Μουσική Ανασκόπηση 2015

Κάτι καλό συμβαίνει στο βασίλειο της μουσικής κάθε χρόνο, εδώ και δεκαετίες. Να μην πούμε αιώνες. Απλώς δεν υπήρχαν ανασκοπήσεις και λίστες με τα καλύτερα στο τέλος της χρονιάς.

Επίσης δεν υπάρχουν ποικιλίες όπως στα κρασιά ανάλογα με τη χρονιά. Να λέγαμε δηλαδή, "φολκ τζαζ ποικιλίας 2015". Ή ακόμη, "καταπληκτική η ποικιλία προγκρέσιβ ροκ της σεζόν 2007".

Λέμε όμως "τo 1995 που κυκλοφόρησε το πρώτο άλμπουμ των Faithless, έδωσα τρίτη φορά Πανελλήνιες". Όπως επίσης, "στο νταμπλ του Παναθηναϊκού το 2004, κυκλοφόρησε το Funeral των Arcade Fire".

Φτάσαμε στο 2015 και επειδή όπως είπαμε στο βασίλειο της μουσικής, πάντα κάτι καλό συμβαίνει, για δίσκους έχουμε να πούμε πολλά και όμορφα. Στα γεγονότα που έχουν τον ρόλο του συνδετικού κρίκου κολλάμε. Πανελλήνιες δεν δώσαμε και ο Παναθηναϊκός δεν θα κάνει το νταμπλ. Να λοιπόν μερικές ιδέες:

"Το 2015, τη χρονιά που η Ζωή Κωνσταντοπούλου έχρισε το χρέος, απεχθές και επονείδιστο κυκλοφόρησε το Primrose Green του Ryley Walker"

"Το 2015, τότε που ο Παναγιώτης Λαφαζάνης παραλίγο να μπουκάρει στο νομισματοκοπείο στο Χαλάνδρι, κυκλοφόρησε ο Νοτιοαφρικανός Felix Laband το Deaf Safari"

"Το 2015, τότε που ο Ολυμπιακός κέρδισε περισσότερα πέναλτι παρά κόρνερ κυκλοφόρησαν οι BADBADNOTGOOD & Ghostface Killah το εξαιρετικό Sour Soul".

Καλή χρονιά φίλες και φίλοι...

Αγαπημένα άλμπουμ 2015

11. The Waterboys / Modern Blues (Kobalt)

Στη μεγάλη μετακίνηση μουσικού πληθυσμού προς το Nashville, ανάμεσα σ' άλλους, βρέθηκε και ο Mike Scott. Τα Modern Blues του ταξιδευτή, θα άρεσαν και στον Κέρουακ.

10. Hunee / Hunch Music (Rush Hour Recordings)

Οι δίσκοι που ακούγονται στα κλαμπ δεν πρέπει να είναι ταμπού για όσους έχουν να βρεθούν εκεί από την εποχή της πενταήμερης. Ο Hun Choi ενισχύει αυτή την άποψη με το Hunch Music.

9. Protomartyr / The Agent Intellect (Hardly Art)

Μας άρεσε και το περσινό τους άλμπουμ, Under Color of Official Right, φέτος με το The Agent Intellect κερδίζουν θέση στην ιδανική εντεκάδα και την ευκαιρία να γίνουν η αγαπημένη μου Post Punk - Punk Rock μπάντα των τελευταίων ετών.

8. Shye Ben Tzur, Jonny Greenwood And The Rajasthan Express / Junun (Nonesuch)

Ο Paul Thomas Anderson κινηματογράφησε τις ηχογραφήσεις οπότε έχουμε την εικόνα του Shye Ben Tzur να είναι ο πρωταγωνιστής του Junun μαζί με τους Rajasthan Express και λίγο παραπέρα ο Greenwood να σχολιάζει με την κιθάρα του. Μας φέρνει στο νου το No Quartet των Jimmy Page, Robert Plant αλλά ευτυχώς το Junun δεν περιέχει διασκευές των Radiohead.

7. Esmerine / Lost Voices (Constellation Records)

Στο Lost Voices δεν πηγαίνει χαμένη ούτε νότα. Αντί να γεμίζουν τα κομμάτια τους με πεντάλεπτα εφέ βιομηχανικών θορύβων, τα οποία στη δεύτερη ακρόαση αν δε σε βλέπει κανείς τα ξεπερνάς, αφήνουν την μουσική τους να εξελίσσεται μέχρι εκεί που έχει κάτι να πει.

6. Thee Oh Sees / Mutilator Defeated At Last (Castle Face Records)

Κάθε φορά και καλύτεροι. Εκρηκτικοί και στα live τους με σοβαρό ήχο. Δεν ξεπατικώνουν από το παρελθόν αλλά όλο κι κάτι σου θυμίζουν κάθε φορά που τους ακούς. Χθες σκεφτόμουν τους Cramps, σήμερα μου ήρθαν στη μνήμη οι Troggs αύριο μπορεί κάτι άλλο.

5. BadBadNotGood & Ghostface Killah / Sour Soul (Lex Records)

Ο Ghostface Killah έχει να επιδείξει τα τελευταία χρόνια, σπουδαίες συνεργασίες. Όλες είναι εξαιρετικού επιπέδου. Όμως σε αυτή τη περίπτωση, με τους BadBadNotGood το τρίο από το Τορόντο -απίθανο το περσινό τους άλμπουμ (ΙΙΙ)- αναφερόμαστε σε μια συνεργασία που θα μνημονεύεται για χρόνια.

4. Julia Holter / Have You In My Wilderness (Domino)

Βρέθηκε σχεδόν σε όλες τις λίστες σε υψηλή θέση. Σημαίνει κάτι; Μεγάλη κουβέντα. Σε αυτή την περίπτωση λέω πως όντως σημαίνει ότι είναι ένα καλό άλμπουμ. Αρκετά πιο mainstream βέβαια από αυτά που μας έχει συνηθίσει έως τώρα. Υπάρχει όμως και η περίπτωση της Grimes που επίσης βρέθηκε στην κορυφή αρκετών λιστών και προσωπικά μου φαίνεται τουλάχιστον υπερβολικό. Η Julia Holter, δεν μας έχει δώσει ακόμη το καλύτερο της άλμπουμ και αυτή η προσδοκία είναι το οξυγόνο του μουσικόφιλου.

3. Amir ElSaffar / Crisis (Pi Recordings)

Ιρακινός πατέρας, Αμερικανίδα μητέρα γεννημένος και μεγαλωμένος στην Αμερική. Κι αντί να πάει στο Nashville να ξεστραβωθεί γυρίζει από εδώ κι από εκεί στην Αίγυπτο και στη Συρία και μελετάει την μουσική της Middle East που λέμε εμείς στο χωριό μου.

2. Felix Laband / Deaf Safari (Compost)

Ο Νοτιοαφρικανό dj, βασισμένος σε ένα κολάζ ήχων που περιέχει από ομιλίες ιεροκηρύκων και πολιτικών, μέχρι αποσπάσματα τηλεοπτικών εκπομπών και προσευχές μάγων τα οποία έχει επενδύσει με ηλεκτρονικούς ήχους, δημιουργεί το Deaf Safari σκιαγραφώντας τα θέματα και τον χαρακτήρα της Αφρικανικής Ηπείρου.

1. Ryley Walker / Primrose Green (Dead Oceans)

Την εποχή της υπερπληροφόρησης, το νούμερο ένα πηγαίνει στο άλμπουμ που κέρδισε τις περισσότερες ακροάσεις σε διαφορετικές χρονικές περιόδους μέσα στη χρονιά και δεν ένιωσα να το βαριέμαι ούτε στιγμή.

Αγαπημένα Τραγούδια 2015

11. Ghostpoet / X Marks The Spot (feat. Nadine Shah)
10. Kurt Vile / That's Life, Tho (Almost hate To Say)
9. Masayoshi Fujita / Tears Of Unicorn
8. Deradoorian / A Beautiful Woman
7. The Dining Rooms / Sergio Leone Asteroid
6. Jeffrey Lewis & Los Bolts / Sad Screaming Old Man
5. Trembling Bells / Killing Time In London Fields
4. Sam Lee & Friends / Bonny Bunch Of Roses
3. Shlohmo / Apathy
2. Emily Saunders / Descending Down
1. Bachar Mar-Khalife / Wolf Pack

Και του Χρόνου...
________________________________________________________

ΑΡΧΙΚΗ <---> ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ