Οι πρώτες ηχοαποτυπώσεις της νέας δεκαετίας
Παραγωγικότατη χρονιά και το 2010. Το soundtrack των 365 ημερών έπεσε, ως επί το πλείστον, σε καλά χέρια. Μιλάω πάντα σε προσωπικό επίπεδο. Άλλωστε η αντικειμενικότητα δεν βρήκε ούτε χαραμάδα για να εισέλθει στις αγαπημένες επιλογές απ' το πρώτο έτος της νέας δεκαετίας. Αφήνω, όμως, τα πολλά λόγια και περνάω στο παρασύνθημα: Έντεκα άλμπουμ, έντεκα τραγούδια συν μπόνους για όσους υπομείνουν την φλυαρία και τα κολλήματα...
-11 Άλμπουμ-
1. These New Puritans - Hidden
To Hidden αποτελεί, το δίχως άλλο, ένα αταξινόμητο αμάλγαμα ήχων. Αυτοί οι Νέοι (μη) Πουριτανοί μας παρέδωσαν ένα ακομπλεξάριστο πακτωλό μουσικών συντεταγμένων. Ακολουθώντας τις τελευταίες, θα δεις ότι αυτό που μετρά εδώ δεν είναι μονάχα η συνειδητά πειραματική λογική, αλλά η μετουσίωση αυτής σε μια ακαταμάχητα ψυχοσωματική εμπειρία.
>Στήσε Αυτί: "Orion" ,"Hologram", "We Want War"
2. The National - High Violet
Το τρικυμισμένο τους καράβι, κατά πως φαίνεται, θα το σέρνουν σε όποιες θάλασσες μελαγχολίας επιθυμούν. Οι National κυκλοφόρησαν τον πιο μεστό δίσκο τους και άφησαν παρακαταθήκη τραγούδια αέναα ενδοσκοπικής ώθησης. Μετράμε ήδη τρία αριστουργήματα στη σειρά, ύστερα απ' το Alligator και το Boxer. Αυτή είναι η καλύτερη σύγχρονη singer-songwriter τραγουδοποιία της πιάτσας και μάλιστα σε full band συσκευασία.
>Στήσε Αυτί: "Bloodbuzz Ohio", "Little Faith", "Terrible Love"
3. Darkstar - North
Synth pop ηχογράφημα με απειροελάχιστες dubstep υποψίες, που δεν διστάζει να βουτήξει στο ένδοξο παρελθόν του είδους και να παρουσιάσει μια άκρως μεθυστική/εθιστική ηλεκτρονική πρόταση. Οι μελωδίες κυλούν σαγηνευτικά πάνω στα downtempo beats και οι Darkstar δικαιούνται να περηφανεύονται για ένα εσωτερικά χορευτικό κομψοτέχνημα.
>Στήσε Αυτί: "In The Wings", "Aidy's Girl Is A Computer", "Deadness"
4. Zola Jesus - Stridulum II
Goth κλιματολογικές συνθήκες και στο βάθος φως ή μήπως και πάλι θλίψη. Καμιά απ' τις παρούσες δημιουργίες της Zola Jesus στο Stridulum II δεν ερμηνεύεται μονοσήμαντα. Το περιεχόμενό τους είναι διττό κι εκεί που την μια στιγμή σε στέλνουν στην απόγνωση, την άλλη λειτουργούν ευεργετικά λυτρώνοντάς σε. Με φόντο ξερά beats και επικές μελωδίες, η Nika Roza Danilova αφήνει ανεξίτηλο το σπαρακτικά φωνητικό της στίγμα στο δίσκο όπως και σε ολόκληρο το 2010.
>Στήσε Αυτί: "Sea Talk", "Manifest Destiny", "Night"
5. Nedry - Condors
Μα για μια στιγμή. Τι έχουμε εδώ; Ένα trippy hop από τον πλανήτη της Bjork, δίχως το παγανιστικό τελετουργικό, αλλά με μια γυναικεία(;) φωνή που τσακίζει. Αιθέριο υπόβαθρο, ηλεκτρονικό πλέξιμο, ενίοτε κιθάρες εξεγείρονται. Πολυταξιδεμένος νοιώθεις παρόλο που μένεις καρφωμένος κι αποσβολωμένος στη θέση σου.
>Στήσε Αυτί: "Α42", "Apples & Pears", "Scattered"
6. 65daysofstatic - We Were Exploding Anyway
Νέοι Fuck Buttons μας βρήκαν. Επιτέλους, το γαλαξιακό post electronica/rock μίγμα των 65daysofstatic βρίσκει την ανταπόκριση που του πρέπει. Αυτοί δεν είναι τίποτα άλλο από σεσημασμένοι "Drone Rockers" με εκτροχιασμένες techno απόψεις. Τα τεκταινόμενα του We Were Exploding Anyway προσπερνούν με γρήγορες εναλλαγές καρέ και το κοντέρ των bpm στο τέρμα.
>Στήσε Αυτί: "Tiger Girl", "Come To Me", "Piano Fights"
7. Gil Scott-Heron - I'm New Here
Επειδή δεν μένει κάτι άλλο να ειπωθεί από εμένα, αντιγράφω απ' τα ήδη γραμμένα μου αλλού: Δίχως να αποποιείται των κεκτημένων του, ο Gil Scott-Heron επανεμφανίζεται δισκογραφικά και ξεγλιστρά αλώβητος απ' τον εαυτό του έπειτα από δεκαέξι συναπτά έτη σιγής, κάνοντας ένα αποφασιστικό άλμα προς τα εμπρός. Πόσοι μουσικοί το χουν πράξει αυτό; Και μάλιστα σε μόλις 28 λεπτά ηχητικής δράσης.
>Στήσε Αυτί: "Me And The Devil", "New York Is Killing Me", "On Coming From A Broken Home Pt.2"
8. Motorama - Alps
Οι γλυκόπικρες αρμονίες των Motorama αποτυπώθηκαν με ανέλπιστα αβίαστο τρόπο στο μυαλό μου. Από τότε ο περίπατος ενός ηλιόλουστου απογεύματος απέκτησε την αρμόζουσα ηχητική του υπόκρουση. Αυτό το ρωσικό μουσικό σύνολο έβαλε τα γυαλιά σε όλη την βρετανική αλλά και την αμερικάνικη indie pop παραγωγή των τελευταίων ετών.
>Στήσε Αυτί: "Warm Eyelids", "Alps", "Wind In Her Hair"
9. Deerhunter - Halcyon Digest
Για κάποιο απροσδιόριστο λόγο οι Deerhunter δεν με είχαν κερδίσει ολοκληρωτικά. Με το τρίτο τους LP χτύπησαν κέντρο, καταθέτοντας υπό ένα νοσταλγικά retro πρίσμα έντεκα αψεγάδιαστες συνθέσεις, που σφύζουν από μπαρόκ ποπ αναφορές και συγχρόνως διασχίζουν το σήμερα με μια απαράμιλλα μοντέρνα οπτική.
>Στήσε Αυτί: "Memory Boy", "Coronado", "Revival"
10. Nice Face - Immer Etwas
Ένα ξέφρενο κουβάρι rock n' roll τραχύτητας με lo-fi αισθητική και διάσπαρτες ηλεκτρονικές σφήνες. Ο τυπάς που κρύβεται πίσω απ' το καλλιτεχνικό προσωνύμιο Nice Face, μας παρουσιάζει στο Immer Etwas, εκτός των άλλων, πως θα ακούγονταν οι Suicide αν η εμπροσθοφυλακή τους αναθέτονταν στις κιθάρες και τον Iggy.
>Στήσε Αυτί: "I Want Your Damage", "Selectron", "Hard Time"
11. Dessa - Badly Broken Code
Hip Hop πολυσυλλεκτικά ιδωμένο και αμιγώς βιωματικό απ' την Dessa Darling. Με έκανε να αισθανθώ όπως τότε που έσκασε ο Mike Skinner με εκείνο το αλήστου μνήμης μπουκέτο (και με τις δυο έννοιες) εμπειριών ζωής του Original Pirate Material. Στιχουργικός αλλά και ηχητικός πλούτος διάχυτος σε δεκαπέντε ιστορίες.
>Στήσε Αυτί: "Mineshaft II", "Children's Work", "Alibi"
-11 Τραγούδια-
*Οι επιλογές αφορούν τραγούδια που δεν περιλαμβάνονται στους 11 παραπάνω αγαπημένους δίσκους*
1. Beach House - "Walk In The Park" (Απ' το άλμπουμ Teen Dream)
Οι Beach House υπογράφουν μικρά θαύματα. Ένα απ' αυτά ακούει στο όνομα "Walk In The Park" και μας κατευθύνει σε ένα παράδεισο shoegaze απολαύσεων. Αφεθείτε...
2. Chimes & Bells - "Do The Right" (Απ' το φερώνυμο άλμπουμ τους)
Στο repeat παίζει το τελευταίο δίμηνο το εν λόγω λυτρωτικό αντάμωμα R&B και shoegaze, που θαρρείς ότι καταφθάνει απ' τα έγκατα της γης.
3. Flying Lotus feat. Thom Yorke - "...And The World Laughs With You" (Απ' το άλμπουμ Cosmogramma)
Τι να χε κατά νου ο Flying Lotus, όταν συνέθετε αυτό το απερίγραπτα γοητευτικό κολλάζ από θρυμματισμένα beats και μελωδίες. Η φωνή του Yorke στέκεται ως ένα ακόμη όργανο.
4. Rokurro - "Skuggamindir" (Απ' το άλμπουμ Ι Annan Heim)
Όποιος πιστεύει σε καθολική χρεωκοπία της Ισλανδίας, είναι σαφώς γελασμένος. Οι Rokurro δίνουν μερικά απ' τα πειστήρια αυτού. Orchestral pop με τον ρομαντισμό σε περίοπτη θέση.
5. Surfer Blood - "Floating Vibes" (Απ' το άλμπουμ Ring)
Η εναρκτήρια νοσταλγική βόμβα απ' το ντεμπούτο των Surfer Blood κινείται στο πνεύμα των Pavement και των λιγότερο θορυβωδών Sonic Youth. Γάργαρο κιθαριστικό surf riff και ξερό ψωμί.
6. Salem - "Asia" (Απ' το άλμπουμ King Night)
Synth μελωδία που προσπαθεί να σπάσει το noise φράγμα, 80's γοτθικό υπόστρωμα διαποτισμένο από dream pop σταγόνες και industrial ρυθμικές συνήθειες. Το "Asia" των Salem κυρίες και κύριοι.
7. Foals - "Miami" (Απ' το άλμπουμ Total Life Forever)
Κάπως έτσι οφείλει να ηχεί το κάθε σύγχρονο indie rock άσμα. Funk και βρετανικό new wave αλά Cure συσφίγγουν τις νότες τους.
8. Sarah Kirkland Snider - "This Is What You're Like" (Απ' το άλμπουμ Penelope)
Στο κατάστρωμα η φωνή Shara Worden (My Brightest Diamond) και η ορχήστρα Signal. Εντός του συναντάς ευφάνταστες noir αποχρώσεις που ανακηρύσσουν την συνθέτρια Sarah Kirkland Snider και το ηχοοικοδόμημά της στις άχαστες περιπτώσεις της χρονιάς.
9. Glasser - "Apply" (Απ' το άλμπουμ Ring)
Πέρυσι ήταν η εκκεντρικά παγωμένη electronica της Fever Ray και ο ανέλπιστα σπουδαίος φόρος τιμής στην Kate Bush απ' την Bat For Lashes. Φέτος είναι η συνισταμένη αυτών των δύο στο πρόσωπο της Cameron Mesirow.
10. Midlake - "Core Of Nature" (Απ' το άλμπουμ The Courage Of Others)
Πένθιμα αισθαντικός, ο τρίτος δίσκος των Τεξανών Midlake. Από εκεί προέρχεται αυτό το υπόδειγμα ψυχεδελικής folk rock τεχνοτροπίας.
11. Caribou - "Odessa" (Απ' το άλμπουμ Swim)
Θα σε αναγκάσει να καταφύγεις πολλάκις σε κλισέ χαρακτηρισμούς που σχετίζονται με το μότο "To απόλυτο καλοκαιρινό track". Το απαστράπτον ηλεκτρονικό funk του Caribou διατυμπανίζει: "Περάστε κόσμε, εδώ το καλό χορευτικό".
> Bonus 5 Διασκευές
*Αφού καταφέρατε και φτάσατε μέχρι εδώ, χάρισμά σας πέντε πραγματικές διασκευές*
1. Darkstar - "Gold" ("You Remind Me Of Gold"- Human League Cover)
Κατεβάζουν ταχύτητα, πασπαλίζουν με chill-out διαθέσεις και προσθέτουν μια πρέζα αργόσυρτων beats. Ακούγοντας το, λίγο έλειψε να πειστώ ότι παρευρέθηκα στην γέννηση κάτι καινούργιου. Οι Darkstar αποτελούν μια απ' τις αδυναμίες μου για το 2010 και το "Gold" το track που με ρουφάει σε κάθε του ακρόαση.
2. Peter Gabriel - "Flume" (Bon Iver Cover)
O Peter Gabriel αυτοσχεδιάζει πάνω στο "Flume" του Bon Iver, με εξίσου μινιμαλιστική ενορχηστρωτική πρακτική με την πρωτότυπη εκδοχή αυτού. Η τραχύτητα της χροιάς του Bon Iver -κατά κόσμον Justin Vernon- παραχωρεί την θέση της σε μια βελούδινη ερμηνεία πιάνου, φωνής και διακριτικών εγχόρδων.
3. James Blake - "Limit To Your Love" (Feist Cover)
Ο Blake ερμηνεύει με δυσβάσταχτα soul αναπνοές το στιγματισμένο απ' την φωνή της Feist "Limit To Your Love", προσθέτει στον ηχητικό καμβά αυτού ψηφίδες μεταμεσονύχτιων σπασμένων ρυθμών και μας συντρίβει ολότελα.
4. Amanda Palmer - "Idioteque" (Radiohead Cover)
To ½ των Dresden Dolls διασκευάζει Radiohead με γιουκαλίλι, πιάνο και μεταλλόφωνο. Οι κλειστοφοβικές ηλεκτρονικές εκφάνσεις του "Idioteque" μετασχηματίζονται σε μια πανέμορφα απογυμνωμένη neo-folk ωδή.
5. Warpaint - "Ashes To Ashes" (David Bowie Cover)
To υπερκλασικό τραγούδι του Bowie περνάει απ' το φίλτρο του νεοφερμένου γυναικείου γκρουπ των Warpaint. Το αποτέλεσμα μπορεί να μην ξεφεύγει απ' την αυθεντική εκτέλεση, αλλά προσθέτει την μελιστάλαχτη 60's girl αναμελιά των φωνητικών.
