Συλλογές - Του Κώστα Κούτσαρη
Κάποτε, εμείς οι φίλοι της Βρετανικής σκηνής λέγαμε ότι συλλογή (έστω και δική μας, σε κασέτα) δίχως Fall δεν είναι συλλογή. Ας προσπαθήσω λοιπόν να ξεφύγω από αυτόν τον κανόνα παρουσιάζοντας μερικές (μη) συλλογές.
Πρώτη και καλύτερη μια Ελληνική συλλογή με τίτλο Πανκ Ροκ (epic 1978). Stranglers, Vibrators, The Clash, 999 etc και με ένα καταπληκτικό κείμενο του Μίλτου Καρατζά στο οπισθόφυλλο, που προσπαθεί να αναλύσει το φαινόμενο Punk.
Φυσικό επακόλουθο το Let Them Eat Jellybeans! Τα λόγια είναι περιττά. Ronald Reagan στο εξώφυλλο και όλα τα Punk μωρά στην πίστα. Flipper (Ha Ha Ha), D.O.A., Black Flag, Subhumans. (Polygram 1982)
Μια χρονιά μετά η, ίσως πιό αγαπημένη μου συλλογή. Pillows & Prayers (Cherry Red 1982-1983). Felt, Eyeless in Gaza, Marine Girls, Monochrome Set, Attila και το μόλις 1:58 αριστούργημα των The Misunderstood, I Unseen!!!
The Enigma Variation (Enigma 1985). Τα έχει όλα και συμφέρει Rain Parade, Green or Red, Greag Sage, TSOL, Naked Pray.
Seeds 1: Pop άλλη μια συλλογή της Cherry Records (1987) με λιγότερο "τρανταχτά" ονόματα, αν εξαιρέσει κανείς βέβαια τους Television Personalities, Pastels, The Sinatras και Marine Girls.
Νάτη και η Creation, το 1988, που όλοι έξω από το νησί ακούν ακόμα Μπότες, Σπιρούνια και Καυτές Σέλλες ο Alan McGee κρατά την Βρετανική Pop ψηλά. Έχουμε και λέμε: Jasmine Minks, Felt, The House of Love, The Weather Prophets, Primal Scream, Biff Bang Pow!, Jazz Butcher, Heide Berry, Nikki Sudden, My Bloody Valentine, Pacific, The Times, Momus, Emily, Razorcuts.
Την ίδια χρονιά το BBC και η Strange Fruit μας δίνουν ένα ακόμα John Peel Sessions το The Sampler. Τα κλασικά του Peel: Buzzcocks, Undertones, The Fall (χε χε) αλλά και Birthday Party, That Petrol Emotion και Wedding Present.
Μιά συλλογή από τα Fnac (!!!???) με το όνομα Best of Peel Sessions! Ξεκινά από Syd Barrett και T-Rex και τελειώνει σε Inspiral Carpets και Wedding Present. Καλή συλλογή με μια ωραία εκτέλεση του Unionize των Redskins.
Μια αλλοπρόσαλλη συλλογή με τίτλο Diving for Pearls όπου βρίσκει κανείς από Department S, Au Pairs, Stone Roses, Sugarcubes και Spacemen 3 μέχρι διασκευή του Pale Blue Eyes από τους Paul Quinn & Edwyn Collins και του A New England από την Kirsty MacColl.
Time Between, A Tribute to The Byrds (Ιmaginary Records 1989). Θα αρκούσε και μόνο η διασκευή των The Moffs στο Eight Miles High, βρίσκουμε όμως και Giant Sand, Dinosaur JR, Thin White Rope, The Chills, The Baraccudas κ.α.
Και για το τέλος μιά συλλογή που ανήκει στην κατηγορία "Τί Θέλει Να Πεί Ο Ποιητής". Like a Girl I Want You to Keep Coming από την "Giorno Poetry Systems Records"(1989). Ίσως o πιό παράξενος δίσκος που έχω. Η Debbie Harry τραγουδά ένα παραδοσιακό τραγούδι της Αϊτής, Ο W.S.Burroughs απαγγέλλει μπροστά σε κοινό επί 8:15 λεπτά, οι New Order παίζουν live το Sister Ray, o David Byrne τραγουδά σε μιά (εικαστική) εγκατάσταση ευκαλύπτων (!!!), οι Live Scull τα σπάνε, ομοίως και οι PMS, o Giorno απαγγέλλει αλλά και τραγουδά, η Karen Finley τραγουδά γυμνόστηθη και ο Henry Rollins είναι ο Henry Rollins.
_ _ _
Θα επιστρέψω στον πύργο ελέγχου
