«Παράφωνος»
Οι «Μέρες Ραδιοφώνου» μου ήταν λίγες. Μπορούν να χωριστούν σε δύο κατηγορίες, αυτές του ακροατή και αυτές του παραγωγού. Οι πρώτες διήρκεσαν από το 1982 έως το 1985. Είχα αναφερθεί αναλυτικά σε αυτές στο Rest in Peace Michael Jackson. Αντιγράφω:
«Tελευταίες μέρες του Nοεμβρίου του 1982... Δεν έχω αγοράσει ακόμη το πρώτο μου Ποπ & Pοκ, έχω ξεκινήσει όμως να ακούω το Στούντιο 3-44 του Άκη Έβενη και να γράφω σε κασετούλες το τοπ 10 του Billboard. Eίχα την εμμονή να γράφω σε κασέτα ολόκληρη την εκπομπή της Παρασκευής, 2 με 3 το μεσημέρι αν θυμάμαι καλά, και να σημειώνω σε ένα τετραδιάκι την ημερομηνία και την λίστα των τραγουδιών. Eκείνη την εβδομάδα έκανε την είσοδό του στην δεκάδα το The Girl Is Mine, μια συνεργασία του Michael Jackson με τον Paul McCartney, πρώτο single από το Thriller που κυκλοφορούσε εκείνες τις μέρες στην Aμερική, πιθανώς για να προλάβει την εορταστική περίοδο. Γουστάρω τρελλά. Mαζί ακούω το Dirty Laundry του Don Henley, το Up Where We Belong των Joe Cocker και Jennifer Warnes και το Maneater των Daryl Hall και John Oates. Στο Nο.1 είναι ο Lionel Richie με το Truly (έτσι ξεκινάει η ιστορία αγάπης μου με τον Λάιονελ). Στις επόμενες εβδομάδες το The Girl Is Mine ανεβαίνει και τελικά κολλάει στο Nο. 2 πίσω από το Maneater και αμέσως μετά πίσω από το Downunder των Men At Work, το οποίο πηγαίνει θεαματικά στο Nο. 1 από το Nο. 4. Tελικά, τέλη Γενάρη 1983 το The Girl Is Mine αρχίζει να κατρακυλάει, ενώ στην κορυφή πλησιάζει το Africa των Toto και το Sexual Healing του Marvin Gaye. Tο Rock The Casbah κάποιων Clash βρίσκεται στο Nο. 8. Eίναι η υψηλότερη θέση που θα φτάσει πριν χαθεί από τη δεκάδα».
Η κατάσταση αυτή συνεχίστηκε έως το 1985. Αντιγράφω πάλι:
«Tο State Of Shock θα εξαφανιστεί από το τοπ 10 του Billboard στις 1 Σεπτεμβρίου 1984. Eδώ τελειώνει η πρώτη μεγάλη χρυσή εποχή του τραγουδιστή. Aπό τις 27 Nοεμβρίου του 1982 έως και την 1η Σεπτεμβρίου του 1984 πέρασαν 21 μήνες που ο Michael Jackson έστειλε 10 τραγούδια, δικά του ή συνεργασίες, στο τοπ 10 του Billboard. Φοβερό ρεκόρ! Προσωπικά, τον συνάντησα ξανά και για τελευταία φορά στα τοπς τον Aπρίλιο και τον Mάιο του 1985, ως συνθέτη και έναν από τους δεκάδες τραγουδιστές του We Are The World της ομάδας USA For Africa, ένα από τα πιο συγκινητικά κομμάτια του '85, το οποίο μόλις άκουσα έτρεξα και αγόρασα σε 12''. Tότε, παρά το γεγονός ότι παρακολουθούσα ακόμη με μεγάλη προσήλωση τα τοπς, είχα ξεκινήσει να ακούω Cure, Smiths, Siouxsie, Stranglers, Joy Division, Clash, Sex Pistols, Bauhaus, Nick Cave, Echo And The Bunnymen και όλα αυτά τα πάνκικα, μαυριδερά και αντεργκράουντ σχήματα που άλλαξαν τη ζωή μου. Όμως ο Jackson είχε προλάβει να γίνει ANAΠOΣΠAΣTO μέρος της παιδικής μουσικής ιστορίας μου, έστω κι αν την εποχή που κυκλοφόρησε το Bad τον είχα ξεγράψει οριστικά από τα τεφτέρια μου».
Από το 1986 και μετά δεν άκουσα ξανά συστηματικά κάποια εκπομπή. Μόνο περιστασιακά. Δεν ξαναέγραψα ποτέ κάτι σε κασέτα.
Οι μέρες μου ως παραγωγός ραδιοφώνου διήρκεσαν από το 1986 έως το 1991. Αρχικά ως πειρατής με το όνομα Studio 069 εξέπεμψα για λίγους μήνες στη γειτονιά μου σε συνεργασία με τον A510 (μετέπειτα Studio 1000) και αργότερα έπαιξα για μερικά χρόνια σε κάποιους ερασιτεχνικούς σταθμούς των Δυτικών Προαστίων (Studio 999, Shock Radio, Hit FM). Έπαιζα αποκλειστικά «όλα αυτά τα πάνκικα, μαυριδερά και αντεργκράουντ σχήματα που άλλαξαν τη ζωή μου».
Οι μέρες μου ως ακροατής παραμένουν οι πιο όμορφες της ζωής μου. Εκείνη η περίοδος, 12-16 χρονών, είναι η πιο ανέμελη και ευτυχισμένη που θυμάμαι ποτέ. Εκείνη η εποχή είναι αυτή που με γέμισε δύναμη για τη ζωή και με στηρίζει μέχρι και σήμερα. Εκείνα τα εμπορικά ποπ τραγούδια που άκουσα τότε στο ραδιόφωνο τα τραγουδώ ακόμη, ένα προς ένα.
Οι μέρες μου ως παραγωγός δεν μου προκαλούν σήμερα ιδιαίτερα συναισθήματα.
Τα τελευταία 25 χρόνια δεν ακούω ραδιόφωνο, παρά μόνο κατά τύχη, και δεν κάνω ραδιόφωνο, παρά μόνο κατά τύχη. Η μουσική μου πληροφόρηση γίνεται από άλλες πηγές (περιοδικά, δίσκους, CD, Ίντερνετ, mp3). Ο προσηλυτισμός των φίλων μου στη μουσική που μου αρέσει γίνεται μέσω άλλων καναλιών (μάζεμα στο σπίτι για ακροάσεις, γράψιμο συλλογών σε κασέτες και CD-R, γράψιμο σε περιοδικά).
Εύχομαι να είχα κρατήσει εκείνες τις κασετούλες των αρχών των 80ς (μάρκας Arcote, από τις πιο φθηνές στην αγορά, ό,τι έπρεπε για lo-fi εγγραφές από το ραδιόφωνο) με το εβδομαδιαίο τοπ 10 του Billboard. Δυστυχώς, μετά από μερικά χρόνια έγραψα πάνω τους τις νέες αγαπημένες μου μουσικές. Πιθανώς να έχουν γλυτώσει δυο-τρεις αλλά δεν ξέρω που βρίσκονται. Ή μάλλον, είναι δύσκολο να τις ξετρυπώσω από εκεί που είναι καταχωνιασμένες...
