Μπεστ οφ 2016

Το 2016 σα χρονιά, νομίζω ήταν σαν εκείνο το παιδάκι από το παραμύθι με τίτλο “Τα καινούρια ρούχα του αυτοκράτορα”. Αυτό το παιδάκι λοιπόν, κατά τη διάρκεια της παρέλασης, έκανε ότι κανείς άλλος δεν είχε το θάρρος να κάνει, να πει δηλαδή το αυτονόητο, ότι ο βασιλιάς είναι γυμνός.

Ο παγκόσμιος πολιτισμός δεν είναι και πολύ στα καλά του σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης και δε νομίζω να αμφιβάλλει κάποιος γι’ αυτό. Τώρα τι θα βγει και πού θα πάει η κατάσταση, άπειρες οι εικασίες, αλλά ουσιαστικά κανείς δεν ξέρει με σιγουριά. Προσωπικά δεν το κρύβω, ήταν πάρα πολλές οι φορές που έπιασα τον εαυτό μου να χάσκει σα χάνος με όλα όσα συμβαίνουν, παγκόσμια και τοπικά, στο μικρόκοσμό μου και το γενικό μακρόκοσμο. Κολυμπάμε σε αχαρτογράφητα νερά και δεν υπάρχει τίποτα άλλο να κάνει κανείς θαρρώ, από το να προσπαθεί για το καλύτερο δυνατό και ό,τι βγει.

Επίσης, το 2016 ήταν η χρονιά που πέθανε ο Bowie. Τι άλλο να πεις;

Καλή χρονιά σε όλους, καλή δύναμη, με υγεία και αγάπη.

Ας περάσουμε σε 11 άλμπουμ και 11 κομμάτια που ξεχώρισα μέσα στη χρονιά που πέρασε.

11 άλμπουμς

1. Ondo Fudd – Blue Dot EP
Από βουκολικό πειραματικό ambient μέχρι minimal tech-house, πρόκειται για ένα αψεγάδιαστο EP, μοναδικό και για την ποιότητα και για τον πλουραλισμό του.

2. Fennesz & Jim O'Rourke - It's Hard For Me To Say I'm Sorry
Δυο μυαλά, το ένα καλύτερο απ’ το άλλο, στη φάση της ωριμότητάς τους. Δυο συνθέσεις, η μια καλύτερη απ’ την άλλη, εγγυούνται την αποφόρτιση και εκγύμναση των εγκεφαλικών λειτουργιών αν τους αφοσιωθείς και τις ακολουθήσεις.

3. The Caretaker - Everywhere At The End Of Time
O Caretaker ξεκινά με τον καλύτερο τρόπο το αποχαιρετιστήριο έπος του (αυτό είναι το πρώτο από τα έξι μέρη). Καταπιάνεται με την ευρύτερη κατάσταση της άνοιας και κατά συνέπεια της απώλειας μνήμης και χωρίς να βγαίνει απ’ τα νερά του, είναι αρκετά πιο γλυκός από το σύνηθες, αλλά εξίσου (ίσως και παραπάνω) απολαυστικός.

4. Marie Davidson – Adieux Au Dancefloor
Με την ορμή του synth punk, την περιεκτική απλότητα του minimal wave και τη σοβαρότητα της spoken word ποίησης το ρετροφουτουριστικό υβρίδιο της καναδής μουσικού είναι γεμάτο ζωντάνια, νόημα και δημιουργική ένταση. Η ποίηση στη μεταψηφιακή εποχή σε ένα άλμπουμ που θα έκανε την τετράδα των Throbbing Gristle περήφανη.

5. Ryota Opp - Pale Lux
Ένας σχετικά άγνωστος γιαπωνέζος dj/παραγωγός σε ένα εξαιρετικό μπαστάρδεμα εμπορικού και πειραματικού, εύκολου και δύσκολου, παλιού και νέου, με διάθεση να αδιαφορήσει για τα στερεότυπα και το τελικό αποτέλεσμα να τον δικαιώνει. Στο Pale Lux μπορεί να βρει κανείς από ασύμμετρα, σχεδόν ασυνάρτητα -για τα ως τώρα δεδομένα- beats μέχρι μινιμαλιστικά θέματα κι από ντελικάτη space house μέχρι (afro)tribal-tech σε αργή κίνηση. Όπου ανά στιγμές χάνει σε ποιότητα, το κερδίζει σε επίπεδο νεωτερικότητας και ιδιόμορφων παντρεμάτων.

6. Mndsgn – Body Wash
Αισθαντικό, μεταλλαγμένο, σέξι με πιο εγκεφαλικό τρόπο R&B και σύγχρονο, διαστημικό, mid και low tempo funk σε ένα δίσκο με μαγικά vibes. Ο αμερικανο-φιλιππινέζος Ringo Anchetta φτιάχνει μουσική που σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως πάσχουσα από παρελθοντολαγνεία αλλά ούτε και ως ασεβής προς τις ρίζες της. Ιδανικός συνδυασμός.

7. Kaitlyn Aurelia Smith & Suzanne Ciani – Sunergy
Το εξαιρετικό ambient/new age αποτέλεσμα της γενεαλογικής σύζευξης δύο ταλαντούχων κυριών και ταυτόχρονα μία ωδή στα κύματα (θαλάσσια και ηχητικά) καθώς και τα συνθεσάιζερ Buchla.

8. Kendrick Lamar – Untitled Unmastered
Παίζοντας μπάλα σε όποιο γήπεδο κι αν βρεθεί, έχει δικαίως κερδίσει το σεβασμό των πάντων στη hip hop κοινότητα και όχι μόνο. Συνεχίζει με τον καλύτερο τρόπο την πορεία του σε αυτό που χαρακτηρίζεται ως “μαύρη μουσική” και κάποτε πιθανολογώ ότι θα έχει το δικό του ξεχωριστό κεφάλαιο στο ανάλογο βιβλίο.

9. A Tribe Called Quest - We Got It From Here… Thank You 4 Your Service
18 χρόνια χρειάστηκαν για να βγάλουν το έκτο τους άλμπουμ οι A Tribe Called Quest και για να πούμε την αλήθεια, περίμενε κανείς ότι θα είναι τόσο καλό; Αυτό θα πει διαχρονική αξία. Ένα ακόμα άρτιο άλμπουμ, από μία μπάντα που έκανε να αγαπήσει το hip hop πληθώρα ακροατών με άλλες αφετηρίες και προτιμήσεις. Μόνο τυχαίο δεν ήταν τελικά το γεγονός.

10. The Avalanches – Wildflower
Κι αυτοί εδώ επέστρεψαν μετά από 16 χρόνια και απέδειξαν ότι κανείς άλλος δεν μπορεί να αναπαράγει τόσο επιτυχημένα ούτε την ικανότητά τους στην κοπτοραπτική, ούτε αυτό το συναίσθημα καλοδουλεμένης ελαφρότητας που χαρακτηρίζει τα ηχητικά τερτίπια τους.

11. Forma – Physicalist
Τα συνθεσάιζερ είναι οι νέες κιθάρες μέχρι να ξαναγίνει το αντίθετο και η ιστορία να συνεχίζεται. Παροντικά, άλμπουμ σαν αυτό, πιάνουν άρτια το πνεύμα των καιρών και αποτίνουν φόρο τιμής στον αμερικάνικο μινιμαλισμό και την ευρωπαϊκή kosmiche/kraut/synth/electro παράδοση.

11 τρακς

1. Andy Stott – Too Many Voices
2. David Bowie – Blackstar
3. Devendra Banhart – Linda
4. Gold Panda – Your Good Times Are Just Beginning
5. Grumbling Fur – Suneaters
6. Ital Tek – Jenova
7. Lambchop – The Hustle
8. Lexxi – Red Eyez
9. Melanie De Biasio – Blackened Cities
10. Oval – Ku
11. Steve Hauschildt – Same River Twice

+ 1 κομπιλέισον

Various Artists – Mediterrana-Exotic Sounds From Athens
9 κομμάτια από το αρχείο του dj Lo-Fi (Love Exotics, R.R.Hearse), από το 1989 μέχρι το 2001, απαρτίζουν μια πολύ ιδιαίτερη συλλογή, με άξονα εκείνο το σημείο που συναντιούνται η παράδοση, ο αυτοσχεδιασμός και η πειραματική μουσική με ambient και λοιπές ψηφιακές αναφορές. Εύκολο άκουσμα δεν το λες, ενδιαφέρον όμως όσο λίγα. Επίσης, σίγουρα ενδεικτικό μιας άλλης πτυχής της δημιουργικότητας που επικρατεί στην πόλη της Αθήνας.
Λινκ