Στιγμές - στίγματα
Ίσως απαιτείται συναισθηματική και νοητική ευλυγισία για να την κάνεις με ελαφρά πηδηματάκια από γεγονότα που στιγμάτισαν το θυμικό σου τοπίο. Είναι ένας τρόπος για να βγαίνειςαλώβητός από τα κακά της μοίρας σου. Εν τοιαύτη περιπτώσει, μοιάζεις λίγο και με τον Τζιμ Κάρευ στο "Αιώνια λιακάδα ενός καθαρού μυαλού". Διαλέγεις και παίρνεις. Προσωπικά δεν διαθέτω τέτοιου είδους ευλυγισία αγαπητέ μου αναγνώστη, οπότε πολύ εύκολα ανακαλώ τραγούδια-σημεία αναφοράς, που θα μου κάνουνπαρέα στον συμπαντικό παλμό που ο Τομ Ρόμπινς ονομάζει ζωή.
Νάτα λοιπόν τα πουλάκια μου (όπως λέει και η θρυλική ατάκα του μπήχτη Γκουσγκούνη):
Roundabout - Yes: Φρεσκοαποκτηθέν πικάπ με βελόνα που θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει γλύπτης για να χαράξει μάρμαρο και ηχεία με ήχο φρυγανιέρας.Εκπομπή του Κογκαλίδη στο κρατικό ραδιόφωνο (τότε υπήρχε το κρατικό ραδιόφωνο και οι πειρατές). Σκάει το Roundabout και σκάνε οι συνάψεις των νευρώνων του εφηβικού εγκεφάλου μου. Την επομένη σκάω το αντίτιμο σε δισκάδικο της Εγνατίας και αποκτώ το πρώτο "σοβαρό" μου άλμπουμ, το Fragile τωνYes. Η μύηση στον μαγικά ακατανόητο μουσικόκοσμο συντελείται με το τραγούδι αυτό.
Angie - Rolling Stones: Η αποτυχία του έρωτα και το αδιέξοδο της περιγραφόμενης σχέσης στο τραγούδι, πίστευα ο μεγαλομανής, ότι αντιπροσώπευε αυτό που βίωνα (μάλλον στην φαντασία μου) εκείνη την εποχή με τύπισσα- οικογενειακή φίλη.
Poppies - Patti Smith: Το τραγούδι που Σάββατο βράδυ, πριν την έξοδο της παρέας, με έκανε να δακρύσω και ν' ανακαλύψω -εκ του ασφαλούς βέβαια- την ματαιότητα των πραγμάτων.
Groovin' - The Young Rascals: Ήταν το σήμα κατατεθέν του τέλους των εκπομπών τουράδιο-Fox, που εξέπεμπε από το μπαρ Fox (ένα από τα πρώτα μπαρ της πόλης). Τις εκπομπές αυτές, τις άκουγα τις ατέλειωτες ώρες ξενυχτιού για διάβασμα, για τις πανελλήνιες.
Sitting On The Dock Of The Bay - Otis Redding: Το τραγούδι που προσπαθούσαμε να παίξουμε με ένα συγκρότημα σε θερινήdisco στα Νέα Πλάγια, η οποία απευθυνόταν σε λάτρεις του λαϊκοπόπ ιδιώματος.
Us and them - Pink Floyd: 1978 μετά τον θεσσαλονικιώτικο σεισμό σε σκηνή στα Ψακούδια: Η μεγαλειώδης στιγμή που πέρασε ο ακίνητος σουρεαλισμός της ζωγραφικής του Εγγονόπουλου στην αυτοαναφλεγόμενη ψυχεδέλεια τωνFloyd. Οι πιστοί που τους καλεί η καμπάνα, είναι απρόσωποι όπως οι ήρωες στους πίνακες του Εγγονόπουλου.
Killing an Arab - Cure: Το τραγούδι που μου άνοιξε τα αυτιά για το Cure-ικό μεγαλείο και το άκουγα σε ταξίδι για τη Φλωρεντία.
Martial time martial law - Warriors: Το instrumentalπου χρησιμοποιούσα σαν εναρκτήριο σήμα για το μουσικό πρόγραμμα που κατέθετα για ατέλειωτα χρόνια σε μπαρ της πόλης.
Kyoto song - Cure: Η σύνθεση που μου συμμάζεψε όλα τα αμολημένα κομμάτια μου και συνειδητοποίησα ότι αυτό που λατρεύεις, τελικά γδέρνει την ψυχούλα σου και αυτό πουθεωρείς τελειωμένο, είναι ο κυρίαρχός σου.
Τα τραγούδια των Final Solution, γιατί σ' αυτά έγινε μετάγγιση μέρους του εαυτού μας (χαιρετίσματα στον Πάνο, την Έρση, τον Πέτρο, τον Κώστα, τον Βασίλη και τον Σίμο).
The last dj - Tom Petty: Η ευτελής και σκατένια σύγχρονη μουσική πραγματικότητα σε ένα τραγούδι-δολοφόνο, που πέρασε απαρατήρητο με την συνδρομή όλων μας. Για να επανορθώσουμε, όσο μας παίρνει, ακολουθούν οι στίχοι.
The Last DJ
Well you can't turn him into a company man
You can't turn him into a whore
And the boys upstairs just don't understand anymoreWellthe top brass don't like him talking so much,
And he won't play what they say to play
And he don't want to change what don't need to change
There goes the last DJ
Who plays what he wants to play
And says what he wants to say, hey hey hey...
And there goes your freedom of choice
There goesthe last human voice
There goes the last DJ
Well some folks say they're gonna hang him so high
'Cause you just can't do what he did
There're some things you just can't put in the minds of those kids
As we celebrate mediocrity all the boys upstairs want to see
How much you'll pay for whatyou used to get for free
There goes the last DJ
Who plays what he wants to play
And says what he wants to say, hey hey hey...
And there goes your freedom of choice
There goes the last human voice
And there goes the last DJ
Well he got him a station down in Mexico
And sometimes it'll kindof come in
And I'll bust a move and remember how it was back then
And there goes the last DJ
Who plays what he wants to play
And says what he wants to say, hey hey hey...
And there goes your freedom of choice
There goes the last human voice.
And there goes the last DJ
Ευχαριστώ αναγνώστη μου για την υπομονή σου.
