Συλλογές - Του Θανάση Παπαδόπουλου
Let them eat dark paths, pillows and prayers
Κάνω όρεξη να ακούσω εκείνο το ωραίο τραγουδάκι των Fall, 'Blood Outta Stone' λέγεται. Δεν έχω το δίσκο όμως, δεν είναι σε καμιά συλλογή best of τους, από αυτές που έχω τουλάχιστον, αλλά θυμάμαι ότι υπάρχει σε cd του περιοδικού audio. Πρόβλημα 1: Το audio είχε βγάλει 50-60 cd, ούτε θυμάμαι πόσα. Τρέχα ψάχνε σε ποιο είναι. Πρόβλημα 2: Όπως και να κατατάξεις τους δίσκους σου, οι συλλογές στα βινίλια είναι πίσω-πίσω και στα cd στα κάτω-κάτω ράφια. Όσο τα cd περισσεύουν, οι συλλογές πάνε "πιο χαμηλά πιο χαμηλά" που τραγουδάει και η Άντζυ Σαμίου. Και όταν πιάσουν πάτωμα, στην καλύτερη περίπτωση μπαίνουν σε ένα κουτί και κάπου αποθηκεύονται, αλλά πού; Στη χειρότερη, τα κρεμάς στο μπαλκόνι για να μην σου χέζουν τα πουλιά τα κάγκελα. Οπότε, άσε το 'Blood Outta Stone', μου κόπηκε η όρεξη, ας ακούσω άλλη μια φορά το 'Hexen Definitive/Strife Knot' από το 'Perverted By Language'.
Αφορμές για να γίνει μια συλλογή υπάρχουν άπειρες... πού να αρχίσεις και πού να τελειώσεις... Ανά είδος μουσικής, ανά περίοδο, ανά γεωγραφικό τόπο, soundtracks. Και θεματικές: δηλαδή 20 greatest love songs, 30 greatest love songs, 50 greatest love songs, συνήθως τα ίδια και τα ίδια ("same shit, different toilet" που θα έλεγε και ο Διακουράκης), εξαιρούνται τα '69 love songs' των Magnetic Fields. Tις εκδίδουν εφημερίδες, περιοδικά, ραδιοφωνικοί σταθμοί, bars, πιτσαρίες, pubs, clubs, καφενεία και δε συμμαζεύεται.
Πιο ενδιαφέρουσες οι συλλογές για promotion εταιρίας δίσκων (που εξηγεί και την καλή έως πολύ καλή τιμή, έως τσάμπα), από τις οποίες κατά τις παρελθούσες δεκαετίες (προ internet, downloading κλπ.) μπορούσες να ανακαλύψεις "θησαυρούς". Ενδιαφέροντα και τα tribute albums για τους μανιώδεις και τους περίεργους, μέχρι να γίνουν σούπα και να τα σιχαθεί κι αυτά ο οργανισμός μας.
Προσπερνώ τις κλασικές και φοβερές 60s συλλογές τύπου 'Nuggets', 'Pebbles', 'Acid Visions' και γενικώς όλες του τύπου 'Αcid Drops, Spacedust & Flying Saucers', 'Songs We Taught the Fuzztones' κλπ. γκαραζοψυχεδελιές. Και ξεκινώ από τα 80s, (και σχεδόν στα 80s σταματώ αστεία-αστεία) με συλλογές που έζησα σε "real time" και που θυμάμαι συνήθως για ένα δυο τραγούδια στην καθεμιά.
Let Them Eat Jellybeans (1981)
Της Alternative Tentacles του Jello Biafra, από τις μακροβιότερες underground εταιρίες, με υπότιτλο "17 Extracts From Americas Darker Side" και στο εξώφυλλο τον Reagan μπροστά από μια αμερικάνικη σημαία. Η πρώτη μου ίσως επαφή με το πολιτικοποιημένο punk, αγαπημένο μου από την πρώτη φορά που άκουσα το δίσκο και για πάντα το "Ha Ha Ha" των Flipper.
Dark Paths (1982)
Κυκλοφόρησε μόνον στην Ελλάδα, μέσω της WEA, με τα groups της πρώτης εποχής της 4AD (απουσιάζουν περιέργως οι Birthday Party) και μάθαμε τους Bauhaus. Ως γνωστόν, το καλύτερο ever συγκρότημα της 4AD ήταν οι Pixies, κι ας λέει κάποιος για τους Throwing Muses. Αυτοί βέβαια όπως και οι Cocteau Twins, This Mortal Coil ήταν μεταγενέστεροι του 1982 (τους 3 τελευταίους θα βρείτε στο 'Lonely Is An Eyesore' του '87, διασημότερη και καλύτερη μάλλον συλλογή της 4AD).
Pillows & Prayers (1982)
Από την Cherry Red, περίπου συνώνυμο της Indie συλλογής. Πωλούνταν 99 πένες, και διαβάζω στην Wikipedia ότι έμεινε στο νούμερο 1 των UK Indie charts για 19 εβδομάδες, πουλώντας πάνω από 120,000 αντίτυπα. Με έκανε να ερωτευτώ το 'On My Mind', που άκουσα πρώτα από τους Everything But The Girl (εδώ) και αργότερα στην πρώτη εκτέλεση των Marine Girls και τους Misunderstood, ένα από τα καλύτερα 60s ψυχεδελικά group.
High Temperature: A Collection Of Hot Records From 1982 - 1985 (1986)
Σε διπλό βινίλιο, με νέα αυστραλιανά συγκροτήματα όπως Triffids, Celibate Rifles και άλλους πολλούς που ακούγαμε για πρώτη φορά (ή είχε προλάβει να μας τα μάθει το Rollin Under αγαπητέ εκδότα;). Died Pretty, Moffs... ακολουθούν 3 χρόνια αργότερα (1989) στην 'Positively Elisabeth Street' της Citadel.
Creation: Flowers In The Sky 1984 - 1987 (1988)
Η κλασική συλλογή της Creation ήταν το 'Doing It for the Kids'. Έλα όμως που δεν είχε τους αγαπημένους μου Loft, ούτε και τους αγαπημένους του Σκουζ, Revolving Paint Dream.
Fast 'n' Bulbous - A Tribute To Captain Beefheart (1988)
Εδώ συναντιούνται οι Sonic Youth με τον King of Luxembourg και οι XTC με τους Dog Faced Hermans, για την απόδοση του 'Zig Zag Wanderer' των οποίων θυμήθηκα το δίσκο.
Sgt. Pepper Knew My Father (1988)
1988, το New Musical Express (NME) μάζεψε διάφορους να διασκευάσουν όλο το 'Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band' για κάποιο φιλανθρωπικό σκοπό. Η συλλογή ονομάστηκε 'Sgt. Pepper Knew My Father', οι Sonic Youth δεν λείπουν ούτε από δω. Ακούγοντας το σήμερα, δεν είναι και τίποτε σπουδαίο, όπως όλα σχεδόν τα tribute albums. Είκοσι χρόνια πριν, πολύ μου άρεσε να ακούω το 'A Day in the Life' από τους Fall.
El records, London Pavilion Volumes 1, 2, 3 (1989)
Εκκεντρική και σνομπ (αγγλική εννοείται) pop εταιρία που έδρασε στα 80s, θυμίζει κρίκετ, τσάι και τα ρέστα. Με ονόματα καλλιτεχνών όπως Louis Philippe, King Of Luxembourg είναι σαν να ήρθε τα καρναβάλι: Ιππότες, πανοπλίες και ξεπεσμένοι αριστοκράτες. Ναρκισσισμός, πόζα και επιτήδευση, ανεξήγητη ελαφρότητα, μεγαλοπρεπείς ενορχηστρώσεις, όλα είναι υπέροχα στο βασίλειο της El. Ενώνεται η μιζέρια με τη σάτιρα, το αλλόκοτο με το χιουμοριστικό, η ιστορία με το παραμύθι. Δεν γινόταν να μην κάνουν το πέρασμά τους από την El "νούμερα" όπως οι Momus και Monochrome Set.
If I Were A Carpenter (1994)
Φόρος τιμής (tribute) στους Carpenters φυσικά. Μόνο και μόνο για τη διασκευή των Sonic Youth στο 'Superstar' αξίζει. Πολύ συχνά κατάφερναν οι Sonic Youth να κάνουν καταπληκτικές διασκευές: Μόνο και μόνο για αυτήν στο 'Computer Age' θα θυμάμαι για πάντα το 'The Bridge, A tribute to Neil Young' του 1989.
Illegal Art Exhibit (2002)
Οι καλύτερες συλλογές είναι συνήθως ημι-παράνομες ή τελείως παράνομες. Μία με τραγούδια που για κάποιο λόγο δεν πληρούσαν το νόμο περί copyright (λεπτομέρεις εδώ http://www.illegal-art.org/audio/liner.html) μοιράστηκε το 2002 στην 'Illegal Art Exhibit' του περιοδικού Stay Free. Όσες περίσσεψαν πωλούνται ακόμη προς $8.95 !!! Θυμήθηκα το 'They Aren't The World' των Culturcide από το album του 1986 'Tacky Souvenirs of Pre-Revolutionary America', όπου με overdub πάνω στα αυθεντικά, και αλλάζοντας τους στίχους http://www.geocities.com/bradleybee/cultlyrics.html, ξεσκίζουν διάφορα hit της εποχής.
The Golden Apples of the Sun (2004)
Την επιμελήθηκε ο Devendra Banhart για το Arthur Magazine. Μια από τις ελάχιστες συλλογές της τελευταίας δεκαετίας που έχει νόημα, μια και αποτελούσε αντιπροσωπευτικό δείγμα του weird folk κινήματος, που τότε ακριβώς άνθισε. Και καλή ευκαιρία να γνωρίσει κανείς τους Espers με το 'Byss & Abyss'.
_ _ _
Θα επιστρέψω στον πύργο ελέγχου
