Προτιμώ τα παλιά τους
Η επιστήμη λέει ότι τα πάντα είναι σχετικά και ο Φοίβος (δια στόματος Μαντούς) ότι τα πάντα είναι δανεικά. Στη ροκ μουσική ισχύουν και τα δύο. Στην (υπέρ)ενασχόληση με τη ροκ μουσική ισχύει το πρώτο υπό την έννοια του ότι η αγωνία του σήμερα θα πάρει τη θέση της ως ανία του αύριο και το δεύτερο υπό την έννοια του ότι αυτά που λούζεσαι σήμερα από τους άλλους, θα τα λουστούν αύριο μεθαύριο κάποιοι άλλοι από σένα.
Η φράση "προτιμώ τα παλιά τους" αντανακλά τον κύκλο ζωής της μουσικής ανοχής που μετατρεπόμενη σε διάθεση επιβολής, επιτρέπει στο συνειδητοποιημένο μουσικόφιλο να βγει κι αυτός μια μέρα στην κοινωνία και να αναφωνήσει με ανακούφιση "εντάξει, μπορεί να άκουγα κατά βάση μίζερο και δύστροπο ροκενρολ, αλλά έβγαλα μία-δυο γκόμενες με δαύτο, και πλέον στις συναυλίες βρίσκω γνωστούς, χωρίς να χρειάζεται να έχω κανονίσει από πριν".
Σε ακολουθεί σχεδόν σαν εφιάλτης (αν είσαι τόσο ανόητος, ώστε να αντιμετωπίζεις ως εφιαλτικά τέτοια ανούσια θέματα, την ώρα που η χώρα μπαίνει στην ΕΟΚ και θα καταστραφεί το εγχώριο προϊόν- βγαίνει από το ευρώ και θα καταστραφεί κάθε προϊόν, γενικά την ώρα της ατέρμονης καταστροφής), όταν αποκαλύπτοντας τον τρόπο που άλλαξε την άποψη σου για τις τεχνικές θορυβοποίησης της μελωδίας το Silver Sail των Wipers, έρχεται κάποιος που με περισσή δόση εξυπνοσοφίας, σου "αποκαλύπτει" με ειρωνεία (αλλά χωρίς φλέγμα) ότι ο ανεξάντλητος ψυχισμός με τον οποίο ηχογραφήθηκαν δίσκοι όπως το Is This Real?, όταν εσύ ακόμη δεν είχες καλά καλά περπατήσει, σε υποχρεώνει να ζήσεις σε μία εποχή ροκενρολ μειονοτήτων, απαλλαγμένη από ουσιαστικούς ήρωες.
Τα χρόνια όμως θα περάσουν, και πριν καλά καλά προλάβει ο Kevin Shields να κυκλοφορήσει νέο δίσκο, για να έχεις κι εσύ κάτι να χλευάζεις, η δεκαπενταετία που πέρασε από την κυκλοφορία του Silver Sail, θα σου επιτρέψει κι εσένα να υποστηρίξεις μεγαλόπνοα ότι η υπόγεια επίδραση του σε έναν ροκ κόσμο που αναμασούσε τα ψίχουλα του grunge σε συσκευασία σταδίου, ήταν τελικά ακόμη πιο ουσιαστική από ότι οι punk ανατυπώσεις των πρώτων μεταπανκ ερωτηματικών της παρέας από το Portland. Ως εκ τούτου, έχεις έτοιμες δύο παραγράφους για την περίπτωση που ο Greg Sage τυχόν αποφασίσει να μπει στο στούντιο επαναφέροντας το όνομα των Wipers στην επικαιρότητα, με τρόπο που θα προσβάλλει την αισθητική βετεράνου που σε διακατέχει πλέον.
Στο κάτω- κάτω της γραφής εκτός του ότι αναμφίβολα η καταστροφή για αυτό που αγαπάς αποτελεί ίδιον του ροκενρολ, για το οποίο πολλά ακούμε και λίγα βλέπουμε γύρω μας, το να προτιμάς τα παλιά τους, υπονοεί με κάποιον τρόπο, ότι κουτσοασχολείσαι και με τα καινούργια τους. Το μουσικό γήρας έρχεται όταν αρχίζεις να ψελλίζεις ανερυθρίαστα εδώ κι εκεί "προτιμώ τους παλιούς", εννοώντας τα γκρουπ, τους καλλιτέχνες, τα ονόματα και τα είδη, και όχι τους δίσκους κατ' ανάγκη.
Σε αυτή τη φάση, οι εταιρείες σε έχουν πάρει πρέφα πριν καν προλάβεις και ανακαλύψεις τον νέο σου εαυτό, σου πλασάρουν παλιούς-παλιά και παλαιότητα σε συσκευασία που δεν αντιστέκεσαι και τιμή που δεν αντέχεις, η μουσική γίνεται ένα πράγμα μέσα στο χρόνο, και συνθλίβονται οι κάποτε αδιατάρακτα φραξιακές σου απόψεις περί μουσικής και μουσικόφιλων, στην ακραιφνώς γελοία άποψη περί του ότι δήθεν τελικά ίσως να υπάρχει απλά καλή και κακή μουσική. Κι έχεις και τον David Byrne να σου λέει ότι έχεις ξοφλήσει όταν αγοράζεις ωραίο σπίτι και μεγάλο αυτοκίνητο, υπονοώντας ότι οι γκαρσονιέρες και τα ντισεβό σε κρατάνε στη ζωή.
_____
ΝΕΧΤ: ΠΑΝΟΣ ΠΑΝΟΤΑΣ
