Συλλογές - Του Θάνου Σιόντορου
Get Off Your Ass And Jam!
Μιας και ένα αφιέρωμα σε συλλογές παραπέμπει σε πληθώρα επιλογών και είμαι σχεδόν σίγουρος πως οι mic-σύντροφοι (sic) θα παρουσιάσουν θαυμάσια, εξαιρετικά δείγματα όπως οι Pillows And Prayers, Sarah100-There And Back Lane, Return Of The Creeps ή κάποιες των εταιρειών Glitterhouse, 4AD, Factory, Morr, Warp και επειδή -αν και θα το γούσταρα τρελά- δε νομίζω να δω τον Πατώκο να γράφει για rockabilly, το Ξαγά για reggae και τον Παπαδόπουλο για soul, αποφάσισα να επιλέξω 8 πολύ ενδιαφέρουσες συλλογές (+κάμποσες ακόμα επιγραμματικά) με γνώμονα να κάνουν όποιο μέρος του σώματος σας επιθυμείτε (ή και όλα) να κουνηθεί! Και στο τέλος άλλη μία, για να έρθετε στα ίσια σας το επόμενο πρωί, για το chill-out (αηδιαστικός όρος ε;) δηλαδή, που θα έλεγε και κάποιος αμετανόητος clubber.
Καλά γλέντια.
Nuggets - Original Artyfacts From The First Psychedelic Era 1965-1968 (Rhino / Wea, 1998)
Τώρα τι να πει κανείς γι' αυτό το τετραπλό box set! Να καταπιαστείς με το υπέροχο artwork που τόσο όμορφα αποδίδει εικαστικά το εξίσου εντυπωσιακό περιεχόμενο; Μάλιστα, παρόλη την έντονα ψυχεδελική διάθεση η οποία φαίνεται και με κλειστά μάτια, το απόσταγμα δεν εστιάζει εξολοκλήρου σε ταξίδια πνευματικής υπέρβασης, σιταρ-όβιους γκουρού και τα καθέκαστα, αλλά σχεδόν ανερυθρίαστα στοχεύει (και φυσικά πετυχαίνει το στόχο) σε μία μόνο λέξη: Fun!
Garage όργια, Rhythm & Blues κατακλυσμοί, κιθαρόνια που λυσσομανάνε και το κέφι στα ουράνια! Πέρα από classics όπως τα Liar,Liar (Castaways), Psycho (Sonics), Nobody But Me (Human Beinz) συν αμέτρητα άλλα, δοκιμάστε να αντισταθείτε στα Run, Run, Run (Gestures), One Track Mind (Knickerbockers), Voices Green And Purple (Bees)... Δε νομίζω ότι θα τα καταφέρετε. Σίγουρα στα τέσσερα cd θα βρείτε και κάμποσες μετριότητες αλλά μην τα θέλουμε και όλα δικά μας!
Και αν ενδιαφέρεστε να δείτε και τι έσπειραν όλοι τούτοι εδώ και θέρισαν κάμποσοι άλλοι αρκετά χρόνια αργότερα, για σπεύσατε προς το Children Of Nuggets : Original Artyfacts From The Second Psychedelic Era 1976-1995.
The Mod Scene (Decca, 1998)
Μα τι ήταν τέλος πάντων αυτοί οι μοντάδες; Τι άκουγαν και πώς την πάλευαν εν γένει; Διαβάζοντας τις ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες σημειώσεις που συνοδεύουν το κατατοπιστικό βιβλιαράκι της εν λόγω συλλογής, με έκπληξη διαπιστώνεις πως γκρουπ που θεωρητικά χαρακτηρίζονται ως αρχέτυπα της mod κουλτούρας όπως οι Who και οι Small Faces, πιθανότατα να απορρίπτονταν από τους σκληροπυρηνικούς πιουρίστες mod πρώτης γενιάς, οι μεν πρώτοι ως rockers και οι δεύτεροι ως teeny-bop pin-ups! Πέρα λοιπόν από τα τρίκουμπα σακάκια, τα ιταλιάνικα παπούτσια, τις βέσπες και τα λοιπά αξεσουάρ, έχουμε να κάνουμε με γερές δόσεις R&B, soul και jazz με το hammond σε εξέχοντα και πρωταγωνιστικό ρόλο. Το αποτέλεσμα στιλάτοι, κατά κύριο λόγο χορευτικοί δυναμίτες που έκαναν τις πίστες να σείονται! Πρωτεργάτες, ανάμεσα σε άλλους, οι Graham Bond Organisation, οι Zoot Money's Big Roll Band, οι Pete Kelly's Solution, o Chris Farlowe και άντε ...και ένα κομμάτι από Small Faces, παρά τις ενστάσεις!
Στο ίδιο μήκος κύματος και οι συλλογές The In Crowd και The In Crowd 2 από την εταιρεία RPM που κυκλοφόρησαν το 2001 και 2002 αντίστοιχα.
New Orleans Funk - New Orleans: The Original Sound Of Funk 1960-75 (Soul Jazz, 2000)
Με τα πρώτα παλαμάκια που ξεκινούν το (ω, τι έκπληξη!) Handclapping Song των Meters, αρχίζεις να ψυλλιάζεσαι τι σε περιμένει. Διονυσιακό, λάγνο funk από την ίσως πιο μουσικά ευλογημένη πόλη του πλανήτη. Χωρίς τα κομμάτια να τραβάνε πολύ σε διάρκεια (με εξαιρέσεις βέβαια) όπως συνήθιζαν οι μουσικοί άλλων σχολών, οι voodoo-people έσκαγαν την βόμβα τους και τα κάνανε όλα λαμπόγυαλο! Ακούραστα πνευμόνια στα πνευστά, rhythm section στιβαρά και ουσιώδη, κιθάρες να κεντάνε και άγιος ο θεός! Λοιπόν πέραν του ότι δεν υπάρχει μέτριο κομμάτι στα 24 που απαρτίζουν τη συλλογή, το όνομα soul jazz records αποτελεί από μόνο του εγγύηση, μιας και έχουμε να κάνουμε μάλλον με την καλύτερη εταιρεία - τυμβωρύχο επανεκδόσεων.
Αν ενθουσιαστείτε, ολοκληρώστε το απολαυστικό εγχείρημα με την επίσης από την ίδια εταιρεία Saturday Night Fish Fry - New Orleans Funk And Soul. Θα με θυμηθείτε...
Pulp Fusion - Funky Jazz Classics & Original Breaks From The Tough Side (Harmless, 1997)
Πραγματικά ποιοτικότατη σειρά jazz-funk συλλογών τα Pulp Fusion (με 8 τίτλους ως τώρα), αποτελούν μπορούμε να πούμε το υποθετικό soundtrack ενός blaxploitation φιλμ χωρίς τέλος. Γκέτο, ντρόγκια, πόρνες, δίμετροι νίγκερς, μυστηριώδεις μπάτσοι και όλα τα συναφή μπλέκονται στα κομμάτια και σε αφήνουν να πλάσεις τα δικά σου σενάρια. Επιλέχτηκε το πρώτο νούμερο της σειράς τόσο γιατί η αρχή είναι το ήμισυ του παντός, όσο και γιατί δεν γίνεται να μείνεις αδιάφορος στο άκουσμα του παιχνιδιάρικου φλάουτου του Pucho και της latin soul ορχήστρας του, της αισθησιακής φωνής της Minnie Riperton ή του TNT δυναμίτη που μας επιφυλάσσουν ο Booker T και οι MGs με τίτλο Melting Pot. Το δε τελευταίο track Afrodesia του Lonnie Smith, ακούστε το και θα καταλάβετε τη χρησιμότητά του άμεσα...
Όποιο Pulp Fusion και να πέσει στα χέρια σας δεν θα μείνετε παραπονεμένοι, αλλά αν πρέπει να προτείνω ένα, θα διάλεγα το Pulp Fusion 7-The Harder They Come απλά γιατί εκεί βρίσκεται το Smokin Cheeba Cheeba των Harlem Underground Band. Εκπληκτικό.
Brown Sugar - Latin Breakbeats, Basslines & Boogaloo (Harmless, 2002)
Από τη δεκαετία του '50 οι ισπανόφωνοι μουσικοί της αμερικανικής ηπείρου είχαν την τύχη στο ακροατήριό τους να συμπεριλαμβάνονται και αρκετοί αφρο-αμερικάνοι. Με το πέρασμα του χρόνου, στις δύο δεκαετίες που ακολούθησαν οι latin ρυθμοί μπολιάστηκαν και παντρεύτηκαν επιτυχώς αρχικά με το rhythm & blues και μετέπειτα με τη funk και τη soul μέσα από διαφόρων τύπου αλχημείες. Η ελευθερία και το αυτοσχεδιαστικό πνεύμα που χαρακτήριζε τους έτσι κι αλλιώς σε πάμπολλες περιπτώσεις, έγχρωμους και λατίνους πολίτες δεύτερης κατηγορίας, είναι διάχυτη και προσφέρει μέγιστες ηχητικές απολαύσεις. Φυσικά δεν θα μπορούσαν να λείπουν ο Eddie Palmieri, o Mongo Santamaria και ο πανυπερμέγιστος (με την υπερβολή του χαρακτηρισμού να φαντάζει μικρή...) Ray Barretto! Μόνο και μόνο το κομμάτι του τελευταίου, Soul Drummers να περιείχε το cd, και πάλι θα άξιζε τα λεφτά του! Στη ίδια σειρά τα επίσης πολύ ενδιαφέροντα Freak Off και Broasted Or Fried.
300% Dynamite! - Ska, Soul, Rocksteady, Funk & Dub In Jamaica ( Soul Jazz, 1999)
Αν καταφέρει κάποιος να ξεχωρίσει την εικόνα που έχει για τα μουσικά ιδιώματα που προέρχονται από τη Jamaica, από τον Bob Marley, τα βλαχό-beach bars, τους μπάφους και προσφάτως το pro, θα βρεθεί ενώπιον ενός πραγματικά μεγάλου εύρους ήχων, τεχνοτροπιών και εν γένει μουσικών θησαυρών. Πάλι λοιπόν αυτή η ρημάδα η Soul Jazz έβγαλε τα κάστανα απ' τη φωτιά και σε μία σειρά συλλογών που έχει φτάσει αισίως τις έξι νούμερα (βλ. 600% Dynamite!) συγκεντρώνει πλειάδα κομματιών Α΄ εθνικής. Από αυτά το 300% Dynamite! είναι μάλλον το καλύτερο με το 200% Dynamite! να ακολουθεί σε απόσταση αναπνοής και παρόλο που συναισθηματικά το δεύτερο το προτιμώ, η λογική πρυτάνευσε και γι' αυτό προτείνω ανεπιφύλακτα τη συλλογή που περιέχει τα εξαιρετικά Βam Bam(Sister Nancy), Uptown Top Rankin (Althea & Donna) και το απόλυτο επιστέγασμα του "δεν τρέχει μία" με τίτλο Take It Easy από τον Hopeton Lewis.
Chess Pieces - The Very Best Of Chess Records (Chess, 2005)
55 χρόνια μετά από την ίδρυση της θρυλικής εταιρείας από τους αδελφούς Chess, εκδίδεται αυτή η διπλή συλλογή που προσπαθεί να δώσει μια εικόνα της πορείας και φυσικά των αποτελεσμάτων των ηχογραφήσεων της. Το εγχείρημα εξ ορισμού δύσκολο αλλά οι επιλογές ικανοποιητικές, έτσι ώστε ο πιθανός κάτοχος να καταλάβει με τι έχει να κάνει. Αν και πολλά από τα κομμάτια είναι αρκούντως γνωστά, η απόλαυση δεν μειώνεται καθόλου, εξάλλου πώς θα μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο, όταν πρόκειται για τον Bo Didley, τον Chuck Berry, τη Fontella Bass, το Howlin' Wolf, την Etta James, τη Marlena Shaw και αρκετούς άλλους πρωτοκλασάτους θιασώτες του blues,της soul, του rhythm and blues, του πρώιμου rock n' roll και άντε και της jazz. Μοναχά μία απορία έχω, το Tom Cat του Muddy Waters γιατί το άφησαν έξω; Μάλλον για να μη μας τα δώσουν όλα στο πιάτο...
Προσφάτως μάλιστα η ομάδα του περιοδικού Mojo σε συνεργασία με την Chess κυκλοφόρησε κάποιες συλλογές με κομμάτια από τον κατάλογο της εταιρείας. Για ρίξτε μια ματιά στις Soul Sisters και Northern Soul. Δεν θα χάσετε.
Rockabilly Psychosis And The Garage Disease (Big Beat, 1989)
Τα μυαλά στα κάγκελα από την αρχή ως το τέλος, κοκόρια, τσουλούφια, όρθια μπάσα, μπαρουτοκαπνισμένα παλικάρια καθ' εικόνα και καθ' ομοίωση του θρυλικού τρίπτυχου (δεν πιστεύω να θέλετε να το αναφέρω κιόλας! 'Ημαρτον που λέει κι ο ξεδοντιάρης!) και πάει λέγοντας. Τα ονόματα μιλούν από μόνα τους, Gun Club, Cramps, Trashmen, Link Wray, Legendary Stardust Cowboy και πάμε όλοι μαζί ...παπαχού μάου μάου, παπαχού μαου μα μάου!
Εναλλακτική δεν έχει, αυτή θα πάρετε, τελείωσε!
Και...
Gather In The Mushrooms - British Acid Folk Underground 1968-1974 (Castle, 2004)
Αφού λοιπόν θα τα έχετε σπάσει με όλες τις προηγούμενες επιλογές, το αίμα σας κάθε άλλο παρά καθάριο θα είναι και αισίως θα έχετε βρει και το δρόμο για το σπίτι, μετά από έναν καλό ύπνο και εφόσον έχει παρεμβληθεί ό,τι εσείς επιθυμείτε, όταν με το καλό ανοίξετε τα μάτια σας, βάλτε να παίζει αυτό το cd. Όμορφοι ήχοι, ταξιδιάρικες μελωδίες, εναλλασσόμενα αντρικά και γυναικεία φωνητικά και μια ζεστασιά οικεία και απαραίτητη τόσο για να ψυχανεμιστείς όσο και για να καταλαγιάσεις. Τη δουλειά αναλαμβάνουν εκτός άλλων εκπροσώπων της βρετανικής acid folk σκηνής, οι πειραγμένοι Comus, οι ονειρικοί Trader Horne, η αλαφροΐσκιωτη Vashti Bunyan, οι παραδοσιακοί Spirogyra. Μαγεία.
Καλό ψάξιμο.
_ _ _
Θα επιστρέψω στον πύργο ελέγχου
