Συλλογές - Του Τάσου Πατώκου
5+1 παραδείγματα συλλογών όπου ο compiler είχε κέφια:
1. Lonely Is An Eyesore (1987) / Anakin (1998)
Δύο συλλογές της 4AD που κυκλοφόρησαν με 10 σχεδόν χρόνια διαφορά: η πρώτη αντανακλά ένα label που βρίσκεται στα καλύτερά του, η δεύτερη σηματοδοτεί την αρχή της παρακμής. Με το μνημειώδες "Cut The Tree" των The Wolfgang Press και το σαρωτικό "Fish" των Throwing Muses ως highlights, το "Lonely Is An Eyesore" στάθηκε ως κάτι πολύ παραπάνω από ένα sampler δισκογραφικής εταιρείας, ενώ είναι ενδεικτικό ότι ένα από τα 100 ξύλινα κουτιά της limited edition φιλοξενείται εδώ και πολλά χρόνια στο βρετανικό μουσείο. Τα υπόλοιπα τα πήραν οι συμμετέχοντες και κάποιοι ελάχιστοι τυχεροί. Αν βρεθεί στο eBay, αλλάζει χέρια για περισσότερες από 1000 λίρες. Δέκα χρόνια μετά, η Kristin Hersh, η Lisa Gerrard και ο Ivo (ο ιδρυτής και ιδιοκτήτης τότε της 4AD) είναι οι μόνοι από τους καλλιτέχνες του "Lonely Is An Eyesore" που εμφανίζονται και στο "Anakin". Οι δύο πρώτες σώζουν την κατάσταση με συνθέσεις αντάξιες των κυβικών τους και του ταλέντου τους, ενώ ο τρίτος παρουσιάζει το αδιάφορο νέο σχήμα των The Hope Blister που φιλοδοξούσε ανεπιτυχώς να αντικαταστήσει τους This Mortal Coil. Την επόμενη χρονιά ο Ivo θα εγκατέλειπε τελείως το label, το οποίο θα ξεκινούσε και επισήμως την πτωτική του πορεία. Πάντως το "Anakin" κρύβει κι ένα ειρωνικό inside-joke, καθώς ανακοινώνει ανερυθρίαστα νέο album των The Breeders για το 1998 (τελικά κυκλοφόρησε το 2002), ενώ αποτελεί και την τελευταία μέχρι στιγμής εμφάνιση του γραφίστα Vaughan Oliver σε δικό του εξώφυλλο.
2. Ruby Trax (1992)
Για να γιορτάσει τα 40 της χρόνια, το 1992 η εφημερίδα ΝΜΕ κάλεσε 40 σχήματα και καλλιτέχνες να διασκευάσουν ένα νούμερο 1 single της επιλογής τους. Το αποτέλεσμα ήταν άκρως ενδιαφέρον (οι Inspiral Carpets διασκευάζουν Soft Cell), διασκεδαστικό (o Marc Almond διασκευάζει Madonna), κουλό (η Dannii Minogue διασκευάζει Jacksons) και εμπνευσμένο (oι Curve διασκευάζουν Donna Summer), με αποκορύφωμα την εκδοχή του Johnny Marr και του Billy Duffy (The Cult) στο θέμα του "The Good, The Bad And The Ugly".
3. Τhe John Peel Sub-Pop Sessions 1989-1993 (1994)
Έξι συγκροτήματα της Sub Pop δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό σε ισάριθμα Peel Sessions, με κορυφαίους τους Mudhoney και τους Velocity Girl. Κρυφός άσος στο μανίκι, η συμμετοχή των Codeine, οι οποίοι συνεισφέρουν στη συλλογή με το πιο τρυφερό τους κομμάτι, το "Broken-Hearted Wine", που δεν μπήκε σε κανέναν δίσκο τους.
4. Feedback To The Future (2003)
Σε ένα υποθετικό r'n'r Πανεπιστήμιο, αυτή η συλλογή θα ήταν ο βασικός κόρμος για το μάθημα "Εισαγωγή στους Shoegazers" (επιλογής στο τελευταίο εξάμηνο). Ο επιμελητής της συλλογής αναφέρει ότι δεν τα βρήκε με τα δικαιώματα των My Bloody Valentine, των Chapterhouse και των Boo Radleys, αλλά μάς αναφέρει ποια κομμάτια τους θα διάλεγε αν συμμετείχαν (δηλαδή, είναι σα να μάς λέει: πηγαίνετε να τα κατεβάσετε και ακούστε τα καπάκι μετά τη συλλογή).
5. Come On Try Young (2000)
Άλλη μια συλλογή της ΝΜΕ, η οποία είχε δοθεί δωρεάν μαζί με την εφημερίδα στις αρχές του 2000. Η συλλογή έχει μείνει στην ιστορία (λέμε τώρα) για δύο λόγους. Πρώτον, για το χιουμοριστικό εξώφυλλό της - παραλλαγή του "Come On Die Young" των Mogwai. Και δεύτερον, γιατί μάς πρωτογνώρισε τους Sigur Ros, ξεκινώντας με το ασύγκριτο "Svefn-G-Englar" (ή αλλιώς "τιού τιού").
Στις συλλογές-φετίχ συγκαταλέγονται επίσης και:
Το "No Alternative" του 1993 με το κρυφό τραγούδι των Nirvana, τα τρία volumes "Acuarela Songs" της ισπανικής Acuarela Records, η τετραπλή "25 Years Of Rough Trade Shops", και φυσικά όλα τα "Volume" με τα πολυσέλιδα βιβλιαράκια-περιοδικά, με καλύτερο όλων το "Sharks Patrol These Waters" στο οποίο υπήρχαν διαλεγμένα κομμάτια από προηγούμενα "Volume", αποτελώντας έτσι την μοναδική (από όσο ξέρω) συλλογή από... συλλογές!
_ _ _
Θα επιστρέψω στον πύργο ελέγχου
