Μπεστ οφ 2012

Πάει και το 2012. Ε, για να πούμε την αλήθεια, αν δεν σ' ενδιαφέρει μονάχα η πάρτη σου, η μάνα σου, ο πατέρας σου κι η/ο γκόμενά/ος σου, δεν τη λες και καλή χρονιά. Το τρικομματικό έκτρωμα με την πολύτιμη αρωγή των λατρευτών νοικοκυραίων δεν άφησε και πολλά όρθια, οι φασίστες (ορατοί και μη / με νοητική υστέρηση ή όχι) βρήκαν την ευκαιρία να βγουν στην επιφάνεια και να κάνουν πάρτυ, ένα σεβαστό κομμάτι του πληθυσμού παλεύει με κάθε τρόπο να επιβιώσει αξιοπρεπώς και φυσικά καθώς η ζωή συνεχίζεται σχεδόν κανείς δεν ξέρει επακριβώς το πού θα τον βγάλει αυτή η συνεχώς μεταβαλλόμενη πραγματικότητα.

Επειδή όμως συνεχίζεται και οφείλει να συνεχίζεται μέσα από οποιοδήποτε πρίσμα, το 2012 αποτέλεσε εξαιρετική αφορμή για σπουδαίο ξεσκαρτάρισμα και γερές αναθεωρήσεις.

Αν τώρα κάποιος δυσανασχετεί με αυτά που γράφω γιατί μπήκε να διαβάσει για "μουσικούλα" και δεν τον ενδιαφέρουν "αυτά τα πολιτικά", ε τι να πω, συγγνώμη... δεν θα μακρηγορήσω άλλο...

Ευτυχώς άκουσα μπόλικα πράγματα φέτος, παλιά και καινούρια και μετά από ένα σεβαστό διάστημα, απήλαυσα ξανά στο έπακρο τις ευεργετικές χάρες του να βουτάς στις μουσικές.

Δεν κατάφερα να προσεγγίσω το μεγαλειώδη δίσκο των Swans αλλά ούτως ή άλλως δεν τα κατάφερα και ποτέ μ' αυτούς, οπότε δεν έχω κανένα λόγο να αμφισβητήσω φίλους και γνωστούς που έπαθαν την πλάκα τους. Δεν ενθουσιάστηκα με την progressive pop των Tame Impala, χωρίς να βρω το άλμπουμ κακό. Περίμενα κάτι περισσότερο από τους Animal Collective αλλά κι εδώ μάλλον δε φταίνε αυτοί αλλά πιθανότατα εγώ που ταυτίστηκα μονάχα όταν έγιναν λιγότερο στριφνοί (βλ. Merriweather Post Pavilion) και δεν με εξέπληξαν καθόλου τα καινούρια άλμπουμ των Flying Lotus και Gaslamp Killer. Δεν έπαθα πλάκα ούτε με τον Four Tet που αποτελεί κάτι σαν τοτέμ για του λόγου μου.

Χάρηκα πάρα πολύ για την εξέλιξη του Larry Gus και το δίσκο στη DFA, του αξίζει και με το παραπάνω, μ' άρεσε αρκετά το δεύτερο των Baby Guru, είδα live (ναι φέτος...) τους Acid Baby Jesus και το καταυχαριστήθηκα, το έχουνε με τα χίλια και αναμένω με αγωνία να ακούσω το καινούριο των Φανταστικών Ήχων που δεν το έχω κάνει ακόμα. Στα χιπχόπια ο Mononome δείχνει φουλ ελπιδοφόρος.

Αυτό όμως που στην κυριολεξία μου έφτιαξε μουσικά τη χρονιά, είναι το τρίτο κύμα ψυχεδέλειας (από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού κυρίως) που παίρνει όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις και χαριτολογώντας το ονομάζω νέο-νεοψυχεδέλεια. Δεν είναι φυσικά καθόλου φαινόμενο αποκλειστικά του 2012 αλλά δε χορταίνω να βλέπω και να ακούω μπάντες να ξεπηδάνε συνεχώς, παίζοντας μη καινούρια πράματα με έναν εντελώς απολαυστικό τρόπο. Κάντε ένα κόπο παρακαλώ και αφιερώστε λίγο χρόνο στους Growlers. (http://www.youtube.com/watch?v=qSHNcczojns)

Πολλά είπα. Καλή χρονιά σε όλους!

11 Άλμπουμς (χωρίς σειρά αξιολόγησης)

Allah-Las - Allah-Las
Παλιατζούρα, αναμάσημα, προβλέψιμο. Nαι, ναι, ναι. Συμφωνώ απόλυτα. Δεν χόρταινα όμως να το ακούω. Η μουσική εκτός από υψηλή τέχνη είναι και συναίσθημα. Απλά εμπιστεύσου το κάποιες φορές.

Zelienople - The World Is A House On
Κάθεσαι κι ακούς χωρίς να μιλάς κοιτώντας μία μπροστά και μία πίσω χωρίς να είναι εύκολο ν' αποφασίσεις.

Clinic - Free Reign
Σα να μπαίνουν οι Martin Rev και Alan Vega σε χρονομηχανή και να πάνε να ηχογραφήσουν σε κοινόβιο του '67.

Die Jungen - At Breath's End
Συνιστάται σε αδιόρθωτα ρετρολάγνους αλλά το έχει το κάτι του, αυτό το καψιματάκι στην παραγωγή, που σου λέει ότι είναι φρέσκο.

Andy Stott - Luxury Problems
Καθηλωτικά υποβλητικό. Έριξε τις ταχύτητες και πήρε σκαλπ.

El-P - Cancer For Cure
Σταθερή αξία μες στο σκοτάδι του. Σα να μη γίνεται να σε απογοητεύσει.

Clark - Iradelphic
Ένα άλμπουμ που αν απαιτήσεις από αυτό να περάσει στο προσκήνιο μπορεί να μη σε ενθουσιάσει, αλλά αν διαπιστώσεις έγκαιρα τον έντεχνα συντροφικό του χαρακτήρα θα ενθουσιαστείς.

Diiv - Oshin
Κιθάρες σταυροβελονιά και το new wave κοιτάει τα παπούτσια του. Εγώ θα έλεγα ότι αγαπάνε πολύ τους πρώιμους New Order.

Nick Waterhouse - Times All Gone
Ανελέητα γκρουβαριστός ρυθμ εν μπλουζ δίσκος που τον ακούς και προβληματισμοί του τύπου "δεν εξελίσσει τη μουσική", "μα το 2012;" κλπ κλπ, πάνε βουρ στο καλάθι των αχρήστων.

Sun Araw & M. Geddes Gengras meet The Congos - Icon Give Thank
Μα είναι δυνατόν να εμπιστευθείς τη σύμπραξη κάτι μαστουρωμένων παλιόγερων και κάτι παλιο-νεοχίπηδων; Μην τα ακούς αυτά, είναι του διαβόλου...

Belbury Poly - The Belbury Tales
Οι βιβλιοθήκες κάθε τύπου και στη συγκεκριμένη περίπτωση οι μουσικές, αποτελούν και θα συνεχίσουν να αποτελούν πηγή θησαυρών για εξερεύνηση και ανακάλυψη.

31 Σονγκς

-The Black Angels - I'd Rather Be Lonely
-Drug Free Youth - Σύννεφα Από Καραμέλα
-Τhe Underground Youth - I Need You
-The Brian Jonestown Massacre - I Want To Hold Your Other Hand
-New Candys - Half-Heart
-Grimes - Genesis
-M. Ward - Me And My Shadow
-Disappears - Pre Language
-Death And Vanilla - Cul De Sac
-Crocodiles - Endless Flowers
-The UFO Club - Bo Diddley Was The 7th Son
-Baby Woodrose - Dandelion
-Baby Guru - The Things You Do
-Actress - Holy Water
-Heroin In Tahiti - Spaghetti Wasteland
-Menahan Street Band - Driftwood
-Chromatics - Kill For Love
-Laurel Halo -Years
-Moon Duo - Sleepwalker
-Django Django - Default
-White Fence - It Will Never Be
-Woods - Size Meets The Sound
-Dinosaur Jr. - Rude
-Tame Impala - Keep On Lying
-The Soft Moon - Insides
-The Liminanas - Salvation
-Spiritualized - So Long You Pretty Thing
-Neneh Cherry & The Thing - What Reason Could I Give
- Mujeres - Ride A River
-Goat - Goatloard
-Still Corners - Fireflies

+ 1 Σάουντρακ

Rodriguez: Searching for Sugar Man (Original Motion Picture Soundtrack)
Απολαυτικό ντοκιμαντέρ, ιστορία από τις λίγες που δε λέω τίποτα για να μη σποϊλεριάσω και εξαιρετικές μουσικές. Κάλλιο αργά παρά ποτέ το συμπέρασμα. Τρέξε!

BACK