Τα 30 καλύτερα ελληνικά άλμπουμ #1
1. Θανάσης Παπακωνσταντίνου - Βραχνός προφήτης [2000]
Με δώδεκα καινούργια τραγούδια (για την ακρίβεια 10 τραγούδια και δύο ορχηστρικά) επανέρχεται ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου, στην πέμπτη κατά σειρά δισκογραφική δουλειά του, η οποία φέρει τον τίτλο "Βραχνός προφήτης". Ομολογώ ότι υπέστην κάποιο είδος πολιτισμικού σοκ ακούγοντας τις πρώτες κιόλας νότες του CD. Ο δίσκος ανοίγει με ένα ηπειρώτικο blues τραγούδι με κυρίαρχο το χαρακτηριστικό ηχόχρωμα του kazoo και με δυο αντρικές φωνές, οι οποίες αυτοσχεδιάζουν πάνω στη μελωδία ενός παραδοσιακού πολυφωνικού
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
2. Sigmatropic -Sixteen haiku & other stories / Δεκαέξι χαϊκού και άλλες ιστορίες [2003/2002]
Ο Άκης Μπογιατζής, ένας από τους ήρωες του ελληνικού underground στην δεκαετία του '80 επιστρέφει με μια απροσδόκητη συνέχεια της προηγούμενης δουλειάς του που είχε τον τίτλο "Δεκαέξι Χαϊκού και Άλλες Ιστορίες". Μια μελοποίηση ποιημάτων του Σεφέρη, ενός ελάχιστα δημοφιλούς ποιητή στον rock χώρο (απ' ότι ξέρω μόνο οι Μάσκες έχουν μελοποιήσει Σεφέρη ως τώρα) καθώς δεν κουβαλάει αυτή την "καταραμένη" αίγλη που έχουν ποιητές όπως ο Καρυωτάκης ή ο Καββαδίας.
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
3. 2 by Bukowski - What a long, strange journey this has been [2000]
Οι 2 by bukowski εύκολα κέρδισαν τον χαρακτηρισμό του πρώτου ελληνικού post rock σχήματος. Άνετα συντονίστηκαν με το ρεύμα του κιθαριστικού ambient που από τον Καναδά έρχεται και όλο τον κόσμο σαρώνει. Με την αξία τους διάβασαν κολακευτικά σχόλια για τη μουσική τους σε σημαντικά έντυπα του πλανήτη. Δικαιολογημένα ένα minimal hype κινήθηκε και εντός συνόρων γύρω από το όνομα τους. Ευτυχώς για αυτούς δεν θα ταλαιπωρηθούν για χρόνια μέχρι να δουν τον πρώτο τους κανονικό δίσκο στα ράφια
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
4. Fantastikoi Hxoi - Κυρίαρχοι του σύμπαντος [2008]
Πολλαπλώς, η λήξη του '08 βρήκε τους πάντες και τα πάντα γαμημένα. Υπήρχαν όμως και κάποιοι που πέρυσι τους πήγαν όλα δεξιά... Αυτός ο δίσκος "βγήκε" εξαρχής σε άυλο φορμάτ κι έτσι παραμένει. Είναι το προϊόν του μυαλού ενός νέου που με τη θέση του ξεκαθαρίζει (για να πάψουμε ν' αμφιβάλουμε) ότι η κοινότητα των μπλογκ έχει βάθος μεγαλύτερο απ' ό,τι δείχνει στην interactive καθημερινότητά της. Με τα 20 τρακ τους, οι "Κυρίαρχοι Του Σύμπαντος" ήταν οι υπεύθυνοι που σε δύο βασικούς τομείς, αποδοχή και φήμη
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
5. Raining Pleasure - Flood: [Coming of a] Great quantity of water [2001]
Τα πράγματα είναι τόσο απλά, που καταντάνε δύσκολα. Οι Raining Pleasure παίζουνε το είδος εκείνο της pop, που εδώ και λίγα χρόνια μας έχει λείψει σε βαθμό απελπισίας. Σε βαθμό που οι αναφορές του να χάνονται στα βάθη της μπουκωμένης από άχρηστο δισκογραφικό υλικό μνήμης μας. Στην pop πλευρά του new-wave, στα dream μονοπάτια της Creation και τη Factory, στις αναπόφευκτες πλέον συναντήσεις με τους ηλεκτρονικούς ήχους τα... παιδιά από την Πάτρα αν συνεχίσουν έτσι κινδυνεύουν να εκθρονίσουν
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
6. Your Hand In Mine - Every night dreams [2008]
Αρκετούς μήνες μετά την self released κυκλοφορία του από τους ίδιους τους δημιουργούς, το Every Night Dreams έχει απαντήσει με απαιτητικά ξεκάθαρο τρόπο στην ερώτηση αν μπορεί -και αξίζει- να σταθεί ως ανεξάρτητο άκουσμα, με απούσες τις εικόνες που κλήθηκε να επενδύσει ηχητικά. Τουλάχιστον στους ακροατές εκείνους που δεν φοβήθηκαν τις απαιτήσεις των επανειλημμένων προσεχτικών ακροάσεων, αλλά κέρδισαν από αυτές. Έχοντας παρακολουθήσει την επί σκηνής πορεία των Your Hand In Mine έχω την αίσθηση ότι το
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
7. Κόρε Ύδρο - Φτηνή ποπ για την ελίτ [2006]
Αρχίζει με καταγγελία γιαυτούς που μας χλεύασαν, μας μίσησαν, 'μας σταύρωσαν γιατί μιλούσαμε για ειρήνη'. 'Παπαροκάδες', μου σφυρίζει ένας γνωστός. Ποιοι είναι αυτοί οι φθονεροί, οι μικρόψυχοι; Οι πολιτικοί, οι αβουλοι πολίτες, οι θρήσκοι, οι δάσκαλοι, οι έμποροι, οι ηλίθιοι, το σύστημα; Διαλέγετε και βάζετε. Νόμιζα πως δε θα ξανακούσω τέτοιους στίχους που καταγγέλουν αόριστα τους υπαίτιους της δυστυχίας μας - δεν υπολογίζω πάνκηδες της πλάκας και άγουρους χιπχοπάδες. Τελειώνει με μια άλλη διαπίστωση - καταγγελία :
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
8. Θανάσης Παπακωνσταντίνου - Αγρύπνια [2002]
Η συζήτηση για την ελληνική μουσική, τι είναι και τι δεν είναι, πού αρχίζει και ως πού μπορεί να φτάσει, και άλλα τέτοια αγωνιώδη ερωτήματα πατριδογνωσίας, τραβάει πολύ και σε μάκρος και σε βάθος. Ένα στοιχείο της είναι διαχρονικά σταθερό: οτιδήποτε προερχόταν από τη δύση, θεωρούνταν ανέκαθεν και, πολύ συχνά, θεωρείται ακόμη ύποπτο. Από το βιολί στα δημοτικά τραγούδια και το ελαφρό προπολεμικό τραγούδι ως τη τζαζ και το ροκ. Στο όνομα της εθνικής καθαρότητας στη μουσική έγιναν εγκλήματα εναντίον της, και
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
9. Γιάννης Αγγελάκας και οι Επισκέπτες - Από δω και πάνω [2005]
Το ρεμπέτικο ασκέρι μαζεύτηκε στο σπίτι του Γιάννη, στο Royal Alzheimer Hall της All Together Now στην Επανομή. Χρήστος Χαρμπίλας, Ντίνος Σαδίκης, Πάνος Ρώσσης, Στέφανος Λαζαρίνος, Γιάννης Μαρίνος, Γιώργος Αβραμίδης, Νίκος Βελιώτης, Φώτης Σιώτας, Δημήτρης Μπασλάμ, Βασίλης Μπαχαρίδης, Κωστής Μακρυγιαννάκης, Νίκος Αϊβαζίδης, Πάνος Τόλιος, Τίτος Καργιωτάκης, Παλιοί και νέοι φίλοι, μουσικοί και διασκεδαστές της χαλαρής κι ανέμελης παρέας, βάλαν τις πενιές, τις δοξαριές, τους χτύπους, τις εκπνοές, τις φωνές
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
10. Interstellar Overdrive - Interstellar Overdrive [2001]
Η δισκογραφική επανεμφάνιση της ιστορικής Pegasus Records γίνεται με έναν αιφνιδιαστικά εντυπωσιακό τρόπο : την κυκλοφορία του πρώτου album των Interstellar Overdrive. Και την στιγμή που η αλήθεια δύναται να περιγραφεί με λίγες μόνον φράσεις, δεν χρειάζονται περιττές φλυαρίες. Οι μουσικοί που απαρτίζουν το συγκρότημα έχουν αφομοιώσει επιρροές από ακούσματα, τόσο διαφορετικά μεταξύ τους, όσο είναι το gothic rock του πρώτου κύματος, το progressive rock στα τελευταία του ψυχοακουστικά highlights και η
_____
