίες πριν ενώ ο ντράμερ άφησε τα εγκόσμια 3 χρόνια πριν.

Τότε όμως, το 1981, αφού ήδη κυκλοφόρησαν ένα χρόνο πριν δύο EP που έπαιζαν με τη λέξη ‘titled’ (‘Subtitled’ και ‘Untitled’), η με διαφορά σπουδαιότερη νεοκυματική μπάντα της κεντροδυτικής Ευρώπης αποφάσισε ένα τρίτο τιτλοπαιχνίδι με την συλλογή ‘Entitled’, αμάλγαμα ουσιαστικά των δύο EP με σκοπό (αν θυμάμαι καλά) την γνωριμία-προώθηση στην Αμερική (αν κι ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό..).

Υπάρχουν ουκ ολίγοι (από τους έτσι κι αλλιώς ελάχιστους που έχουν ασχοληθεί με τους Mecano) οι οποίοι τους προτιμούν στο τελευταίο τους, ‘ατμοσφαιρικό’ ‘Auto-portrait’. Για μένα πάλι, οι πιο έντονες στιγμές είναι ασυζητητί στα αυλάκια αυτής της συλλογής- μια ματιά στους τίτλους είναι υπεραρκετή.

Κι αλήθεια, πως αισθάνεσαι γνωρίζοντας μετά από τόσα χρόνια ότι αυτά τα κομψοτεχνήματα έχουν σχεδόν εξαφανιστεί σ΄ ένα ουσιαστικά άγνωστο σύμπαν για πολύ λίγους;

Κι ακόμα περισσότερο, πως αισθάνεσαι αντικρύζοντας ξανά αυτό το αντίτυπο που χρόνια βρίσκεται σπίτι σου γνωρίζοντας ότι ο ίδιος ο τραγουδιστής σου το πρόσφερε; (το ίδιο το προσωπικό του αντίτυπο).

Υπάρχει μια λέξη για την αξία των τότε Mecano...’globe-old’, ‘αιώνιος’ σε ελεύθερη απόδοση και μη υπαρκτή σε οποιοδήποτε λεξικό από τη στιγμή που την εφηύραν οι ίδιοι.