Ψηφιδωτό

Πόσο ερωτικό μπορεί να είναι ένα τραγούδι χωρισμού; Ίσως μια άλλη χρονιά στις 14 Φλεβάρη να θυμόμουνα κάποιο τραγούδι για μεγάλο έρωτα (από αυτούς που δεν πεθαίνουνε - τα ξέρετε δα) ή ακόμα καλύτερα κάτι που να υμνεί τη χαρά του σεξ. Μόνο που τη στιγμή που γράφεται αυτό το κείμενο έξω ρίχνει μια ποτιστική βροχή που με κάνει να ακούω - ξανά και ξανά - το Ψηφιδωτό της Δανάης Παναγιωτοπούλου.

Χρειάζεται θράσος (και συνείδηση μάλλον) για να γραφτεί ο στίχος "Στο λέω, σκοτώνω για στοργή/ μα δε γυρίζω πίσω". Λίγο παραπάνω θράσος για να εφαρμοστεί στην κανονική ζωή ίσως, κι ένα ακορντεόν να μουρμουρίζει τη μελωδία. Ό,τι και να γιορτάζει ο καθένας τη συγκεκριμένη μέρα, τρία ζήτω για το τραγούδι που λέει στο ρεφρέν: "Ξύπνα με το ξημέρωμα/ μέσα σε ρευστά τοπία/ η αλήθεια ζει καλύτερα/ έξω απ' τη συγκυρία".